ตั้งแต่รู้จักความรัก จนโตแล้วทำงานมาป่านนี้พึ่งเคยมีคนรักมาคนเดียว
รู้จักกันมาเป็น 10 ปี คบกันมา 7 ปีกว่า เลิกกันเพราะเค้าปันใจไปให้คนอื่น
ถูกบอกเลิกวันเกิดตัวเอง ร้องห้จะเป็นจะตาย เสียใจหนักหนาสาหัส
เลิกกันไปปีกว่า เค้าก็ยังวนเวียนไม่ไปไหน จนเราต้องตัดเค้าออกไปเอง
แต่สุดท้ายเค้าก็หาทางกลับมาได้อีก กลับมาขอโอกาส ขอเวลาพิสูจน์ตัวเอง
เปลี่ยนตัวเองเพื่อที่จะกลับมาหาเราได้อย่างเต็มที่อีกครั้ง
เรายังคงมีความรู้สึกต่อเค้า ยังผูกพันธ์ ยังรู้สึกดีๆ และเป็นแบบที่เคยเป็นมาอยู่
แต่บางครั้งเราก็รู้สึกว่าอดีตมันทำร้ายเราตลอดเวลา สิ่งที่เค้าทำร้ายเราคอยหลอกหลอนเรา
จะเดินไปข้างหน้าก็กลัวจะจบเหมือนเดิม แต่จะให้ตัดใจแล้วบอกเค้าว่าเป็นเพื่อนกัน
ตอนนี้ก็ยังเป็นเพื่อนกัน 100% ไม่ได้ คงต้องรอเวลาอีกสัก 5 ปี 10 ปี
เราเป็นเพื่อนเค้าไม่ได้เพราะ เราไม่ต้องการรับรู้ในอนาคตว่าเค้ารักใคร มีความสุขกับใคร เราทำใจไม่ได้
ถ้าจะจบและจากกันไป เราอยากจากกันไปเลย เป็นคนที่เคยรู้จักก็พอ

เราถึงอยากรู้ว่า คนอื่นๆมีจุดไหน หรืออะไรที่ทำให้เราเด็ดเดี่ยวพอที่จะตัดใจ
เป็นเพื่อนกับคนที่เราเคยรักมากๆคนนึงได้อย่างสบายใจ
นอกจากเวลา และก็การไม่มีความรู้สึกอะไรต่อกันแล้ว?

ปล. แท็กสังคมคุณแม่ เพราะคิดว่าน่าจะมีผู้หญิงที่จิตใจเข้มแข็งหลายคน ให้คำตอบที่จะทำให้เราคิดได้บ้างน่ะค่ะ

ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นค่ะ