ตอนนี้เราทำงานเป็นเลขาของนายญี่ปุ่นที่บริษัทแห่งหนึ่งค่ะ ตอนแรกก็คิดว่างานมันจะสวยๆแบบในละครค่ะ แต่ในความเป็นจริงคือเป็นอิเพิ้งมาก งานกองท่วมหัว และถ้าจะให้สวยเลย นายสั่ง1อย่าง ต้องทำไปอีก10 อย่างให้เค้าได้มีโอกาสเลือกอีก(นี่คือมาตรฐานการทำงานของเรา) ซึ่งตรงนี้เราไม่มีปัญหากับเจ้านายของเรานะคะ แต่มีปัญหากับคนอื่นๆค่ะ
เราก็ไม่รู้ว่าตำแหน่งงานเลขาในสายคนญี่ปุ่นนี่มันคือประมาณไหนนะคะ แต่ว่านายใหญ่สุดของเราเค้าค่อนข้างเกรงใจเราค่ะ บางทีมีประชุมเรื่องนโยบายหรืออะไรที่เค้าพูดใส่เราแรงๆ หรือบางทีก็เหมือนทะเลาะเค้าจะบอกซื้อขนมนั่นนี่มาง้อค่ะ แต่คนอื่นนี่สิคะ ใช้เราเหมือนหมูเหมือนหมาเลยค่ะ ในความเป็นจริงเราก็ไม่ได้อยากทำนะคะ แต่สุดท้ายก็ต้องทำให้ค่ะ ทำแบบมีน้ำใจด้วย เกรงใจด้วย ปนเปกันไปเพราะเราเด็กสุดในออฟฟิศละ ด้วยความที่เราเป็นเด็กป่าวคะ เค้าเราเลยไม่เกรงใจเรา?
เรื่องเกรงใจกันไม่เท่าไหร่อะ แต่เรื่องดูถูกงานกันเนี่ย ไม่ชอบเลยอะ หลายๆคนชอบพูดให้เข้าหูว่าเลขาไม่ค่อยมีการมีงานทำ งั้นทำนั่นให้พี่หน่อย ทำนี่ให้พี่หน่อย แล้วบางที่เราปฏิเสธว่าเรามีงาน เค้าก็บอกว่างานเราไม่ค่อยได้ใช้สมองหรอก แป๊บเดียวก็เสร็จ ทำให้เค้าก่อน....คืออะไรอะคะ? คือเอาอะไรมาตัดสินว่าไม่ได้ใช้สมอง? นี่คือสิ่งที่คนไทยพูดกันตรงๆนะ
มาทางด้านคนญี่ปุ่นต่อค่ะ พวกสตาฟญี่ปุ่นชอบขอให้เราทำเอกสารส่วนตัวให้ค่ะ หรือบางทีก็ให้เราไปจัดการเรื่องส่วนตัวให้ค่ะ ซึ่งเราก็ไม่ได้ปฏิเสธนะคะ ทำให้ได้ค่ะ แต่บางทีเราก็ถามรายละเอียด ถามเหตุผล เพราะเรากลัวทำพลาด แต่คือสตาฟญี่ปุ่นชอบพูดประมาณว่า ไม่ต้องถาม ใช้ให้ทำอะไรก็ทำไปเหอะ....เหย เราก็ไม่ใช่คนใช้ป่าววะ? งานเราก็ต้องใช้สมองป่าววะ? ต้องบริหารเวลาป่าววะ? ต้องแปลภาษา ตรวจสอบร่างสัญญาไรงี้ป่าววะ ทำไมชอบดูถูกกันจัง เรายังจำได้ว่า ตอนมาสัมภาษณ์อะ ตำแหน่งนี้เอาเฉพาะคนจบ Top University เท่านั้น ซึ่งถ้าจะเอาแบบนี้ คือเป็นใครก็ได้อะ ท้อปหรือไม่ท้อปก็ทำได้หมดอะแค่ทำตามสั่ง
ไม่ทราบว่ามนุษย์เงินเดือนท่านไหนเจอเรื่องในที่ทำงานแบบนี้บ้างคะ ที่ที่ไม่ชอบให้เราออกความคิดเห็น ไม่ชอบให้ถามอะคะ บางทีการที่โดนย้ำทุกวันว่าไม่ต้องถาม ไม่ต้องใช้สมอง ไม่ต้องงั้นไม่ต้องงี้เราหงุดหงิดอะ
ป.ล. นายเราไม่เคยทำอะไรกับเราแบบนี้นะคะ นายจะชอบถามเราว่า เรื่องนี้เราคิดว่าไง เรามีไอเดียอะไรมั๊ย? มีแต่อีพวกลูกน้องเนี่ยแหละ มากดขี่เรา
ทำไมชอบดูถูกเลขากันจังเลยอะคะ?
เราก็ไม่รู้ว่าตำแหน่งงานเลขาในสายคนญี่ปุ่นนี่มันคือประมาณไหนนะคะ แต่ว่านายใหญ่สุดของเราเค้าค่อนข้างเกรงใจเราค่ะ บางทีมีประชุมเรื่องนโยบายหรืออะไรที่เค้าพูดใส่เราแรงๆ หรือบางทีก็เหมือนทะเลาะเค้าจะบอกซื้อขนมนั่นนี่มาง้อค่ะ แต่คนอื่นนี่สิคะ ใช้เราเหมือนหมูเหมือนหมาเลยค่ะ ในความเป็นจริงเราก็ไม่ได้อยากทำนะคะ แต่สุดท้ายก็ต้องทำให้ค่ะ ทำแบบมีน้ำใจด้วย เกรงใจด้วย ปนเปกันไปเพราะเราเด็กสุดในออฟฟิศละ ด้วยความที่เราเป็นเด็กป่าวคะ เค้าเราเลยไม่เกรงใจเรา?
เรื่องเกรงใจกันไม่เท่าไหร่อะ แต่เรื่องดูถูกงานกันเนี่ย ไม่ชอบเลยอะ หลายๆคนชอบพูดให้เข้าหูว่าเลขาไม่ค่อยมีการมีงานทำ งั้นทำนั่นให้พี่หน่อย ทำนี่ให้พี่หน่อย แล้วบางที่เราปฏิเสธว่าเรามีงาน เค้าก็บอกว่างานเราไม่ค่อยได้ใช้สมองหรอก แป๊บเดียวก็เสร็จ ทำให้เค้าก่อน....คืออะไรอะคะ? คือเอาอะไรมาตัดสินว่าไม่ได้ใช้สมอง? นี่คือสิ่งที่คนไทยพูดกันตรงๆนะ
มาทางด้านคนญี่ปุ่นต่อค่ะ พวกสตาฟญี่ปุ่นชอบขอให้เราทำเอกสารส่วนตัวให้ค่ะ หรือบางทีก็ให้เราไปจัดการเรื่องส่วนตัวให้ค่ะ ซึ่งเราก็ไม่ได้ปฏิเสธนะคะ ทำให้ได้ค่ะ แต่บางทีเราก็ถามรายละเอียด ถามเหตุผล เพราะเรากลัวทำพลาด แต่คือสตาฟญี่ปุ่นชอบพูดประมาณว่า ไม่ต้องถาม ใช้ให้ทำอะไรก็ทำไปเหอะ....เหย เราก็ไม่ใช่คนใช้ป่าววะ? งานเราก็ต้องใช้สมองป่าววะ? ต้องบริหารเวลาป่าววะ? ต้องแปลภาษา ตรวจสอบร่างสัญญาไรงี้ป่าววะ ทำไมชอบดูถูกกันจัง เรายังจำได้ว่า ตอนมาสัมภาษณ์อะ ตำแหน่งนี้เอาเฉพาะคนจบ Top University เท่านั้น ซึ่งถ้าจะเอาแบบนี้ คือเป็นใครก็ได้อะ ท้อปหรือไม่ท้อปก็ทำได้หมดอะแค่ทำตามสั่ง
ไม่ทราบว่ามนุษย์เงินเดือนท่านไหนเจอเรื่องในที่ทำงานแบบนี้บ้างคะ ที่ที่ไม่ชอบให้เราออกความคิดเห็น ไม่ชอบให้ถามอะคะ บางทีการที่โดนย้ำทุกวันว่าไม่ต้องถาม ไม่ต้องใช้สมอง ไม่ต้องงั้นไม่ต้องงี้เราหงุดหงิดอะ
ป.ล. นายเราไม่เคยทำอะไรกับเราแบบนี้นะคะ นายจะชอบถามเราว่า เรื่องนี้เราคิดว่าไง เรามีไอเดียอะไรมั๊ย? มีแต่อีพวกลูกน้องเนี่ยแหละ มากดขี่เรา