เรื่องเล่าของ "แดง"

รูปนี้คือรูปที่เราเจอแดงเมื่อช่วงกลางปี 58  มีคนมาโพสต์ขอความช่วยเหลือว่าพบน้องหมาตัวหนึ่งสภาพน่าสงสารดังภาพ เบื้องต้นพบว่าเดินลากขา ผอม มีแผลกดทับทั่วตัว ที่หนักคือตรงสะโพก แผลลึกถึงกระดูก ผอมโซ ขี้กลัว สืบความดูจึงรู้ว่าแดงเป็นหมามีเจ้าของแต่ไม่มีเงินไปรักษา  เบื้องต้นเราขอร้องให้พี่ที่เจอแดงไปส่งร้านหมอให้รักษาก่อนแล้วค่อยว่ากัน เจ้าของเลยอนุญาต


แดงถูกส่งไปที่ร้านหมอในวันนั้น ในขณะที่เราได้แต่ประสานงานทางโทรศัพท์ เพราะขับรถไม่เป็นต้องรรอคนที่บ้านไปส่ง ><


คุณหมอรักษาเบื้องต้นเท่าที่ทำได้ก่อน และบอกว่าแดงอาจต้องกลายเป็นหมาพิการ เพราะขาหลังขยับไม่ได้และไม่มีแรง ที่สำคัญคือแดงขาดสารอาหาร ผอมมาก  


หิวมากๆ กินข้าวได้เป็นชามๆ ให้เท่าไหร่ก็ไม่พอ ><


สองสามวันต่อมา เราไปเยี่ยมแดงครั้งแรก แดงดูตื่นคน ยังเดินไม่ได้ แต่ถ้าช่วยพยุงให้ลุกก็ยืนได้บ้างแล้ว ยังคงกินเก่งเหมือนเดิม เราได้คุยกับคุณหมอ คุณหมอบอกว่าแดงคงต้องได้รับการรักษาต่อเนื่อง ก่อนอื่นต้องเสริมสร้างกล้ามเนื้อ เพิ่มน้ำหนักก่อน ซึ่งที่เรากังวลคือ เจ้าของเดิมจะดูแลแดงได้มั้ย จะป้อนยา ทำแผลให้ทุกวันได้มั้ย ก็เลยลองให้พี่ที่เขาเจอแดงไปคุยเรื่องอยากขอแดงมาดูแล คุณลุงก็ใจดีพูดง่าย แกบอกว่าเรารักษาแดงแล้ว ก็แล้วแต่เรา เราเลยไปปรึกษาคนที่บ้าน แล้วก็รับแดงมาอยู่ด้วย



แดงเป็นหมาไทยที่ถูกเลี้ยงมาแบบ "บ้านๆ" ซึ่งคำนี้นายของแดงใช้กรณีของหมาที่ถูกเลี้ยงมาแบบตามมีตามเกิด เจ้าของไม่ได้พาไปทำวัคซีน ไม่ได้ถ่ายพยาธิให้ ไม่ได้อาบน้ำ หรือกำจัดเห็บหมัดให้อย่างที่ควรทำ เพราะอย่างนี้ตัวแดงถึงเต็มไปด้วยเห็บหมัด ตัวผอม หนักแค่สิบโล ฟันก็หลุดไปหลายเล่มแล้วด้วย กินอาหารเม็ดไม่ไหว


แดงต้องอยู่กับคุณหมอเกือบครึ่งเดือนระหว่างนั้นเพื่อนๆ ที่ทราบเรื่องแดง ต่างก็ช่วยเหลือออกเงินค่ารักษาแดง ค่าอาหารบำรุง คอยติดตามข่าวแดง จนกระทั่งแดงอาการดีขึ้น  น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้น ดูดีขึ้น เราไปรับแดงมาอยู่บ้าน


---- > มีต่อนะคะ