วงจรของผมคือมันเริ่มกลัวๆพวกงานประจำ ล่าสุดทำงานรัฐวิสาหกิจที่นึงมา แต่ก็ลาออก สุดท้ายโรคซึมเศร้ามันเป็นหนักมากขึ้นเรื่อยๆตอนตกงาน และ อยู่คนเดียว (คือภาพตัวเองเอาปืนยิงหัวกับผูกคอตายมีเยอะสุดและลงมือทำไปแล้วจริงๆ)
ผมไล่สมัครงานไปหลายที่ แต่ละที่ก็เรียกไปสัมภาษณ์ ทำข้อสอบ ซ้ำๆไป พอเค้าจะเรียกไปรายงานตัว เริ่มงาน ตกลงทุกอย่างกันเรียบร้อยแล้ว ภาพบรรยากาศตอนทำงาน ความน่าเบื่อ ความกลัวที่จะเจอเพื่อนร่วมงาน กลัวเข้ากับเค้าไม่ได้ กลัวอาการกำเริบต่อหน้าเพื่อนๆ (เคยอาการกำเริบหนักถึงขั้นต้องขอกลับบ้านระหว่างทำงาน หรือไม่ก็นอนตรงโซฟาออฟฟิศ)
บ้านผมก็ฐานะไม่ค่อยดี พ่อเกษียณ แม่ก็ใกล้เกษียณแล้ว ตัวผมเองก็ต้องพยายามยืนด้วยลำแข้งตัวเองให้ได้ (ลูกคนเดียว) แต่ในใจก็หวั่นๆ คือ ถ้ามองภายนอกผมดูดีมีภูมิฐานมาก ไปสัมภาษณ์งานที่ไหนเค้าก็ตอบรับหมด อายุไม่เยอะมาก แต่ภายในจิตใจมันไปหมดแล้ว
วันนี้ล่าสุดตกดึกก็นอนไม่หลับ รอจนเจ็ดโมงเช้าโทรไปหาพี่ฝ่ายบุคคล บอกผมไม่ไปทำงานนะ มีเหตุสุดวิสัยจริงๆ แต่ความจริงๆคือ พอจะเริ่มงานใหม่ จะมีอาการนอนไม่หลับ คิดนู่น คิดนี่ ละกลัวการเข้าสังคมร่วมงานกับเพื่อนใหม่ๆ ต้องเริ่มแนะนำตัวทั้งออฟฟิศ ต้องเริ่มเรียนรู้งาน ต้องหัดตื่นเช้าเป็นเวลา ฯลฯ แค่คิดมันก็ไม่พร้อมแล้ว
ตอนนี้ตกงานมาหนึ่งเดือน รู้สึกเหงา ถ้าไม่ทำงานก็มีโอกาศฆ่าตัวตายสูง เลยพยายามบังคับตัวเองให้ไปทำให้ได้ ที่บ้านไม่มีเงินด้วย ไม่อยากเป็นภาระให้เค้า
ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างครับ เห็นใจผมด้วยครับ แนะนำทางออกให้ที ผมเคยไปหาหมอ กินยา แต่ทางบ้านรับไม่ได้ครับ เข้าใจว่าผมเป็นโรคประสาท ให้หยุดกินยา แต่ผมทำไม่ได้ พอหยุดกินทีไรอาการมันจะกลับมาอีก หนักสุดผมมีอาการหูแว่ว หลอน กลัวคนทำร้าย ผมไม่อยากอยู่คนเดียวเลย
ปฎิเสธงานมาแล้วกว่าสิบที่ เพราะ โรคซึมเศร้า ทำยังไงดีครับ อยากเริ่มต้นใหม่แต่มันกลัวๆ
ผมไล่สมัครงานไปหลายที่ แต่ละที่ก็เรียกไปสัมภาษณ์ ทำข้อสอบ ซ้ำๆไป พอเค้าจะเรียกไปรายงานตัว เริ่มงาน ตกลงทุกอย่างกันเรียบร้อยแล้ว ภาพบรรยากาศตอนทำงาน ความน่าเบื่อ ความกลัวที่จะเจอเพื่อนร่วมงาน กลัวเข้ากับเค้าไม่ได้ กลัวอาการกำเริบต่อหน้าเพื่อนๆ (เคยอาการกำเริบหนักถึงขั้นต้องขอกลับบ้านระหว่างทำงาน หรือไม่ก็นอนตรงโซฟาออฟฟิศ)
บ้านผมก็ฐานะไม่ค่อยดี พ่อเกษียณ แม่ก็ใกล้เกษียณแล้ว ตัวผมเองก็ต้องพยายามยืนด้วยลำแข้งตัวเองให้ได้ (ลูกคนเดียว) แต่ในใจก็หวั่นๆ คือ ถ้ามองภายนอกผมดูดีมีภูมิฐานมาก ไปสัมภาษณ์งานที่ไหนเค้าก็ตอบรับหมด อายุไม่เยอะมาก แต่ภายในจิตใจมันไปหมดแล้ว
วันนี้ล่าสุดตกดึกก็นอนไม่หลับ รอจนเจ็ดโมงเช้าโทรไปหาพี่ฝ่ายบุคคล บอกผมไม่ไปทำงานนะ มีเหตุสุดวิสัยจริงๆ แต่ความจริงๆคือ พอจะเริ่มงานใหม่ จะมีอาการนอนไม่หลับ คิดนู่น คิดนี่ ละกลัวการเข้าสังคมร่วมงานกับเพื่อนใหม่ๆ ต้องเริ่มแนะนำตัวทั้งออฟฟิศ ต้องเริ่มเรียนรู้งาน ต้องหัดตื่นเช้าเป็นเวลา ฯลฯ แค่คิดมันก็ไม่พร้อมแล้ว
ตอนนี้ตกงานมาหนึ่งเดือน รู้สึกเหงา ถ้าไม่ทำงานก็มีโอกาศฆ่าตัวตายสูง เลยพยายามบังคับตัวเองให้ไปทำให้ได้ ที่บ้านไม่มีเงินด้วย ไม่อยากเป็นภาระให้เค้า
ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างครับ เห็นใจผมด้วยครับ แนะนำทางออกให้ที ผมเคยไปหาหมอ กินยา แต่ทางบ้านรับไม่ได้ครับ เข้าใจว่าผมเป็นโรคประสาท ให้หยุดกินยา แต่ผมทำไม่ได้ พอหยุดกินทีไรอาการมันจะกลับมาอีก หนักสุดผมมีอาการหูแว่ว หลอน กลัวคนทำร้าย ผมไม่อยากอยู่คนเดียวเลย