เราเคยแต่อ่านเรื่องของคนอื่น ไม่เคยคิดว่าจะได้มาถามตัวเองและเพื่อนในพันทิป จริงๆแล้วเราอยากได้คำแนะนำจากเพื่อนๆพันทิพ
เรื่องมีอยู่ว่าพ่อกับแม่เราเค้าแยกทางกันแล้ว พวกเราก็มีกัน3พี่น้อง เราเป็นคนโตเป็นผู้หญิงคนเดียวและมีน้องชายอีก2คน พ่ออย่ากับแม่ตอนเราอายุ18 (ตอนนั้นเรียนอีกที่ไม่ได้พักกับพ่อแม่)ตอนนี้เราอายุ26แล้วค่ะ ตอนพ่อกับแม่เลิกกันเราไม่เคยรู้สาเหตุและไม่เคยถาม อาจเป็นเพราะเรากลัวคำตอบและคิดว่านั่นเป็นเรื่องของผู้ใหญ่เราเป็นเด็ก เพราะเวลาที่เราไปหาพ่อเค้าจะพูดสาเหตุที่เลิกกับแม่ เวลาแม่มาหาเราแม่ก็จะพูดสาเหตุที่เลิกกับพ่อที่ขัดแย้งกัน แล้วเราจะเชื่อใครดี อาจเป็นเพราะสาเหตุนี้เราเลยไม่อยากรับรู้ปัญหาอะไรอีกแล้ว หลังจากที่พ่อเลิกกับแม่ แม่ไม่ขอเอาสมบัติแม้แต่ชิ้นเดียวจะเอาแค่ลูก แต่พ่อไม่ให้ พ่อบอกเลี้ยงเองได้ จากนั้นแม่ก็ไปตัวเปล่ามีแค่เสื้อผ้าติดตัวไป2ชุดและหลังจากนั้นย่าก็หาเมียใหม่ให้พ่อ เมียใหม่พ่อเค้าเป็นหม้ายมีลูกติด1คนยังเป็นเด็กแต่ทางญาติพี่น้องเราไม่ให้เค้าเอามาเลี้ยงด้วยเป็นธรรมเนียม ทางบ้านเมียใหม่พ่อจนมากผัวเก่าติดคุกพอออกมาก็ตาย พอมาแต่งกับพ่อเราแกก็สบายเป็นคุณนายมีบ้านดีๆให้อยู่ มีรถให้นั่ง มีธุระกิจที่พ่อกับแม่เราสร้างมาด้วยกัน ซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆ และส่งเงินไปให้ลูกติดเค้าทุกเดือน แต่กับเราและน้องๆเราแกไม่เคยยื่นให้แม้แต่บาทเดียว ทุกอาทิตย์พ่อก็จะให้ค่ากินเราและจ่ายเทอมอยุ่แล้ว แต่พอนานไปแกก็จะเอาเรื่องภายในครอบครัวไปนินทาให้คนอื่นฟังทั้งจริงบ้างไม่จริงบ้าง จนใครก็มองว่าแก่นิสัยแย่แค่ไหนเพราะทุกคนที่นี่รู้ดีว่าแม่เราเป็นคนยังไง ใครเดือดร้อนก็ช่วยหมดไม่เคยว่าร้ายใครไม่เคยเอาใครมานินทาเลยเพราะแม่เราร้ายไม่เป็นเป็นคนยอมตลอด แม้แต่ตอนเลิกกับพ่อไม่ขอเอาอะไรเลยขอเพียงพ่อเอาสมบัติที่หามากับแม่ไว้เลี้ยงพวกเรา จนคนแถวนั้นเอือมระอากับแกจนไม่มีใครคบด้วยแกก็จะพยามไปตีสนิทกับคนนั้นทีคนนี้ทีโดยซื้อของไปฝาก(คนที่บ้านเห็นเลยพูดให้เราฟัง) แกไปก่อเรื่องเอาคนโน้นคนนี้ไปนินทาจนชาวบ้านเขาจะมาเอาเรื่อง พ่อก็เบื่อที่จะพูดเตือนแกจึงเฉยๆ พอเราเรียนจบ ม.6 เราก็ทำงานหาเงินเรีนยต่อเอง ไม่ขอเงินพ่อใช้แล้วเพราะเรายังมีที่ร้านของแม่ให้เราทำมาหาเลี้ยงตัวเอง ส่วนน้องๆก็อยู่กับพ่อและเมียใหม่พ่อ พอทำงานด้วยเรียนด้วยรู้สึกเหนื่อยมากเพราะไม่มีเวลาอ่านหนังสือเลย จึงต้องออกมาทำงานเก็บเงินก่อน แต่เราก็ไม่เคยท้อที่จะสู้
ฉันแค่อยากเป็นลูกที่ดี???
เรื่องมีอยู่ว่าพ่อกับแม่เราเค้าแยกทางกันแล้ว พวกเราก็มีกัน3พี่น้อง เราเป็นคนโตเป็นผู้หญิงคนเดียวและมีน้องชายอีก2คน พ่ออย่ากับแม่ตอนเราอายุ18 (ตอนนั้นเรียนอีกที่ไม่ได้พักกับพ่อแม่)ตอนนี้เราอายุ26แล้วค่ะ ตอนพ่อกับแม่เลิกกันเราไม่เคยรู้สาเหตุและไม่เคยถาม อาจเป็นเพราะเรากลัวคำตอบและคิดว่านั่นเป็นเรื่องของผู้ใหญ่เราเป็นเด็ก เพราะเวลาที่เราไปหาพ่อเค้าจะพูดสาเหตุที่เลิกกับแม่ เวลาแม่มาหาเราแม่ก็จะพูดสาเหตุที่เลิกกับพ่อที่ขัดแย้งกัน แล้วเราจะเชื่อใครดี อาจเป็นเพราะสาเหตุนี้เราเลยไม่อยากรับรู้ปัญหาอะไรอีกแล้ว หลังจากที่พ่อเลิกกับแม่ แม่ไม่ขอเอาสมบัติแม้แต่ชิ้นเดียวจะเอาแค่ลูก แต่พ่อไม่ให้ พ่อบอกเลี้ยงเองได้ จากนั้นแม่ก็ไปตัวเปล่ามีแค่เสื้อผ้าติดตัวไป2ชุดและหลังจากนั้นย่าก็หาเมียใหม่ให้พ่อ เมียใหม่พ่อเค้าเป็นหม้ายมีลูกติด1คนยังเป็นเด็กแต่ทางญาติพี่น้องเราไม่ให้เค้าเอามาเลี้ยงด้วยเป็นธรรมเนียม ทางบ้านเมียใหม่พ่อจนมากผัวเก่าติดคุกพอออกมาก็ตาย พอมาแต่งกับพ่อเราแกก็สบายเป็นคุณนายมีบ้านดีๆให้อยู่ มีรถให้นั่ง มีธุระกิจที่พ่อกับแม่เราสร้างมาด้วยกัน ซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆ และส่งเงินไปให้ลูกติดเค้าทุกเดือน แต่กับเราและน้องๆเราแกไม่เคยยื่นให้แม้แต่บาทเดียว ทุกอาทิตย์พ่อก็จะให้ค่ากินเราและจ่ายเทอมอยุ่แล้ว แต่พอนานไปแกก็จะเอาเรื่องภายในครอบครัวไปนินทาให้คนอื่นฟังทั้งจริงบ้างไม่จริงบ้าง จนใครก็มองว่าแก่นิสัยแย่แค่ไหนเพราะทุกคนที่นี่รู้ดีว่าแม่เราเป็นคนยังไง ใครเดือดร้อนก็ช่วยหมดไม่เคยว่าร้ายใครไม่เคยเอาใครมานินทาเลยเพราะแม่เราร้ายไม่เป็นเป็นคนยอมตลอด แม้แต่ตอนเลิกกับพ่อไม่ขอเอาอะไรเลยขอเพียงพ่อเอาสมบัติที่หามากับแม่ไว้เลี้ยงพวกเรา จนคนแถวนั้นเอือมระอากับแกจนไม่มีใครคบด้วยแกก็จะพยามไปตีสนิทกับคนนั้นทีคนนี้ทีโดยซื้อของไปฝาก(คนที่บ้านเห็นเลยพูดให้เราฟัง) แกไปก่อเรื่องเอาคนโน้นคนนี้ไปนินทาจนชาวบ้านเขาจะมาเอาเรื่อง พ่อก็เบื่อที่จะพูดเตือนแกจึงเฉยๆ พอเราเรียนจบ ม.6 เราก็ทำงานหาเงินเรีนยต่อเอง ไม่ขอเงินพ่อใช้แล้วเพราะเรายังมีที่ร้านของแม่ให้เราทำมาหาเลี้ยงตัวเอง ส่วนน้องๆก็อยู่กับพ่อและเมียใหม่พ่อ พอทำงานด้วยเรียนด้วยรู้สึกเหนื่อยมากเพราะไม่มีเวลาอ่านหนังสือเลย จึงต้องออกมาทำงานเก็บเงินก่อน แต่เราก็ไม่เคยท้อที่จะสู้