ตามนั้นคะ คือเรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องจริงนะคะอาจดูดราม่าหน่อย แต่พอเรานึกถึงทีไไรเราเจ็บมากคะ เราน้ำตาคลออัตโนมัติถ้าให้พูดคงร้องไห้คะ อยากรู้ว่าจิตใจทำด้วยอะไร..เริ่มเลยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่าเรามีพี่อยู่2คนเราเป็นคนเล็กสุด พี่คนกลางมีครอบครัวกับลูกไปแล้วเลยอยีบ้านแฟน ส่วนพี่คนโตมีแฟนแล้วอายุเยอะแล้วบ้านมีเงินคะ พี่คนโตเลยจะนอนบ้านแฟนเค้าวันพุธศุกร์เสาอาทิต แล้วนอนบ้านจันอังคานพฤหัส แล้วแม่เราต้องกลับตจว.เลยทิ้งให้อยู่กับพี่คนโต2คน แล้วให้เงินเราไว้แค่500 เพราะกลับแค่อาทิตย์เดียวเพราะเราก็อยู่กับพี่ขาดเหลืออะไรให้ใช้กับพี่ เราก็ใช้เงิน500นี้ไปรร.คะ รวมกินวันที่พี่ไม่ได้นอนบ้านด้วยคือเรากินง่ายคะกินมาม่าเหือบทุกวันในตู้เย็นก็มีไข่ หมู ผัก ก็กินจนหมด พอถึงวันอาทิตแม่เราโทมาบอกว่าอยู่ต่ออีกอาทิตย์นึง ให้ยืมเงินพี่ก่อนเราเลยไปบอกพี่เราแต่เค้าไม่เชื่อว่าแม่ให้เงินมาแค่ใช้อาทิตย์เดียวเค้าบอกว่าเรสใช้เงินหมดก่อนแล้วไม่ให้เงินเราสักบาท แล้วคือเราต้องไปรร แม่โทบอกพี่แล้วเค้าก็ยังพูดคำเดิมหาว่าเราใช้เงินเกินแล้วไม่เหลือใช้ แล้ววันจันเราต้องไปรร เราเลยหาเศษเงินที่มีอยู่ในออมสินไปรร ได้2วัน แล้วอีก3วันไม่ได้ไปรร เลยเพราะไม่มีเงิน เงินซื้อข้าวยังไม่มีเลย เราเลยไปแคะกปอส.ของพี่ได้หรียญมาพอซื้อมาม่ากินแต่ละวัน เค้าเข้าบ้านมาเค้าไม่เคยสนใจเลยคะเราอยู่ในห้องพูดตรงๆเลยว่าเรานอนร้องไห้ทุกวัน กินมาม่าก็ร้องไห้ นั่งอยู่แล้วคิดเราก็ร้องไห้ โทบอกแม่แม่เราบอกให้ทนเดี๋ยวกลับแล้ว แม่เราร้องไห้ว่าทำไมพี่เป็นแบบนี้แม่เราโกดพี่มากบอกเราว่าไม่ต้องไปคุยด้วยเลย ....เดี๋ยวมาต่อค่ะ
คนแบบนี้สมควรใช้คำว่าพี่หรอคะ?แล้วสมควรให้คนเรียกพี่หรอคะ?
เรื่องมีอยู่ว่าเรามีพี่อยู่2คนเราเป็นคนเล็กสุด พี่คนกลางมีครอบครัวกับลูกไปแล้วเลยอยีบ้านแฟน ส่วนพี่คนโตมีแฟนแล้วอายุเยอะแล้วบ้านมีเงินคะ พี่คนโตเลยจะนอนบ้านแฟนเค้าวันพุธศุกร์เสาอาทิต แล้วนอนบ้านจันอังคานพฤหัส แล้วแม่เราต้องกลับตจว.เลยทิ้งให้อยู่กับพี่คนโต2คน แล้วให้เงินเราไว้แค่500 เพราะกลับแค่อาทิตย์เดียวเพราะเราก็อยู่กับพี่ขาดเหลืออะไรให้ใช้กับพี่ เราก็ใช้เงิน500นี้ไปรร.คะ รวมกินวันที่พี่ไม่ได้นอนบ้านด้วยคือเรากินง่ายคะกินมาม่าเหือบทุกวันในตู้เย็นก็มีไข่ หมู ผัก ก็กินจนหมด พอถึงวันอาทิตแม่เราโทมาบอกว่าอยู่ต่ออีกอาทิตย์นึง ให้ยืมเงินพี่ก่อนเราเลยไปบอกพี่เราแต่เค้าไม่เชื่อว่าแม่ให้เงินมาแค่ใช้อาทิตย์เดียวเค้าบอกว่าเรสใช้เงินหมดก่อนแล้วไม่ให้เงินเราสักบาท แล้วคือเราต้องไปรร แม่โทบอกพี่แล้วเค้าก็ยังพูดคำเดิมหาว่าเราใช้เงินเกินแล้วไม่เหลือใช้ แล้ววันจันเราต้องไปรร เราเลยหาเศษเงินที่มีอยู่ในออมสินไปรร ได้2วัน แล้วอีก3วันไม่ได้ไปรร เลยเพราะไม่มีเงิน เงินซื้อข้าวยังไม่มีเลย เราเลยไปแคะกปอส.ของพี่ได้หรียญมาพอซื้อมาม่ากินแต่ละวัน เค้าเข้าบ้านมาเค้าไม่เคยสนใจเลยคะเราอยู่ในห้องพูดตรงๆเลยว่าเรานอนร้องไห้ทุกวัน กินมาม่าก็ร้องไห้ นั่งอยู่แล้วคิดเราก็ร้องไห้ โทบอกแม่แม่เราบอกให้ทนเดี๋ยวกลับแล้ว แม่เราร้องไห้ว่าทำไมพี่เป็นแบบนี้แม่เราโกดพี่มากบอกเราว่าไม่ต้องไปคุยด้วยเลย ....เดี๋ยวมาต่อค่ะ