ถูกทิ้ง...?

เราเคยเป็นค่ะ ตอนเข้าปวช ปี1มีกลุ่มใหญ่มาก พอปี2เริ่มน้อยลง เพราะเราเป็นคนเดียวที่เรียนและทำงานในห้อง เราจึงขาดลาบ่อย อีกทั้งตอนนั้นเรามีแฟนยุแล้วแต่ก้มีกิ้กบ้างเพื่อนๆต้องช่วยโกหก จนหลังๆเรารุ้สึกถุกนินทาถุกแบนเราไม่ค่อยรุ้ว่าเพื่อนคุยอะไรกันรึคิดอะไรกันเคยปรับความเข้าใจแต่แล้วก้แบบเดิม เราคิดว่าเราไม่เหมาะกับกลุ่มนี้เราไม่ชอบนินทาเราไม่ชอบวีดว้ายคือหลายสิ่งแต่ตอนคบกันเราก้สนิทกันดีจนเพื่อนเรามีปันหากะรุ่นพี่แต่รุ่นพี่คนนั้นดีกะเราแล้วจะไห้เราเกลียดด้วยเราก้ทำไม่ได้ เลยทะเลาะกันละออกจากกลุ่มเราก้วนไปอยุ่กลุ่มนั่นทีนี้ทีแต่ก้เหมือนเดิมพอเราออกมายุกลุ่มอื่นจึงรถ้ว่าเค้าก้นินทากลุ่มเราทั้งที่ต่อหน้าทำดีกะเพื่อนกลุ่มเก่าเราทุกคนแต่เราไม่เคย_ุดถึงเรื่องคนในกลุ่มเก่าเลยเรานิ่งอย่างเดียว เราทนเรียนทำงานกลุ่มก้ต้องทำเป้นงารเดี่ยวไม่คุยกะใครในห้อง40กว่าคนไม่มีใครคุยด้วยเรากินข้าวคนเดียวมีแต่คนแกล้งสุดท้ายทนไม่ได้ออกค่ะทั้งที่อีกปีจะจบการไม่มีเพื่อนมันแย่ค่ะไม่เฮฮาไม่มีคนเชียไม่มีคนชาวยตามงาน แต่ทุกวันนี้เพื่อนทักมาครบกลุ่มละค่ะความโกดหายหมดมีแต่รักกัน ไม่คุยกัน6ปีค่ั สู้ๆนะคะ