จริงๆ ไม่อยากตั้งกระทู้แบบนี้ ไม่อยากให้มีดราม่ามีความแตกแยก แต่มันรู้สึกอึดอัดจริงๆ มาได้เป็นปีแล้ว
3-4 ปีมานี้ ด้วยงานปัจจุบันที่ทำให้ผมได้ออก ตจว. บ่อยๆ ก็ดี , ด้วยความที่ว่างๆ ชอบหาข่าวสารประเด็นความเหลื่อมล้ำอ่านก็ดี ทำให้ผมได้รับรู้บางอย่าง
นั่นคือ
"กรุงเทพฯ ถูกมองว่าเป็นปัญหาของทุกเรื่อง"
ยกตัวอย่างที่คุ้นหูบ่อยๆ คือ
"โรงกำจัดขยะ" กับ
"โรงไฟฟ้า" ไม่ว่าจะได้ยินเวลาออก ตจว. หรืออ่านตาม Social Media ข้อหนึ่งที่พบเสมอ..คือคน ตจว. มักตั้งข้อสังเกตว่ามีรถขยะของ กทม. เอาขยะมาทิ้งบ้าง หรือโรงไฟฟ้าปั่นไฟไปเลี้ยงคน กทม. บ้าง
หรือเวลาเกิดภัยพิบัติ ตจว. ที่เป็นภาคเกษตร ต้องยอมให้น้ำท่วมเป็นแก้มลิง หรือยอมไม่ปลูกพืชในหน้าแล้ง เพื่อเก็บน้ำไว้ให้คน กทม. ใช้ และ กทม. น้ำห้ามท่วมสูง แต่ ตจว. จะท่วมยังไงก็ได้
หรือโครงการอุตสาหกรรมต่างๆ ก็ได้ยินเสียงสะท้อนจากปากคน ตจว. ว่ารายได้ก็เข้า กทม. แต่ผลกระทบทางมลพิษ วิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป อยู่กับคน ตจว.
------------------------
อะไรแบบนี้ครับ..ถามว่าผมเข้าใจไหม? ผมเข้าใจพวกเขานะ คือใครๆ ก็ไม่อยากเปลี่ยนวิถีชีวิตหรอก แถมที่ผ่านมาหลายๆ โครงการก็ทำกันอย่างไร้ความรับผิดชอบ ชาวบ้าน ตจว. กระทบจริงๆ เป็นข่าวบ้างไม่เป็นข่าวบ้าง
มองกลับกันตัวผมเองในฐานะที่เกิดและโตใน กทม. ( และครอบครัวอยู่ที่นี่สืบสาวย้อนไปได้ก็ 3 รุ่นเข้าไปแล้ว ) หลังๆ พอได้รับรู้รับฟังเสียงสะท้อนพวกนี้บ่อยๆ เข้า ก็ชักหวั่นๆ เหมือนกัน ว่าถ้าวันนึงทุกๆ เมืองใน ตจว. ประกาศไม่เอาอุตสาหกรรม ไม่เอาโลกาภิวัฒน์เหมือนกันหมด กทม. จะอยู่กันยังไง
คำว่า
"ถ้าคนกรุงเทพฯ อยากได้ ก็ให้ไปสร้างที่กรุงเทพฯ" นี่ฟังทีไรก็จุกอกทุกครั้งครับ ด้านหนึ่งมันก็เกิดความรู้สึกผิดบาปในใจที่เกิดมาในเมืองที่เขาบอกว่าแย่งชิงทุกอย่างจากเมืองอื่นๆ มาเลี้ยงเมืองตัวเอง แต่อีกด้านหนึ่งก็ไม่อยากยอมรับกับเสียงเหล่านั้น เพราะกลัวว่า กทม. จะสิ้นแล้วคนที่นี่จะอยู่กันอย่างไร?
มีใครรู้สึกแบบที่ผมว่านี้บ้างไหมครับ?
ถามคนกรุงเทพฯ..รู้สึก "ผิดบาป" และ "อึดอัด" กันบ้างไหมครับ? ในฐานะที่ "เกิดมา" ในเมืองที่ถูกมองว่า "เอาเปรียบ" ที่อื่นๆ
3-4 ปีมานี้ ด้วยงานปัจจุบันที่ทำให้ผมได้ออก ตจว. บ่อยๆ ก็ดี , ด้วยความที่ว่างๆ ชอบหาข่าวสารประเด็นความเหลื่อมล้ำอ่านก็ดี ทำให้ผมได้รับรู้บางอย่าง
นั่นคือ "กรุงเทพฯ ถูกมองว่าเป็นปัญหาของทุกเรื่อง"
ยกตัวอย่างที่คุ้นหูบ่อยๆ คือ "โรงกำจัดขยะ" กับ "โรงไฟฟ้า" ไม่ว่าจะได้ยินเวลาออก ตจว. หรืออ่านตาม Social Media ข้อหนึ่งที่พบเสมอ..คือคน ตจว. มักตั้งข้อสังเกตว่ามีรถขยะของ กทม. เอาขยะมาทิ้งบ้าง หรือโรงไฟฟ้าปั่นไฟไปเลี้ยงคน กทม. บ้าง
หรือเวลาเกิดภัยพิบัติ ตจว. ที่เป็นภาคเกษตร ต้องยอมให้น้ำท่วมเป็นแก้มลิง หรือยอมไม่ปลูกพืชในหน้าแล้ง เพื่อเก็บน้ำไว้ให้คน กทม. ใช้ และ กทม. น้ำห้ามท่วมสูง แต่ ตจว. จะท่วมยังไงก็ได้
หรือโครงการอุตสาหกรรมต่างๆ ก็ได้ยินเสียงสะท้อนจากปากคน ตจว. ว่ารายได้ก็เข้า กทม. แต่ผลกระทบทางมลพิษ วิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป อยู่กับคน ตจว.
------------------------
อะไรแบบนี้ครับ..ถามว่าผมเข้าใจไหม? ผมเข้าใจพวกเขานะ คือใครๆ ก็ไม่อยากเปลี่ยนวิถีชีวิตหรอก แถมที่ผ่านมาหลายๆ โครงการก็ทำกันอย่างไร้ความรับผิดชอบ ชาวบ้าน ตจว. กระทบจริงๆ เป็นข่าวบ้างไม่เป็นข่าวบ้าง
มองกลับกันตัวผมเองในฐานะที่เกิดและโตใน กทม. ( และครอบครัวอยู่ที่นี่สืบสาวย้อนไปได้ก็ 3 รุ่นเข้าไปแล้ว ) หลังๆ พอได้รับรู้รับฟังเสียงสะท้อนพวกนี้บ่อยๆ เข้า ก็ชักหวั่นๆ เหมือนกัน ว่าถ้าวันนึงทุกๆ เมืองใน ตจว. ประกาศไม่เอาอุตสาหกรรม ไม่เอาโลกาภิวัฒน์เหมือนกันหมด กทม. จะอยู่กันยังไง
คำว่า "ถ้าคนกรุงเทพฯ อยากได้ ก็ให้ไปสร้างที่กรุงเทพฯ" นี่ฟังทีไรก็จุกอกทุกครั้งครับ ด้านหนึ่งมันก็เกิดความรู้สึกผิดบาปในใจที่เกิดมาในเมืองที่เขาบอกว่าแย่งชิงทุกอย่างจากเมืองอื่นๆ มาเลี้ยงเมืองตัวเอง แต่อีกด้านหนึ่งก็ไม่อยากยอมรับกับเสียงเหล่านั้น เพราะกลัวว่า กทม. จะสิ้นแล้วคนที่นี่จะอยู่กันอย่างไร?
มีใครรู้สึกแบบที่ผมว่านี้บ้างไหมครับ?