เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อ 3 ปีที่แล้ว เราเข้า โรงเรียนใหม่ เราเข้าไปเรียนปกติจนมีเพื่อนในห้องมาคุยกับเรา
แล้วบอกกับเราว่ารุ่นพี่คนนึงเค้าขอไลน์เรา คือเพื่อนเรากับรุ่นพี่คนนี้เป็นเพื่อนกันมานานแล้ว
เราก็ถามเค้านะว่าใคร แต่ว่าเพื่อนเราให้ไปแล้ว แล้วพี่เค้าก็ทักมาคุยเรา ถามว่าใช่น้อง.. นี้มั้ย
แล้วเค้าก็กับเค้าก็คุยมาเรื่อยๆ คอนโดเราใกล้กับ รร ตอนเช้าเราจะเดินไป รร พี่เค้าจะมารอรับเราหน้าคอนโด แล้วเดินไปเรียนด้วยกันทุกเช้า
บางครั้งพี่เค้าก็จะแวะหาเพื่อนแถว รร เรามีห้าง เค้าก็จะเดินเลยไปส่งเราที่ รร ก่อนแล้วกลับมาเพื่อน ส่วนตอนเลิกเรียน
เค้าเลิกก่อนเค้าจะมายืนรอเราหน้าห้องแล้วเดินไปส่งเราหน้าคอนโด แล้วเค้าก็จะเดินมาหาเพื่อนที่หน้า รร แล้วกับบ้านกับเพื่อน
แต่คือว่าตอนนั้น เราไปสืบมาว่าพี่เค้ามีแฟนแล้ว แต่เราก็อึ้งๆนะ แต่เราอยู่กับพี่เค้าแล้วมีความสุข เรารู้แต่เราไม่พูดอะไรกับพี่เค้า
ตอนนั้นเราคิดว่าเราขอแค่เวาตรงนี้ที่เราได้อยู่กับพี่เค้าแล้วมีความสุข จะไม่เรียกร้องอะไรจากพี่เค้า ไม่ไปยุ่งไปก้าวก่ายพี่เค้า
คุยกันมาได้สักพัก อยู่ดีๆพี่เค้าก็ห่างจากเรา เราก็ไม่อะไรนะ แค่รู้สึกแปลกๆเพราะปกติจะมีพี่เค้า เราไม่เสียใจเลยนะ แล้วเราก็ไม่เคยเกลียดพี่เค้าด้วย
เวลาเจอพี่เค้าที่ รร เราเดินสวนกันไม่มองหน้ากันเลย จนพี่เค้าลาออกจาก รร ไป
หลังจากพี่เค้าลาออกจาก รร ไปครึ่งปี เราก็ได้คบกับผช คนนึงเป็นเพื่อนในห้อง เราก็คบกันปกติมีความสุขดี
แต่เวลาเราทะเลาะกัน เราจะเผลอคิดถึงพี่เค้าตลอด แต่เราไม่เคยกล้าทักพี่เค้าไปเลย จนผ่านมา 2 ปีที่เราไม่ได้คุยกับพี่เค้า
จนมีวันนึงเรามีปัญหากับแฟนเราว่าวันนั้นมันหนักมาก เราเป็นคนไม่เล่าเรื่องส่วนตัวให้เพื่อนฟังเท่าไหร่
เรารวบรวมความกล้า + กับความอ่อนแอที่มันไม่รู้จะหันไปคุยกับใครแล้ว เราทักพี่เค้าไป ว่าพี่.. แล้วโทรไลน์ไป 1 สาย
แต่ตอนนั้นมันดึกมากมากแล้ว ประมาณ ตี 3 กว่าๆได้ มันก็แน่อยู่แล้วที่เค้าจะไม่รับสาย จนอีกวันสองวัน พี่เค้าก็ตอบเรามา
เค้าบอกว่าเค้าเรียนไม่มีเวลาเล่นเลย ตอนนั้นเค้าอยู่มหาลัยแล้ว แล้วแชทมันก็หล่น เราก็บอกว่าไม่เป็นไร เราก็ปรึกษาพี่เค้าเรื่องแฟนเรา
แล้วเราก็กลับมาใช้ปกติ ก็ไม่ได้คุยกับพี่เค้าอีก
ต่อมาแฟนเราขอไปเที่ยวกับเพื่อนเราก็โอเคให้ไป แต่เราไม่อยากอยู่ห้องคนเดียว เราเลยขอไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างเค้าก็โอเค
ตอนนั้นเราไปดูหนัง พอดูจบเราก็โทรหาเพื่อน พอดีเพื่อนอยู่ร้านเหล้าใกล้ที่เราไปดูหนัง เาเลยให้เพื่อนมารับไป
แล้วพอดีบ้านของพี่คนนั้น เค้าอยู่แถวนั้นด้วย เราเลยทักไปหาพี่เค้าว่า อยู่ไหน สักพักพี่เค้าก็ตอบประมาณ ตี 1
เค้าก็บอกว่าเค้าอยู่หอ เค้าก็ถามเราว่ามีอะไรรึป่าว เราบอกว่าเราอยู่ร้านนี้ๆ แถวบ้านพี่ พี่เค้าก็บอกว่าเสียดาย น่าจะกลับบ้าน ถ้ากลับบ้าน
พี่เค้าคงได้มาเจอเราแล้ว คุยไปได้ไม่กี่คำ พี่เค้าก็ไม่ตอบแล้ววว
เช้าอีกวันพี่เค้าตอบเรามา เค้าบอกว่าเมื่อคืนเค้าเผลอหลับไป แล้วเค้าก็ชวนเราคุย เค้าออกไปออกกำลังกาย เค้าก็ถ่ายรูปส่งมาให้เราดู
เราก็งงๆ นะ เราจะตัดบทจากพี่เค้าหลายรอบแล้ว แต่พี่เค้าก็ไม่ยอมจบบทสนทนา ( ตอนนั้นสภาพจิตใจเราที่มีปัญหากับแฟนตอนแรกก็ยังย่ำแย่อยู่ + กับพี่เค้าก็ยังอยู่ลึกๆในใจเรามาตลอด ) เราก็คุยกับเค้าไปจนใกล้จะนอน พี่เค้าก็ถามว่าพรุ่งนี้ไปเรียนกี่โมง เราตอบเค้าไป เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้จะโทรไปปลุกนะ (สิ่งที่พี่เค้าบอกเราอย่างนึงคือ เค้าไม่เคยลบเบอร์เราออกเลย ถึงจะเปลี่ยนเครื่องกี่รอบ เค้าก็จะเมมชื่อเราเข้าไปเหมือนเดิมตลอด)
ตอนนั้นเรารู้สึกดีมาก จากที่แย่ๆจากแฟน ก็เริ่มดีขึ้น เราคุยแบบนี้กันทุกวัน โทรปลุกกันทุกเช้า บางครั้งพี่เค้าเรียนบ่าย แต่เค้าก็จะตั้งนาฬิกามาปลุกเราไปเรียนก่อน พี่เค้าน่ารักมากนะ นิสัยน่ารักมาก ต่างจากแฟนเราที่รู้สึกอะไรก็เก็บไว้ในใจ เป็นคนแข็งๆ ไม่อ่อนหวาน มีครั้งที่เราไปเที่ยวข้างนอกกัน พี่เค้าชับรถมาส่ง เวลาเค้าขับรถกลับ เค้าจะโทรมาหาเรา อ้อนเราให้เราคุยเป็นเพื่อนตลอดทาง
คือในใจเราไม่คิดเลยนะว่าเราจะได้กลับมาคุยกันอีกแล้วมันดีกว่าเดิมมันสนิทกันมากกว่าดิม แต่มันไม่เหมือนเดิมคือ เรามีแฟน แต่ตอนนี้พี่เค้าโสด
เราไปไหนด้วยกันมาก็หลายครั้งแล้ว มันก็มีหลายความทรงจำนะ แต่เราไม่กล้าเปิดเผยอะไรมากเพราะเราก็ยังมีแฟนอยู่ แต่พี่เค้าก็ชอบแอบเอารูปเราขึ้นไลน์พี่เค้านะ แต่เราก็ให้เอาลง เราไม่เคยมีรูปคู่กับพี่เค้า แต่เราร็ว่าพี่เค้าอยากมีแต่เราไม่ยอมถ่ายด้วย เราโทรคุยกับเกือบทุกคืน เหมือนเราเป็นแฟนกันไปแล้วด้วยซ้ำ มีบางครั้งที่เราน้อยใจ เรารู้สึกว่าพี่เค้าไม่เหมือนเดิม เราก็จะบอกเลิกพี่เค้า แต่พี่เค้าจะให้เหตุผลมา บางครั้งเค้ามีงานที่มหาลัยเยอะ เค้าก็จะบอกเราอธิบายให้เราฟัง แล้วเค้าก็ขอโทษตลอดถ้าเค้าทำให้เราคิดมาก บางครั้งเราคุยเรื่องที่เราอาจจะไม่ได้คบกัน พี่เค้าจะร้องไห้หลายครั้งเลย เรารู้สึกนะว่าเค้ารักเรา รักเราเหมือนกัน เค้าไม่ได้มีใคร ละมีหลายครั้งที่เราแกล้งพี่เค้า พี่เค้าจะบอกตลอดว่า พี่เค้าคุยกับเราทั้งวัน ว่าง วันหยุดเค้าก็มาหาเราตลอด
จริงๆนะ มหาลัยเค้า ไกลจาก รร กับคอนโดนเรามาก แต่แค่เค้าหยุดวันเดียว เค้าก็ยังมาหา บางครั้งเค้านั่งบีทีเอสมา ต่อวินตากฝนมายังมีเลยค่ะ
พี่เค้าทำให้เราประทับใจเราหลายๆอย่าง หลายๆอย่างที่พี่เค้าทำเรารับรู้ได้ว่าเค้าอยากอยู่กับเรา อยากดูแลเรา
คุยกันมาเป็นเวลา 4 เดือนแล้ว เราก็ยังไม่ชัดเจนกับพี่เค้าสักที เราก็ยังไม่เลิกกับแฟน เพื่อนพี่เค้าก็เป็นห่วงพี่เค้านะ แต่พี่เค้าบอกกับเราว่า นี่มันใจของพี่ พี่ก็จะรอ จะคุยกับเราต่อ คือเราไม่อยากให้เพื่อนพี่เค้ามาไม่ชอบเรา แล้วเราก็ได้บอกพี่เค้าว่าเราขอดูใจตัวเองก่อนมันอาจจะดูเห็นแก่ตัว แต่เราอยากรู้ว่าเรารักใครจริงๆ เราบอกพี่เค้าว่าขอให้รอแฟนเรากลับมา แล้วเราจะมาบอกพี่เอง ว่าเราจะยังรู้สึกเหมือนเดิมอยู่มั้ย
เราเกิดเดือนเดียวกัน แต่เราเกิดก่อนพี่เค้า 2 วัน วันเกิดเราเค้าก็มาอวยพรปกติ แล้วเราไปเที่ยวห้าง เราเจอของที่เราชอบ เราก็ถ่ายรูปคู่กับของนั้นส่งไปให้พี่เค้าดูถามว่าน่ารักมั้ย ถ้าน่ารักเดี๋ยวเราจะกลับมาซื้อ แล้วพี่เค้าก็ถามๆว่ามันอยู่ตรงไหนเหรอ ห้างไหนเหรอ เราก็บอกไปไม่คิดอะไร ก็กลับบ้านปกติ จนวันเกิดพี่เค้า เราก็อวยพรปกติไม่มีอะไร ตอนนั้นไม่คิดจะอยากได้ของขวัญจากพี่เค้า แล้วก็ไม่ได้คิดว่าจะซื้ออะไรให้เค้าด้วยนะ 5555 แล้วหลายวันผ่านมาเราก็โทรคุยกันปกติพี่เค้าบอกว่าเค้าไปซื้อโทรศัพท์ใหม่ อยู่ห้างนี้ๆ เราก็ไม่อะไรก็ปกติ
จนเลยวันเกิดเรามาก็หลายวันอยู่ อาทิตย์นึงได้มี่ง แต่เราไม่ได้เจอกันบ่อยเพราะพี่เค้าต้องเรียนแล้วอยู่ไกล + กับเราก็ฝึกงาน เราหยุดวันพธ แล้วพี่เค้าก็หยุดวันเดียวกับเรา
วันนั้นเรานัดกันไปดูหนัง พี่เค้าก็มารับเรา แต่มีเรื่องให้เรางอนกัน เรางอนพี่เค้าแต่พี่เค้าก็ง้อจูงมือไปขึ้นรถ ตอนแรกเราจะไม่ไปด้วยแล้ว พอเราขึ้นรถ พี่เค้าก็เอื้อมมือไปข้างหลัง แล้วเอาของที่พี่เค้าหยิบมาวางบนตักเราแล้วบอกว่า อะซื้อให้ของขวัญวันเกิด มันเป็นของที่เราถ่ายรูปวันนั้น เราตกใจมากแล้วก็นึกได้ อ๋อ วันนั้นที่ไปห้างนั้นเพราะไปซื้อให้เรานี่เอง เราก็ยิ้มก็งอนๆอยู่แต่พีเค้าน่ารักมากจนเราหายงอน
วันนั้นเราก็ไปทำบุญ ดูหนังกัน แล้วเราก็ไปนั่งกินข้าว วันนั้นพี่เค้ากับเพื่อนเก่าตอนที่เรียน รร เรานัดเจอกัน เราไปก็โดนแซวนะ แล้วเพื่อนเรามาเซอร์ไพร์วันเกิดที่ร้านนั้นด้วย เราก็เลยขอพี่เค้าไปนั่งเล่นบ้านเพื่อน พี่เค้าจะได้อยู่กับเพื่อนด้วย พี่เค้างอนนิดๆนะ แต่เค้าก็ให้เราไป ตอนนั้นดึกมากแล้ว เราบอกว่าเดี๋ยวเรานั่งรถกลับเองดึกแล้วเราเกรงใจพี่เค้าถ้าต้องไปส่งเพราะมันไกล แต่อีกสักพักพี่เค้าก็โทรมาบอกว่าอยู่หน้าบ้านเพื่อนเราแล้วเดี๋ยวเค้าไปส่ง เราก็โอเคๆ
แล้ววันนั้นมันก็เป็นวันสุดท้ายที่เราได้อยู่กับพี่เค้า..
เมื่อวันเกิดพี่เค้าที่ผ่านมา มีผญ คนนึงทักแชทมาแฮปพี่เค้า วันนั้นเราเห็นแล้วแหละแต่เราไม่ไดคิดอะไร พอเรามาดูอีกวัน แชทนั้นหายไปแล้วแต่เราก็คิดนะว่า ถ้าไม่มีอะไรจะลบทำไม เราก็เลยปล่อยไปไม่คิดอะไร จนมาเรื่อยเราสงสัย เราไปดูแชทที่เก็บ เราเห็นพี่เค้าคุยกับผญคนนั้น ขอไลน์ เค้าคุนกันมาได้สักพักละ เราก็แบบทำอะไรไม่ถูก จนเราโทรไปเคลียร์กับพี่เค้า พี่เค้าก็บอกว่าไม่รู้ทำไมไปคุยขอโทษจริงๆไม่คุยแล้ว เค้าก็ไม่ได้จะยอมเลิกกับเรานะ เค้าบอกว่าเค้าจะรอวันที่เราให้คำตอบว่าเราจะอยู่กับเค้ามั้ย แต่เราไม่รอ เราออกมาแต่เราก็เสียใจนะ คือมันก็รักไปแล้วอยู่ด้วยกันมาขนาดนี้ แต่เราก็แบบเค้ารู้สึกกับคนอื่นไปแล้ว
แต่อีกด้านเราก็เข้าใจพี่เค้า พี่เค้าคงคิดว่าถ้าเราไม่เลือกพี่เค้า พี่เค้าก็จะไม่มีใคร แล้วเราก็ไม่ชัดเจนกับพี่เค้าสักที เราเองแหละที่ผิด
แล้วเรายังไม่ได้ให้ของขวัญวันเกิดพี่เค้า เรานัดพี่เค้ามาเอาที่โรงแรม เพราะตอนนั้นเราฝึกงานอยู่ที่ รร ตอนพี่เค้าลงรถมาหาเรา เราสังเกตุว่าพี่เค้ามองหน้าเราแล้วน้ำตาซึม แต่เราก็ทำเป็นร่าเริงเหมือนคนไม่รู้สึกอะไร เราเลยไปนั่งคุยกับเค้าพี่เค้า ถามว่าเป็นยังไงบ้าง ถามไถ่ปกติ เรารู้สึกนะว่าพี่เค้าก็ยังรู้สึกกับเราอยู่ ก่อนพี่เค้าจะกลับ พี่เค้าขอกอดเรา เราก็โอเค เราก็กอดพี่เค้า ตอนนั้นเรากอดพี่เค้านานมาก อยากกอดไว้ตลอด ไม่อยากให้พี่เค้าไป สิ่งที่เราอยากพูดกับพี่เค้าคือ อย่าไปเลยนะ เราขอโทษ เราอยากให้พี่กลับมา เราเลือกพี่ แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไร
จนตอนนี้วันนี้เราเลิกคุยกับพี่เค้ามาได้จะ 5 เดือนแล้ว แต่ในทุกๆวัน เราก็จะคิดถึงพี่เค้ามาตลอด เวลาเราทักไปคุยเราก็คุยกันปกติไม่ได้เกลียดอะไรกัน
บางครั้งทักไปคุยเรื่องเข้ามหาลัยพี่เค้าก็จะพูดว่า ถ้ามาเมื่อไหร่บอกนะจะไปเป็นเพื่อนตลอด แต่เราก็ไปกับเพื่อน และตั้งใจไปวันที่พี่เค้าไม่ได้เรียนพี่เค้ากลับบ้านด้วย เรารู้ว่าพี่เค้าพยามยามเพื่อเราหลายๆเรื่อง ที่จริงความทรงจำ เวลาที่เรามีความสุขมันมากกว่านี้ แต่ถ้าพิมมันก็จะยาวไป
วันนี้พี่เค้าไปมีความสุขกับคนอื่น ไปไหนกับคนอื่น เราเห็นแล้วเราก็รู้สึกนะ มันไม่ได้ถึงกับเจ็บแต่มันเป็นความรู้สึกที่พูดไม่ออก วันนี้พี่เค้าเอารูปที่ถ่ายกับคนอื่นขึ้น เรารู้สึกแย่มาก เราคิดว่าถ้าวันนั้นเรารีบชัดเจน คนในนั้นอาจเป็นเราก็ได้ เราแค่อยากรู้ว่า จะมีบ้างมั้ยที่พี่เค้าจะนึกถึงเรา เราก็ยังใช้ชีวิตปกติกับแฟนเรา แต่เราก็ยังมีที่คิดถึงพี่เค้า แล้วพี่เค้าจะมีบ้างมั้ยที่จะคิดถึงเรา พี่เค้าอยู่ในใจเรามาแล้ว 2 ปี แล้วตอนนี้เราว่าพี่เค้าคงจะยังอยู่ต่อไป ทำไมมีแค่เราที่ยังไม่ลืม
หรือนี่จะเป็น คนที่ใช่ในเวลาที่ไม่ใช่ ก็คือไม่ใช่ แต่ถ้าคนมันจะใช่ ยังไงมันก็จะกลับมาใช่ ใช่ไหม ?
คนที่ใช่ ในเวลาที่ไม่ใช่
แล้วบอกกับเราว่ารุ่นพี่คนนึงเค้าขอไลน์เรา คือเพื่อนเรากับรุ่นพี่คนนี้เป็นเพื่อนกันมานานแล้ว
เราก็ถามเค้านะว่าใคร แต่ว่าเพื่อนเราให้ไปแล้ว แล้วพี่เค้าก็ทักมาคุยเรา ถามว่าใช่น้อง.. นี้มั้ย
แล้วเค้าก็กับเค้าก็คุยมาเรื่อยๆ คอนโดเราใกล้กับ รร ตอนเช้าเราจะเดินไป รร พี่เค้าจะมารอรับเราหน้าคอนโด แล้วเดินไปเรียนด้วยกันทุกเช้า
บางครั้งพี่เค้าก็จะแวะหาเพื่อนแถว รร เรามีห้าง เค้าก็จะเดินเลยไปส่งเราที่ รร ก่อนแล้วกลับมาเพื่อน ส่วนตอนเลิกเรียน
เค้าเลิกก่อนเค้าจะมายืนรอเราหน้าห้องแล้วเดินไปส่งเราหน้าคอนโด แล้วเค้าก็จะเดินมาหาเพื่อนที่หน้า รร แล้วกับบ้านกับเพื่อน
แต่คือว่าตอนนั้น เราไปสืบมาว่าพี่เค้ามีแฟนแล้ว แต่เราก็อึ้งๆนะ แต่เราอยู่กับพี่เค้าแล้วมีความสุข เรารู้แต่เราไม่พูดอะไรกับพี่เค้า
ตอนนั้นเราคิดว่าเราขอแค่เวาตรงนี้ที่เราได้อยู่กับพี่เค้าแล้วมีความสุข จะไม่เรียกร้องอะไรจากพี่เค้า ไม่ไปยุ่งไปก้าวก่ายพี่เค้า
คุยกันมาได้สักพัก อยู่ดีๆพี่เค้าก็ห่างจากเรา เราก็ไม่อะไรนะ แค่รู้สึกแปลกๆเพราะปกติจะมีพี่เค้า เราไม่เสียใจเลยนะ แล้วเราก็ไม่เคยเกลียดพี่เค้าด้วย
เวลาเจอพี่เค้าที่ รร เราเดินสวนกันไม่มองหน้ากันเลย จนพี่เค้าลาออกจาก รร ไป
หลังจากพี่เค้าลาออกจาก รร ไปครึ่งปี เราก็ได้คบกับผช คนนึงเป็นเพื่อนในห้อง เราก็คบกันปกติมีความสุขดี
แต่เวลาเราทะเลาะกัน เราจะเผลอคิดถึงพี่เค้าตลอด แต่เราไม่เคยกล้าทักพี่เค้าไปเลย จนผ่านมา 2 ปีที่เราไม่ได้คุยกับพี่เค้า
จนมีวันนึงเรามีปัญหากับแฟนเราว่าวันนั้นมันหนักมาก เราเป็นคนไม่เล่าเรื่องส่วนตัวให้เพื่อนฟังเท่าไหร่
เรารวบรวมความกล้า + กับความอ่อนแอที่มันไม่รู้จะหันไปคุยกับใครแล้ว เราทักพี่เค้าไป ว่าพี่.. แล้วโทรไลน์ไป 1 สาย
แต่ตอนนั้นมันดึกมากมากแล้ว ประมาณ ตี 3 กว่าๆได้ มันก็แน่อยู่แล้วที่เค้าจะไม่รับสาย จนอีกวันสองวัน พี่เค้าก็ตอบเรามา
เค้าบอกว่าเค้าเรียนไม่มีเวลาเล่นเลย ตอนนั้นเค้าอยู่มหาลัยแล้ว แล้วแชทมันก็หล่น เราก็บอกว่าไม่เป็นไร เราก็ปรึกษาพี่เค้าเรื่องแฟนเรา
แล้วเราก็กลับมาใช้ปกติ ก็ไม่ได้คุยกับพี่เค้าอีก
ต่อมาแฟนเราขอไปเที่ยวกับเพื่อนเราก็โอเคให้ไป แต่เราไม่อยากอยู่ห้องคนเดียว เราเลยขอไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างเค้าก็โอเค
ตอนนั้นเราไปดูหนัง พอดูจบเราก็โทรหาเพื่อน พอดีเพื่อนอยู่ร้านเหล้าใกล้ที่เราไปดูหนัง เาเลยให้เพื่อนมารับไป
แล้วพอดีบ้านของพี่คนนั้น เค้าอยู่แถวนั้นด้วย เราเลยทักไปหาพี่เค้าว่า อยู่ไหน สักพักพี่เค้าก็ตอบประมาณ ตี 1
เค้าก็บอกว่าเค้าอยู่หอ เค้าก็ถามเราว่ามีอะไรรึป่าว เราบอกว่าเราอยู่ร้านนี้ๆ แถวบ้านพี่ พี่เค้าก็บอกว่าเสียดาย น่าจะกลับบ้าน ถ้ากลับบ้าน
พี่เค้าคงได้มาเจอเราแล้ว คุยไปได้ไม่กี่คำ พี่เค้าก็ไม่ตอบแล้ววว
เช้าอีกวันพี่เค้าตอบเรามา เค้าบอกว่าเมื่อคืนเค้าเผลอหลับไป แล้วเค้าก็ชวนเราคุย เค้าออกไปออกกำลังกาย เค้าก็ถ่ายรูปส่งมาให้เราดู
เราก็งงๆ นะ เราจะตัดบทจากพี่เค้าหลายรอบแล้ว แต่พี่เค้าก็ไม่ยอมจบบทสนทนา ( ตอนนั้นสภาพจิตใจเราที่มีปัญหากับแฟนตอนแรกก็ยังย่ำแย่อยู่ + กับพี่เค้าก็ยังอยู่ลึกๆในใจเรามาตลอด ) เราก็คุยกับเค้าไปจนใกล้จะนอน พี่เค้าก็ถามว่าพรุ่งนี้ไปเรียนกี่โมง เราตอบเค้าไป เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้จะโทรไปปลุกนะ (สิ่งที่พี่เค้าบอกเราอย่างนึงคือ เค้าไม่เคยลบเบอร์เราออกเลย ถึงจะเปลี่ยนเครื่องกี่รอบ เค้าก็จะเมมชื่อเราเข้าไปเหมือนเดิมตลอด)
ตอนนั้นเรารู้สึกดีมาก จากที่แย่ๆจากแฟน ก็เริ่มดีขึ้น เราคุยแบบนี้กันทุกวัน โทรปลุกกันทุกเช้า บางครั้งพี่เค้าเรียนบ่าย แต่เค้าก็จะตั้งนาฬิกามาปลุกเราไปเรียนก่อน พี่เค้าน่ารักมากนะ นิสัยน่ารักมาก ต่างจากแฟนเราที่รู้สึกอะไรก็เก็บไว้ในใจ เป็นคนแข็งๆ ไม่อ่อนหวาน มีครั้งที่เราไปเที่ยวข้างนอกกัน พี่เค้าชับรถมาส่ง เวลาเค้าขับรถกลับ เค้าจะโทรมาหาเรา อ้อนเราให้เราคุยเป็นเพื่อนตลอดทาง
คือในใจเราไม่คิดเลยนะว่าเราจะได้กลับมาคุยกันอีกแล้วมันดีกว่าเดิมมันสนิทกันมากกว่าดิม แต่มันไม่เหมือนเดิมคือ เรามีแฟน แต่ตอนนี้พี่เค้าโสด
เราไปไหนด้วยกันมาก็หลายครั้งแล้ว มันก็มีหลายความทรงจำนะ แต่เราไม่กล้าเปิดเผยอะไรมากเพราะเราก็ยังมีแฟนอยู่ แต่พี่เค้าก็ชอบแอบเอารูปเราขึ้นไลน์พี่เค้านะ แต่เราก็ให้เอาลง เราไม่เคยมีรูปคู่กับพี่เค้า แต่เราร็ว่าพี่เค้าอยากมีแต่เราไม่ยอมถ่ายด้วย เราโทรคุยกับเกือบทุกคืน เหมือนเราเป็นแฟนกันไปแล้วด้วยซ้ำ มีบางครั้งที่เราน้อยใจ เรารู้สึกว่าพี่เค้าไม่เหมือนเดิม เราก็จะบอกเลิกพี่เค้า แต่พี่เค้าจะให้เหตุผลมา บางครั้งเค้ามีงานที่มหาลัยเยอะ เค้าก็จะบอกเราอธิบายให้เราฟัง แล้วเค้าก็ขอโทษตลอดถ้าเค้าทำให้เราคิดมาก บางครั้งเราคุยเรื่องที่เราอาจจะไม่ได้คบกัน พี่เค้าจะร้องไห้หลายครั้งเลย เรารู้สึกนะว่าเค้ารักเรา รักเราเหมือนกัน เค้าไม่ได้มีใคร ละมีหลายครั้งที่เราแกล้งพี่เค้า พี่เค้าจะบอกตลอดว่า พี่เค้าคุยกับเราทั้งวัน ว่าง วันหยุดเค้าก็มาหาเราตลอด
จริงๆนะ มหาลัยเค้า ไกลจาก รร กับคอนโดนเรามาก แต่แค่เค้าหยุดวันเดียว เค้าก็ยังมาหา บางครั้งเค้านั่งบีทีเอสมา ต่อวินตากฝนมายังมีเลยค่ะ
พี่เค้าทำให้เราประทับใจเราหลายๆอย่าง หลายๆอย่างที่พี่เค้าทำเรารับรู้ได้ว่าเค้าอยากอยู่กับเรา อยากดูแลเรา
คุยกันมาเป็นเวลา 4 เดือนแล้ว เราก็ยังไม่ชัดเจนกับพี่เค้าสักที เราก็ยังไม่เลิกกับแฟน เพื่อนพี่เค้าก็เป็นห่วงพี่เค้านะ แต่พี่เค้าบอกกับเราว่า นี่มันใจของพี่ พี่ก็จะรอ จะคุยกับเราต่อ คือเราไม่อยากให้เพื่อนพี่เค้ามาไม่ชอบเรา แล้วเราก็ได้บอกพี่เค้าว่าเราขอดูใจตัวเองก่อนมันอาจจะดูเห็นแก่ตัว แต่เราอยากรู้ว่าเรารักใครจริงๆ เราบอกพี่เค้าว่าขอให้รอแฟนเรากลับมา แล้วเราจะมาบอกพี่เอง ว่าเราจะยังรู้สึกเหมือนเดิมอยู่มั้ย
เราเกิดเดือนเดียวกัน แต่เราเกิดก่อนพี่เค้า 2 วัน วันเกิดเราเค้าก็มาอวยพรปกติ แล้วเราไปเที่ยวห้าง เราเจอของที่เราชอบ เราก็ถ่ายรูปคู่กับของนั้นส่งไปให้พี่เค้าดูถามว่าน่ารักมั้ย ถ้าน่ารักเดี๋ยวเราจะกลับมาซื้อ แล้วพี่เค้าก็ถามๆว่ามันอยู่ตรงไหนเหรอ ห้างไหนเหรอ เราก็บอกไปไม่คิดอะไร ก็กลับบ้านปกติ จนวันเกิดพี่เค้า เราก็อวยพรปกติไม่มีอะไร ตอนนั้นไม่คิดจะอยากได้ของขวัญจากพี่เค้า แล้วก็ไม่ได้คิดว่าจะซื้ออะไรให้เค้าด้วยนะ 5555 แล้วหลายวันผ่านมาเราก็โทรคุยกันปกติพี่เค้าบอกว่าเค้าไปซื้อโทรศัพท์ใหม่ อยู่ห้างนี้ๆ เราก็ไม่อะไรก็ปกติ
จนเลยวันเกิดเรามาก็หลายวันอยู่ อาทิตย์นึงได้มี่ง แต่เราไม่ได้เจอกันบ่อยเพราะพี่เค้าต้องเรียนแล้วอยู่ไกล + กับเราก็ฝึกงาน เราหยุดวันพธ แล้วพี่เค้าก็หยุดวันเดียวกับเรา
วันนั้นเรานัดกันไปดูหนัง พี่เค้าก็มารับเรา แต่มีเรื่องให้เรางอนกัน เรางอนพี่เค้าแต่พี่เค้าก็ง้อจูงมือไปขึ้นรถ ตอนแรกเราจะไม่ไปด้วยแล้ว พอเราขึ้นรถ พี่เค้าก็เอื้อมมือไปข้างหลัง แล้วเอาของที่พี่เค้าหยิบมาวางบนตักเราแล้วบอกว่า อะซื้อให้ของขวัญวันเกิด มันเป็นของที่เราถ่ายรูปวันนั้น เราตกใจมากแล้วก็นึกได้ อ๋อ วันนั้นที่ไปห้างนั้นเพราะไปซื้อให้เรานี่เอง เราก็ยิ้มก็งอนๆอยู่แต่พีเค้าน่ารักมากจนเราหายงอน
วันนั้นเราก็ไปทำบุญ ดูหนังกัน แล้วเราก็ไปนั่งกินข้าว วันนั้นพี่เค้ากับเพื่อนเก่าตอนที่เรียน รร เรานัดเจอกัน เราไปก็โดนแซวนะ แล้วเพื่อนเรามาเซอร์ไพร์วันเกิดที่ร้านนั้นด้วย เราก็เลยขอพี่เค้าไปนั่งเล่นบ้านเพื่อน พี่เค้าจะได้อยู่กับเพื่อนด้วย พี่เค้างอนนิดๆนะ แต่เค้าก็ให้เราไป ตอนนั้นดึกมากแล้ว เราบอกว่าเดี๋ยวเรานั่งรถกลับเองดึกแล้วเราเกรงใจพี่เค้าถ้าต้องไปส่งเพราะมันไกล แต่อีกสักพักพี่เค้าก็โทรมาบอกว่าอยู่หน้าบ้านเพื่อนเราแล้วเดี๋ยวเค้าไปส่ง เราก็โอเคๆ
แล้ววันนั้นมันก็เป็นวันสุดท้ายที่เราได้อยู่กับพี่เค้า..
เมื่อวันเกิดพี่เค้าที่ผ่านมา มีผญ คนนึงทักแชทมาแฮปพี่เค้า วันนั้นเราเห็นแล้วแหละแต่เราไม่ไดคิดอะไร พอเรามาดูอีกวัน แชทนั้นหายไปแล้วแต่เราก็คิดนะว่า ถ้าไม่มีอะไรจะลบทำไม เราก็เลยปล่อยไปไม่คิดอะไร จนมาเรื่อยเราสงสัย เราไปดูแชทที่เก็บ เราเห็นพี่เค้าคุยกับผญคนนั้น ขอไลน์ เค้าคุนกันมาได้สักพักละ เราก็แบบทำอะไรไม่ถูก จนเราโทรไปเคลียร์กับพี่เค้า พี่เค้าก็บอกว่าไม่รู้ทำไมไปคุยขอโทษจริงๆไม่คุยแล้ว เค้าก็ไม่ได้จะยอมเลิกกับเรานะ เค้าบอกว่าเค้าจะรอวันที่เราให้คำตอบว่าเราจะอยู่กับเค้ามั้ย แต่เราไม่รอ เราออกมาแต่เราก็เสียใจนะ คือมันก็รักไปแล้วอยู่ด้วยกันมาขนาดนี้ แต่เราก็แบบเค้ารู้สึกกับคนอื่นไปแล้ว
แต่อีกด้านเราก็เข้าใจพี่เค้า พี่เค้าคงคิดว่าถ้าเราไม่เลือกพี่เค้า พี่เค้าก็จะไม่มีใคร แล้วเราก็ไม่ชัดเจนกับพี่เค้าสักที เราเองแหละที่ผิด
แล้วเรายังไม่ได้ให้ของขวัญวันเกิดพี่เค้า เรานัดพี่เค้ามาเอาที่โรงแรม เพราะตอนนั้นเราฝึกงานอยู่ที่ รร ตอนพี่เค้าลงรถมาหาเรา เราสังเกตุว่าพี่เค้ามองหน้าเราแล้วน้ำตาซึม แต่เราก็ทำเป็นร่าเริงเหมือนคนไม่รู้สึกอะไร เราเลยไปนั่งคุยกับเค้าพี่เค้า ถามว่าเป็นยังไงบ้าง ถามไถ่ปกติ เรารู้สึกนะว่าพี่เค้าก็ยังรู้สึกกับเราอยู่ ก่อนพี่เค้าจะกลับ พี่เค้าขอกอดเรา เราก็โอเค เราก็กอดพี่เค้า ตอนนั้นเรากอดพี่เค้านานมาก อยากกอดไว้ตลอด ไม่อยากให้พี่เค้าไป สิ่งที่เราอยากพูดกับพี่เค้าคือ อย่าไปเลยนะ เราขอโทษ เราอยากให้พี่กลับมา เราเลือกพี่ แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไร
จนตอนนี้วันนี้เราเลิกคุยกับพี่เค้ามาได้จะ 5 เดือนแล้ว แต่ในทุกๆวัน เราก็จะคิดถึงพี่เค้ามาตลอด เวลาเราทักไปคุยเราก็คุยกันปกติไม่ได้เกลียดอะไรกัน
บางครั้งทักไปคุยเรื่องเข้ามหาลัยพี่เค้าก็จะพูดว่า ถ้ามาเมื่อไหร่บอกนะจะไปเป็นเพื่อนตลอด แต่เราก็ไปกับเพื่อน และตั้งใจไปวันที่พี่เค้าไม่ได้เรียนพี่เค้ากลับบ้านด้วย เรารู้ว่าพี่เค้าพยามยามเพื่อเราหลายๆเรื่อง ที่จริงความทรงจำ เวลาที่เรามีความสุขมันมากกว่านี้ แต่ถ้าพิมมันก็จะยาวไป
วันนี้พี่เค้าไปมีความสุขกับคนอื่น ไปไหนกับคนอื่น เราเห็นแล้วเราก็รู้สึกนะ มันไม่ได้ถึงกับเจ็บแต่มันเป็นความรู้สึกที่พูดไม่ออก วันนี้พี่เค้าเอารูปที่ถ่ายกับคนอื่นขึ้น เรารู้สึกแย่มาก เราคิดว่าถ้าวันนั้นเรารีบชัดเจน คนในนั้นอาจเป็นเราก็ได้ เราแค่อยากรู้ว่า จะมีบ้างมั้ยที่พี่เค้าจะนึกถึงเรา เราก็ยังใช้ชีวิตปกติกับแฟนเรา แต่เราก็ยังมีที่คิดถึงพี่เค้า แล้วพี่เค้าจะมีบ้างมั้ยที่จะคิดถึงเรา พี่เค้าอยู่ในใจเรามาแล้ว 2 ปี แล้วตอนนี้เราว่าพี่เค้าคงจะยังอยู่ต่อไป ทำไมมีแค่เราที่ยังไม่ลืม
หรือนี่จะเป็น คนที่ใช่ในเวลาที่ไม่ใช่ ก็คือไม่ใช่ แต่ถ้าคนมันจะใช่ ยังไงมันก็จะกลับมาใช่ ใช่ไหม ?