1.พูดสวนหรือไร้มารยาท. จนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ แม้แต่จะติดนิสัยครูมาจากโรงเรียนก็ตาม
ลามปามพูดแข่งกับคนอื่นไม่เว้นแม้แต่ญาติ รวมทั้งหมอพยาบาลและอีกหลาย ๆ คน
ราวกับว่าการพูดแข่งกับคนอื่นเป็นเรื่องสนุก
2.หน้าร้อนมักจะหงุดหงิด. ใครจะทำอะไรให้ไม่ถูกใจ. ก๋แว๊ดใส่เค้า
คอยหาเรื่องเค้าตลอดเวลา. เวลาที่ตัวเองหงุดหงิด
เช่น. ดิฉันลงไปข้างล่างไม่ได้ พื้นยังไม่แห้ง. ขอให้แม่เอารองเท้สมาให้แม่ก็หงุดหงิดใส่
พอทำธุระเสร็จขึ้นไปข้างบน. พอดิฉันขึ้นไปเสร็จแล้ว. ดิฉันจะะมารองเท้า. แต่แม่หงุดหงิดมาจัดรองเท้าก่อน. แล้วยังพาลโมโหเรื่องดิฉันอีก
มีเหรอคราวนี้ที่ดิฉันจะยอมให้แม่มาพาลใส่ แม่พาลได้ทำคนอื่นได้ คนอื่นเค้าก็พาลใส่แม่ได้เหมือนกัน
3.พูดอย่างเดิมวนไปวนมา10กว่ารอบ. อย่างเช่น. ดิฉันอยากินน้ำเย็น ๆ แล้วเอาไปไว้กินบนห้อง
ดิฉันได้เอาน้ำใส่แก้วไปแช่แข็งค่ะ. ด้วยความไม่รู้ว่าถ้าน้ำมันแข็งแก้วมันจะร้าว
ตอนก่อนนอน. ดิฉันเอาออกมาเห็นมันแก้วร้าว. แต่ไม่ได้เอะใจอะไร
ทำธุระส่วนตัวอยู่ แม่มาบอกว่าเอาน้ำใส่แก้ว. พอน้ำมันกลายเป็นน้ำแข็งจะทำให้แก้วมันร้าว. ดิฉันตะโกนบอกว่าอ.รู้แล้วว่าแก้วมันร้าว. แต่ตอนที่น้ำจะกลายเป็นน้ำแข็งจะทำให้แก้วมันร้าวได้อ.ไม่รู้ พอดิฉันทำธุระเสร็จแล้ว. คิดว่าแม่จะไปแล้ว. แต่เปล่าเลยแม่ยังยืนตรงนั้น. พูดอยู่อย่างเดิม. ดิฉันอธิบายและใช้เสียงเพิ่ม. คิดว่าแม่น่าจะรู้เรื่องน่าเข้าใจแล้ว. จึงไปล้างมือ. ล้างมือยังไม่ทันเสร็จ. แม่พูด. ดิฉันเลยต้องรีบมาฟังแม่พูด
แม่พูดอะไรล่ะก็พูดอยู่อย่างเดิมนี่แหละ ดิฉันบอกแม่ไปว่าจะจัดการเรื่องพวกนี้แกมไล่ให้แม่รีบไป ๆ ซะ
แต่แม่ยังไม่ยอมไปแล้วพูดอยู่อย่างเดิมคล้ายกับคนบ้า ดิฉันบอกแม่อีกครั้งจะจัดการเอง. แม่มาถามว่าจะทำยังไง
ดิฉันบอกแม่อีกครั้งดิฉันจะจัดการมัน. แกมไล่ให้แม่ไปซะ. แม่จะยอมไป
4.เริ่มมีอาการระแวง. คนอื่นพูดอะไรหน่อย กลัวเค้าจะโกรธคนนู้นคนนี้
และเริ่มระแวง. พอคนอื่นเค้าพูดอะไรก็ระแวงว่ากลัวเค้าอยากได้
มีอาการพวกนี้เป็นโรคอะไรค่ะ
ลามปามพูดแข่งกับคนอื่นไม่เว้นแม้แต่ญาติ รวมทั้งหมอพยาบาลและอีกหลาย ๆ คน
ราวกับว่าการพูดแข่งกับคนอื่นเป็นเรื่องสนุก
2.หน้าร้อนมักจะหงุดหงิด. ใครจะทำอะไรให้ไม่ถูกใจ. ก๋แว๊ดใส่เค้า
คอยหาเรื่องเค้าตลอดเวลา. เวลาที่ตัวเองหงุดหงิด
เช่น. ดิฉันลงไปข้างล่างไม่ได้ พื้นยังไม่แห้ง. ขอให้แม่เอารองเท้สมาให้แม่ก็หงุดหงิดใส่
พอทำธุระเสร็จขึ้นไปข้างบน. พอดิฉันขึ้นไปเสร็จแล้ว. ดิฉันจะะมารองเท้า. แต่แม่หงุดหงิดมาจัดรองเท้าก่อน. แล้วยังพาลโมโหเรื่องดิฉันอีก
มีเหรอคราวนี้ที่ดิฉันจะยอมให้แม่มาพาลใส่ แม่พาลได้ทำคนอื่นได้ คนอื่นเค้าก็พาลใส่แม่ได้เหมือนกัน
3.พูดอย่างเดิมวนไปวนมา10กว่ารอบ. อย่างเช่น. ดิฉันอยากินน้ำเย็น ๆ แล้วเอาไปไว้กินบนห้อง
ดิฉันได้เอาน้ำใส่แก้วไปแช่แข็งค่ะ. ด้วยความไม่รู้ว่าถ้าน้ำมันแข็งแก้วมันจะร้าว
ตอนก่อนนอน. ดิฉันเอาออกมาเห็นมันแก้วร้าว. แต่ไม่ได้เอะใจอะไร
ทำธุระส่วนตัวอยู่ แม่มาบอกว่าเอาน้ำใส่แก้ว. พอน้ำมันกลายเป็นน้ำแข็งจะทำให้แก้วมันร้าว. ดิฉันตะโกนบอกว่าอ.รู้แล้วว่าแก้วมันร้าว. แต่ตอนที่น้ำจะกลายเป็นน้ำแข็งจะทำให้แก้วมันร้าวได้อ.ไม่รู้ พอดิฉันทำธุระเสร็จแล้ว. คิดว่าแม่จะไปแล้ว. แต่เปล่าเลยแม่ยังยืนตรงนั้น. พูดอยู่อย่างเดิม. ดิฉันอธิบายและใช้เสียงเพิ่ม. คิดว่าแม่น่าจะรู้เรื่องน่าเข้าใจแล้ว. จึงไปล้างมือ. ล้างมือยังไม่ทันเสร็จ. แม่พูด. ดิฉันเลยต้องรีบมาฟังแม่พูด
แม่พูดอะไรล่ะก็พูดอยู่อย่างเดิมนี่แหละ ดิฉันบอกแม่ไปว่าจะจัดการเรื่องพวกนี้แกมไล่ให้แม่รีบไป ๆ ซะ
แต่แม่ยังไม่ยอมไปแล้วพูดอยู่อย่างเดิมคล้ายกับคนบ้า ดิฉันบอกแม่อีกครั้งจะจัดการเอง. แม่มาถามว่าจะทำยังไง
ดิฉันบอกแม่อีกครั้งดิฉันจะจัดการมัน. แกมไล่ให้แม่ไปซะ. แม่จะยอมไป
4.เริ่มมีอาการระแวง. คนอื่นพูดอะไรหน่อย กลัวเค้าจะโกรธคนนู้นคนนี้
และเริ่มระแวง. พอคนอื่นเค้าพูดอะไรก็ระแวงว่ากลัวเค้าอยากได้