สวัสดีค่ะ มีข้อสงสัย และรู้สึกแปลกๆ แต่ถ้าผิดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
หลายวันก่อนมีนักศึกษามาขอให้เราทดลองใช้สินค้าตัวนึง แนะนำตัวจากคณะนี้ เอกนี้ มาฝึกงานกับบริษัทนึง
และที่มาบริษัทก็พามานะคะ ว่างั้น เราก็ถามว่ามีเอกสารมั้ย (เช่น ประมาณใบออกกิจกรรม หรือหนังสือเซ็นการรับบริการ อะไรประมาณนี้ที่เด็กฝึกงานต้องมีน่ะค่ะ) เขาก็บอกว่ามีค่ะ เราก็อ่อ โอเค ช่วยน้อง
ก็ทดลองสินค้า ระหว่างทดลองก็บรรยายไปว่าสินค้าตัวนี้เป็นของบริษัท... ทำจากอะไร ทำเพื่ออะไร เราก็ฟัง และคิดว่านี่เป็นสิ่งที่เขาเรียนมาต้องปฏิบัติแบบนี้เนอะ
พอใกล้ทดลองเสร็จ น้องหยิบกระดาษใบหนึ่งขึ้นมา ตอนแรกคิดว่าใบเซ็นชื่อ หรือเสนอความคิดเห็น แต่ไม่ใช่เป็นใบลงชื่อเพื่อซื้อสินค้า
ที่นี้ค่ะ ได้เวลาขายของ ก็พูด หว่านล้อม จนเริ่มออกแนวตื้อนิดนึง เราก็ยิ้มและปฏิเสธอย่างเดียวค่ะ พร้อมถามว่าถ้าคนซื้อไม่ครบจำนวนที่ต้องการน้องจะไม่ผ่านฝึกงานหรอ น้องบอกว่าใช่ค่ะ (อ้าว เกิดรู้สึกผิดนิดนึง เราจะมีส่วนให้เด็กมันฝึกงานไม่ผ่านหรือเปล่า) แต่เราก็ไม่ต้องการสินค้าจริงๆค่ะ ที่ให้ทดลองก็คิดว่าดีอยู่ แต่มันไม่จำเป็น และต้องการให้โอกาสน้องได้ปฏิบัติหน้าที่ค่ะ
น้องจากที่พูดดีดียิ้มแย้ม อาการก็เริ่มออกบึ้งนิดๆ ไม่พูดเจี้ยวแจ้วเหมือนตอนแรกที่เข้ามา จนกระทั่งน้องเก็บของเสร็จกำลังจะเดินออกไป เราก็บอก 'ขอบคุณนะคะ' พร้อมกับยิ้ม น้องก็หันมานิดนึงยกมือไหว้ขอบคุณค่ะ กระตุกยิ้มเล็กน้อย และเดินออกไป
สักพักใหญ่ๆ คนข้างบ้านเดินมาคุยด้วย เขาก็รู้สึกแปลกๆ เหมือนเรา
คือสงสัยว่านักศึกษาต้องทำแบบนี้หรือคะ .. ต้องขายของให้ได้ถึงจะผ่านหรือคะ?
มีใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างมั้ยคะ ?
ขอบคุณที่อ่านนะคะ ถ้าเข้าใจผิดต้องขอโทษด้วยจริงๆ
เราไม่ได้เจาะจงใครยังไงเนอะ คงไม่มีปัญหาอะไรมั้ง
ทดลอง เสนอขายสินค้า
หลายวันก่อนมีนักศึกษามาขอให้เราทดลองใช้สินค้าตัวนึง แนะนำตัวจากคณะนี้ เอกนี้ มาฝึกงานกับบริษัทนึง
และที่มาบริษัทก็พามานะคะ ว่างั้น เราก็ถามว่ามีเอกสารมั้ย (เช่น ประมาณใบออกกิจกรรม หรือหนังสือเซ็นการรับบริการ อะไรประมาณนี้ที่เด็กฝึกงานต้องมีน่ะค่ะ) เขาก็บอกว่ามีค่ะ เราก็อ่อ โอเค ช่วยน้อง
ก็ทดลองสินค้า ระหว่างทดลองก็บรรยายไปว่าสินค้าตัวนี้เป็นของบริษัท... ทำจากอะไร ทำเพื่ออะไร เราก็ฟัง และคิดว่านี่เป็นสิ่งที่เขาเรียนมาต้องปฏิบัติแบบนี้เนอะ
พอใกล้ทดลองเสร็จ น้องหยิบกระดาษใบหนึ่งขึ้นมา ตอนแรกคิดว่าใบเซ็นชื่อ หรือเสนอความคิดเห็น แต่ไม่ใช่เป็นใบลงชื่อเพื่อซื้อสินค้า
ที่นี้ค่ะ ได้เวลาขายของ ก็พูด หว่านล้อม จนเริ่มออกแนวตื้อนิดนึง เราก็ยิ้มและปฏิเสธอย่างเดียวค่ะ พร้อมถามว่าถ้าคนซื้อไม่ครบจำนวนที่ต้องการน้องจะไม่ผ่านฝึกงานหรอ น้องบอกว่าใช่ค่ะ (อ้าว เกิดรู้สึกผิดนิดนึง เราจะมีส่วนให้เด็กมันฝึกงานไม่ผ่านหรือเปล่า) แต่เราก็ไม่ต้องการสินค้าจริงๆค่ะ ที่ให้ทดลองก็คิดว่าดีอยู่ แต่มันไม่จำเป็น และต้องการให้โอกาสน้องได้ปฏิบัติหน้าที่ค่ะ
น้องจากที่พูดดีดียิ้มแย้ม อาการก็เริ่มออกบึ้งนิดๆ ไม่พูดเจี้ยวแจ้วเหมือนตอนแรกที่เข้ามา จนกระทั่งน้องเก็บของเสร็จกำลังจะเดินออกไป เราก็บอก 'ขอบคุณนะคะ' พร้อมกับยิ้ม น้องก็หันมานิดนึงยกมือไหว้ขอบคุณค่ะ กระตุกยิ้มเล็กน้อย และเดินออกไป
สักพักใหญ่ๆ คนข้างบ้านเดินมาคุยด้วย เขาก็รู้สึกแปลกๆ เหมือนเรา
คือสงสัยว่านักศึกษาต้องทำแบบนี้หรือคะ .. ต้องขายของให้ได้ถึงจะผ่านหรือคะ?
มีใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างมั้ยคะ ?
ขอบคุณที่อ่านนะคะ ถ้าเข้าใจผิดต้องขอโทษด้วยจริงๆ
เราไม่ได้เจาะจงใครยังไงเนอะ คงไม่มีปัญหาอะไรมั้ง