[ บันทึกนึกขึ้นได้ ] : ไม่ชัดเจนอย่าเล่นแบบนี้

[ บันทึกนึกขึ้นได้ ]

จู่ๆเราก็นึกถึงเรื่องๆหนึ่งขึ้นมา
มันเป็นเรื่องที่เพิ่งจะผ่านมาเอง
แต่ว่าเรากลับรู้สึกว่ามันยาวนานจัง
เรื่องมันมีอยู่ว่า.....


วันวันหนึ่ง เราเจอกับผู้คนจำนวนมาก
มันไม่ง่ายเลยจริงๆ
กับการที่เราจะเจอใครสักคน ที่มีอะไรหลายๆอย่างคล้ายๆเรา
หลายๆคนที่กำลังอ่านกระทู้นี้อยู่อาจจะเจอคนคนนั้นแล้ว
จงรักษาเขาไว้ให้ดี

มันจะมีคนสองประเภทที่เข้ามา
เข้ามาเพราะอยากเข้ามา
กับ เข้ามาเพราะไม่มีใครเข้ามาหาเขา

แต่ช่างเถอะ นั่นไม่ใช่ประเด็น
ประเด็นมันอยู่ที่ว่าคุณเลือกที่จะสานความสัมพันธ์นั้นต่อไหมต่างหาก

ก็อีกแหละ มีคนมากมายที่กลัวการเริ่มต้น
กลัวว่าคนที่ เดินสวนกัน จะทำได้แค่เดินสวนกันไป
เหมือนคนก่อนๆที่ผ่านมา...

แต่หลายๆคนเลือกที่จะสานความสัมพันธ์ต่อไป
ทุกคนเริ่มจากการคุยกัน
ทำความรู้จักกัน
ทำอะไรหลายๆอย่างร่วมกัน
จนถึงช่วงเวลาหนึ่ง มันก่อเกิดเป็นความรู้สึกดีๆ
บางคนรู้ตัว แต่บางคนไม่รู้เลยว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง

เมื่อมันเกิดความรู้สึกดีๆขึ้นมาแล้ว
ก็ยังมีอีกสองประเภท
คือรู้สึกด้วยกันทั้งสองฝ่าย
แบบนั้นน่ะ คงดีสุดๆไปเลย..

แต่
ก็ต้องมีอีกประเภท ที่รู้สึกไปเองฝ่ายเดียว
จริงไหม ?

คู่ที่รู้สึกด้วยกันทั้งสองฝ่ายนั่นน่ะ ก็มักจะลงเอยกันด้วยดี
แล้วคู่ที่รู้สึกไปเองฝ่ายเดียวล่ะ จะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไง


เชื่อเรื่องนี้ไหม ถ้ารู้สึกเหมือนกัน มันจะไม่เหนื่อย
เพราะเราไม่ต้องพยายาม ไม่ต้องฝืน ไม่ต้องทำให้สิ่งที่ไม่ใช่ตัวเรา

แต่จะทำยังไงดีล่ะ
ใจหนึ่งก็อยากจะบอกความรู้สึกนี้ออกไปนะ
อึดอัดน่าดูเลยแหละ
แต่ถ้าบอกไปแล้ว ผลลัพธ์ล่ะ ? จะบวกหรือลบ

นี่เรายังไม่อยากได้เพื่อน/พี่น้อง เพิ่มนะ

แต่ช่วยรับผิดชอบความรู้สึกกันหน่อย
คนเราจู่ๆมันจะไปรู้สึกกับคนคนหนึ่งได้ยังไงกัน
ถ้าคนคนนั้นไม่ทำให้รู้สึก...

" ช่วยชัดเจนหน่อยสิ "

ชัดเจนในแบบที่เธอทำตอนแรกน่ะ
หลายๆอย่างในตัวเธอ ทำให้เราคิดไปไกลเลยนะ

แต่เธอคงจะไม่ผิดหรอก..
ก็เราคิดไปเองฝ่ายเดียวนี่นา

อ๋อ
เข้าใจแล้ว

เพราะเราคิดไปเองนี่เอง

แต่เรามีอะไรจะบอกเธอนะ

ถ้าไม่ชัดเจนอย่าเล่นแบบนี้
บางอย่างมันไว้ทำกับคนรัก
หัดรู้ซะบ้างสิ

เราปล่อยให้เธอเข้ามาได้ยังไงกัน
หรือว่าเราพาตัวเองเข้าไปหาเธอเอง

เราทุ่มให้คนที่เทเราแบบเธอได้ยังไงกัน
แต่ว่าเขาไม่ได้ร้องขอเลยนี่นา อย่าสำคัญตัวเองผิดสิ..

เราแทนที่คนในใจใครไม่ได้ทั้งนั้น
ไม่มีใครหน้าไหนจะมีอิทธิพลมากไปกว่าคนในใจ

จำไว้นะ

ไม่ชัดเจนอย่าเล่นแบบนี้

กว่าเราจะแข็งแรงได้ขนาดนี้
มันต้องใช้เวลาพอสมควรเลยนะ

ที่เราปล่อยให้เธอเข้ามา
เพราะเราคิดว่าเธอจะพาเราออกจากโลกที่แสนจะห่วยแตกของเราได้
เธอก็ทำได้จริงๆนั่นแหละ

แต่เธอดันพาเรามาทิ้งไว้ในโลกของเธอ

แล้วเธอก็กลับไปอยู่ในโลกใบเก่าของเธอ
เธอทิ้งเราไว้ในโลกใบใหม่ เราไม่ชินเลย

แต่เราเลือกอะไรไม่ได้
เราโทษอะไรไม่ได้

เพราะใจเราเอง

เพราะเราเอง

อ้อ อีกอย่างที่ยังไม่เคยบอก
คือเราไม่ได้รอนะ

แต่เราแค่อยู่ที่เดิม

...