เราชอบเพื่อนคนหนึ่งมาก อยู่กัน 5-6 ปีได้ แบบก้เคยมีไรกันด้วยนะ
แต่เขาบอกว่าไม่ได้คิดไรกะเราเลยจริง ไม่ได้ชอบ ไม่ได้รัก
แค่เป็นเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น
ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ เราอยู่กันมาเรื่อยๆ
จนมันมีแฟนก้ยังทำแบบนั้นอยู่
เราแค่ถามหลายครั้งแต่เขาบอกว่าขอแค่อยู่ด้วยไม่ได้หรอ
เขาบอกขอโทษ รุสึกผิดที่เหมือนให้ความหวังเรามาตลอด ทั้งๆที่ไม่ได้รัก
เขาว่าเราดี น่ารัก เค้าชอบแต่เราไม่ใช่สเปก แบบไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับเขา
ตอนนี้เรายังคุยกันอยู่ เราอยู่เคียงเขาเสมอมา ไม่ได้ร้องเรียกหรืออยากเป็นเจ้าของ
เวลาโกดหรืออยากทำอะไร ก้อนึกถึงเขาเสมอ
เคยคิดจะบอกแฟนเขาว่า แฟนเธอนะสามีเรานะ แต่ก้อไม่ทำ
ไม่อยากให้เขามีปัญหา ไม่อยากให้เขาเจ็บ
เราควรทำไงดีคะแบบเราคงรักเขามากจริงๆ
บางครั้งเราก้อสงสัยว่า ความรักต้องอดทนและเข้าใจ หรือ ปล่อยไปคนที่ไม่รักเราเพราะไม่จำเปนต้องทน
*เราอาจจะพิมไม่ดีเท่าไร ยังไงก้อช่วยดูหน่อยนะคะ เราสับสนไม่จะเดินต่อหรือทำยังไงดี
ขอความเห็นกับความสัมพันธ์แบบนี้หน่อยคะ
แต่เขาบอกว่าไม่ได้คิดไรกะเราเลยจริง ไม่ได้ชอบ ไม่ได้รัก
แค่เป็นเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น
ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ เราอยู่กันมาเรื่อยๆ
จนมันมีแฟนก้ยังทำแบบนั้นอยู่
เราแค่ถามหลายครั้งแต่เขาบอกว่าขอแค่อยู่ด้วยไม่ได้หรอ
เขาบอกขอโทษ รุสึกผิดที่เหมือนให้ความหวังเรามาตลอด ทั้งๆที่ไม่ได้รัก
เขาว่าเราดี น่ารัก เค้าชอบแต่เราไม่ใช่สเปก แบบไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับเขา
ตอนนี้เรายังคุยกันอยู่ เราอยู่เคียงเขาเสมอมา ไม่ได้ร้องเรียกหรืออยากเป็นเจ้าของ
เวลาโกดหรืออยากทำอะไร ก้อนึกถึงเขาเสมอ
เคยคิดจะบอกแฟนเขาว่า แฟนเธอนะสามีเรานะ แต่ก้อไม่ทำ
ไม่อยากให้เขามีปัญหา ไม่อยากให้เขาเจ็บ
เราควรทำไงดีคะแบบเราคงรักเขามากจริงๆ
บางครั้งเราก้อสงสัยว่า ความรักต้องอดทนและเข้าใจ หรือ ปล่อยไปคนที่ไม่รักเราเพราะไม่จำเปนต้องทน
*เราอาจจะพิมไม่ดีเท่าไร ยังไงก้อช่วยดูหน่อยนะคะ เราสับสนไม่จะเดินต่อหรือทำยังไงดี