อยากแชร์ เผื่อมีคนอื่นคิดแบบผม
คือผมเองก็เป็นแมงเม่าตัวหนึ่ง ที่เล่นสั้น เล่นกลาง ตามการสวิง ไม่ได้ดูพื้นฐานอะไรมาก
กราฟสวยก็จัดเลย
ตั้งใจจริงถือ 1ปี จะไม่ทำอะไรทั้งสิ้น ให้คำสัญญากับตนเอง เพราะดูแล้วตัวนี้มีโอกาสในปีหน้า59
กลางปีที่แล้ว58 ผมได้หุ้นตัวหนึ่งมาที่ราคา 9 บาท
ในใจคิดว่าถูกมาก เพราะมันเคยไปถึง 25บาท (เกือบ3เด้ง)(นี่ก็เป็นความคิดที่ผิดของผมใครบอกว่ามันจะกลับไปราคาเดิม)
ตอนนั้นมีเงินเดือนที่เย็นอยู่ก็ซื้อถัวลงมาเรื่อยๆ ราคาเฉลี่ยก็ยิ่งต่ำ ยิ่งดีใจ
จาก 9บาท ---> 8.5 บาท --->8 บาท
ซื้อตลอดทางตลอด 4 เดือน จนถึงปลายๆปี จนราคาถัวมาเหลือ 7.9 ดีใจมากเนาะ เพราะซื้อทีแรกตั้ง 9บาท
แต่
จาก 8บาท มันก็ไปเรื่อยๆ 7.5 ---> 7 บาท ช่วงนี้พอร์ตเริ่มแดง แต่ยังบอกตัวเอง เอ้ย เราถือยาว ไม่กลัว ไม่สน
จากนั้นมันก็สาระวันเตี้ยลงๆๆ 7---> 6.5 ---->6 บาท แต่มันอยู่ 6 บาทนานมาก จิตใจเริ่มดี และมันก็เด้งจริงๆ มา 7บาท
ตามแผนเลย มันจะขึ้นแน่ๆ
จากนั้นมันก็เอาอีกจาก 7บาท--->6บาท และก็หลุด 6บาท ไปสู่ 5บาท!!!! โอ้ววว
พอร์ตแดงแป๊ดด 30% แล้ว จากขาดทุนไม่กี่พัน ตอนนี้เป็นแสนแล้ว
มันเกินจากคำว่าตกใจแล้ว มันเฉยๆ ไม่อยากรับรู้อะไร
จากนั้นก็ไป 5.5 บาท
จิตใจเริ่มกังวล เครียดบอกเลยครับ
ไอ้ตัวอื่นก็ขึ้นได้ขึ้นดี ตอนช่วง กพ ที่เงินไหลมา เนี้ยย ทรมานมาก ในลิสที่คัดเล่นๆนี้เขียวเกือบทุกตัว
จะออกดีมั้ย ออกตอนนี้ ลบ 30% นะ ไปเอาตัวอื่นดีกว่ามั้ย น้ำมันนี่กำลังวิ่งเลย
แต่ตัดใจไม่ออกครับ
และหลังจากนั้นมันก็เลยไปเลยครับสู่ 5บาทเลย ไปนอนตรงนั้น พอร์ตตอนนี้ลบ 40% กว่า
ตังหายไปเกือบสองแสนแล้ว ลมเริ่มจับ เพราะไม่รู้ว่าจะมาเมื่อไร และจะลงไปถึงเมื่อไร ไม่รู้อะไรเลย ดวงอย่างเดียว
ดีนะครับมันรีบาวด์เล็กๆน้อยๆ มีแท่งเขียวมั้ง
ก่อนที่จะลงไป 4บาทเลย ไม่คิดจริงๆว่าจะลงมาถึงนี่
ผมพยายามตั้งสติ ตั้งคำถามทำไม ขึ้นทั้งตลาดทำไมหุ้นเราแดงลงทุกวัน และทุกวัน มันเป็นอะไร
ความกลัวเริ่มเข้ามา เบลอๆ ขนาดเงินเย็นยังเครียด
วันนั้นผมคิดจะทำในสิ่งที่ผิดพลาดที่สุดครั้งหนึ่งคือ การคัทที่เกือบ 50%
ท่านผู้ชมครับ
ผมหยิบเครื่องคิดเลข ขึ้นมากดคำนวณครั้งสุดท้ายให้แน่ใจ ว่าผมจะเอาจริงมั้ย ในการคัทครั้งนี้
ลองคำนวณว่าหากคัทที่ราคานี้ แล้วไปเล่นอีกตัว เงินที่เหลือเท่านี้จะต้องให้หุ้นตัวนั้นขึ้นไปเท่าไร กว่าจะเท่าทุนก้อนที่คัทไป
ซึ่งมันก็ไม่มีอะไรรับประกันว่าราคาตัวนั้นจะไปจริง
ช่วงเช้าเครียดมาก
นี่คือช่วงที่ทรมานมาก หากผมกดคัทไป นั้นคือผมทำเงินหายไปเกือบสองแสน ในเสี้ยววินาที
ก็มานั่งนึกถึงตัวเอง เงินสองแสน เราทำงานมากี่เดือน เหนื่อยขนาดไหน
ผมนั่งนิ่งๆจากช่วงเช้าจนตลาดปิด พอมาบ่ายผมก็มีคำตอบแล้วครับว่า
ไม่ขายครับ ไม่คัทครับ
และหลังจากนั้นอีก ประมาณ 1 เดือน พอร์ตผมจากติดลบเกือบ 50% เงินเกือบสองแสนที่หายไป
หุ้นมันค่อยๆ ดิ้นขึ้นมาจาก 4บาท เริ่มมีสัญญาณรอบใหม่
และตอนนี้วันนี้ ผมเหลือติดลบเพียง 2%
มันบอกอะไรครับ
ผมคงแย่มากหากผมขายไปเมื่อเดือนที่แล้ว นี่ละครับ ฝากไว้ให้กับบางคนที่จิดใจไม่แน่วแน่ คล้ายๆผม
ขนาดผมเงินเย็นผมยังหวั่นไหว
ให้ลองสู้กับตัวเอง พูดกับตัวเองว่าจะทน ชั่วได้ถึง7หนรึป่าว และพยายามทำตามแผนที่เราคิดไว้แต่แรกครับ
หุ้นขาลง มันลง และจะลงไปต่ำกว่าเมื่อวาน ลงไปเรื่อยๆ ด่ำดิ่งกันไปเลย5555
ใครเตือนก็ไม่ฟัง จนเจอกับตัวเอง
สรุป จขกท ต้องการแชร์ให้เห็นว่าหากเราวางแผนอะไรไว้แล้วว่าจะถือ คือถือ อย่าไปหลงกับสิ่งรอบๆ
เราคิดเราวิเคราะห์มาแล้ว เชื่อมัน
นี่เป็นการนำเงินเก็บก้อนแรกไปผจญภัย ตื่นเต้นดีครับ และอยากให้เป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ5555
ขอบคุณครับ
edit:แก้คำ
ผมเข้าใจล่ะกับคำว่า "ชั่ว 7ที ดี 7หน" กับตลาดหุ้น
คือผมเองก็เป็นแมงเม่าตัวหนึ่ง ที่เล่นสั้น เล่นกลาง ตามการสวิง ไม่ได้ดูพื้นฐานอะไรมาก
กราฟสวยก็จัดเลย
ตั้งใจจริงถือ 1ปี จะไม่ทำอะไรทั้งสิ้น ให้คำสัญญากับตนเอง เพราะดูแล้วตัวนี้มีโอกาสในปีหน้า59
กลางปีที่แล้ว58 ผมได้หุ้นตัวหนึ่งมาที่ราคา 9 บาท
ในใจคิดว่าถูกมาก เพราะมันเคยไปถึง 25บาท (เกือบ3เด้ง)(นี่ก็เป็นความคิดที่ผิดของผมใครบอกว่ามันจะกลับไปราคาเดิม)
ตอนนั้นมีเงินเดือนที่เย็นอยู่ก็ซื้อถัวลงมาเรื่อยๆ ราคาเฉลี่ยก็ยิ่งต่ำ ยิ่งดีใจ
จาก 9บาท ---> 8.5 บาท --->8 บาท
ซื้อตลอดทางตลอด 4 เดือน จนถึงปลายๆปี จนราคาถัวมาเหลือ 7.9 ดีใจมากเนาะ เพราะซื้อทีแรกตั้ง 9บาท
แต่
จาก 8บาท มันก็ไปเรื่อยๆ 7.5 ---> 7 บาท ช่วงนี้พอร์ตเริ่มแดง แต่ยังบอกตัวเอง เอ้ย เราถือยาว ไม่กลัว ไม่สน
จากนั้นมันก็สาระวันเตี้ยลงๆๆ 7---> 6.5 ---->6 บาท แต่มันอยู่ 6 บาทนานมาก จิตใจเริ่มดี และมันก็เด้งจริงๆ มา 7บาท
ตามแผนเลย มันจะขึ้นแน่ๆ
จากนั้นมันก็เอาอีกจาก 7บาท--->6บาท และก็หลุด 6บาท ไปสู่ 5บาท!!!! โอ้ววว
พอร์ตแดงแป๊ดด 30% แล้ว จากขาดทุนไม่กี่พัน ตอนนี้เป็นแสนแล้ว
มันเกินจากคำว่าตกใจแล้ว มันเฉยๆ ไม่อยากรับรู้อะไร
จากนั้นก็ไป 5.5 บาท
จิตใจเริ่มกังวล เครียดบอกเลยครับ
ไอ้ตัวอื่นก็ขึ้นได้ขึ้นดี ตอนช่วง กพ ที่เงินไหลมา เนี้ยย ทรมานมาก ในลิสที่คัดเล่นๆนี้เขียวเกือบทุกตัว
จะออกดีมั้ย ออกตอนนี้ ลบ 30% นะ ไปเอาตัวอื่นดีกว่ามั้ย น้ำมันนี่กำลังวิ่งเลย
แต่ตัดใจไม่ออกครับ
และหลังจากนั้นมันก็เลยไปเลยครับสู่ 5บาทเลย ไปนอนตรงนั้น พอร์ตตอนนี้ลบ 40% กว่า
ตังหายไปเกือบสองแสนแล้ว ลมเริ่มจับ เพราะไม่รู้ว่าจะมาเมื่อไร และจะลงไปถึงเมื่อไร ไม่รู้อะไรเลย ดวงอย่างเดียว
ดีนะครับมันรีบาวด์เล็กๆน้อยๆ มีแท่งเขียวมั้ง
ก่อนที่จะลงไป 4บาทเลย ไม่คิดจริงๆว่าจะลงมาถึงนี่
ผมพยายามตั้งสติ ตั้งคำถามทำไม ขึ้นทั้งตลาดทำไมหุ้นเราแดงลงทุกวัน และทุกวัน มันเป็นอะไร
ความกลัวเริ่มเข้ามา เบลอๆ ขนาดเงินเย็นยังเครียด
วันนั้นผมคิดจะทำในสิ่งที่ผิดพลาดที่สุดครั้งหนึ่งคือ การคัทที่เกือบ 50%
ท่านผู้ชมครับ
ผมหยิบเครื่องคิดเลข ขึ้นมากดคำนวณครั้งสุดท้ายให้แน่ใจ ว่าผมจะเอาจริงมั้ย ในการคัทครั้งนี้
ลองคำนวณว่าหากคัทที่ราคานี้ แล้วไปเล่นอีกตัว เงินที่เหลือเท่านี้จะต้องให้หุ้นตัวนั้นขึ้นไปเท่าไร กว่าจะเท่าทุนก้อนที่คัทไป
ซึ่งมันก็ไม่มีอะไรรับประกันว่าราคาตัวนั้นจะไปจริง
ช่วงเช้าเครียดมาก
นี่คือช่วงที่ทรมานมาก หากผมกดคัทไป นั้นคือผมทำเงินหายไปเกือบสองแสน ในเสี้ยววินาที
ก็มานั่งนึกถึงตัวเอง เงินสองแสน เราทำงานมากี่เดือน เหนื่อยขนาดไหน
ผมนั่งนิ่งๆจากช่วงเช้าจนตลาดปิด พอมาบ่ายผมก็มีคำตอบแล้วครับว่า
ไม่ขายครับ ไม่คัทครับ
และหลังจากนั้นอีก ประมาณ 1 เดือน พอร์ตผมจากติดลบเกือบ 50% เงินเกือบสองแสนที่หายไป
หุ้นมันค่อยๆ ดิ้นขึ้นมาจาก 4บาท เริ่มมีสัญญาณรอบใหม่
และตอนนี้วันนี้ ผมเหลือติดลบเพียง 2%
มันบอกอะไรครับ
ผมคงแย่มากหากผมขายไปเมื่อเดือนที่แล้ว นี่ละครับ ฝากไว้ให้กับบางคนที่จิดใจไม่แน่วแน่ คล้ายๆผม
ขนาดผมเงินเย็นผมยังหวั่นไหว
ให้ลองสู้กับตัวเอง พูดกับตัวเองว่าจะทน ชั่วได้ถึง7หนรึป่าว และพยายามทำตามแผนที่เราคิดไว้แต่แรกครับ
หุ้นขาลง มันลง และจะลงไปต่ำกว่าเมื่อวาน ลงไปเรื่อยๆ ด่ำดิ่งกันไปเลย5555
ใครเตือนก็ไม่ฟัง จนเจอกับตัวเอง
สรุป จขกท ต้องการแชร์ให้เห็นว่าหากเราวางแผนอะไรไว้แล้วว่าจะถือ คือถือ อย่าไปหลงกับสิ่งรอบๆ
เราคิดเราวิเคราะห์มาแล้ว เชื่อมัน
นี่เป็นการนำเงินเก็บก้อนแรกไปผจญภัย ตื่นเต้นดีครับ และอยากให้เป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ5555
ขอบคุณครับ
edit:แก้คำ