คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 17
ไม่ยุติธรรมเลย ทำไมผู้อ่านถึงเลือกได้ในสิ่งที่เขาอยากทำล่ะ เราสร้างความสุขให้พวกเขา ทำให้พวกเขามีความฝัน มีจินตนาการ แต่เมื่อพวกเขาเติบโตขึ้น หลายคนลืมเลือนพวกเราหมดสิ้น เริ่มมองพวกเราไร้สาระ พวกเขาอยู่กับความจริงไม่หวนกลับมามองความฝันอีกแล้ว แต่พวกเราก็ยังต้องทำหน้าที่ต่อไป หน้าที่เดิม ๆ กิจกรรมเดิม ๆ วนเวียนไปมาไม่รู้จักจบสิ้น ต้องสู้ซ้ำ ๆ เจ็บซ้ำ ๆ ตายซ้ำ ๆ เพื่อผู้อ่านรุ่นใหม่ที่เข้ามาทดแทน ...แล้วจากเราไป รุ่นแล้วรุ่นเล่า
มโนจบแล้ว ความจริงคือ ตัวละครในวรรณกรรมก็ตายได้เหมือนกัน เมื่อผู้อ่านลืมเลือนเขา ไม่มีใครสนใจเขาอีกแล้วไง เป็นความตายที่น่าเศร้ามากเสียด้วย
มโนจบแล้ว ความจริงคือ ตัวละครในวรรณกรรมก็ตายได้เหมือนกัน เมื่อผู้อ่านลืมเลือนเขา ไม่มีใครสนใจเขาอีกแล้วไง เป็นความตายที่น่าเศร้ามากเสียด้วย
สมาชิกหมายเลข 1008529 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 3039656 ถูกใจ, Sleepsumnia ถูกใจ, ฟ้าใส ในเงาจันทร์ ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 1845384 ซึ้ง, BAGGIOth ซึ้ง, silentkung ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2440090 หลงรัก
แสดงความคิดเห็น
ไม่ยุติธรรมเลย ทำไมตัวละครในนวนิยาย หรือการ์ตูนอายุเท่าเดิมตลอดทุกครั้งที่ไปอ่าน แต่เรากลับแก่ลงเรื่อยๆ ?
-ไปอ่านแฮรี่ พอตเตอร์ เล่มหนึ่งใหม่ แฮรี่ก็กำลังจะเข้าเรียนโรงเรียนเวทมนตร์ฮอกวอท
ยังเป็นเด็กน้อยที่ถูกทอดทิ้งแต่เป็นผู้มีพลังยิ่งใหญ่ซ่อนอยู่ อ่านตั้งแต่อายุน้อยกว่าแฮรี่ จนตอนนี้อายุมากกว่าหลายปีแต่ทุกครั้งที่ไปอ่าน
แฮรี่ก็ยังเป็นเด็กน้อยที่ค่อยๆเติบโตตามวัย พบเจอเรื่องราวมากมาย
-ไปอ่านอุ้ยเสี่ยวป้อ ท่านอุ้ยเสี่ยวป้อก็ยังเป็นคุณชายวัยหนุ่มผู้กรุ้มกริ่มขวัญใจสาวๆเสมอ
-ดอนกิโฆเต้ แห่งลามันซ่า ขุนนางต่ำศักดิ์นักฝัน นวนิยายเพชรน้ำเอก ผ่านมาหลายร้อยปี คนเขียน
ตายไปตั้งหลายร้อยปี คนในอดีตที่เคยอ่านก็ตายไปจำนวนมาก มีคนรุ่นหลังๆได้อ่านก็ยังคงอยู่
แต่ดอนกิโฆเต้ยังโลดแล่นผ่านเวลามาอย่างยาวนาน คล้ายเป็นดั่งอมตะ
แต่เรากลับอายุมากขึ้นทุกวันๆ แก่ลงไปเรื่อยแล้วก็สุดท้ายก็ต้องตาย แต่ตัวละครพวกนี้เป็นอมตะ ดูแบทแมน ดูมิกกี้เม้าเป็นตัวอย่างสิ
ไม่ยุติธรรมเลย ทำไมตัวละครในนวนิยาย หรือการ์ตูนอายุเท่าเดิมตลอดทุกครั้งที่ไปอ่าน แต่เรากลับแก่ลงเรื่อยๆ ?