เจ้าบ้านเจ้าเรือน...บ่วงกรรมในเรือนรัก.....

เจ้าบ้านเจ้าเรือน...บ่วงกรรมในเรือนรัก.....
แพรขาว เรื่องราวส่วนตัวเริ่มคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้น ทุกสิ่งทุกอย่างที่ลูกผู้หญิงคนนึงพยามทำทุกอย่างเพื่อปกป้องลูก ผลลัพกำลังงอกเงยสวยงาม ในเวลาเดียวกันภัยร้ายเริ่มก่อตัวรุนแรงขึ้น คนที่เริ่มกระทำต่อเธอนั้นคือเจ้ากรรมนายเวรของเธอ นั่นหมายถึงยากนักถ้าเธอจะหลีกเหลี่ยงมัน ยังดีที่รอบกายเธอมีมือดีๆคอยช่วยเหลืออยู่บ้าง กับเรื่องหัวใจของเธอ ใจนึงก็โกรธเกลียดคนในอดีตที่เธอเข้าไปรับรู้ แต่พอมองหน้าคนที่ยืนอยู่ข้างๆเธอ ที่มีสีหน้ารู้สึกผิดกับหลายเหตุการที่เกิดขึ้นตรงหน้าก็อดใจอ่อนไม่ได้ ได้แต่ถอนหายใจ และพยามเข้าใจแม้มันจะอยากเย็น ทำไงได้ละ บางครั้งหัวใจก็รู้สึกถึงความอบอุ่นทุกครั้งที่ได้สบตาคนข้างๆ เอาเถอะปล่อยให้เป็นเรื่องของหัวใจ


สีนวล ไม่ใช่ไม่เจ็บนะ เจ็บมากต่างหากล่ะ แม้มีบางครั้งกับการกระทำบางอย่างเพียงแค่เล็กน้อยของเขา มันก็ช่วยหล่อเลี้ยงให้หัวใจที่เจ็บช้ำดวงนี้ชุ่มชื่นขึ้นมาบ้าง แต่มันก็ยังไม่เพียงพอสำหรับผู้หญิงที่เหลือตัวคนเดียว มีเพียงลูกน้อยที่เธอคอยเลี้ยงดูทะนุทะนอม เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่เชื่อมต่อความรู้สึกของเขาให้หันมาสนใจเธอบ้าง เธอจมอยู่กับความทุกข์ที่เธอเองไม่ได้เป็นคนก่อตั้งแต่แรก แล้วใครกันละใครกันหนอทำให้เธอต้องทนทุกข์ขนาดนี้ หรือเป็นเพราะตัวเธอเองที่เฝ้าแต่รักเขา โดยที่เธอนั้นลืมรักตัวเอง






ไรวินท์ ผู้ชายคนนี้หาเหตุผลให้ตัวเองได้เสมอ กับสิ่งที่เขาทำไม่มีใครเลยกล้าเอ่ยทักว่านั่นมันผิดนะระวังวันนึงกรรมจะตามทัน ไรวินท์คิดเข้าข้างตัวเองมาตลอดกับทุกอย่างที่ทำลงไป ''ทำไมละ ในเมื่อฉันก็ดูแลทุกอย่างไม่ได้ทอดทิ้งใคร มีเงินเดือนให้กินให้ใช้ยังไม่พออีกหรือ'' คนๆนี้ไม่รู้จักคำว่ารักหรอก รู้จักแต่คำว่าหลง หลงตัวเองไปเสียทุกอย่าง หารู้ไม่ละว่าสิ่งที่เขาคิดมันผิดมหันต์ ผิดมากจนเขาต้องชดใช้มันไปชั่วกัปชั่วกัลป์



เจ้าบ้านเจ้าเรือน คนที่อยู่กับกรรมที่ตัวเองได้ก่อไว้ อยู่กับมันมานานแสนนาน เขาเลิกที่อยากจะหลุดพ้นไปนานแล้ว เพราะครั้งสุดท้ายที่เค้าคิดว่าสิ่งที่ช่วยให้เขาหลุดพ้นได้คือความตาย ไม่เลยมันกับเป็นสิ่งที่จองจำเค้าไว้ไม่ให้ไปไหน อยู่ตรงนี้และชดใช้กรรมไม่มีวันสิ้นสุด แต่แล้ววันนึงมันคงเป็นโชคชะตากระมังทำให้เธอคนนี้เข้ามาใน...จะเรียกว่าอย่างไรดี ในที่ๆเค้าอยู่และเหมือนมีบางอย่างนำพาเธอคนนี้ให้ได้มาพบเขา มีหลายเหตุการณ์เกิดจนเขาคิดว่า นี่คือโชคชะตาที่นำพาเธอคนนี้เข้ามา....ในหัวใจของเขากับความรู้สึกบางอย่างที่ค่อยๆก่อตัวขึ้น ทำให้เขาอยากพาเธอไปรู้จักกับคนๆนึงในอดีต แม้มันจะเป็นเรื่องที่ไม่สวยงามนัก แต่สิ่งที่เขาอยากให้เธอรับรู้คือความรู้สึกผิด ที่เขาก่อไว้ในอดีตและไม่สามารถบอกใครได้ว่าสิ่งที่เขากระทำลงไปนั้นเขาสำนึกผิดทุกอย่างก่อนที่ลมหายใจสุดท้ายของเขาจะหมดลง....ไม่ต้องทุกคนที่ให้อภัยเขาแค่เธอคนนี้เข้าใจและให้อภัยเขาก็พอ....สำหรับความรักไม่มีอะไรยุติธรรม