ขอเข้าเรื่องเลยละกันนะครับ คือมีคำถามคาใจอยากจะขอความเห็น ขอทุกคนหน่อยครับ อยากฟังความเห็นหลายๆด้าน
เรื่องมีอยู่ว่า ผมไปทำงานกับ เด็กต่างแผนกที่เข้ามาใหม่ บอกเลยครับว่าใหม่แล้วเค้าไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการทำงานและบริษัท ส่วนตัวก็ผ่านประสบการณ์การทำงานมาพอสมควร เรียนรู้งานต่างแผนกมาบ้าง เมื่อเห็นน้องเจอเหตุการณ์ที่คิดว่าน้องต้องทำตามวิธีนี้เพื่อน้องจะได้ไม่เสียเปรียบในการทำงาน และสอนงานบางอย่างที่ผมรู้ในแผนกของน้องเค้าเผื่อเค้าจะทำงานกับคนในแผนกให้เร็วขึ้น จากนั้นผมก็ทำงานไปเรื่อยๆ จนเย็นวันนี้ผมกลับมาเล่าให้ที่บ้านฟัง ว่าเจอน้องเค้าสอนงานไปอะไรไปเห็นเป็นเด็กใหม่เลยช่วยเหลือ ทางผู้ใหญ่ในบ้านบางคนถึงขั้นมาตำหนิว่า ไปสอนเค้าทำไม ถ้าเค้าไม่ถามจะไปสอนทำไม ให้เค้าเรียนรู้ด้วยตัวเองเค้าถึงจะเก่ง ถ้าสอนไปเด็กไม่จำหรอกว่ามาจากเรา เดี่ยวมันก็ลืม วันนึงเราตกที่นั่งลำบากเค้าจำเราไม่ได้หรอก จะช่วยก็ต้องรอให้เค้ามาขอก่อนเด็กจะจำได้แล้วจะช่วยเรากลับ พอมาถึงตรงนี้ผมนี้รู้สึกขัดๆกับในใจครับว่าทำไมหรอ ก็เราเห็นเด็กมันลำบากโดนเอาเปรียบทำงานแล้วติดขัดเลยอยากช่วยเหลือ เรื่องน้องเค้าจะกลับมาช่วยเรามั้ยตอนนั้นผมไม่ได้คิดเลยครับ แค่สงสารเลยบอกเล่าและสอนไป
เลลยอยากถามความเห็นของทุกคนครับ ผมคิดผิดหรือแปลกหรือไม่ถูกหรือเปล่า ผมสมควรให้น้องเค้าเรียนรู้ด้วยตัวเองเจ็บด้วยตัวเองก่อนหรอครับ ผมก็คิดนะคับว่าคำพูดขอผู้ใหญ่ผมก็ไม่ผิดเพราะ ผมก็เป็นคนนึงที่หลายๆเรื่องผมเก่งมาได้เพราะเรียนรู้ด้วยตัวเอง และท่านอื่นคิดว่ายังไงครับ
อยากรู้ครับว่า ผมทำแบบนี้คิดแบบนี้มันไม่สมควรหรอครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ผมไปทำงานกับ เด็กต่างแผนกที่เข้ามาใหม่ บอกเลยครับว่าใหม่แล้วเค้าไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการทำงานและบริษัท ส่วนตัวก็ผ่านประสบการณ์การทำงานมาพอสมควร เรียนรู้งานต่างแผนกมาบ้าง เมื่อเห็นน้องเจอเหตุการณ์ที่คิดว่าน้องต้องทำตามวิธีนี้เพื่อน้องจะได้ไม่เสียเปรียบในการทำงาน และสอนงานบางอย่างที่ผมรู้ในแผนกของน้องเค้าเผื่อเค้าจะทำงานกับคนในแผนกให้เร็วขึ้น จากนั้นผมก็ทำงานไปเรื่อยๆ จนเย็นวันนี้ผมกลับมาเล่าให้ที่บ้านฟัง ว่าเจอน้องเค้าสอนงานไปอะไรไปเห็นเป็นเด็กใหม่เลยช่วยเหลือ ทางผู้ใหญ่ในบ้านบางคนถึงขั้นมาตำหนิว่า ไปสอนเค้าทำไม ถ้าเค้าไม่ถามจะไปสอนทำไม ให้เค้าเรียนรู้ด้วยตัวเองเค้าถึงจะเก่ง ถ้าสอนไปเด็กไม่จำหรอกว่ามาจากเรา เดี่ยวมันก็ลืม วันนึงเราตกที่นั่งลำบากเค้าจำเราไม่ได้หรอก จะช่วยก็ต้องรอให้เค้ามาขอก่อนเด็กจะจำได้แล้วจะช่วยเรากลับ พอมาถึงตรงนี้ผมนี้รู้สึกขัดๆกับในใจครับว่าทำไมหรอ ก็เราเห็นเด็กมันลำบากโดนเอาเปรียบทำงานแล้วติดขัดเลยอยากช่วยเหลือ เรื่องน้องเค้าจะกลับมาช่วยเรามั้ยตอนนั้นผมไม่ได้คิดเลยครับ แค่สงสารเลยบอกเล่าและสอนไป
เลลยอยากถามความเห็นของทุกคนครับ ผมคิดผิดหรือแปลกหรือไม่ถูกหรือเปล่า ผมสมควรให้น้องเค้าเรียนรู้ด้วยตัวเองเจ็บด้วยตัวเองก่อนหรอครับ ผมก็คิดนะคับว่าคำพูดขอผู้ใหญ่ผมก็ไม่ผิดเพราะ ผมก็เป็นคนนึงที่หลายๆเรื่องผมเก่งมาได้เพราะเรียนรู้ด้วยตัวเอง และท่านอื่นคิดว่ายังไงครับ