สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้เเรกถ้าผิดพลาดอะไรขออภัยด้วย
ก่อนอื่น จขกท พึ่งจะอายุ 17 ปี ก่อนหน้านี้ชีวิตดี๊ดี อยู่กัน 5 คน พ่อ แม่ เรา น้องชาย และ ย่า ฐานะปานกลาง
ครอบครัวเราไม่เคยทะเลาะกันเลย
วันหนึ่ง เพื่อนพ่อเรามีปัญหาที่ใหญ่มากๆ แต่เราก็ไม่รู้ว่าคืออะไรพ่อเราเลยให้เพื่อนกับคอบครัวมาอยู่ที่บ้านและให้ลุกเข้าเรียน
เพื่อนคนนี้ สมมุติว่าชื่อเต ลุงเตบอกกับแม่เราว่ามาอยู่แค่ปีเดียวแล้วจะไป รอให้ทุกอย่างดีขึ้นก่อน เราก็ไม่อะไร
พอผ่านไปปีนึง ลุงเตเขากลับไปอยู่ที่ราชบุรี แต่ให้ลูกลุง 2 คนอยู่ที่บ้านเราให้เรียนต่อที่กรุงเทพเทพไปก่อน
ตอนนั้นคนโตอยู่ ม.1 ขึ้น ม.2 อยู่ รร.แถว พระขโนง ส่วนคนเล็กอยู่ป.5 ขึ้น ป.6 รร.แถวบ้าน
พอเข้าปีที่สองนิสัย คนโตเริ่มออก (สมมุติว่าชื่อ แตม) ย่าเราเริ่มไม่ค่อยชอบเพราะเอาแต่เล่นโทรศัพท์ จนค่าไฟบ้านเราขึ้น
กลับจาก รร. มืดๆค่ำๆ ย่าเราเลยไปหาที่ รร. ไปขอตรางสอน สรุปว่าเลิกเรียนตั้งแต่ 14:00 ตอนกลับบ้านมีพี่ข้างบ้านเห็นซ้อน มอเตอร์ไซต์ ผช. มาพอถามก็บอกว่าไม่ได้นั่งมอเตอร์ไซต์ บางวันนั่งแท็กซี่กลับบ้าน พอถึงปลายอาทิตย์ไม่มีเงินเลยต้องขอแม่เราเพิ่ม(แม่เราให้ค่าขนมเป็นอาทิตย์)
พอย่าเราว่าก็ชอบทำลอยหน้าบ้าง หูทวนลมบ้างจนย่าเราถึงขั้นเกลียด หลังจากนั้นย่าเราก็เริ่มทะเลาะกับพ่อ
ส่วนคนเล็ก(สมมุติว่าชื่อ ต้อม) ตอนแรกเหมือนจะเป็นเด็กดีพออยู่ไปนานๆนิสัยเริ่มออก ของใช้ส่วนตัวเราหาย พวกเสื้อ กระเป๋า หมวก
แต่ก็ไม่แน่มจว่าใช่รึเปล่า วันนึงมีคนโทรมาแจ้งว่าไปขโมยขนมในร้านขายของแห่งหนึ่ง จนเป็นเรื่อง แล้วยังพูดโกหกกับ รร. กับ แม่เราอีก
เราไม่ชอบมากๆทั้งคนเล็กและคนโตแต่เราก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเวลาเราไปบ่นให้พ่อฟังพ่อก็ชอบว่าเรา เราเลยไปบ่นให้แม่ฟังแม่ก็ไม่ชอบ แต่แม่ก็ทำอะไรไม่ได้พอนานๆเข้าเราก็เริ่มทนไม่ไหว แต่คนที่ระเบิดก่อนเราก็คือย่า วันที่สองคนนั้นปิดเทอมพ่อกับแม่ของสองคนนั้น ก็คือเพื่อนพ่อและเมียมารับลูกเขากลับบ้านไปอยู่ด้วยกันตอนปิดเทอมแล้วเปิดเทอมจะมาใหม่ คราวนี้ย่าเราก็ถามว่าไหนบอก 1 ปี นี่ 2 ปีแล้ว ปีหน้าอีกก็เป็น 3 ปี ตั้งตัวได้แล้วก็ควรเอากลับไป หลังจากนั้นย่าก็ระเบิดทั้งหมดออกมาทุกเรื่องในระยะเวลา 2 ปีที่ผ่านมา แต่พ่อเรากลับบอกว่าย่าอคติกับเด็ก ย่าเราเลยตัดสินใจไปออกจากบ้านไปอยู่วัด(ย่าเราชอบไปนอนวัดทำสมาธิ) หลังจากย่าไม่อยู่งานบ้านที่ปกติย่าจะทำ เรา น้อง และแม่ เลยต้องทำ แต่เรามีกิจกรรมที่ รร. เลยไม่ค่อยได้อยู่บ้าน
พ่อเราก็ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับสองคนนั้นว่าสองคนนั้นยังทำงานบ้านแต่เรากลับไม่ยอมช่วยกันทำ แต่เราก็คอยทำกับข้าวแล้วก็ซักผ้าบ้างเวลาเราว่างๆแต่พ่อเราไม่ค่อยอยู่บ้านเลยไม่รู้ว่าตอนสองคนนั้นอยู่แทบจะไม่ทำเลยย่าเราต่างหากที่ทำ จะทำบ้างเวลาที่พ่อกับแม่อยู่ เราอยู่กับย่าเราเห็นหมดว่าสองคนนั้นทำอะไรบ้าง เราอยากจะบอกพ่อว่าพ่อไม่รู้หรอกว่าสองคนนั้นก็แค่ทำงานเอาหน้าเวลาพ่ออยู่แค่นั้นแหละ
เราอยากจะย้ายออกไปอยู่บ้านยายแต่ถ้าเราไปเราจะไปเรียนพิเศษไม่ได้เพราะมันคนละทางกับบ้านเราเราเลยไม่รู้ว่าควรจะอยู่สู้กับสองคนนั้นที่บ้านต่อหรือว่าควรจะไปอยู่บ้านยายดี
ปล.วีรกรรมที่สองคนนั้นทำยังไม่ได้ครึ่งนึงกับที่สองคนนั้นทำเลย
เราควรอยู่หรือไปดีคะ??????
ก่อนอื่น จขกท พึ่งจะอายุ 17 ปี ก่อนหน้านี้ชีวิตดี๊ดี อยู่กัน 5 คน พ่อ แม่ เรา น้องชาย และ ย่า ฐานะปานกลาง
ครอบครัวเราไม่เคยทะเลาะกันเลย
วันหนึ่ง เพื่อนพ่อเรามีปัญหาที่ใหญ่มากๆ แต่เราก็ไม่รู้ว่าคืออะไรพ่อเราเลยให้เพื่อนกับคอบครัวมาอยู่ที่บ้านและให้ลุกเข้าเรียน
เพื่อนคนนี้ สมมุติว่าชื่อเต ลุงเตบอกกับแม่เราว่ามาอยู่แค่ปีเดียวแล้วจะไป รอให้ทุกอย่างดีขึ้นก่อน เราก็ไม่อะไร
พอผ่านไปปีนึง ลุงเตเขากลับไปอยู่ที่ราชบุรี แต่ให้ลูกลุง 2 คนอยู่ที่บ้านเราให้เรียนต่อที่กรุงเทพเทพไปก่อน
ตอนนั้นคนโตอยู่ ม.1 ขึ้น ม.2 อยู่ รร.แถว พระขโนง ส่วนคนเล็กอยู่ป.5 ขึ้น ป.6 รร.แถวบ้าน
พอเข้าปีที่สองนิสัย คนโตเริ่มออก (สมมุติว่าชื่อ แตม) ย่าเราเริ่มไม่ค่อยชอบเพราะเอาแต่เล่นโทรศัพท์ จนค่าไฟบ้านเราขึ้น
กลับจาก รร. มืดๆค่ำๆ ย่าเราเลยไปหาที่ รร. ไปขอตรางสอน สรุปว่าเลิกเรียนตั้งแต่ 14:00 ตอนกลับบ้านมีพี่ข้างบ้านเห็นซ้อน มอเตอร์ไซต์ ผช. มาพอถามก็บอกว่าไม่ได้นั่งมอเตอร์ไซต์ บางวันนั่งแท็กซี่กลับบ้าน พอถึงปลายอาทิตย์ไม่มีเงินเลยต้องขอแม่เราเพิ่ม(แม่เราให้ค่าขนมเป็นอาทิตย์)
พอย่าเราว่าก็ชอบทำลอยหน้าบ้าง หูทวนลมบ้างจนย่าเราถึงขั้นเกลียด หลังจากนั้นย่าเราก็เริ่มทะเลาะกับพ่อ
ส่วนคนเล็ก(สมมุติว่าชื่อ ต้อม) ตอนแรกเหมือนจะเป็นเด็กดีพออยู่ไปนานๆนิสัยเริ่มออก ของใช้ส่วนตัวเราหาย พวกเสื้อ กระเป๋า หมวก
แต่ก็ไม่แน่มจว่าใช่รึเปล่า วันนึงมีคนโทรมาแจ้งว่าไปขโมยขนมในร้านขายของแห่งหนึ่ง จนเป็นเรื่อง แล้วยังพูดโกหกกับ รร. กับ แม่เราอีก
เราไม่ชอบมากๆทั้งคนเล็กและคนโตแต่เราก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเวลาเราไปบ่นให้พ่อฟังพ่อก็ชอบว่าเรา เราเลยไปบ่นให้แม่ฟังแม่ก็ไม่ชอบ แต่แม่ก็ทำอะไรไม่ได้พอนานๆเข้าเราก็เริ่มทนไม่ไหว แต่คนที่ระเบิดก่อนเราก็คือย่า วันที่สองคนนั้นปิดเทอมพ่อกับแม่ของสองคนนั้น ก็คือเพื่อนพ่อและเมียมารับลูกเขากลับบ้านไปอยู่ด้วยกันตอนปิดเทอมแล้วเปิดเทอมจะมาใหม่ คราวนี้ย่าเราก็ถามว่าไหนบอก 1 ปี นี่ 2 ปีแล้ว ปีหน้าอีกก็เป็น 3 ปี ตั้งตัวได้แล้วก็ควรเอากลับไป หลังจากนั้นย่าก็ระเบิดทั้งหมดออกมาทุกเรื่องในระยะเวลา 2 ปีที่ผ่านมา แต่พ่อเรากลับบอกว่าย่าอคติกับเด็ก ย่าเราเลยตัดสินใจไปออกจากบ้านไปอยู่วัด(ย่าเราชอบไปนอนวัดทำสมาธิ) หลังจากย่าไม่อยู่งานบ้านที่ปกติย่าจะทำ เรา น้อง และแม่ เลยต้องทำ แต่เรามีกิจกรรมที่ รร. เลยไม่ค่อยได้อยู่บ้าน
พ่อเราก็ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับสองคนนั้นว่าสองคนนั้นยังทำงานบ้านแต่เรากลับไม่ยอมช่วยกันทำ แต่เราก็คอยทำกับข้าวแล้วก็ซักผ้าบ้างเวลาเราว่างๆแต่พ่อเราไม่ค่อยอยู่บ้านเลยไม่รู้ว่าตอนสองคนนั้นอยู่แทบจะไม่ทำเลยย่าเราต่างหากที่ทำ จะทำบ้างเวลาที่พ่อกับแม่อยู่ เราอยู่กับย่าเราเห็นหมดว่าสองคนนั้นทำอะไรบ้าง เราอยากจะบอกพ่อว่าพ่อไม่รู้หรอกว่าสองคนนั้นก็แค่ทำงานเอาหน้าเวลาพ่ออยู่แค่นั้นแหละ
เราอยากจะย้ายออกไปอยู่บ้านยายแต่ถ้าเราไปเราจะไปเรียนพิเศษไม่ได้เพราะมันคนละทางกับบ้านเราเราเลยไม่รู้ว่าควรจะอยู่สู้กับสองคนนั้นที่บ้านต่อหรือว่าควรจะไปอยู่บ้านยายดี
ปล.วีรกรรมที่สองคนนั้นทำยังไม่ได้ครึ่งนึงกับที่สองคนนั้นทำเลย