สวัสดีคับ นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลย 555 ปกติจะอ่านมามากกว่ามาวันนี้ อยากจะมาแชร์ประสบการ์ณที่เจอกับตัวเองเริ่มเลยแล้วกันนะคับ
เราไม่เคยรู้จักกับน้องเค้ามาก่อนแต่เคยได้ยินแว่วๆผ่านเพื่อนพี่ชายคนนึงที่สนิทกันมากเค้าเปรียบเสมือนพี่ชายอีกคนนึงเลยคับ พี่เค้ามีแฟนแล้วบังเอิญว่าแฟนสาวของพี่เค้าอะมีน้องสาวด้วยพี่เค้าสองคนนี้คบกันมานานแล้วแหละแต่เราพึ่งจะรู้ว่าแฟนพี่เค้าอะมีน้องด้วย เราก็ด้วยความสงสัยว่าเออหน้าตาน้องเค้าเป็นยังไง (พี่สาวเค้าน่ารักพอสมควรเลยแหละ) ด้วยความอยากรู้อยากเห็นก็เลยไปหามา แต่เหลือเชื่อว่าหายังไงก็หาไม่เจอ เพราะอันดับแรกเราก็ไม่รู้ว่าน้องเค้าเล่นเฟสรึป่าวแล้วก็ไม่รู้ด้วยน้องเค้าชื่ออะไรหน้าตายังไงหลังพยายามอยู่หลายวันก็ไม่เป็นผลจึงล้มเลิกความตั้งใจ จนผ่านมาเทศกาลสงกรานต์เราก็ขับรถเล่นกันปกติ จู่ๆแฟนของพี่เค้าก็พูดขึ้นมาว่า กลับรถก่อนได้ไหมไปรับน้องสาวพี่ก่อน ไอเราก็นึกขึ้นได้ (คิดในใจ) ว่าเห้ยเราเคยสงสัยนี่หว่าว่าหน้าตาน้องสาวเค้าเป็นยังไงจะตอนนั้นตื่นเต้นมาก จนขับรถไปถึงสถานที่แห่งนึงเป็นหอพักซึ่งหอพักเนี่ยส่วนใหญ่จะมีแต่คนทำงานไม่ค่อยวุ่นวาย พอไปถึงปั๊บ น้องเค้าก็ยังไม่ลงมา จนผ่านไป5นาทีก็มีผู้หญิงเดินออกมาจากประตู หน้าตาOKดูได้ในระดับนึง ตอนนั้นเราคิดในใจว่าเดี๋ยวเราจะปะแป้งน้องเค้าหน่อย แต่ตอนนั้นไม่มีโอกาสเลย เพราะเค้าโดนพี่สาวเค้าด่าว่าทำไมต้องให้กูรอประจำเลย เราก็ทำเป็นไม่ได้ยิน แล้วเราก็ขับรถกันออกไปเล่นน้ำต่อ จนมาถึงสีแยกแห่งนึงในตัวเมืองตอนนั้นรถติดมาก (ตามประสาวันสงกรานต์) ไปไหนไม่ได้ถึงกับต้องรอรถเลื่อนอะ เราก็เลยนึกในใจโอกาศนี้แหละเราจะปะแป้งน้องเค้า แล้วเราก็ได้ปะแป้งน้องเค้าจิงๆ น้องเค้าก็ยิ้มเราก็ยิ้มแบบว่าส่งตาหวานให้เลยอะ (เรามีรักยิ้มด้วยนะ) หลังจากนั้นก็ไม่คิดไรแล้วถือว่าได้ปะแป้งแล้วก็เล่นกันไปปกติดกับเพื่อนๆที่มาด้วยกัน จนล่วงเลยมาถึงระยะเวลานึงตอนค่ำ มันเหนื่อยมากทั้งวันแล้ว เราก็ แยกย้ายกันกลับบ้านแล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอน้องเค้าอีกเลย เราก็นึกย้อนในใจว่าทำไมเราไม่ขอ เฟส หรือ ไลน์ เอาไว้ว่ะ ( เสียดาย ) จนผ่านไปสัก 3 สัปดาห์วันนั้นเราไปออกกำลังกายกับเพื่อนพี่ชายและแฟนสาวเค้า ที่สนามกีฬากลาง หลังจากวิ่งมาเหนื่อยๆก็มานั่งที่ร้านขายน้ำ นักไปสักระยะก็มีผู้หญิงคนนึงเดินมาปรากฏว่าเป็นน้องเค้าคนนั้น มานั่งร่วมโต๊ะเดียวกัน พี่เค้าก็ถามเราว่าจำได้ไหม น้องของแฟนพี่ เราก็บอกว่าจำได้ดิเคยปะแป้งแล้ว 5555 น้องเค้าก็ยิ้มๆ บอกตรงๆตอนนั้นไม่กล้าชวนเค้าคุยเลยเขิลมาก พอกลับมาถึงบ้านเราก็ถามพี่เค้าว่าน้องเค้าชื่ออะไรอะเค้าก็บอกว่า ชื่อ (ขอแทนว่า) P แล้วเราก็ถามต่ออีกว่า P อะเค้าเล่นเฟสบุ๊ครึป่าวพี่เค้าก็บอกว่าเล่น จะเอาเหรอ แล้วพี่เค้าก็ยื่นโทรศัพท์มาให้ดูว่าเนี่ยชื่อเฟสของน้องเค้า เราก็จำชื่อเฟสน้องเค้าแล้วไปเพิ่มเพื่อน ปรากฏว่าผ่านไป2วัน P รับ @ เรา เราก็ทักไปหาเค้าเลยว่า จำเราได้ป่าว อะไรประมาณนี้ แล้วเราก็คุยกันทุกวันแล้วเราก็เริ่มจีบ P แล้ว P ก็เล่นด้วยนะแบบว่า มีใจอะ คุยมาสักระยะใหญ่จนเราขอ P เป็นแฟน P ก็ตอบตกลง เราดีใจมากวันนั้นแบบว่า เราทำสำเร็จแล้วเราทำได้มันเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่มาก ในช่วงเวลาที่เราคบกันพี่สาวของ P ก็รู้ว่าเราคบกัน แบบว่าพี่เค้าพยายามแอนตี้อะประมาณว่าเออเราดีไม่พอที่จะมาคบกันน้องสาวเค้า เราก็บอกว่าให้เราทั้งคู่ลองคบกันก่อนได้ไหม แล้วเพื่อนพี่ผมที่เป็นแฟนกับเค้า ก็ช่วยพูดให้ จบเราได้คบกันแบบจริงจัง จนผ่านมาถึงวันนึงเค้าบอกว่าพาไปหาไรกินหน่อยเราก็ดีใจมากที่จะได้ไปเที่ยวด้วยกัน ตามโมเม้น ของคนมีความรัก หลังจากวันนั้นผ่านไปเราก็สนิทกันมากขึ้นจนเราได้เจอกันทุกวัน ผมไปรับไปส่งเค้าเกือบทุกวันแล้วหลังจากรับ P เสร็จแล้วเราก็จะไปหาไรกินกันหลังเลิกเรียนแล้วมา บรรจบที่บ้านของผม ซึ่งขอบอกเลยว่า ผมอยู่บ้านคนเดียวค่าใช้จ่ายผมได้จากพ่อ เราอยู่แบบนี้กันทุกวัน ถ้าช่วงเสาร์อาทิตย์ เราก็จะเจอกันเร็วหน่อย แล้วเราก็อยู่ด้วยกันทั้งวัน เป็นแบบนี้มา 1 เดือนก็เกือบจะได้ ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน ผมเคยถามเค้าว่า
ผม : แก รักเราไหม
P : รักดิ ทำไมจะไม่รัก
ผม : เราโครตรักแกเลยว่ะ แกเป็นรักแรกของเราเลยนะรู้ป่าว
P : อืม ทีหลังอย่าถามได้ป่ะว่า รัก หรือ ไม่รัก เค้าไม่ชอบอะ
ผม : อืม ได้ Ok
จนมีวันนึงวันนั้น อารมณ์ของเราทั้งคู่แบบว่า จูนกันไม่ลงอะ แบบว่าเล่น สงครามประสาทกันไปมา แล้วบังเอิญว่าวันนั้นเค้าต้องกลับบ้านที่ต่างจังหวัดแต่เราไม่รู้มาก่อน พอเค้าเดินทางถึงบ้านเค้าก็บอกเราว่า
P : นี่แก เราถึงบ้านที่ต่างจังหวัดแล้วนะ
ผม : หะ !! อ้าวอะไรไปไม่บอกกันเลย แล้วไปกับใคร ใครไปส่ง
P : เรามากับพี่สาว โบกวินมอไซต์มาลงที่ บขส.
ผม : อืม ถึงบ้านปลอดภัยก็ไม่เป็นไรแล้ว ( เราก็ว่างทำไมไม่บอกให้เราไปส่งก็ได้ )
แล้วเราก็คุยกันแบบปกติ ยกเลิกสงครามประสาทไปพักใหญ่ จนมาถึงช่วงค่ำของวันนั้น
ผม : ตัวเอง ตัวเองรักเค้าป่ะช่วยตอบให้ชื่นใจหน่อย
P : ก็บอกแล้วไงว่าอย่าถาม เราไม่ชอบไม่รู้ไง
ผม : ก็รู้ว่าไม่ชอบ
P : แล้วจะถามไรหนักหนาว่ะ รำคาญว่ะ น่าเบื่อ
!!!
ผม : แค่บอกว่า '' รัก " นี่มันยากรึไง ( แค่บอกคำเดียวว่ารัก เราก็โอเคแล้ว )
P : ก็บอกไปแล้วไงว่า ไม่ชอบ ไม่ชอบ จะถามทำไมหนักหนา
ผม : อ้าวแล้วแกบอกไม่ได้รึไงว่า รัก แค่เนี่ย มันยากเหรอ
P : น่าเบื่อว่ะ เฮ้อ
ผม : ..........
ตอนนั้นในใจนี่คิดไปต่างๆนาๆมากมายว่าเค้าจะเปลี่ยนไปเป็นเพราะเราอยู่ไกลกันด้วยไงเรานี่น้ำตาตกในเลยเสียใจมาก นึกในใจว่า แค่พูดว่ารักนี่มันยากขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ
หลังจากนั้นเค้าก็หายไปเลยไม่ตอบเฟส ทั้งๆที่เราเห็นอยู่ว่าออนอยู่เหมือนกัน หลังจากคืนนั้นผ่านไป มาอีกวันผมก็ทักไปหา P ใหม่ (ให้เค้าสงบสติอารมณ์ก่อน) P ก็ตอบนะ แต่ ถามคำตอบคำแบบว่าไม่เต็มใจจะคุยอะ แล้วเรื่องที่ผ่านมาตลอดเวลาที่เราคบกัน ก็ผุดขึ้นมาทีละเรื่อง (เราก็ไม่เข้าใจว่า '' ขุดขึ้นมาทำไม '' เรื่องมันผ่านไปแล้วมันเป็นอดีตแล้ว) จนเราทะเลาะกันแรงขึ้นมากกว่าเดิม แล้วจู่ๆ P ก็พูดว่า
P : เราเลิกกันเถอะ เราเข้ากันไม่ได้ว่ะ
ผม : หะ !! เห้ยไม่เอาดิ เราไม่เลิก คุยกันดีๆได้ไหม
P : เลิกเถอะเราเบื่อแกว่ะ โครตเบื่อเลย
ผม : .................. ( พูดไรไม่ออกเลยคับ จุกมาก แล้วน้ำขาวๆใสๆ ในตาก็เริ่มไหลออกมา )
เราก็พยายามจะง้อทุกวิธีทางทั้งโทร ส่งข้อความ ทักแชท ทักไลน์ ต่างๆนาๆ ก็ไม่มีวี่แววว่าเค้าจะตอบกลับมา จนผ่านมา สัก 2 ชม. เค้าบล๊อคเบอร์ผม ผมเสียใจมากว่าทำไมทำกันอย่างนี้ว่ะ พยายามนึกว่าเราผิดอะไร เราทำอะไรให้เค้าเบื่อ โทษตัวเองทั้งหมด T_T ร้องไห้คนเดียว เสียใจว่ารักของเรามันจะจบแล้วจริงๆเหรอ เราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วตอนนั้นไม่รุ้จะปรึกษาใคร ไม่รู้จะทำยังไงให้เค้ากลับมาคุยกับเรา เพื่อปรับความเข้าใจกัน ผ่านไป2วันในช่วงที่กำลังเครียดๆผมก็โทรหา เพื่อนของพี่ชายผมที่สนิทกันแล้วก็ถ ามพี่เค้าว่า
ผม : พี่ แฟนพี่กลับมา ยัง
พี่ : กลับมาแล้วน้อง ทำไมเหรอ ?
ผม : ป่าวพี่ ผมทะเลาะกับน้องเค้าอะ เลยอยากจะไปง้อที่ หอ
พี่ : อ้าว เอางี้เดี๋ยวพี่ไปหาที่บ้าน
ผม : คับๆได้ๆ
เดี๋ยวมาต่อนะคับ
ทำไมต้องทำอย่างนี้กับเราด้วยยยยยย T_T
เราไม่เคยรู้จักกับน้องเค้ามาก่อนแต่เคยได้ยินแว่วๆผ่านเพื่อนพี่ชายคนนึงที่สนิทกันมากเค้าเปรียบเสมือนพี่ชายอีกคนนึงเลยคับ พี่เค้ามีแฟนแล้วบังเอิญว่าแฟนสาวของพี่เค้าอะมีน้องสาวด้วยพี่เค้าสองคนนี้คบกันมานานแล้วแหละแต่เราพึ่งจะรู้ว่าแฟนพี่เค้าอะมีน้องด้วย เราก็ด้วยความสงสัยว่าเออหน้าตาน้องเค้าเป็นยังไง (พี่สาวเค้าน่ารักพอสมควรเลยแหละ) ด้วยความอยากรู้อยากเห็นก็เลยไปหามา แต่เหลือเชื่อว่าหายังไงก็หาไม่เจอ เพราะอันดับแรกเราก็ไม่รู้ว่าน้องเค้าเล่นเฟสรึป่าวแล้วก็ไม่รู้ด้วยน้องเค้าชื่ออะไรหน้าตายังไงหลังพยายามอยู่หลายวันก็ไม่เป็นผลจึงล้มเลิกความตั้งใจ จนผ่านมาเทศกาลสงกรานต์เราก็ขับรถเล่นกันปกติ จู่ๆแฟนของพี่เค้าก็พูดขึ้นมาว่า กลับรถก่อนได้ไหมไปรับน้องสาวพี่ก่อน ไอเราก็นึกขึ้นได้ (คิดในใจ) ว่าเห้ยเราเคยสงสัยนี่หว่าว่าหน้าตาน้องสาวเค้าเป็นยังไงจะตอนนั้นตื่นเต้นมาก จนขับรถไปถึงสถานที่แห่งนึงเป็นหอพักซึ่งหอพักเนี่ยส่วนใหญ่จะมีแต่คนทำงานไม่ค่อยวุ่นวาย พอไปถึงปั๊บ น้องเค้าก็ยังไม่ลงมา จนผ่านไป5นาทีก็มีผู้หญิงเดินออกมาจากประตู หน้าตาOKดูได้ในระดับนึง ตอนนั้นเราคิดในใจว่าเดี๋ยวเราจะปะแป้งน้องเค้าหน่อย แต่ตอนนั้นไม่มีโอกาสเลย เพราะเค้าโดนพี่สาวเค้าด่าว่าทำไมต้องให้กูรอประจำเลย เราก็ทำเป็นไม่ได้ยิน แล้วเราก็ขับรถกันออกไปเล่นน้ำต่อ จนมาถึงสีแยกแห่งนึงในตัวเมืองตอนนั้นรถติดมาก (ตามประสาวันสงกรานต์) ไปไหนไม่ได้ถึงกับต้องรอรถเลื่อนอะ เราก็เลยนึกในใจโอกาศนี้แหละเราจะปะแป้งน้องเค้า แล้วเราก็ได้ปะแป้งน้องเค้าจิงๆ น้องเค้าก็ยิ้มเราก็ยิ้มแบบว่าส่งตาหวานให้เลยอะ (เรามีรักยิ้มด้วยนะ) หลังจากนั้นก็ไม่คิดไรแล้วถือว่าได้ปะแป้งแล้วก็เล่นกันไปปกติดกับเพื่อนๆที่มาด้วยกัน จนล่วงเลยมาถึงระยะเวลานึงตอนค่ำ มันเหนื่อยมากทั้งวันแล้ว เราก็ แยกย้ายกันกลับบ้านแล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอน้องเค้าอีกเลย เราก็นึกย้อนในใจว่าทำไมเราไม่ขอ เฟส หรือ ไลน์ เอาไว้ว่ะ ( เสียดาย ) จนผ่านไปสัก 3 สัปดาห์วันนั้นเราไปออกกำลังกายกับเพื่อนพี่ชายและแฟนสาวเค้า ที่สนามกีฬากลาง หลังจากวิ่งมาเหนื่อยๆก็มานั่งที่ร้านขายน้ำ นักไปสักระยะก็มีผู้หญิงคนนึงเดินมาปรากฏว่าเป็นน้องเค้าคนนั้น มานั่งร่วมโต๊ะเดียวกัน พี่เค้าก็ถามเราว่าจำได้ไหม น้องของแฟนพี่ เราก็บอกว่าจำได้ดิเคยปะแป้งแล้ว 5555 น้องเค้าก็ยิ้มๆ บอกตรงๆตอนนั้นไม่กล้าชวนเค้าคุยเลยเขิลมาก พอกลับมาถึงบ้านเราก็ถามพี่เค้าว่าน้องเค้าชื่ออะไรอะเค้าก็บอกว่า ชื่อ (ขอแทนว่า) P แล้วเราก็ถามต่ออีกว่า P อะเค้าเล่นเฟสบุ๊ครึป่าวพี่เค้าก็บอกว่าเล่น จะเอาเหรอ แล้วพี่เค้าก็ยื่นโทรศัพท์มาให้ดูว่าเนี่ยชื่อเฟสของน้องเค้า เราก็จำชื่อเฟสน้องเค้าแล้วไปเพิ่มเพื่อน ปรากฏว่าผ่านไป2วัน P รับ @ เรา เราก็ทักไปหาเค้าเลยว่า จำเราได้ป่าว อะไรประมาณนี้ แล้วเราก็คุยกันทุกวันแล้วเราก็เริ่มจีบ P แล้ว P ก็เล่นด้วยนะแบบว่า มีใจอะ คุยมาสักระยะใหญ่จนเราขอ P เป็นแฟน P ก็ตอบตกลง เราดีใจมากวันนั้นแบบว่า เราทำสำเร็จแล้วเราทำได้มันเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่มาก ในช่วงเวลาที่เราคบกันพี่สาวของ P ก็รู้ว่าเราคบกัน แบบว่าพี่เค้าพยายามแอนตี้อะประมาณว่าเออเราดีไม่พอที่จะมาคบกันน้องสาวเค้า เราก็บอกว่าให้เราทั้งคู่ลองคบกันก่อนได้ไหม แล้วเพื่อนพี่ผมที่เป็นแฟนกับเค้า ก็ช่วยพูดให้ จบเราได้คบกันแบบจริงจัง จนผ่านมาถึงวันนึงเค้าบอกว่าพาไปหาไรกินหน่อยเราก็ดีใจมากที่จะได้ไปเที่ยวด้วยกัน ตามโมเม้น ของคนมีความรัก หลังจากวันนั้นผ่านไปเราก็สนิทกันมากขึ้นจนเราได้เจอกันทุกวัน ผมไปรับไปส่งเค้าเกือบทุกวันแล้วหลังจากรับ P เสร็จแล้วเราก็จะไปหาไรกินกันหลังเลิกเรียนแล้วมา บรรจบที่บ้านของผม ซึ่งขอบอกเลยว่า ผมอยู่บ้านคนเดียวค่าใช้จ่ายผมได้จากพ่อ เราอยู่แบบนี้กันทุกวัน ถ้าช่วงเสาร์อาทิตย์ เราก็จะเจอกันเร็วหน่อย แล้วเราก็อยู่ด้วยกันทั้งวัน เป็นแบบนี้มา 1 เดือนก็เกือบจะได้ ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน ผมเคยถามเค้าว่า
ผม : แก รักเราไหม
P : รักดิ ทำไมจะไม่รัก
ผม : เราโครตรักแกเลยว่ะ แกเป็นรักแรกของเราเลยนะรู้ป่าว
P : อืม ทีหลังอย่าถามได้ป่ะว่า รัก หรือ ไม่รัก เค้าไม่ชอบอะ
ผม : อืม ได้ Ok
จนมีวันนึงวันนั้น อารมณ์ของเราทั้งคู่แบบว่า จูนกันไม่ลงอะ แบบว่าเล่น สงครามประสาทกันไปมา แล้วบังเอิญว่าวันนั้นเค้าต้องกลับบ้านที่ต่างจังหวัดแต่เราไม่รู้มาก่อน พอเค้าเดินทางถึงบ้านเค้าก็บอกเราว่า
P : นี่แก เราถึงบ้านที่ต่างจังหวัดแล้วนะ
ผม : หะ !! อ้าวอะไรไปไม่บอกกันเลย แล้วไปกับใคร ใครไปส่ง
P : เรามากับพี่สาว โบกวินมอไซต์มาลงที่ บขส.
ผม : อืม ถึงบ้านปลอดภัยก็ไม่เป็นไรแล้ว ( เราก็ว่างทำไมไม่บอกให้เราไปส่งก็ได้ )
แล้วเราก็คุยกันแบบปกติ ยกเลิกสงครามประสาทไปพักใหญ่ จนมาถึงช่วงค่ำของวันนั้น
ผม : ตัวเอง ตัวเองรักเค้าป่ะช่วยตอบให้ชื่นใจหน่อย
P : ก็บอกแล้วไงว่าอย่าถาม เราไม่ชอบไม่รู้ไง
ผม : ก็รู้ว่าไม่ชอบ
P : แล้วจะถามไรหนักหนาว่ะ รำคาญว่ะ น่าเบื่อ
ผม : แค่บอกว่า '' รัก " นี่มันยากรึไง ( แค่บอกคำเดียวว่ารัก เราก็โอเคแล้ว )
P : ก็บอกไปแล้วไงว่า ไม่ชอบ ไม่ชอบ จะถามทำไมหนักหนา
ผม : อ้าวแล้วแกบอกไม่ได้รึไงว่า รัก แค่เนี่ย มันยากเหรอ
P : น่าเบื่อว่ะ เฮ้อ
ผม : ..........
ตอนนั้นในใจนี่คิดไปต่างๆนาๆมากมายว่าเค้าจะเปลี่ยนไปเป็นเพราะเราอยู่ไกลกันด้วยไงเรานี่น้ำตาตกในเลยเสียใจมาก นึกในใจว่า แค่พูดว่ารักนี่มันยากขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ
หลังจากนั้นเค้าก็หายไปเลยไม่ตอบเฟส ทั้งๆที่เราเห็นอยู่ว่าออนอยู่เหมือนกัน หลังจากคืนนั้นผ่านไป มาอีกวันผมก็ทักไปหา P ใหม่ (ให้เค้าสงบสติอารมณ์ก่อน) P ก็ตอบนะ แต่ ถามคำตอบคำแบบว่าไม่เต็มใจจะคุยอะ แล้วเรื่องที่ผ่านมาตลอดเวลาที่เราคบกัน ก็ผุดขึ้นมาทีละเรื่อง (เราก็ไม่เข้าใจว่า '' ขุดขึ้นมาทำไม '' เรื่องมันผ่านไปแล้วมันเป็นอดีตแล้ว) จนเราทะเลาะกันแรงขึ้นมากกว่าเดิม แล้วจู่ๆ P ก็พูดว่า
P : เราเลิกกันเถอะ เราเข้ากันไม่ได้ว่ะ
ผม : หะ !! เห้ยไม่เอาดิ เราไม่เลิก คุยกันดีๆได้ไหม
P : เลิกเถอะเราเบื่อแกว่ะ โครตเบื่อเลย
ผม : .................. ( พูดไรไม่ออกเลยคับ จุกมาก แล้วน้ำขาวๆใสๆ ในตาก็เริ่มไหลออกมา )
เราก็พยายามจะง้อทุกวิธีทางทั้งโทร ส่งข้อความ ทักแชท ทักไลน์ ต่างๆนาๆ ก็ไม่มีวี่แววว่าเค้าจะตอบกลับมา จนผ่านมา สัก 2 ชม. เค้าบล๊อคเบอร์ผม ผมเสียใจมากว่าทำไมทำกันอย่างนี้ว่ะ พยายามนึกว่าเราผิดอะไร เราทำอะไรให้เค้าเบื่อ โทษตัวเองทั้งหมด T_T ร้องไห้คนเดียว เสียใจว่ารักของเรามันจะจบแล้วจริงๆเหรอ เราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วตอนนั้นไม่รุ้จะปรึกษาใคร ไม่รู้จะทำยังไงให้เค้ากลับมาคุยกับเรา เพื่อปรับความเข้าใจกัน ผ่านไป2วันในช่วงที่กำลังเครียดๆผมก็โทรหา เพื่อนของพี่ชายผมที่สนิทกันแล้วก็ถ ามพี่เค้าว่า
ผม : พี่ แฟนพี่กลับมา ยัง
พี่ : กลับมาแล้วน้อง ทำไมเหรอ ?
ผม : ป่าวพี่ ผมทะเลาะกับน้องเค้าอะ เลยอยากจะไปง้อที่ หอ
พี่ : อ้าว เอางี้เดี๋ยวพี่ไปหาที่บ้าน
ผม : คับๆได้ๆ
เดี๋ยวมาต่อนะคับ