สวัสดีพันทิปดีทุกท่าน ผมมาขอคำแนะนำจากทุกคนหน่อยนะครับ ในเนื้อหากระทู้นี้อาจจะมีคำหยาบเล็กน้อย ถ้าผิดพลาดประการใดต้องขอโทษด้วยนะครับ เรื่องมันจะเป็นช่วงๆนะครับเพราะไม่ว่างขอโทษจริงๆครับ ผมอาจจะเข้ามาเขียนเรื่อยๆนะ (ผมเขียนดองไว้นานแล้วครับ ผมไม่ค่อยอยากจะเล่าเป็นช่วงๆสักเท่าไหร่ครับ)
ผมขอแทนนามสมมุติตัวเองชื่อกล้านะครับ>< ตั้งแต่สมัยประถมผมชอบผู้หญิงคนนึงมากครับ ขอแทนผู้หญิงคนนี้ว่าบีนะครับ บีเป็นคนที่ร่าเริงมาก เรารู้จักกันตอนไปแข่งศิลปะ คุยไปคุยมาผมก็รู้สึกถูกชะตาครับ วันวาเลนไทน์ผมกะจะเอาดอกกุหลาบไปให้บีครับ พอพักกลางวันของวันนั้นผมก็รีบวิ่งเอาไปให้เธอเลยผมก็จำไม่ได้แล้วว่าพูดอะไรไปบ้างแต่ที่แน่ๆเค้ารู้ละครับว่าผมชอบเค้า>< แต่แล้วเค้าก็มีแฟน ผมเลยหมดหวังและเลิกชอบเค้าในที่สุดครับ พอผมขึ้นมัธยมผมก็เจอเพื่อนผู้ชายคนนึงครับเค้าชื่อเอ ขอแทนชื่อนี้เป็นนามสมมุตินะครับ เอเป็นคนที่ไม่หล่อมาก ผิวแทน สูงประมาณ165เท่าผมเลย สำหรับผมทุกอย่างของมันผมชอบหมดครับ ที่ผมชอบที่สุดคือนิสัยครับ นิสัยมันขี้เล่นน่ารักสเปกผมเลย ผมก็เริ่มกับสนิทกับเอมากขึ้นจนรู้สึกแอบชอบเอขึ้นมา ตั้งแต่อยู่กับมันผมก็รู้สึกแปลกๆกับตัวผม ผมรู้สึกดีอ่ะครับเวลาอยู่ใกล้มัน ผมเริ่มรู้ตัวละครับว่าผมเป็นไบ ผมอยู่กลุ่มผู้หญิงครับผมเลยได้นิสัยจากผู้หญิงมา ตอนที่ผมถูกเพื่อนเมินผมก็มักจะไปอยู่กับเอ เวลาผมมีเรื่องทุกข์ใจ ก็จะไปหาเอตลอดต่างฝ่ายต่างเเลกความคิดเห็นกันครับ ผมกับเอชอบนั่งฟังเพลง นั่งจ้องตากัน ดูอนิเมะ ทำงานและเล่นชุบตีมือกันครับ ผมก็ไม่รู้ว่าผมไปแอบชอบมันตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ตอนนี้ผมอึดอัดใจมากครับ ผมอยากจะบอกมากๆว่าผมชอบมันครับ ผมเป็นคนกวนตีนและชอบเล่นมุกใส่มัน มันก็ชอบพูดว่า " มึ_นี่ก็ชอบเล่นแต่มุขควายๆนะ นี่มันมุขหรือเปลือกหอยวะเนี่ย" มันชอบชวนผมเล่นชุบตีมือครับ เวลาจับมือมันผมเขินมากเลยครับ ผมไม่กล้าสบตามันเลยครับ มือมันอุ่นมาก>\\\\< มันคงไม่รู้หรอกว่าผมเขิลอยู่55555 มีเหตุการณ์นึงจะมาเล่าครับ เป็นตอนที่ผมรู้สึกแอบชอบมันครั้งแรก ผมรู้จากเพื่อนมาว่ามันบ้านจี้เลยไปลองจี้มันครับ
เอ : มึ_ทำอะไรของมึ_เนี่ย กูบ้าจี้นะเว้ย อย่าทำกูTT ถ้าทำกูอีกรอบเดี๋ยวมึ_เจอดาบเอ็กซ์คาริเบอร์กู (ผมก็ไปจี้มันอีกรอบ มันก็วิ่งไล่ตีผมครับวนจนเพื่อนพูด )
เพื่อน : เห้ยย! พวกมึ_เล่นอะไรกันวะเนี่ย จู๋จี๋กันอีกละคู่นี้ อย่างกับแฟนกันเลย
ผม : ( ผมเขิลอยู่ในใจครับ เลยรีบวิ่งต่อเพื่อกลบเกลื่อนความเขิล>///< )
เอ : ( มันสตั้นสามวิและไล่ตามผมต่อครับ5555)
เพื่อนมันชอบแซวครับ ยิ่งแซวยิ่งเขินเวลาที่อยู่กับมันมีความสุขมากๆครับ เวลามันทำงานผมก็ชอบมองมันครับ แอบมองมันทุกๆวันเลย>< เพื่อนผมชอบจับผมคู่กับมันครับและมันก็ชอบอยู่กับผมด้วยมีวันนึงครับที่ขึ้นวินกำลังจะไปเที่ยว ปกติผมจะขึ้นคนเดียวแล้วเพื่อนคนอื่นจะขึ้นเป็นคู่ครับ แต่วันนี้เอมาด้วย เพื่อนเลยบอกว่า "เห้ยเอไปนั่งกับมันดิ้ มันไม่มีเพื่อนนั่ง" เอมันก็มานั่ง ตอนขึ้นวินผมเงียบไปนานเลยครับ ไม่กล้าพูดตอนนั้นเขินมากทำตัวไม่ถูกเลย ตัวร้อนวูบวาบไปหมด ผมพึ่งเคยจะแนบชิดร่างกายขนาดนี้ กลิ่นตัวเอโคตรหอมเลยครับ55555 (อย่าหาว่าผมโรคจิตน้าา) เพื่อนคนอื่นผมไม่รู้สึกนะครับ ผมก็ไม่รู้ทำไมว่าผมรู้สึกกับมันคนเดียว คิดแล้วฟิน>\\\<
ตอนนี้ผมไม่รู้ครับว่าจะต้องทำยังไง ผมไม่รู้ว่ามันจะชอบผมหรือเปล่าและรู้สึกอะไรรึเปล่า? แต่ที่แน่ๆผมชอบมันละครับ >\\<อีกอย่างผมกำลังจะขึ้น ม.3และจะต้องต่อม.4อีก ผมอาจจะเป็นเพื่อนกันไปเรื่อยๆ อีกใจหนึ่งผมก็คิดว่าคงเป็นเพื่อนแบบนี้ไปแหละ มันคงไม่เหมาะกับผม สาวๆก็มาจีบมันเยอะจะตายTT ผมอยู่ใกล้มันแบบนี้ผมควรจะทำยังไงดีครับ
1 อาทิตย์ต่อมาๆ......
ตอนกินข้าวเที่ยงจู่ๆเพื่อนมันก็ถามเอครับว่าเอชอบใคร พยายามเซ้าซี้ให้มันไบ้ตัวอักษรใบ้ห้องครับ ผมรู้สึกหึงครับ อยู่ดีๆก็หึงทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน ในวินาทีนั้นเหมือนกับตกลงไปในนรกเลยครับ มันทรมานจริงๆ มันใบ้ตัว N ผมก็รู้ละครับว่ามันคือใคร มันมาปรึกษาเรื่องผู้หญิงกับผมบ่อยๆครับ ผมไม่อยากจะทนฟัง ผมเลยกำลังจะลุกออกไปจากโต๊ะ อยู่ดีๆเพื่อนก็ฉุดประเด็นของผมขึ้นมา "เห้ยกล้าเมื่อไหร่มึ_จะมีแฟนกับเค้าว้ะ5555 เห็นเพ้อในเฟสบ่อยๆมึ_เพ้อถึงใคร บอกกูมาเลย" มันเซ้าซี้แต่ผมไม่ยอมบอกครับ รีบเดินหนีขึ้นห้องเลย หลังจากนั้นพวกมันก็สืบเรื่องคนที่ผมเเอบชอบโดยมีเอ กับเพื่อนอีก2คนเป็นคนสืบครับอยู่ดีๆมันก็สืบเจอครับ ผมตกใจมาก มันฝากเพื่อนของมันให้มามองรหัสกระทู้ผมครับ ผมก็ไม่รู้นะว่ามันรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ตอนนี้เพื่อนทั้งกลุ่มผมและมันรู้หมดละครับ( ผมมีอีกกระทู้ครับ ) มันถึงกับอึ้งเลยครับไม่คิดว่าผมจะชอบมัน มันคิดว่าผมชอบผญอย่างเดียวครับ ตอนมันอ่านเสร็จมันบอกว่าเขิลครับแล้วก็หันหน้าหนีไปทางอื่นเลย เห็นมันหน้าแดงนิดนุง ใจผมนี่เต้นตุบๆเลยครับ>\\\< แหม่ๆแผนดันแตกซะได้ จะบอกวันเอพริ้วฟูเดย์สักหน่อย หลังจากที่มันรู้เราก็ไม่กล้าจ้องตาหรือไม่ค่อยทำอะไรด้วยกันเลยครับเหมือนเราเริ่มออกห่างจากกันเรื่อยๆ วันที่มันรู้เรื่องทั้งหมดเพื่อนของผมก็ไปถามมันว่า"ความสัมพันธ์ของคุณกับผมจะเป็นยังไงครับ" มันก็ตอบว่าอย่าได้เป็นเพื่อนสนิทกันอีกเลย เป็นเพื่อนกันเฉยๆก็พอแล้ว แล้วเพื่อนมันก็มาบอกผมครับว่ามันบอกว่าให้เป็นแค่เพื่อนสนิท ตอนนั้นผมรู้สึกหมดหวังครับ หลังจากที่ไม่ได้คุยกันมานานผมก็เริ่มอึดอัดครับเพราะปกติผมจะคุยกับมันบ่อยพอเหมือนมีอะไรบางอย่างขาดหายไปมันขัดใจหน่ะครับ ผมกับเอก็คุยกันมากขึ้นครับแต่ไม่ได้คุยเยอะเหมือนแต่เมื่อก่อน จนมีวันหนึ่งครับเพื่อนผมอยู่ๆมันก็คิดแผนอะไรขึ้นมา มันไปเล่นมุขเสี่ยวใส่เอครับบอกว่าผมฝากบอกมา
เพื่อน : นี่ๆเอ มีไรจะบอก กล้าฝากมา
เอ : มีอะไรอ่ะ
เพื่อน : มีไลน์ป้ะขอหน่อย
เอ : มีๆ
เพื่อนๆ :คิดว่ามีไลน์เธอตลอดปลั้ค
เอ : (มันเขิลครับหน้าแดงเชียวมันมุดเข้าไปในกระโปรงเพื่อนผู้หญิงเพื่อกลบเกลื่อนความเขิล55555)
แล้วเพื่อนมันก็มาถามผมอีกครับว่า
เพื่อน : เอฝากให้กูถามมึ_ว่ะ "ตรุษจีนได้อั่งเอาป้ะ"
ผม : ได้ๆ
เพื่อน : คือ"ตรุษจีนนี้ไม่มีอั่งเปา มีแต่รักของเราเทอจะเอาไหม"
ผม : (เขิลจนร้อนวูบวาบไปหมด หน้าแดงมาก ไปเกาะหลังเพื่อนผู้หญิงกลบเกลื่อนความเขิล>\\\< )
พอผมกลับบ้านไปนี่เขิลแทบลั่นบ้านจิกหมอนเกือบขาด555555 ตอนนั้นความรู้สึกแอบชอบก็เข้ามาอีกครั้งครับ ผมไม่รู้ว่าตัวเองทำไมคิดแบบนี้ทั้งๆที่เค้าปฏิเสธผมมาแล้ว เค้ามีคนที่แอบชอบอยู่แล้วคงไม่มาชอบผมหรอกมั้ง มันโคตรทรมานเลยเวลาคนที่เราแอบชอบมาปรึกษาว่าแอบชอบคนนี้ต้องทำยังไง ความรู้สึกนี้วนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดเวลา ผมพยายามทำกิจกรรมอย่างอื่นเพื่อให้ลืมมันไปแต่ก็ทำไม่ได้เหมือนความรู้สึกชอบยังอยู่แต่ก็ลังเลครับว่าควรจะแอบชอบต่อไปดีมั้ย ผมไม่อยากไปเสียใจทีหลังน่ะครับ แล้วผมก็ไปเจอหนังสือเล่มนึงครับผมชอบมากๆเลย มันมีประโยคนึงบอกว่า "การที่แอบชอบแล้วทำอะไรสักอย่างดีกว่าการแอบชอบแล้วไม่ทำอะไรเลย" ผมเลยกลับมาคิดทบทวนอีกทีครับว่าผมควรจะทำยังไงดีครับ สรุปผมก็คิดว่า "เอาว้ะเป็นไงเป็นกัน ก็คนมันชอบนิว้ะ มันห้ามความรู้สึกไม่ได้หรอก" รอบนี้ถ้าพลาดน่าจะเสียเพื่อนจริงๆละครับ ก็แอบกลัวอยู่นิดๆว่าความชอบที่ผมให้ไปมันไม่พอ TT ที่ผมกลับมาแอบชอบมันเหมือนเดิมอาจจะเพราะความหวังที่มันให้ครับ ปกติแล้วถ้าไม่คิดอะไรมันจะไม่เขิลแต่นี่มันเขิลหน้าแดงมันเหมือนให้ความหวังอ่ะครับ ผมอาจจะคิดไปเองคนเดียวก็ได้แงๆ พอมาถึงวันก่อนวันวาเลนไทน์ครับผมก็กะจะซื้อดอกกุหลาบให้มันครับผมซื้อมาทั้งหมด 7 ดอกด้วยกันมีสีแดง 6 ดอกและสีชมพูอีก 1 ดอกครับสีชมพูนี่แหละที่ผมจะให้มัน ( มันเป็นสีที่มีดอกเดียวแทนคนพิเศษ>< ) ผมเดินให้ดอกกุหลาบผู้หญิงทั่วห้องครับ แต่เป้าหมายจิงๆของผมคือมันครับ แล้วผมก็เดินไปให้มันครับบอกไปว่าให้ในฐานะ"เพื่อน"ตอนนั้นไม่รู้ว่าทำไมพูดแบบนั้นผมน่าจะพูดความในใจไปเลยTT จากนั้นผมก็เริ่มหัวเสียนับจากตอนที่ให้ตอนเช้าครับ พอตอนเลิกเรียนกำลังรอรถโรงเรียนกับเพื่อนครับ ขอแทนมันว่าภีมนะครับ เพื่อนมันต้องไปหาแฟนมันเลยต้องไปกับมันด้วย แฟนของเพื่อนขอแทนชื่อว่าบูมละกันครับ บูมมันอยู่กับเอ ผมก็เลยได้อยู่กับเออีกแล้วครับ55555 ตอนนั้นแม่แฟนของเพื่อนก็อยู่ด้วยครับ ขอแทนแม่แฟนของเพื่อนว่าแม่นะครับ แม่อยู่กับเอครับว่าการบ้านของบูมมีอะไรบ้างแล้วแม่ก็เปิดกระเป๋าเอดูครับ แม่บอกว่า"แหม่ๆสาวคนไหนให้เนี่ยเอบอกแม่มาสะดีๆ" เอมันมองมาที่ผมครับ (เพราะผมเป็นคนให้มันเอง55555 อยากจะบอกแม่จิงๆว่าไม่ใช่สาวคนไหนแต่เป็นผมนี่เอง )
เอ : ไอสัส(ผม)อย่าบอกแม่นะ
แม่ : บอกแม่มาเดี๋ยวแม่ให้ 5 บาท
ผม : บอกไม่ได้ครับ5555 (บอกก็แย่แว้วเย่ๆ )
ผมก็ไม่ได้คิดว่ามันจะเก็บดอกกุหลาบไว้อยู่นะครับ แต่พอเห็นมันเก็บไว้เท่านั้นแหละความหวังพุ่งสูงมากครับ555ตอนนั้นต่างฝ่ายต่างเขิลครับ ผมรีบมโนว่ารถโรงเรียนจะออกกลบเกลื่อนความเขิลครับ ผมนี่รีบวิ่งขึ้นรถเลยกลับบ้านเลย
อ้อ มีวันนึงครับ ผมเป็นคนที่ไม่อยากมีงานค้างครับ ผมเลยทำการบ้านทั้งคืนจนเสร็จ พอถึงคาบภาษาไทยผมก็ส่งงานครูครับ งานนี้มีคะแนน 30 คะแนนไม่หาร ผมเดินไปหาเอหลังจากส่งงานครับ อยากไปเล่นกับมันเต็มที พอถึงโต๊ะมันปุ้บมันกำลังทำงานอยู่ครับ มันยังไม่เสร็จ มันบอกให้ช่วยมันทำครับ
ผม : ไอเอมึ_ยังทำไม่เสร็จอีกหรอ
เอ : มึ_ก็มาช่วยกูทำหน่อยดิ ถ้าช่วยเดี๋ยวมีค่าตอบแทน
ผม : ค่าตอบแทนอะไรอ่ะ
เอ : เดี๋ยวให้มึ_มาเป็นแฟนกู
ผม : อ้ากกกกก>\\\<
วินาทีนั้นหน้าโคตรแดงเลยครับ5555 สำหรับผมการทำอย่างงี้อาจจะเป็นการกระทำที่ผิดแต่ผมก็ดีใจที่ได้ทำเพราะเวลาเห็นมันยิ้มและมีความสุขผมก็ดีใจละครับ >\\\\< วันๆผมก็ไม่ได้ทำไรมากครับ เรียนหนังสือ เขิล นั่งจิกหมอนไปวันๆ55555
ผมขอถามทุกคนหน่อยครับว่า แบบนี้พอมีโอกาศที่เขาจะชอบผมมั้ยครับ ผมรู้สึกกับมันคนเดียวครับ มันเป็นคนเดียวที่ทำให้ผมเขิลขนาดนี้และทำให้ผมมีความสุขมากๆ มันมีอะไรบางอย่างที่พูดคุย ทำกิจกรรมต่างๆแล้วถูกชะตาอ่ะครับ ตอนนี้ผมกำลังคิดทบทวนในใจครับว่าผมมั่นใจว่าผมชอบเค้าจรึงๆรึเปล่า เพราะถ้าไม่มั่นใจว่าชอบคบๆกันไปยังไงก็ต้องเลิกกันอยู่ดีครับ มันตอนนี้สำหรับผมมันเป็นมากกว่าเพื่อนสนิท แต่ไม่ใช่แฟนน้ะครับ ผมเป็นคนคิดถี่ถ้วนน้ะครับถ้าไม่ชอบจริงๆจะไม่คบครับ ผมต้องทำยังไงต่อดีครับTT เดี๋ยวมาเล่าต่อยังมีอีกเพียบ ฝากแสดงความคิดเห็นและติดตามความคืบหน้าด้วยนะครับ5555
แอบชอบเพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชาย [ช-ช][รวม]
ผมขอแทนนามสมมุติตัวเองชื่อกล้านะครับ>< ตั้งแต่สมัยประถมผมชอบผู้หญิงคนนึงมากครับ ขอแทนผู้หญิงคนนี้ว่าบีนะครับ บีเป็นคนที่ร่าเริงมาก เรารู้จักกันตอนไปแข่งศิลปะ คุยไปคุยมาผมก็รู้สึกถูกชะตาครับ วันวาเลนไทน์ผมกะจะเอาดอกกุหลาบไปให้บีครับ พอพักกลางวันของวันนั้นผมก็รีบวิ่งเอาไปให้เธอเลยผมก็จำไม่ได้แล้วว่าพูดอะไรไปบ้างแต่ที่แน่ๆเค้ารู้ละครับว่าผมชอบเค้า>< แต่แล้วเค้าก็มีแฟน ผมเลยหมดหวังและเลิกชอบเค้าในที่สุดครับ พอผมขึ้นมัธยมผมก็เจอเพื่อนผู้ชายคนนึงครับเค้าชื่อเอ ขอแทนชื่อนี้เป็นนามสมมุตินะครับ เอเป็นคนที่ไม่หล่อมาก ผิวแทน สูงประมาณ165เท่าผมเลย สำหรับผมทุกอย่างของมันผมชอบหมดครับ ที่ผมชอบที่สุดคือนิสัยครับ นิสัยมันขี้เล่นน่ารักสเปกผมเลย ผมก็เริ่มกับสนิทกับเอมากขึ้นจนรู้สึกแอบชอบเอขึ้นมา ตั้งแต่อยู่กับมันผมก็รู้สึกแปลกๆกับตัวผม ผมรู้สึกดีอ่ะครับเวลาอยู่ใกล้มัน ผมเริ่มรู้ตัวละครับว่าผมเป็นไบ ผมอยู่กลุ่มผู้หญิงครับผมเลยได้นิสัยจากผู้หญิงมา ตอนที่ผมถูกเพื่อนเมินผมก็มักจะไปอยู่กับเอ เวลาผมมีเรื่องทุกข์ใจ ก็จะไปหาเอตลอดต่างฝ่ายต่างเเลกความคิดเห็นกันครับ ผมกับเอชอบนั่งฟังเพลง นั่งจ้องตากัน ดูอนิเมะ ทำงานและเล่นชุบตีมือกันครับ ผมก็ไม่รู้ว่าผมไปแอบชอบมันตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ตอนนี้ผมอึดอัดใจมากครับ ผมอยากจะบอกมากๆว่าผมชอบมันครับ ผมเป็นคนกวนตีนและชอบเล่นมุกใส่มัน มันก็ชอบพูดว่า " มึ_นี่ก็ชอบเล่นแต่มุขควายๆนะ นี่มันมุขหรือเปลือกหอยวะเนี่ย" มันชอบชวนผมเล่นชุบตีมือครับ เวลาจับมือมันผมเขินมากเลยครับ ผมไม่กล้าสบตามันเลยครับ มือมันอุ่นมาก>\\\\< มันคงไม่รู้หรอกว่าผมเขิลอยู่55555 มีเหตุการณ์นึงจะมาเล่าครับ เป็นตอนที่ผมรู้สึกแอบชอบมันครั้งแรก ผมรู้จากเพื่อนมาว่ามันบ้านจี้เลยไปลองจี้มันครับ
เอ : มึ_ทำอะไรของมึ_เนี่ย กูบ้าจี้นะเว้ย อย่าทำกูTT ถ้าทำกูอีกรอบเดี๋ยวมึ_เจอดาบเอ็กซ์คาริเบอร์กู (ผมก็ไปจี้มันอีกรอบ มันก็วิ่งไล่ตีผมครับวนจนเพื่อนพูด )
เพื่อน : เห้ยย! พวกมึ_เล่นอะไรกันวะเนี่ย จู๋จี๋กันอีกละคู่นี้ อย่างกับแฟนกันเลย
ผม : ( ผมเขิลอยู่ในใจครับ เลยรีบวิ่งต่อเพื่อกลบเกลื่อนความเขิล>///< )
เอ : ( มันสตั้นสามวิและไล่ตามผมต่อครับ5555)
เพื่อนมันชอบแซวครับ ยิ่งแซวยิ่งเขินเวลาที่อยู่กับมันมีความสุขมากๆครับ เวลามันทำงานผมก็ชอบมองมันครับ แอบมองมันทุกๆวันเลย>< เพื่อนผมชอบจับผมคู่กับมันครับและมันก็ชอบอยู่กับผมด้วยมีวันนึงครับที่ขึ้นวินกำลังจะไปเที่ยว ปกติผมจะขึ้นคนเดียวแล้วเพื่อนคนอื่นจะขึ้นเป็นคู่ครับ แต่วันนี้เอมาด้วย เพื่อนเลยบอกว่า "เห้ยเอไปนั่งกับมันดิ้ มันไม่มีเพื่อนนั่ง" เอมันก็มานั่ง ตอนขึ้นวินผมเงียบไปนานเลยครับ ไม่กล้าพูดตอนนั้นเขินมากทำตัวไม่ถูกเลย ตัวร้อนวูบวาบไปหมด ผมพึ่งเคยจะแนบชิดร่างกายขนาดนี้ กลิ่นตัวเอโคตรหอมเลยครับ55555 (อย่าหาว่าผมโรคจิตน้าา) เพื่อนคนอื่นผมไม่รู้สึกนะครับ ผมก็ไม่รู้ทำไมว่าผมรู้สึกกับมันคนเดียว คิดแล้วฟิน>\\\<
ตอนนี้ผมไม่รู้ครับว่าจะต้องทำยังไง ผมไม่รู้ว่ามันจะชอบผมหรือเปล่าและรู้สึกอะไรรึเปล่า? แต่ที่แน่ๆผมชอบมันละครับ >\\<อีกอย่างผมกำลังจะขึ้น ม.3และจะต้องต่อม.4อีก ผมอาจจะเป็นเพื่อนกันไปเรื่อยๆ อีกใจหนึ่งผมก็คิดว่าคงเป็นเพื่อนแบบนี้ไปแหละ มันคงไม่เหมาะกับผม สาวๆก็มาจีบมันเยอะจะตายTT ผมอยู่ใกล้มันแบบนี้ผมควรจะทำยังไงดีครับ
1 อาทิตย์ต่อมาๆ......
ตอนกินข้าวเที่ยงจู่ๆเพื่อนมันก็ถามเอครับว่าเอชอบใคร พยายามเซ้าซี้ให้มันไบ้ตัวอักษรใบ้ห้องครับ ผมรู้สึกหึงครับ อยู่ดีๆก็หึงทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน ในวินาทีนั้นเหมือนกับตกลงไปในนรกเลยครับ มันทรมานจริงๆ มันใบ้ตัว N ผมก็รู้ละครับว่ามันคือใคร มันมาปรึกษาเรื่องผู้หญิงกับผมบ่อยๆครับ ผมไม่อยากจะทนฟัง ผมเลยกำลังจะลุกออกไปจากโต๊ะ อยู่ดีๆเพื่อนก็ฉุดประเด็นของผมขึ้นมา "เห้ยกล้าเมื่อไหร่มึ_จะมีแฟนกับเค้าว้ะ5555 เห็นเพ้อในเฟสบ่อยๆมึ_เพ้อถึงใคร บอกกูมาเลย" มันเซ้าซี้แต่ผมไม่ยอมบอกครับ รีบเดินหนีขึ้นห้องเลย หลังจากนั้นพวกมันก็สืบเรื่องคนที่ผมเเอบชอบโดยมีเอ กับเพื่อนอีก2คนเป็นคนสืบครับอยู่ดีๆมันก็สืบเจอครับ ผมตกใจมาก มันฝากเพื่อนของมันให้มามองรหัสกระทู้ผมครับ ผมก็ไม่รู้นะว่ามันรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ตอนนี้เพื่อนทั้งกลุ่มผมและมันรู้หมดละครับ( ผมมีอีกกระทู้ครับ ) มันถึงกับอึ้งเลยครับไม่คิดว่าผมจะชอบมัน มันคิดว่าผมชอบผญอย่างเดียวครับ ตอนมันอ่านเสร็จมันบอกว่าเขิลครับแล้วก็หันหน้าหนีไปทางอื่นเลย เห็นมันหน้าแดงนิดนุง ใจผมนี่เต้นตุบๆเลยครับ>\\\< แหม่ๆแผนดันแตกซะได้ จะบอกวันเอพริ้วฟูเดย์สักหน่อย หลังจากที่มันรู้เราก็ไม่กล้าจ้องตาหรือไม่ค่อยทำอะไรด้วยกันเลยครับเหมือนเราเริ่มออกห่างจากกันเรื่อยๆ วันที่มันรู้เรื่องทั้งหมดเพื่อนของผมก็ไปถามมันว่า"ความสัมพันธ์ของคุณกับผมจะเป็นยังไงครับ" มันก็ตอบว่าอย่าได้เป็นเพื่อนสนิทกันอีกเลย เป็นเพื่อนกันเฉยๆก็พอแล้ว แล้วเพื่อนมันก็มาบอกผมครับว่ามันบอกว่าให้เป็นแค่เพื่อนสนิท ตอนนั้นผมรู้สึกหมดหวังครับ หลังจากที่ไม่ได้คุยกันมานานผมก็เริ่มอึดอัดครับเพราะปกติผมจะคุยกับมันบ่อยพอเหมือนมีอะไรบางอย่างขาดหายไปมันขัดใจหน่ะครับ ผมกับเอก็คุยกันมากขึ้นครับแต่ไม่ได้คุยเยอะเหมือนแต่เมื่อก่อน จนมีวันหนึ่งครับเพื่อนผมอยู่ๆมันก็คิดแผนอะไรขึ้นมา มันไปเล่นมุขเสี่ยวใส่เอครับบอกว่าผมฝากบอกมา
เพื่อน : นี่ๆเอ มีไรจะบอก กล้าฝากมา
เอ : มีอะไรอ่ะ
เพื่อน : มีไลน์ป้ะขอหน่อย
เอ : มีๆ
เพื่อนๆ :คิดว่ามีไลน์เธอตลอดปลั้ค
เอ : (มันเขิลครับหน้าแดงเชียวมันมุดเข้าไปในกระโปรงเพื่อนผู้หญิงเพื่อกลบเกลื่อนความเขิล55555)
แล้วเพื่อนมันก็มาถามผมอีกครับว่า
เพื่อน : เอฝากให้กูถามมึ_ว่ะ "ตรุษจีนได้อั่งเอาป้ะ"
ผม : ได้ๆ
เพื่อน : คือ"ตรุษจีนนี้ไม่มีอั่งเปา มีแต่รักของเราเทอจะเอาไหม"
ผม : (เขิลจนร้อนวูบวาบไปหมด หน้าแดงมาก ไปเกาะหลังเพื่อนผู้หญิงกลบเกลื่อนความเขิล>\\\< )
พอผมกลับบ้านไปนี่เขิลแทบลั่นบ้านจิกหมอนเกือบขาด555555 ตอนนั้นความรู้สึกแอบชอบก็เข้ามาอีกครั้งครับ ผมไม่รู้ว่าตัวเองทำไมคิดแบบนี้ทั้งๆที่เค้าปฏิเสธผมมาแล้ว เค้ามีคนที่แอบชอบอยู่แล้วคงไม่มาชอบผมหรอกมั้ง มันโคตรทรมานเลยเวลาคนที่เราแอบชอบมาปรึกษาว่าแอบชอบคนนี้ต้องทำยังไง ความรู้สึกนี้วนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดเวลา ผมพยายามทำกิจกรรมอย่างอื่นเพื่อให้ลืมมันไปแต่ก็ทำไม่ได้เหมือนความรู้สึกชอบยังอยู่แต่ก็ลังเลครับว่าควรจะแอบชอบต่อไปดีมั้ย ผมไม่อยากไปเสียใจทีหลังน่ะครับ แล้วผมก็ไปเจอหนังสือเล่มนึงครับผมชอบมากๆเลย มันมีประโยคนึงบอกว่า "การที่แอบชอบแล้วทำอะไรสักอย่างดีกว่าการแอบชอบแล้วไม่ทำอะไรเลย" ผมเลยกลับมาคิดทบทวนอีกทีครับว่าผมควรจะทำยังไงดีครับ สรุปผมก็คิดว่า "เอาว้ะเป็นไงเป็นกัน ก็คนมันชอบนิว้ะ มันห้ามความรู้สึกไม่ได้หรอก" รอบนี้ถ้าพลาดน่าจะเสียเพื่อนจริงๆละครับ ก็แอบกลัวอยู่นิดๆว่าความชอบที่ผมให้ไปมันไม่พอ TT ที่ผมกลับมาแอบชอบมันเหมือนเดิมอาจจะเพราะความหวังที่มันให้ครับ ปกติแล้วถ้าไม่คิดอะไรมันจะไม่เขิลแต่นี่มันเขิลหน้าแดงมันเหมือนให้ความหวังอ่ะครับ ผมอาจจะคิดไปเองคนเดียวก็ได้แงๆ พอมาถึงวันก่อนวันวาเลนไทน์ครับผมก็กะจะซื้อดอกกุหลาบให้มันครับผมซื้อมาทั้งหมด 7 ดอกด้วยกันมีสีแดง 6 ดอกและสีชมพูอีก 1 ดอกครับสีชมพูนี่แหละที่ผมจะให้มัน ( มันเป็นสีที่มีดอกเดียวแทนคนพิเศษ>< ) ผมเดินให้ดอกกุหลาบผู้หญิงทั่วห้องครับ แต่เป้าหมายจิงๆของผมคือมันครับ แล้วผมก็เดินไปให้มันครับบอกไปว่าให้ในฐานะ"เพื่อน"ตอนนั้นไม่รู้ว่าทำไมพูดแบบนั้นผมน่าจะพูดความในใจไปเลยTT จากนั้นผมก็เริ่มหัวเสียนับจากตอนที่ให้ตอนเช้าครับ พอตอนเลิกเรียนกำลังรอรถโรงเรียนกับเพื่อนครับ ขอแทนมันว่าภีมนะครับ เพื่อนมันต้องไปหาแฟนมันเลยต้องไปกับมันด้วย แฟนของเพื่อนขอแทนชื่อว่าบูมละกันครับ บูมมันอยู่กับเอ ผมก็เลยได้อยู่กับเออีกแล้วครับ55555 ตอนนั้นแม่แฟนของเพื่อนก็อยู่ด้วยครับ ขอแทนแม่แฟนของเพื่อนว่าแม่นะครับ แม่อยู่กับเอครับว่าการบ้านของบูมมีอะไรบ้างแล้วแม่ก็เปิดกระเป๋าเอดูครับ แม่บอกว่า"แหม่ๆสาวคนไหนให้เนี่ยเอบอกแม่มาสะดีๆ" เอมันมองมาที่ผมครับ (เพราะผมเป็นคนให้มันเอง55555 อยากจะบอกแม่จิงๆว่าไม่ใช่สาวคนไหนแต่เป็นผมนี่เอง )
เอ : ไอสัส(ผม)อย่าบอกแม่นะ
แม่ : บอกแม่มาเดี๋ยวแม่ให้ 5 บาท
ผม : บอกไม่ได้ครับ5555 (บอกก็แย่แว้วเย่ๆ )
ผมก็ไม่ได้คิดว่ามันจะเก็บดอกกุหลาบไว้อยู่นะครับ แต่พอเห็นมันเก็บไว้เท่านั้นแหละความหวังพุ่งสูงมากครับ555ตอนนั้นต่างฝ่ายต่างเขิลครับ ผมรีบมโนว่ารถโรงเรียนจะออกกลบเกลื่อนความเขิลครับ ผมนี่รีบวิ่งขึ้นรถเลยกลับบ้านเลย
อ้อ มีวันนึงครับ ผมเป็นคนที่ไม่อยากมีงานค้างครับ ผมเลยทำการบ้านทั้งคืนจนเสร็จ พอถึงคาบภาษาไทยผมก็ส่งงานครูครับ งานนี้มีคะแนน 30 คะแนนไม่หาร ผมเดินไปหาเอหลังจากส่งงานครับ อยากไปเล่นกับมันเต็มที พอถึงโต๊ะมันปุ้บมันกำลังทำงานอยู่ครับ มันยังไม่เสร็จ มันบอกให้ช่วยมันทำครับ
ผม : ไอเอมึ_ยังทำไม่เสร็จอีกหรอ
เอ : มึ_ก็มาช่วยกูทำหน่อยดิ ถ้าช่วยเดี๋ยวมีค่าตอบแทน
ผม : ค่าตอบแทนอะไรอ่ะ
เอ : เดี๋ยวให้มึ_มาเป็นแฟนกู
ผม : อ้ากกกกก>\\\<
วินาทีนั้นหน้าโคตรแดงเลยครับ5555 สำหรับผมการทำอย่างงี้อาจจะเป็นการกระทำที่ผิดแต่ผมก็ดีใจที่ได้ทำเพราะเวลาเห็นมันยิ้มและมีความสุขผมก็ดีใจละครับ >\\\\< วันๆผมก็ไม่ได้ทำไรมากครับ เรียนหนังสือ เขิล นั่งจิกหมอนไปวันๆ55555
ผมขอถามทุกคนหน่อยครับว่า แบบนี้พอมีโอกาศที่เขาจะชอบผมมั้ยครับ ผมรู้สึกกับมันคนเดียวครับ มันเป็นคนเดียวที่ทำให้ผมเขิลขนาดนี้และทำให้ผมมีความสุขมากๆ มันมีอะไรบางอย่างที่พูดคุย ทำกิจกรรมต่างๆแล้วถูกชะตาอ่ะครับ ตอนนี้ผมกำลังคิดทบทวนในใจครับว่าผมมั่นใจว่าผมชอบเค้าจรึงๆรึเปล่า เพราะถ้าไม่มั่นใจว่าชอบคบๆกันไปยังไงก็ต้องเลิกกันอยู่ดีครับ มันตอนนี้สำหรับผมมันเป็นมากกว่าเพื่อนสนิท แต่ไม่ใช่แฟนน้ะครับ ผมเป็นคนคิดถี่ถ้วนน้ะครับถ้าไม่ชอบจริงๆจะไม่คบครับ ผมต้องทำยังไงต่อดีครับTT เดี๋ยวมาเล่าต่อยังมีอีกเพียบ ฝากแสดงความคิดเห็นและติดตามความคืบหน้าด้วยนะครับ5555