สวัสดีค่ะ ช่วงชีวิตของเรา เราจำมีเพื่อนแท้จริงๆตอน มัธยมต้นถึงมัธยมปลาย เราอาจจะมองว่าการเรียน ม.ปลาย เป็นเรื่องที่หนักที่สุดตั้งแต่เรียนมา แต่ที่หนักที่สุดคือ การเรียนในมหาลัย เราต้องเจอกับการเรียนของจริงที่ต้องพึ่งแค่ตัวเอง ไม่สามารถพึ่งใครได้ ตามมาด้วยเพื่อนที่ไม่จริงใจ การเจอเพื่อนใหม่ในมหาลัย จะเจอเพื่อนดีดีซักคนมันช่างหายากนัก หากได้เจอแล้วจงเข้าใจกัน ฟังกัน อย่าเห็นแก่ตัวใส่กัน เพราะไม่อย่างนั้นเราอาจจะต้องเรียนมหาลัยให้จบด้วยตัวเอง และอาจจะไม่มีเพื่อนในมหาลัยด้วย เพื่อนที่คุณจะเจอเค้าจะเข้าหาคุณต่อเมื่อคุณเรียนเก่ง หรือมีผลประโยชน์บางทีคุณอาจคิดว่าเค้าไม่ได้เห็นแก่ตัว จับทางดีดี การเห็นแก่ตัวของเพื่อนในมหาลัยมันจะออกมาในตอนที่เค้าเห็นว่าเราไม่สามารถให้ในสิ่งที่เค้าต้องการได้ เช่น มีการสอบเก็บคะแนน เมื่อคุณทำไม่ได้ เค้าจะหันมาถามคุณ และคุณตอบไม่ได้ เมื่อเค้าหันไปหาคนที่สามารถตอบเค้าได้ เค้าจะลืมเราไปเลยว่าเราทำไม่ได้ 5555555 อย่ามองว่ามันน่าขำ เพราะเรื่องแบบนี้คุณได้เจอแน่ๆในมหาลัย บางครั้งอาจจะมองว่าเราคิดเยอะไป แต่เมื่อคุณทำงาน คุณลองคิดอีกทีมันลำบากมากขึ้นอีก ยิ่งเรียนสูง คนเห็นแก่ตัวก็ยิ่งมาก คุณจะเอาตัวรอดได้ไงในเมื่อ คุณไม่ได้เรียนเก่ง ไม่ได้ฉลาด คุณมีเพียงความขยัน จะสู้คนเก่งที่ไม่ทำงานแต่สามารถสั่งคนขยันอย่างเราได้ เพราะเราอยากจะทำงานให้เสร็จเพื่อนจะส่ง แต่เราทำไม่ได้ทางเดียวคือการที่คนเก่งเค้าสั่งเรามาถึงมันจะดูแย่ที่โดนกดให้ทำตาม แต่เราก็มีงานส่ง ลำบากนะ คนอย่างเราจะอยู่ในสังคมแบบนี้ได้จริงๆหรอ
****คนเขียนอย่างเรา เรียนอยู่ปี2 ตอนนี้เราเจอแต่เพื่อนที่เหมือนจะจริงใจกับเรา ถ้าเราคุยกับเค้าในเรื่องที่เค้าเห็นด้วยจะดูเหมือนคุยกันดี แต่ทำงานเมื่อไร เราแย่ทุกที เราไม่ใช่คนเก่ง เราอาศัยความขยัน เราได้ทำการบ้านที่อาจารย์สั่งทั้งๆที่เราทำไม่เป็นหรอก แต่เราก็ลอกตามเพื่อน แต่เราลอกมั่วๆไม่ได้เราเลยต้องทำความเข้าใจก่อนลอก พอเราทำเสร็จข้อแรกเราคิดผิด เค้ามาบอกเรา ก่อนจะหันไปหาเพื่อนที่เก่งแล้วพูดว่า (ทำไมไม่ทำ คนอื่นจะได้ลอก) เราแบบเสียความรู้สึก เราโง่เองและกดเครื่องคิดเลขผิด เลยทำให้เพื่อนไม่อยากลอกของเรา มีเพื่อนอีกคนนึงที่รอลอกของเรา แต่สุดท้ายค้าก็ไปลอกคนอื่น เพราะเพื่อนเราที่พูดว่าเราคิดเลขผิดเอาไปไม่ทำสักที เราเลยถูกมองแย่ๆ เรานี้มันแย่จริงๆเลย T-T