เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นเด็กใหม่ซึ่งย้ายมามอ5 ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ย้ายมาวันแรกเราก็เจอกับคนรู้จักเก่าค่ะ
ซึ่งเค้าเรียนห้องเดียวกะเรา ซึ่งเราก็แบบแปลกใจมากที่แบบว่าเห้ย มาเรียนรร.เดียวกันได้ไง แต่ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไรมากหรอกค่ะ พอวันนึงเค้าดูเหมือนจะมาเล่นจะเรามากเกินไป เราเป็นคนอ่อนไหวค่อนข้างง่ายด้วย แต่ตอนนั้นเรามีแฟนแล้วค่ะ แล้วเค้าก็เหมือนจะมีแฟนด้วยเหมือนกัน ซึ่งก็ไม่รู้ตัวหรอกว่าชอบเค้า จากนั้นก็เราก็มาเล่นกันอย่างสนิทสนม จนกลายเเบบว่าเป็นเเพื่อนสนิทกันเลย พอมอห้าเทอมสองเราก็เลิกกับแฟนเพราะว่าเราเข้ากันไม่ได้คบกันแล้วเหมือนจะไม่สบายใจในหลาย ๆเรื่อง แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องเพื่อนสนิทขอเราแน่นอน 100 เปอร์เซ็น เพราะอยากจะเลิกตั้งแต่ตอนมอสี่แล้วค่ะ ซึ่งตอนนั้นยังไม่สนิทกับเพื่อนคนนี้เลย หลังจากนั้นเราก็โสดค่ะ เราก็รู้สึกว่าเราชอบเค้าขึ้นมา เห็นหน้ากันที่ห้องทุกวัน ๆก็รู้สึกดีขึ้นเรื่อย ๆ แต่ไม่รู้ค่ะว่าเค้าจะรู้สึกแบบเรารึเปล่า เพราะช่วงนั้นเค้าก็ดูเหมือนจะทะเลาะกับแฟนแล้วก็มาปรึกษาเราตลอดนะ เราไม่ได้หวังที่จะมาแย่งเค้าหรอกค่ะ เพราะรู้ว่าเราไม่มีสิทธิ์เเละก็เจียมตัวอยู๋ห่าง ๆอย่างห่วง ๆ เพราะเราคิดว่าเมื่อเห็นเค้ามีความสุขก็ดีใจด้วยค่ะ(แลดูนางเอก55) แต่ว่าคิดยังงั้นจริง ๆไม่ได้พูดให้ตัวเองดูดี
อยู่มาวันนึงเค้าเลิกกับแฟนค่ะ แล้วเค้ามาที่หอเรา ช่วงนั้นก็ปิดเทอมขึ้นมอหกแล้วค่ะ เค้านั่งคุยกับเราสักพักแล้วจู่ ๆบรรยากาศภายในห้องก็แบบเปลี่ยนไป จากที่เราชอบเค้าอยู่แล้ว ก็ทำให้เราใเต้นแรงกว่าเดิม เมื่อเค้าทำเหมือนจะจูบเรา แล้ววันนั้นเราก็ได้จูบกันค่ะ และเค้าอยากมีอะไร มากกกว่านั้น แต่เนื่องในความเป็นเพื่อนกัน เราเลยบังคับความรู้สึของตัวเองได้แล้วผลักเค้าออก พร้อมพูดว่า "จะทำงี้ไม่ได้นะเว่ย เราเพื่อนกันนะ" รู้สึกกลัวค่ะ กลัวว่าจะมองหน้ากันไม่ติด ถ้ามีอะไรกันขึ้นมา เพราะเราก็ยังไม่มั่นใจในความรู้สึกของมัน เพราะคิดว่าถ้สให้ง่าย ๆก็คงดูไร้ค่าค่ะ มันเลยตอบกลับว่า "ขอหน่อยนะ" ซึ่งตอนนั้นเราแบบขัดขืนหนักมากและงงนิดนึงเพราะว่ารู้นิสัยมันดีเพราะว่ามันเเบบหื่นกาม 55555 เพราะในห้องเรียนมันก็แบบ ไล่ปล้ำผญ รวมทั้งเรา แบบเล่น ๆกันนะคะ 55555เอาฮา
แต่ ณ จุด ๆนั้น คือเราไม่เล่นค่ะ ซึ่งมันทำเหมือนจะไม่หยุด เราเลยพูดมาว่า "หยุดเถอะ ถึงกูจะชอบแต่กูก็ให้ไม่ได้หรอก "พูดแบบประมาณให้มันรู้ค่ะว่าเราชอบมันนะ ซึ่งไม่น่าเชื่อ ! มันหยุดค่ะ! มันหยุดแล้วมองหน้าเรา จากนั้นก็ ปล่อยเรา พร้อมกับอึ้ง ๆ ตอนนั้นเราก็ตกใจนะคะที่เผลอพูดความจริงไป แต่ทำไงได้ละคะ อยากให้มันรู้ถึงความจริงใจของเรา สักพักมันก็กลับบ้านค่ะ ก่อนกลับเราก็จุ้บมันไปทีนึง ซึ่งทำให้เรายิ่งชอบมันมากขึ้น จากนั้นพอมันถึงบ้านก็โทรคอลไลน์กัน ชม .กว่า ๆ ซึ่งตอนนั้นมีความสุขมากกกก ก็ต่างคนต่างพูดเรื่องต่าง ๆที่เก็บไว้ในใจกัน มันก็บอกเรานะคะว่ามันก็ชอบเรา ซึ่งเราก็ดีใจมากเลย จากนั้นก็คุยไลน์กันเรื่อย ๆ พอวันที่สาม มันไม่ค่อยทักมาค่ะ เราก็รอมันทักมา จนถึง 5ทุ่ม มันก็เลยทักมา เราดีใจ ๆมาก เลยรีบตอบกลับ คุยกันไปกันมานิดนึง เราเลยเค้าเรื่องว่า เออเนี่ยยย กูชอบนะ ชอบมาสักพักละ มันเงียบค่ะ มันบอกว่า ขอโทษ มันลืมแฟนเก่ามันไม่ได้ วินาทีนั้นเราเงิบเลยค่ะ แต่ก็มีเตรียมใจไว้บ้างนะ เพราะว่ามันหายอยู่ช่วงนึง เราก็เลยเตรียมใจไว้ว่ามันอาจจะเป็นแบบนี้ แต่ไม่น่าเชื่อว่าจะเร็วขนาดนี้ ซึ่งในความเป็นจริงก็เสียใจมาก ๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ เลยได้แต่บอกว่าไม่เป็นไร กูคิดไว้แล้ว ว่าอาจจะเป็นแบบนี้ มันบอกเราว่า ขอโทษ อย่างเดียว ซึ่งตอนนั้นชามากค่ะ น้ำตาร่วงแบบหนักมาก ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงเจ็บมากแบบนี้ ทั้งๆที่แบบช่วงสั้น ๆเอง 55 ก่อนจบสนทนาก็เลยบอกมันว่า ดีนะที่กูไม่ได้ให้อะไรไปมากกว่านี้ .
จากนั้นเราก็ลบข้อความทิ้งทั้งหมดเลยค่ะ เจ็บมาก
เรื่องนี้เราอาจจะจดจำไปอีกนานน
ตอนนี้จบมอหกแล้วค่ะ ก็มองหน้ากันติดแล้ว แต่ช่วงนั้นก็มีอึดอัดใจบ้างเพราะอยู่ห้องเดียวกัน ทรมานสุด ๆช่วงแรก ๆ
เฟลมากค่ะ
ซึ่งเค้าเรียนห้องเดียวกะเรา ซึ่งเราก็แบบแปลกใจมากที่แบบว่าเห้ย มาเรียนรร.เดียวกันได้ไง แต่ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไรมากหรอกค่ะ พอวันนึงเค้าดูเหมือนจะมาเล่นจะเรามากเกินไป เราเป็นคนอ่อนไหวค่อนข้างง่ายด้วย แต่ตอนนั้นเรามีแฟนแล้วค่ะ แล้วเค้าก็เหมือนจะมีแฟนด้วยเหมือนกัน ซึ่งก็ไม่รู้ตัวหรอกว่าชอบเค้า จากนั้นก็เราก็มาเล่นกันอย่างสนิทสนม จนกลายเเบบว่าเป็นเเพื่อนสนิทกันเลย พอมอห้าเทอมสองเราก็เลิกกับแฟนเพราะว่าเราเข้ากันไม่ได้คบกันแล้วเหมือนจะไม่สบายใจในหลาย ๆเรื่อง แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องเพื่อนสนิทขอเราแน่นอน 100 เปอร์เซ็น เพราะอยากจะเลิกตั้งแต่ตอนมอสี่แล้วค่ะ ซึ่งตอนนั้นยังไม่สนิทกับเพื่อนคนนี้เลย หลังจากนั้นเราก็โสดค่ะ เราก็รู้สึกว่าเราชอบเค้าขึ้นมา เห็นหน้ากันที่ห้องทุกวัน ๆก็รู้สึกดีขึ้นเรื่อย ๆ แต่ไม่รู้ค่ะว่าเค้าจะรู้สึกแบบเรารึเปล่า เพราะช่วงนั้นเค้าก็ดูเหมือนจะทะเลาะกับแฟนแล้วก็มาปรึกษาเราตลอดนะ เราไม่ได้หวังที่จะมาแย่งเค้าหรอกค่ะ เพราะรู้ว่าเราไม่มีสิทธิ์เเละก็เจียมตัวอยู๋ห่าง ๆอย่างห่วง ๆ เพราะเราคิดว่าเมื่อเห็นเค้ามีความสุขก็ดีใจด้วยค่ะ(แลดูนางเอก55) แต่ว่าคิดยังงั้นจริง ๆไม่ได้พูดให้ตัวเองดูดี
อยู่มาวันนึงเค้าเลิกกับแฟนค่ะ แล้วเค้ามาที่หอเรา ช่วงนั้นก็ปิดเทอมขึ้นมอหกแล้วค่ะ เค้านั่งคุยกับเราสักพักแล้วจู่ ๆบรรยากาศภายในห้องก็แบบเปลี่ยนไป จากที่เราชอบเค้าอยู่แล้ว ก็ทำให้เราใเต้นแรงกว่าเดิม เมื่อเค้าทำเหมือนจะจูบเรา แล้ววันนั้นเราก็ได้จูบกันค่ะ และเค้าอยากมีอะไร มากกกว่านั้น แต่เนื่องในความเป็นเพื่อนกัน เราเลยบังคับความรู้สึของตัวเองได้แล้วผลักเค้าออก พร้อมพูดว่า "จะทำงี้ไม่ได้นะเว่ย เราเพื่อนกันนะ" รู้สึกกลัวค่ะ กลัวว่าจะมองหน้ากันไม่ติด ถ้ามีอะไรกันขึ้นมา เพราะเราก็ยังไม่มั่นใจในความรู้สึกของมัน เพราะคิดว่าถ้สให้ง่าย ๆก็คงดูไร้ค่าค่ะ มันเลยตอบกลับว่า "ขอหน่อยนะ" ซึ่งตอนนั้นเราแบบขัดขืนหนักมากและงงนิดนึงเพราะว่ารู้นิสัยมันดีเพราะว่ามันเเบบหื่นกาม 55555 เพราะในห้องเรียนมันก็แบบ ไล่ปล้ำผญ รวมทั้งเรา แบบเล่น ๆกันนะคะ 55555เอาฮา
แต่ ณ จุด ๆนั้น คือเราไม่เล่นค่ะ ซึ่งมันทำเหมือนจะไม่หยุด เราเลยพูดมาว่า "หยุดเถอะ ถึงกูจะชอบแต่กูก็ให้ไม่ได้หรอก "พูดแบบประมาณให้มันรู้ค่ะว่าเราชอบมันนะ ซึ่งไม่น่าเชื่อ ! มันหยุดค่ะ! มันหยุดแล้วมองหน้าเรา จากนั้นก็ ปล่อยเรา พร้อมกับอึ้ง ๆ ตอนนั้นเราก็ตกใจนะคะที่เผลอพูดความจริงไป แต่ทำไงได้ละคะ อยากให้มันรู้ถึงความจริงใจของเรา สักพักมันก็กลับบ้านค่ะ ก่อนกลับเราก็จุ้บมันไปทีนึง ซึ่งทำให้เรายิ่งชอบมันมากขึ้น จากนั้นพอมันถึงบ้านก็โทรคอลไลน์กัน ชม .กว่า ๆ ซึ่งตอนนั้นมีความสุขมากกกก ก็ต่างคนต่างพูดเรื่องต่าง ๆที่เก็บไว้ในใจกัน มันก็บอกเรานะคะว่ามันก็ชอบเรา ซึ่งเราก็ดีใจมากเลย จากนั้นก็คุยไลน์กันเรื่อย ๆ พอวันที่สาม มันไม่ค่อยทักมาค่ะ เราก็รอมันทักมา จนถึง 5ทุ่ม มันก็เลยทักมา เราดีใจ ๆมาก เลยรีบตอบกลับ คุยกันไปกันมานิดนึง เราเลยเค้าเรื่องว่า เออเนี่ยยย กูชอบนะ ชอบมาสักพักละ มันเงียบค่ะ มันบอกว่า ขอโทษ มันลืมแฟนเก่ามันไม่ได้ วินาทีนั้นเราเงิบเลยค่ะ แต่ก็มีเตรียมใจไว้บ้างนะ เพราะว่ามันหายอยู่ช่วงนึง เราก็เลยเตรียมใจไว้ว่ามันอาจจะเป็นแบบนี้ แต่ไม่น่าเชื่อว่าจะเร็วขนาดนี้ ซึ่งในความเป็นจริงก็เสียใจมาก ๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ เลยได้แต่บอกว่าไม่เป็นไร กูคิดไว้แล้ว ว่าอาจจะเป็นแบบนี้ มันบอกเราว่า ขอโทษ อย่างเดียว ซึ่งตอนนั้นชามากค่ะ น้ำตาร่วงแบบหนักมาก ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงเจ็บมากแบบนี้ ทั้งๆที่แบบช่วงสั้น ๆเอง 55 ก่อนจบสนทนาก็เลยบอกมันว่า ดีนะที่กูไม่ได้ให้อะไรไปมากกว่านี้ .
จากนั้นเราก็ลบข้อความทิ้งทั้งหมดเลยค่ะ เจ็บมาก
เรื่องนี้เราอาจจะจดจำไปอีกนานน
ตอนนี้จบมอหกแล้วค่ะ ก็มองหน้ากันติดแล้ว แต่ช่วงนั้นก็มีอึดอัดใจบ้างเพราะอยู่ห้องเดียวกัน ทรมานสุด ๆช่วงแรก ๆ