แม่เป็นโรคชอบเสียดายของ เก็บจนรกบ้าน

ตอนนี้เรากลุ้มใจมากเลยค่ะ แม่เราชอบเก็บของจนรกบ้าน กลายเป็นฝุ่นมาเกาะ ตอนแรกๆเราก็ไม่ได้อะไรหรอกนะคะ แต่เรามองบ้านตอนนี้แล้วรู้สึกบ้านรกมากค่ะ แม่เราเก็บตั้งแต่
      เครื่องปริ้นเตอร์เก่าที่ไม่ได้ใช้งานแล้ว ของเล่นเราตั้งแต่เราเด็กๆจนคอนนี้เลิกเล่นไปนานแล้ว รวมถึง กระป๋องน้ำอัดลมยี่ห้อ คิดคาปู้ คือแม่เราบอกว่าเป็นยี่ห้อที่แม่กินตั้งแต่เด็กๆ แล้วตอนนี้มันหาซื้อยาก (ซึ่งคือตอนนี้ยังหาซื้อได้ในโลตัสค่ะ) ยังมีแฟ้มใส่เอกสารของเราตอนเด็กๆ แม่บอกว่าไม่ให้ทิ้งมันยังใช้ได้ คือมันยังใช้ได้ก็จริงค่ะ แต่มันเก่ามากแล้วแล้วคงไม่มีใครคิดจะใช้อีก สมุดเรียนของโรงเรียนที่ยังเขียนไม่ครบทุกหน้า ซึ่งอม่เราก็บอกว่ามันยังใช้บางหน้าได้ ให้ฉีกออดมาแล้วเอามาแม๊กรวมกัน เศษกระดาษA4 ที่ใช้แล้วทั้ง 2หน้า แม่ยอกว่าเอาไว้รองเศษอาหาร เศษขยะต่างๆ คือตอนนี้มีเอสี่ที่ใช้แล้วเป็นรีมเลยค่ะ นอกจากนี้ยังมีปลอกปากกาที่ไส้พังแช้ว แม่เราก็ยังเก็บปลอกเอาไว้บอกว่าปลอกน่ารักดี ไว้ซื้อปากกาแล้วเอาไส้มาเปลี่ยน ซึ่งเราก็คิดว่าเวลาซื้อปากกามาใหม่ เราก็คงใช้แท่งใหม่เลยค่ะ ไม่ต้องมาเปลี่ยนไส้ ทีวีเครื่องเก่าที่จอพังแล้วใช้งานไม่ได้ แม่ก็ยังเก็บ กล่องลังที่วลาซื่อเครื่องใช้ไฟฟ้ามาใหม่ แม่เราก็เก็บค่ะ บอกว่ากล่องหนาดี เอาไว้ใส่ของ กิ๊ฟติดผมเก่าๆของเรา ต่างหูต่างๆ รวมถึงเสื้อผ้าเก่าๆสีหมองๆ แม่เราก็เก็บค่ะ แม่บอกว่าเอาไว้ตัดทำผ้าขี้ริ้ว แต่เเม่เราก็ไม่ตัดสักทีค่ะ ขนาดผ้าขี้ริ้วเก่าแล้ว แม่ยังไม่ยอมเปลี่ยนเลย
       คือเอาจริงๆบ้านเราก็ไม่จนนะคะ มีกินมีใช้ มีเงินเหลือเก็บค่ะ แต่เเม่เราเค้าก็เก็บทุกอย่างเลยค่ะ เราบอกว่าให้ไปบริจาคบ้าง แม่ก็บอกว่าไม่รู้จะไปบริจาคให้กับใครเพราะของมันเก่าแล้วจริงๆ(เก่ามากๆค่ะ บางอย่างนี้ใช้แทบไม่ได้) เอาไปทิ้งก็เสียดายเก็บไว้ดูต่างเล่น เก็บไว้เผื่อได้ใช้ แต่สุดท้ายก็ลืมค่ะ พอจะใช้ทีหาไม่เจอบ้างสุดท้ายก็ต้องซื้อใหม่อยู่ดี ก็บจนฝุ่นเกาะ ตอนนี้เก็บจนบ้านรกมองไปทางไหนก็เจอแต่ของที่ไม่ได้ใช้ จนเรารู้สึกเหมือนเก็บขยะอยู่เลยค่ะ ตอนนี้เก็บจนไม่มีที่จะเก็บแล้วค่ะ ต้องเอาของมาก็บในห้องนอนของเรา
       คือเราก็เข้าใจนะคะว่าของบางอย่างมันน่ารัก มันสวย ก็เลยซื้อมา แต่พอใช้ไปสักพักมันก็เก่าเป็นเรื่องธรรมดา แล้สพอมันเก่านี้แหละค่ะ ถ้าสมมติเป็นของตกแต่งบ้าน แม่เราเค้าก็จะไม่ทิ้งค่ะ ทั้งๆที่บางทีมัราคาแค่ 10-20 บาท แม่เราเค้าก็ไม่ยอมทิ้งค่ะ แกะออกมา แล้วก็เก็บขึ้นค่ะ เราก็ไม่เข้าใจว่าจะเก็บทำไม แม่เราเค้าก็บอกว่า เงินทั้งนั้นที่ซื้อ
       จนวันนี้ค่ะ เรารื้อบ้าน ทิ้งของไปหลายอย่างแล้สเราก็บอกแม่ไปว่า ของบางอย่างมันเก่าแล้วก็ทิ้งๆไปเถอะ เก็บไว้ก็มีอต่ฝุ่น เดล้วเราก็ยกที่ห้อยพวงกุญแจมาแล้วถามแม่ว่าอันนี้ทิ้งนะ (ราคา20บาท) แล้วแม่เราเค้าก็โวยวายค่ะ บอกว่าอันนี้เค้าซื้อมา จะทิ้งทำไม เดี๋ยวเาเอาไปล้างๆ แล้วเอามาห้อบใหม่ได้ คือเราก็พยายามบอกเค้าว่ามันแค่ 20 บาทเอง ใช้มาตั้ง 4-5ปีละ คุ้มแล้วว ทิ้งๆไปเถอะ เค้าก็เกิดอาการโวยวายเราขึ้นมาทันทีค่ะ คราวนี้ก็เขวี้ยงข้าวของที่ใช้ได้ลงพื้น จากนั้นก็ไม่คุยกับเรา จากนั้นก็ร้องไห้ค่ะหาว่าเราไปว่าเค้า แล้วก็โกรธเราใหญ่เลยค่ะ
       ตอนนี้เรารู้สึกแย่ค่ะ คือเราอยากทิ้งขยะเหล่านั้นเหลือเกิน เรารู้สึกว่ามันรกมากค่ะ เราเคยเอากระทู้พันทิปเก่าๆไปบอกเค้าว่า ถ้าเก็บของมากๆ จะเป็นโรคเอานะ ภูมิแพ้ฝุ่นเอย อะไรเอย ตอนนั้นก็ฟังค่ะ แต่สุดท้ายแม่เราเค้าก็ไม่ยอมทิ้งของอยู่ดี เราควรทำไงดีคะ
     ปล.แม่เรายังไม่แก่นะคะ 40 ปลายๆ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่