สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิพทุกคนก่อนเลยน่ะครับ นี้คือกระทู้แรกของผมเลย ผมสมัครเว็บนี้มาเพื่อโพสกระทู้นี้โดยเฉพาะ คือผมอยากจะมาเล่าเรื่องความรู้สึกดีๆที่ได้เจอมาครับ เมื่อวันที่ 21 มีนาคม 2559
เวลาประมาณ 18:30 - 19:00 ผมได้ลงไปซื้อของกินเล่นระหว่างซักผ้ากับเพื่อน1คน ซึ่งพอเดินลงจากหอ เดินมาถึง Lawson108 ผมได้เจอเขาปุ๊บเเบบว่าปิ๊งเลยตกหลุมรักขึ้นไม่ไหวเธอใช่ไหมเป็นนผลักฉัน (เดียวๆๆๆ) เราเดินสวนกันได้สักพัก ผมก็ลากเพื่อนของผมให้เดินตามเขาไป เขาได้หยุดซื้อลูกชิ้นย่างที่อยู่ข้างๆร้านโรตีตรงหน้าซอยเเว่นท็อปเจริญ (เด็กหอการค้าน่าจะรู้จักกันดี) แล้วผมก็เลยไปซื้อโรตีข้างๆร้านลูกชิ้นย่าง ตอนนั้นใจผมเต้นรัวไปหมดเขินมากครับ ผมได้ให้เพื่อนของผมดูว่าเขาเป็นใคร ซึ่งเขาเป็นคนตัวเล็ก คิ้วหนา สูงประมาณ 160ไม่เกิน170 ใส่เสื้อยืดสีดำ Engineer ของคณะวิศวะ กางเกงสแล็คสีดำ รองเท้าผ้าใบสีเหลือง มองเเล้วน่าจะเป็นปี1ครับ พอผมซื้อโรตีเสร็จผมก็เดินจากเขาไปอย่างหมดหวัง เพราะผมไม่รู้ว่าเขาพักอยู่หอไหน ผมไม่เคยเจอเขาเลย(ก็เเน่ละสิเขาเรียนวิศวะเราเรียนบริหาร) เเล้วผมก็พาเพื่อนของผมไปซื้อผลไม้ตรงหน้า Family Mart เเต่สายตาของผมนั้นก็ยังคงมองอยู่ที่ร้านลูกชิ้นย่างอย่างไม่ละสายตา จนกระทั่งเขาเดินกลับมาใจผมนั้นก็เต้นรัวขึ้นมาอีกครั้ง เเล้วเขาก็เดินผ่านไปพอผมจะตามไปก็ตามไม่ทันเเล้ว (เขาเดินไปทางหน้ามหาวิทยาลัยไม่รู้ว่าเข้าไปในมหาวิทยาลัยหรือป่าวหรืออาจจะเดินผ่านหน้าฟิตเนส)
วันที่2
วันนี้ผมลงไปส่งเพื่อนกลับบ้านที่รังสิต ผมได้เดินไปส่งเพื่อนของผมที่หน้าแว่นท็อปเจริญ ที่เดิมที่มีของขาย เเละเวลาเดิม ผมหวังว่าจะเจอกับเขาอีกครั้งหนึ่ง ผมสิ้นหวังมากครับว่าเราคงไม่ได้เจอกันอีกเเน่เลย เเต่ด้วยอะไรไม่รู้ ผมบอกเพื่อนว่า เห้ยวันนี้จะเจอไหมวะ เเล้วเพื่อนของผมก็บอกว่า เวลานี้จะเจอหรอ เเล้วเพื่อนก็หันไปพอดี ซึ่งไปเจอกับชายหนุ่มวิศวะคนนั้นยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม ผมแบบตกใจมากครับข้าวเห้ยย อะไรจะบังเอิญขนาดนี้ เขาได้เดินข้ามฝั่งมา เขาเดินตรงไปซื้อข้าวโพดคลุกน้ำตาล ซึ่งวันนี้เขาใส่ เสื้อยืดสีกรมของวิศวะอีกเช่นเคย กางเกงสแล็คสีดำเช่นเคย เเละ ร้องเท้าผ้าใบสีเหลืองอีกเช่นเคย พอเขาซื้อเสร็จ เขาก็เดินกลับไปที่ฝั่งตรงข้ามเพื่อที่จะเดินกลับเข้า มหาวิทยาลัย ซึ่งระหว่างที่เขาเดินไปฝั่งตรงข้าม เขาได้ดื่มโค้กที่ มีเเจกฟรีหน้ามหาวิทยาลัย และเดินจากผมไปอีกเช่นเคย ผมก็ได้เเค่รอเจอกกับเขาอีก เเต่ไม่รู้ว่าจะบังเอิญเจอกันอีกไหม
อยากรู้จักให้มากกว่านี้
ปล. ผมไม่รู้ว่าคุณจะชอบ ผู้หญิง หรือ ผู้ชาย แต่อยากให้รู้ว่าผมอยากรู้จักคุณ
ตามหาเด็กวิศวะหอการค้า เราอยากรู้จัก
เวลาประมาณ 18:30 - 19:00 ผมได้ลงไปซื้อของกินเล่นระหว่างซักผ้ากับเพื่อน1คน ซึ่งพอเดินลงจากหอ เดินมาถึง Lawson108 ผมได้เจอเขาปุ๊บเเบบว่าปิ๊งเลยตกหลุมรักขึ้นไม่ไหวเธอใช่ไหมเป็นนผลักฉัน (เดียวๆๆๆ) เราเดินสวนกันได้สักพัก ผมก็ลากเพื่อนของผมให้เดินตามเขาไป เขาได้หยุดซื้อลูกชิ้นย่างที่อยู่ข้างๆร้านโรตีตรงหน้าซอยเเว่นท็อปเจริญ (เด็กหอการค้าน่าจะรู้จักกันดี) แล้วผมก็เลยไปซื้อโรตีข้างๆร้านลูกชิ้นย่าง ตอนนั้นใจผมเต้นรัวไปหมดเขินมากครับ ผมได้ให้เพื่อนของผมดูว่าเขาเป็นใคร ซึ่งเขาเป็นคนตัวเล็ก คิ้วหนา สูงประมาณ 160ไม่เกิน170 ใส่เสื้อยืดสีดำ Engineer ของคณะวิศวะ กางเกงสแล็คสีดำ รองเท้าผ้าใบสีเหลือง มองเเล้วน่าจะเป็นปี1ครับ พอผมซื้อโรตีเสร็จผมก็เดินจากเขาไปอย่างหมดหวัง เพราะผมไม่รู้ว่าเขาพักอยู่หอไหน ผมไม่เคยเจอเขาเลย(ก็เเน่ละสิเขาเรียนวิศวะเราเรียนบริหาร) เเล้วผมก็พาเพื่อนของผมไปซื้อผลไม้ตรงหน้า Family Mart เเต่สายตาของผมนั้นก็ยังคงมองอยู่ที่ร้านลูกชิ้นย่างอย่างไม่ละสายตา จนกระทั่งเขาเดินกลับมาใจผมนั้นก็เต้นรัวขึ้นมาอีกครั้ง เเล้วเขาก็เดินผ่านไปพอผมจะตามไปก็ตามไม่ทันเเล้ว (เขาเดินไปทางหน้ามหาวิทยาลัยไม่รู้ว่าเข้าไปในมหาวิทยาลัยหรือป่าวหรืออาจจะเดินผ่านหน้าฟิตเนส)
วันที่2
วันนี้ผมลงไปส่งเพื่อนกลับบ้านที่รังสิต ผมได้เดินไปส่งเพื่อนของผมที่หน้าแว่นท็อปเจริญ ที่เดิมที่มีของขาย เเละเวลาเดิม ผมหวังว่าจะเจอกับเขาอีกครั้งหนึ่ง ผมสิ้นหวังมากครับว่าเราคงไม่ได้เจอกันอีกเเน่เลย เเต่ด้วยอะไรไม่รู้ ผมบอกเพื่อนว่า เห้ยวันนี้จะเจอไหมวะ เเล้วเพื่อนของผมก็บอกว่า เวลานี้จะเจอหรอ เเล้วเพื่อนก็หันไปพอดี ซึ่งไปเจอกับชายหนุ่มวิศวะคนนั้นยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม ผมแบบตกใจมากครับข้าวเห้ยย อะไรจะบังเอิญขนาดนี้ เขาได้เดินข้ามฝั่งมา เขาเดินตรงไปซื้อข้าวโพดคลุกน้ำตาล ซึ่งวันนี้เขาใส่ เสื้อยืดสีกรมของวิศวะอีกเช่นเคย กางเกงสแล็คสีดำเช่นเคย เเละ ร้องเท้าผ้าใบสีเหลืองอีกเช่นเคย พอเขาซื้อเสร็จ เขาก็เดินกลับไปที่ฝั่งตรงข้ามเพื่อที่จะเดินกลับเข้า มหาวิทยาลัย ซึ่งระหว่างที่เขาเดินไปฝั่งตรงข้าม เขาได้ดื่มโค้กที่ มีเเจกฟรีหน้ามหาวิทยาลัย และเดินจากผมไปอีกเช่นเคย ผมก็ได้เเค่รอเจอกกับเขาอีก เเต่ไม่รู้ว่าจะบังเอิญเจอกันอีกไหม
อยากรู้จักให้มากกว่านี้
ปล. ผมไม่รู้ว่าคุณจะชอบ ผู้หญิง หรือ ผู้ชาย แต่อยากให้รู้ว่าผมอยากรู้จักคุณ