สวัสดีครับ
ผมเป็นนักเรียนม.ปลายคนหนึ่ง อายุ 15 ปีเศษๆ จะว่าไปก็ "โตเป็นหนุ่ม" แล้ว แต่ ก็ไม่ "โตเป็นหนุ่ม" ซะทีเดียว
มีเรื่องอยากมาถามเกี่ยวกับ "กางเกงยีนส์" ครับผม
เกริ่นสักเล็กน้อยนะครับ
ผมเป็นเด็กสมัยปี 2000 คนหนึ่ง ที่ความเป็นตัวเองค่อนข้างสูง โลกส่วนตัวก็สูง คิดอะไรทำอะไรก็ไม่ตามกระแสมากนัก ตอนนี้ผมชอบฟังเพลงสมัย 1960s-1990s (เพลง The Sound of Silence (1963) ของ Simon & Garfunkel เพราะดีนะครับ) และก็ไม่ค่อยไปตามกระแสดนตรีสมัยใหม่มากนัก จนบางครั้งต้องใส่หูฟังตลอดเวลา เพราะผมค่อยไม่ชอบฟังเพลงที่เพื่อนๆในห้องฟัง (และเพื่อนๆคงคิดเช่นเดียวกัน)
รสนิยมการแต่งกายของผมเหรอ... ไม่มีครับ
แล้วปัญหาของผมคืออะไร
แม่ผมไม่บังคับให้ผมแต่งตัวเรียบร้อยๆ ดี ไม่ฉูดฉาดไปตามสมัยนิยมครับ แม่ผมไม่ได้หัวโบราณเหมือนคนแก่ แต่แม่ผมละเอียดเรื่องให้ผมไปตามกระแส ไม่ทำตัวแปลกๆนี่สิ!
ผมเล่นกีตาร์เพลงสากล แล้วแม่ก็ให้ลองเล่น "แสงสุดท้าย" ของ Bodyslam ดู อันนี้เข้าใจครับว่าอยากให้ผมไปตามเพื่อนบ้าง แล้วเรื่องการแต่งกายล่ะ ผมนี่ แทบจะมีเรื่อง "กางเกงยีนส์" หรือ "กางเกงขายาว" ทุกครั้งที่แต่งตัวไปนอกบ้าน เพราะผมแต่งตัวไม่เป็น นั่นแหละเรื่อง!
ผมไม่แคร์นะว่าผมแต่งตัวอย่างไร ในใจคือ ใส่อะไรก็ได้ที่ดูเรียบร้อย ผมไม่เข้าใจว่า กางเกงยีนส์ที่ขายาวถึงแค่คลุมตาตุ่ม มันดูผิดปกติ ไม่เรียบร้อย จนคนมองได้จริงๆหรือ ที่จริงผมชอบใส่กางเกงขาสั้น (เกินเข่า)นะครับ แต่ถ้าผมจะไปสถานที่ราชการแล้วจะต้องใส่ขายาวที่ดูสุภาพนี่แหละครับต้องเลือก จะไปเดินห้างแม่ยังให้ใส่ยีนส์เลยครับ แล้วแม่ยังต้องพับขากางเกงให้ผมด้วย นี่ผมพลาดเรื่องสำคัญมากเลยหรือนี่
ถ้าจะว่าไป ให้ผม "เนิร์ด" (nerd) ไปตามกลุ่มเนิร์ดด้วยเลยดีกว่า ใส่กางเกงแบบ high water pants (ขายาวแต่ไม่ถึงส้นเท้า) มันก็เป็นแบบของคนอีกกลุ่มหนึ่ง คือผมรู้สึกไม่เข้าใจเรื่องที่ว่าผมต้องใส่ยีนส์ ยาวถึงส้นนี่แหละครับ ใครตอบได้ช่วยหน่อยนะครับ ขอบคุณครับ
กางเกงยีนส์สำหรับวัยรุ่นจะต้องขายาวถึงส้นเท้าจริงหรือ?
ผมเป็นนักเรียนม.ปลายคนหนึ่ง อายุ 15 ปีเศษๆ จะว่าไปก็ "โตเป็นหนุ่ม" แล้ว แต่ ก็ไม่ "โตเป็นหนุ่ม" ซะทีเดียว
มีเรื่องอยากมาถามเกี่ยวกับ "กางเกงยีนส์" ครับผม
เกริ่นสักเล็กน้อยนะครับ
ผมเป็นเด็กสมัยปี 2000 คนหนึ่ง ที่ความเป็นตัวเองค่อนข้างสูง โลกส่วนตัวก็สูง คิดอะไรทำอะไรก็ไม่ตามกระแสมากนัก ตอนนี้ผมชอบฟังเพลงสมัย 1960s-1990s (เพลง The Sound of Silence (1963) ของ Simon & Garfunkel เพราะดีนะครับ) และก็ไม่ค่อยไปตามกระแสดนตรีสมัยใหม่มากนัก จนบางครั้งต้องใส่หูฟังตลอดเวลา เพราะผมค่อยไม่ชอบฟังเพลงที่เพื่อนๆในห้องฟัง (และเพื่อนๆคงคิดเช่นเดียวกัน)
รสนิยมการแต่งกายของผมเหรอ... ไม่มีครับ
แล้วปัญหาของผมคืออะไร
แม่ผมไม่บังคับให้ผมแต่งตัวเรียบร้อยๆ ดี ไม่ฉูดฉาดไปตามสมัยนิยมครับ แม่ผมไม่ได้หัวโบราณเหมือนคนแก่ แต่แม่ผมละเอียดเรื่องให้ผมไปตามกระแส ไม่ทำตัวแปลกๆนี่สิ!
ผมเล่นกีตาร์เพลงสากล แล้วแม่ก็ให้ลองเล่น "แสงสุดท้าย" ของ Bodyslam ดู อันนี้เข้าใจครับว่าอยากให้ผมไปตามเพื่อนบ้าง แล้วเรื่องการแต่งกายล่ะ ผมนี่ แทบจะมีเรื่อง "กางเกงยีนส์" หรือ "กางเกงขายาว" ทุกครั้งที่แต่งตัวไปนอกบ้าน เพราะผมแต่งตัวไม่เป็น นั่นแหละเรื่อง!
ผมไม่แคร์นะว่าผมแต่งตัวอย่างไร ในใจคือ ใส่อะไรก็ได้ที่ดูเรียบร้อย ผมไม่เข้าใจว่า กางเกงยีนส์ที่ขายาวถึงแค่คลุมตาตุ่ม มันดูผิดปกติ ไม่เรียบร้อย จนคนมองได้จริงๆหรือ ที่จริงผมชอบใส่กางเกงขาสั้น (เกินเข่า)นะครับ แต่ถ้าผมจะไปสถานที่ราชการแล้วจะต้องใส่ขายาวที่ดูสุภาพนี่แหละครับต้องเลือก จะไปเดินห้างแม่ยังให้ใส่ยีนส์เลยครับ แล้วแม่ยังต้องพับขากางเกงให้ผมด้วย นี่ผมพลาดเรื่องสำคัญมากเลยหรือนี่
ถ้าจะว่าไป ให้ผม "เนิร์ด" (nerd) ไปตามกลุ่มเนิร์ดด้วยเลยดีกว่า ใส่กางเกงแบบ high water pants (ขายาวแต่ไม่ถึงส้นเท้า) มันก็เป็นแบบของคนอีกกลุ่มหนึ่ง คือผมรู้สึกไม่เข้าใจเรื่องที่ว่าผมต้องใส่ยีนส์ ยาวถึงส้นนี่แหละครับ ใครตอบได้ช่วยหน่อยนะครับ ขอบคุณครับ