เคยกันไหมที่มีเรื่องตลกหัวเราะแบบที่สุดที่สุดในชีวิตนี้เล่าแชร์กันหน่อย

สำหรับผมเรื่อง "ตกบ่อส้วม"
ตอนสมัย ม.3 มีวิชาพละคาบเรียนกระบี่ ตอนนั้นมีเพื่อนสององค์ซ้อมกระบี่ ก็ฟันรับฟันรับซ้ายขวาซ้ายขวา ดันไปซ้อมกันหลังห้องพักครูมีบ่อส้วมฝาผุอยู่ พวกก็ถอยซ้ายขวาซ้ายขวารับ ตกบ่อส้วมชะงั้น เล่นชะมิดหัวดูไม่จืด เพื่อนจะช่วยก็ไม่กล้าจับตัวเอาไม้ดึงขึ้นมา ผมนิหัวเราะทั้งวันเลยวันนั้น นึกที่ไรยิ้มหัวเราะยังกะคนบ้า คือภาพมันติดตาสโลโมชั่นทุกท่วงท่า ทุกวันนี้ฉายาเรียก "ขี้"
.
.
.
ตอนช่วงบวชพระ ตอนนั้นทำวัตรเย็น มีหลวงพี่สององค์ พระใหม่และผม(โชคดีมากที่เจ้าอาวาสและหลวงปู่ติดกิจไม่อยู่)
ตอนนั้นหลวงพี่สององค์แซวพูดอะไรกันชักอย่างนิแหล่ะครับ(จำไม่ได้แล้ว) ดันพูดไปโดนต่อมหัวเราะผมทำงาน
สวดไปหัวเราะไป พระใหม่ก็ยิ้มหัวเราะตาม หลวงพี่แกก็หัวเราะตาม สวดไปหัวเราะไป ผมก็เก็บอาการหัวเราะไม่อยู่
จนทุกท่านหมดสมาธิสวด แล้วก็เลิกสวดกลับเข้ากุฏิ ผมยังนั่งรู้สึกผิดที่ทำให้ทุกคนเสียสมาธิกันแต่มันเหมือนจะหยุดหัวเราะไม่ได้
คิดไปต่างๆนาๆ มีเจ้าที่เจ้าทางมาแกล้งผมแล้ว
(เรื่องนี้อาจจะไม่ตลกนะครับแต่สำหรับผมมันเป็นการหัวเราะแบบที่สุดที่สุดในชีวิตจริงๆ)