วันนี้ดูถ่ายทอดงานช่อง 3 แล้วมันเป็นครั้งแรกที่อิ่มเอมปนเศร้าใจและใจหาย
ทุกๆปีเราจะเห็นหนุ่มขี้เล่นคนนี้ในสนาม ให้ความสุขกับคนทางบ้านมากมาย
แต่ปีนี้มันไม่มีอีกแล้ว มันยังคงมีความไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง
ขบวนของนางเอกของพี่ปอ และการระลึกถึงพี่ปอที่ช่อง 3 ทำให้โดยเฉพาะ
ทำให้เรารู้สึกว่า นี่คือสิ่งที่พี่ปอควรได้รับจริงๆ
นี่สินะคนดีๆที่ตอนอยู่ก็ทำแต่เรื่องดีๆให้คนรอบตัวเสมอ
ตอนจากไปก็มีแต่คนคิดถึง และเป็นตัวอย่างให้คนที่ยังอยู่ได้เห็นผลของการเป็นคนดีมาตลอดอีก
รวมไปถึงขอบคุณช่องที่ให้เกียรติพี่โบว์และน้องมะลิ ให้ความสำคัญกับคนที่พี่โบว์รัก และดูแลพี่โบว์กับน้องมะลิอย่างดี

เรายังสัมผัสได้และหวังให้พี่ปอที่มองอยู่บนนั้นได้เห็นว่ามีคนมากมายที่ไม่เคยลืมเค้า
และยังรู้สึกดีใจเสมอที่เคยได้รู้จักนักแสดงที่เป็นมากกว่านักแสดง เป็นคนของประชาชนที่ทำสิ่งดีๆไว้มากมายจริงๆ
ที่สำคัญคือตอนนี้ทุกคนรักครอบครัวพี่มากๆ ให้กำลังใจพี่โบว์อยู่เสมอ และเอ็นดูน้องมะลิ หัวใจดวงน้อยๆของพี่
พี่อยู่ตรงนั้นเฝ้าดูมะลิต้นน้อยต้นนี้ด้วยนะคะ คอยปกป้องน้องอยู่ทางนั้น ส่วนพวกเราก็จะดูแลอยู่ทางนี้
พี่โบว์ก็เหมือนกัน พี่รู้มั้ยว่าผู้หญิงที่พี่รักคือผู้หญิงที่สวยงามและมีคุณค่าที่สุดสำหรับพี่เลย
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่ถึงรักเค้ามากขนาดนี้ และเค้าก็รักพี่มากๆ ว่างๆก็กอดพี่โบว์ หอมพี่โบว์เบาๆบ้างนะ



ภาพพวกนี้เห็นแล้วทั้งยิ้มทั้งใจหาย
มะลิจับพ่อปอจ๋าไว้ตลอดเลย คงอยากจะเล่น จะอ้อนพ่อปอจ๋าเหมือนเมื่อก่อน
แต่หนูยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจ เจ้าหนูน้อยจะรู้มั้ยน้าว่าพ่อปอจ๋าของหนูไม่ได้อยู่ให้หนูกอดแล้ว
โตขึ้นต้องเข้มแข็งและรักแม่โบว์มากๆนะลูก และอยากให้หนูรู้ว่าหนูโชคดีแค่ไหนที่เกิดมาเป็นลูกของพ่อและแม่ที่ดีแบบนี้
พ่อกับแม่รักหนูมากๆจริงๆ พี่เชื่อว่าพ่อหนูไม่เคยหายไปจากใจหนูเลย
อยากให้พ่อหนูได้มีเวลาดูแลหนูมากกว่านี้ แต่เมื่อชีวิตมันเลือกอย่างที่ใจหวังไม่ได้ ก็ขอให้หนูเติบโตอย่างสวยงามและเข้มแข็ง
เดินตามรอยทางความดีงามของพ่อหนูนะคะ






credit รูปจากไทยรัฐค่ะ