มีใครเคยคิดแบบผมบ้างไหมครับ

คนที่ไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่หรอกครับ  ต่อให้คุณ พยายามประคับประคองแค่ไหน คุณก็จะรู้สึกว่าคุณทำมันอยู่ฝ่ายเดียว พอเวลาผ่านไป ทั้งความรู้สึกดี
ความรู้สึกที่อยากเจอ อยากคุยความรู้สึกดีๆต่างๆ ก็จะบั่นทอนลงไปเรื่อยๆโดยที่ตัวคุณเองไม่ทันรู้
....ผมว่า เธอไม่ทันคิดหรอกครับ เธอน่าจะคิดถึงเเต่ตัวเองเป็นส่วนใหญ่เลยก็ว่าได้
   ''ไม่มีไครรู้สึกดีหรอก ที่รู้ว่าคนข้างๆตัวเราต้องใช้ความอดทนแค่ไหนเวลาอยู่กับเรา''

ปล. ถ้าคุณรู้สึกว่ากำลัง อดทน หรือ กำลังฝืน นั่นคงไม่ใช่ความรักจริงๆ หรอกครับ..