โตมาป่านนี้ แต่กลับโดนรักแรกบอกเลิกในวันเกิดของเขา

เราเพิ่งเลิกกันได้อาทิตย์นึงค่ะ รู้ตัวเลยว่าเราได้เสียสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตไป อยากขอคืนดีมาก พยายามง้อแต่เขาก็ไม่ให้โอกาสซักที

ปัญหาที่เราเลิกกันเพราะความเข้าใจผิดล้วนๆเลยค่ะ ก่อนวันวาเลนไทน์เราแกล้งพูดอ้อนๆเค้าว่า "ตะเองง ใกล้วันวาเลนไทน์แล้ว ตัวเองจะซื้อของขวัญให้เค้าไหม"
แฟนเราเป็นคนญี่ปุ่นน่ะค่ะ เราเพิ่งรู้ตอนโดนบอกเลิกว่าประโยคข้างบนเมื่อกี้เป็นประโยคต้องห้ามสำหรับคนญี่ปุ่น
มันเป็นอะไรที่ดูไม่ดีมากๆ แล้วเราไม่รู้มาก่อน เราเห็นผู้หญิงไทยชอบอ้อนแฟนวิธีนี้ ก็เลยอยากทำดูบ้างน่ะค่ะ
พอเราบอกว่าล้อเล้น เราไม่ได้คิดจริงจังนะ
เค้าก็ตอบมาว่า "ผมไม่รู้ว่าคุณมีนิสัยด้านนี้ด้วย ผมผิดหวังในตัวคุณมาก คุณอาจจะตลก แต่ผมไม่ชอบ ไปหาคนที่นิสัยเข้ากับคุณเถอะ"

โอ้โหหหหห มันรุนแรงมากกก

อีกปัจจัยเลยก็คือเราเป็นคนงอนง่ายมาก แต่ก็งอนเพราะแฟนเราไม่สนใจอ่ะ แต่งอนง่ายหายเร็วนะคะ เป็นฝ่ายขอโทษก่อนทุกครั้ง  เค้าบอกเค้าเหนื่อยใจกับอาการขี้งอนของเรา ก่อนจะเลิกกันเราสัญญากับเค้าไว้ค่ะ ว่าเราจะเลิกนิสัยขี้งอน จะมีเหตุผล

แล้วเราก็ทำได้ค่ะตั้งแต่ต้นกุมภามา เราไม่งอนไม่โกรธอีกเลย ถึงแฟนจะจำวันครบรอบผิดวัน ก็ยิ้มแล้วหัวเราะ กลายเป็นคนมีเหตุผลขึ้นมาก
แต่อารมณืเราดันมาแตกเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว เพราะเราดันไปเจอซองถุงยางอนามัยใช้แล้วในลิ้นชักเค้าค่ะ
โกรธมากเป็นฟืนเป็นไฟเลยรัวไลน์ใส่เป็นชุดเลยค่ะ
สุดท้ายเค้าก็อธิบายมาว่าเข้าใจผิดนะ อันนั้นมันตั้งแต่สมัยคบกับแฟนเก่าแล้วลืมทิ้ง นานมากกก
ตอนแรกเราไม่เชื่อค่ะ แต่พอโดนบอกว่าถ้าไม่เชื่อใจก็เลิกกันดีกว่า ผมผิดหวังในตัวคุณนะ

เราก็ภใจอ่อนยวบเลยยอมเชื่อใจเค้าค่ะ แล้วเราก็กลับมาคืนดีกันอีกครั้ง หนึ่งอาทิตย์ให้หลังเราไปเดทกันค่ะสนุกมากกก แฟนชอบเล่นเบสบอล เราก็ไปตีเบสบอลด้วยกัน แต่ลูกบอลดันกระแทกโดนนิ้วเรา  นิ้วนี่บวมเลยค่ะ เค้าก็ไปหาน้ำแข็งมาประคบไว้ให้เราตลอด ตกดึกคืนนั้นจู่ๆเราก็ไม่สบายเค้าก้ดูแลเราดีมาก ซื้อยาโน้นนี่ ทำกับข้าวให้กินจนผ่านไปสองวันอาการเราเริ่มดีขึ้น ล่ะเป็นวันเกิดเขาค่ะ

เพราะพิษไข้เราเลยไม่ได้เตรียมอะไรเซอร์ไพรส์เขา ตื่นเช้ามาเราเลยถามเค้าว่า
"อยากทานอะไรคะ ที่รักไม่ชอบเค้ก ถ้าเค้าทำเค้กให้ ที่รักจะทานป่าว?" ถามไปด้วยก็ออดอ้อนเค้าไปด้วยค่ะ
แต่คำตอบของเขาน่ะสิ "ไม่ต้องทำหรอกครับ ขอโทษนะ เราเลิกกันเถอะ"

เรานี่น้ำตาร่วงเลยค่ะอ้อนวอนเค้าขอให้ไม่เลิกร่วม 6 ชั่วโมง ไม่มีการขึ้นเสียงอะไรทั้งนั้นเพราะเค้าเป็นคนสุภาพมาก

สุดท้ายตัดสินใจว่าเลิกเพราะง้อเท่าไหร่เค้าก็ไม่เอาลูกด้วยบอกว่าเสียใจที่เราไม่เชื่อใจเค้าแล้วไปอัพอินสตราแกรมแบบนั้นอีก  ตอนเราเจอถุงยางเราโกรธจนไปอัพอินสตราแกรมว่า..ตอนเป็นโสดยังดีกว่านี้

ที่ตลกก็คือตอนคุยกันเสร็จหิวท้องกิ่วกันทั้งคู่ค่ะเลยชวนเค้าไปทานเนื้อย่างด้วยกัน เรายังเกาะแขนเค้าเดินเหมือนปกติ
ทานเสร็จเราก็กะจะนัดเพื่อนไปเมาค่ะ.เพราะถ้ากลับหอสภาพงีคือตายแน่ๆ แต่มือถือดันแบตหมด เค้าก็ถามเราว่าไปชาร์จแบตห้องเค้าก่อนไหม

.เราก็ไปค่ะแต่กว่าจะชาร์จเสร็จเราก็เผลอหลับไป พอรู้สึกตัวอีกทีเค้าก็มานอนบนเตียงข้างๆค่ะกอดเราไว้เราก็กอดเขาไว้จนแบตมือถือเต็มเราก็ออกจากห้องเค้ามาค่ะ

วันถัดไปน้ำหอมที่เราอุตส่าสั่งออนไลน์เอาไว้เป็นของขวัญวันเกิดเค้าก็ถูกส่งมาถึงหอเราค่ะ   มันค่อนข้างแพงจะทิ้งก็เสียดาย เราเลยบอกเค้าว่าช่วยรับไว้หน่อยได้ไหม วันนี้จะไปหาในฐานะเพื่อนนะ คือเลิกกันค่อนข้างดีค่ะ เค้าก็โอเค

  พอไปถึงห้องเขาก็ทดลองฉีดน่ำหอมดูค่ะ ผลัดกันดมเหมือนคนไม่ได้เลิกกัน มีความสุขกันดีเลย แต่เราอยากอยู่กับเขาให้นานเท่าที่จะทำได้เลยโกหกเขาไปว่าช่วงเย็นๆค่ำๆ นัดกับเพื่อนไว้แถวนี้น่ะ ขอนอนเล่นที่นี่จนกว่าจะถึงเวลานัดได้ไหม
เค้าก็บอกโอเคๆๆ ได้ๆ  เค้าก้ง่วงเหมือนกัน แล้วเราสองคนก็หลับไปด้วยกันนอนกอดกันปกติอีกแล้วค่ะ  แต่ตอนนั้นเราคิดว่ายังไงเราก็ไม่อยากเลิกกับเขา เขาดีกับเรามากก เป็นสเปคเราทุกอย่าง หน้าตาดี สมองดี ใจเย็น สุภาพบุรุษ ทำอาหารเก่ง ไม่สูบบุหรี่

    เราเลยตัดสินใจใช้ปากทำให้เค้าค่ะ
ตอนแรกเค้าดูเคลิ้มมากจนเราคิดว่าต้องคืนดีได้แน่ๆเลย แต่อยู่ดีๆเค้าก็ขอร้องให้เราหยุดแล้วบอกว่าเราไม่ใช่แฟนกันแล้วนะ

เรานี่ร้องไห้รัวๆแล้ววิ่งกลับหอเลยค่ะ
ช่วงที่ไม่ได้เจอเค้าเราทรมานมากกก เค้าเป็นรักแรกของเรา  แฟนคนแรกของเรา เราเจอเค้าวันแรกตั้งแต่เท้าเราก้าวเข้ามาเหยียบในดินแดนอาทิตย์อุทัยนี้ เค้าช่วยเหลือเรามาตลอดทั้งเรื่องการเรียนการบ้าน คือชีวิตที่ญี่ปุ่นโดยไม่มีเค้ามันไม่โอเลยค่ะ เพราะเจอหน้ากันทุกวัน เดินเทียวด้วยกันไปทั่ว จนเมืองที่ดูใหญ่ๆนี้เล็กไปในทันตา เพราะทุกที่ทุกซอยเราตระเวนไปทานราเมงกับเค้าหมดแล้ว

  ตอนนี้แฟนเราเรียนจบแล้วค่ะ เค้ากำลังจะเป็นคนทำงานเต็มตัว ซึ่งอาทิตย์นี้เค้าต้องเริ่มเข้าบริษัทย้ายไปทำงานในโตเกียวแล้ว เราไม่อยากเลิกกันแบบนี้เลยค่ะ  ทำยังไงดีค่ะ
อยากง้อให้สำเร็จ แต่ก็จนปัญญาจริงๆค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่