เราอยู่คณะอักษร มหาวิทยาลัยย่านสามย่านค่ะ ก่อนอื่นต้องพูดก่อนว่า
ตั้งแต่เลิกกับคนๆนึงตอนม.ปลาย เราก็ไม่ได้คบหรือจริงจังกับใครเลย เพราะมีบาดแผล
พอเข้ามหาลัยมาก็ไม่ได้สนใจใคร ด้วยความที่คณะมีแต่ผู้หญิงและเรียนหนักมาก
แต่อยู่มาวันนึง เรามีโอกาสได้รู้จักกับคนๆนึงทางเฟสบุ๊ค คนนั้นอยู่คณะวิศวะ มหาลัยเดียวกัน
คือเป็นเพื่อนกันในเฟสมาซักพักใหญ่เเล้ว แต่ไม่เคยคุยกัน แต่วันนึงก็มีเหตุทำให้ได้คุยกันในmessenger
ตอนแรกไม่ได้คิดอะไรเลย ก็คุยตอบไปกันตามมารยาท จากนั้นก็หายจากกันไปเกือบเดือน แต่อยู่มาวันนึง
ที่เรากำลังนั่งเล่นโทรศัพท์ เขาก็ทักมา แต่มันไม่ใช่ข้อความ มันเป็นไฟล์อะไรซักอย่าง ที่เราเองก็เปิดไม่ได้
ตอนแรกยอมรับว่าเรางงมาก เพราะคิดว่าคุยกันครั้งนั้นก็ควรจะจบแล้ว เพราะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ตัวจริงก็ไม่เคยเจอ
แต่ด้วยความที่เราไม่อยากให้มันน่าเกลียด ก็เลยตอบไป ตอบมา จนมันกลายเป็นความเคยชินว่าจะต้องคุยกันทุกวัน
พอจบเทอมหนึ่ง เราก็คิดว่า เขาคงไม่ทักมาแล้ว เพราะเขาก็ไม่ได้เรียนวิชานั้นแล้ว แต่กลายเป็นว่าพอขึ้นเทอมสอง
เขาก็ยังทักมา ทักมาทุกวัน จนเราเองก็เริ่มจะคิดอะไรกับเขา เพราะรู้สึกว่าคุยกันรู้เรื่อง คุยกันได้ทุกเรื่อง มันสบายใจจริงๆ
แต่ก็ยังแอบกลัวเพราะเราไม่เคยเจอกันจริงๆ แต่อยู่มาวันนึง เราก็มีโอกาสได้เจอกัน ได้ไปกินข้าวด้วย หลังจากนั้น
เราก็เริ่มคุยในเรื่องส่วนตัวที่ไม่เคยเปิดเผยกันมาก่อน เริ่มห่วงใยกัน แคร์กัน บางครั้งก็เหมือนจะหวงกัน
คือหลายๆอย่าง สำหรับเรา เรารู้สึกเกินเพื่อนมานานแล้ว แต่เท่าที่คุยกันมา เหมือนเขาจะยังไม่ลืมคนเก่า
แต่มันก็สวนทางกับสิ่งที่เขาทำปฏิบัติกับเรา เรื่องก็ดำเนินเรื่อยๆ แบบนี้มาเกือบสองเดือน เราก็เจอกันบ้าง
ไปไหนมาไหนด้วยกันบ้าง แต่ก็ยังไม่เคยบอกชอบกันตรงๆ จนเมื่อไม่นานมานี้ เขาก็ทักมาบอกเราว่า
เขาไปเจอคนนั้นคนเก่าของเขามา แล้วเขามั่นใจแล้วว่าเขาไม่รู้สึกอะไร คือเราไม่เข้าใจว่าเขาจะมาบอกเราทำไม แล้วสิ่งที่เราคุยกันอยู่ทุกวัน
คืออะไร แล้วเราควรทำยังไง รับมือกับความไม่ชัดเจนนี้ยังไง แล้วควรจะแสดงออกยังไง
ยอมรับว่าอึดอัดมาก เพราะเรื่องค้างคาเเบบนี้มาสี่ห้าเดือนแล้ว เราควรตัดใจแล้วเดินออกมาเลยดีกว่ามั้ย
เราจะทนกับความไม่ชัดเจน การเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาของคนๆนึงได้จริงๆหรอ
ตั้งแต่เลิกกับคนๆนึงตอนม.ปลาย เราก็ไม่ได้คบหรือจริงจังกับใครเลย เพราะมีบาดแผล
พอเข้ามหาลัยมาก็ไม่ได้สนใจใคร ด้วยความที่คณะมีแต่ผู้หญิงและเรียนหนักมาก
แต่อยู่มาวันนึง เรามีโอกาสได้รู้จักกับคนๆนึงทางเฟสบุ๊ค คนนั้นอยู่คณะวิศวะ มหาลัยเดียวกัน
คือเป็นเพื่อนกันในเฟสมาซักพักใหญ่เเล้ว แต่ไม่เคยคุยกัน แต่วันนึงก็มีเหตุทำให้ได้คุยกันในmessenger
ตอนแรกไม่ได้คิดอะไรเลย ก็คุยตอบไปกันตามมารยาท จากนั้นก็หายจากกันไปเกือบเดือน แต่อยู่มาวันนึง
ที่เรากำลังนั่งเล่นโทรศัพท์ เขาก็ทักมา แต่มันไม่ใช่ข้อความ มันเป็นไฟล์อะไรซักอย่าง ที่เราเองก็เปิดไม่ได้
ตอนแรกยอมรับว่าเรางงมาก เพราะคิดว่าคุยกันครั้งนั้นก็ควรจะจบแล้ว เพราะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ตัวจริงก็ไม่เคยเจอ
แต่ด้วยความที่เราไม่อยากให้มันน่าเกลียด ก็เลยตอบไป ตอบมา จนมันกลายเป็นความเคยชินว่าจะต้องคุยกันทุกวัน
พอจบเทอมหนึ่ง เราก็คิดว่า เขาคงไม่ทักมาแล้ว เพราะเขาก็ไม่ได้เรียนวิชานั้นแล้ว แต่กลายเป็นว่าพอขึ้นเทอมสอง
เขาก็ยังทักมา ทักมาทุกวัน จนเราเองก็เริ่มจะคิดอะไรกับเขา เพราะรู้สึกว่าคุยกันรู้เรื่อง คุยกันได้ทุกเรื่อง มันสบายใจจริงๆ
แต่ก็ยังแอบกลัวเพราะเราไม่เคยเจอกันจริงๆ แต่อยู่มาวันนึง เราก็มีโอกาสได้เจอกัน ได้ไปกินข้าวด้วย หลังจากนั้น
เราก็เริ่มคุยในเรื่องส่วนตัวที่ไม่เคยเปิดเผยกันมาก่อน เริ่มห่วงใยกัน แคร์กัน บางครั้งก็เหมือนจะหวงกัน
คือหลายๆอย่าง สำหรับเรา เรารู้สึกเกินเพื่อนมานานแล้ว แต่เท่าที่คุยกันมา เหมือนเขาจะยังไม่ลืมคนเก่า
แต่มันก็สวนทางกับสิ่งที่เขาทำปฏิบัติกับเรา เรื่องก็ดำเนินเรื่อยๆ แบบนี้มาเกือบสองเดือน เราก็เจอกันบ้าง
ไปไหนมาไหนด้วยกันบ้าง แต่ก็ยังไม่เคยบอกชอบกันตรงๆ จนเมื่อไม่นานมานี้ เขาก็ทักมาบอกเราว่า
เขาไปเจอคนนั้นคนเก่าของเขามา แล้วเขามั่นใจแล้วว่าเขาไม่รู้สึกอะไร คือเราไม่เข้าใจว่าเขาจะมาบอกเราทำไม แล้วสิ่งที่เราคุยกันอยู่ทุกวัน
คืออะไร แล้วเราควรทำยังไง รับมือกับความไม่ชัดเจนนี้ยังไง แล้วควรจะแสดงออกยังไง
ยอมรับว่าอึดอัดมาก เพราะเรื่องค้างคาเเบบนี้มาสี่ห้าเดือนแล้ว เราควรตัดใจแล้วเดินออกมาเลยดีกว่ามั้ย