คิดถึงสมัยก่อน...เวลาขึ้นรถสาธารณะแล้วมีคนช่วยถือของ

สมัยก่อนที่ยังไม่มีรถไฟฟ้า ถ้าขึ้นรถเมล์ รถสองแถว รถสาธารณะต่างๆ
ถ้าต้องยืน โหนรถ ถือของหนัง พะรุงพะรัง คนที่ได้นั่งจะมีสะกิดช่วยถือของ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีงามมากๆ

แต่พอมีรถไฟฟ้า บวกกับสังคมก้มหน้าเล่นมือถือ การช่วยถือของหายไป แทบจะ 100%

คือเศร้า คือของหนัก คือไม่ได้เรียกร้องให้ช่วยถือ คือไม่ได้เรียกร้องให้ลุกให้นั่ง คือแค่คิดถึงช่วงเวลาเจอคนใจดีแบบสมัยก่อนๆ