หลายๆท่าน มักอาจเคยเจอคำถาม ว่า "ทำไมถึงชอบฟุตบอล"
ไม่ว่าจะเป็นการดูฟุตบอล หรือการลงเล่น ทุกท่านเคยย้อนคิดถามตัวเองมั้ยครับ
ว่า "เอ่อน่ะ กุชอบฟุตบอลตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ"
สำหรับผมหรา สมัยประถม 4 ผมดูเป็นเด็กหน่อมแน้ม เรียบร้อย เวลาที่เห็นเพื่อนๆ เล่นบอล
เป็นกลุ่ม ก็อยากจะเล่นด้วย แต่ด้วยความหน่อมแน้ม เรียบร้อย การจะได้รับการยอมรับเรื่องฝีมือ
มักเป็นไปได้ยาก (จิงๆแล้วผมก็เล่นไม่เก่งจิงล่ะ) แต่ก็รู้สึกอยากเล่น เพื่อนๆ ส่วนใหญ่ได้ติดทีมโรงเรียนหมด
ซึ่งผมก็พยายามน่ะ แต่ฝีเกือกมันไม่ค่อยผ่านจิงๆ จนอาจารย์ที่เป็นโค๊ต เห็นเราชอบจิงๆ ก็เลย ชวนมาเล่น
เป็นคู่ซ้อมด้วยกันกับเพื่อนๆ เวลาอุ่นเครื่องกับทีมต่างโรงเรียน ก็ติดสอยห้อยกระบะนั่งไปกะเค้า เพื่อได้ลงเล่น
บางครั้งคนในทีมอายุเกินรุ่น ผมยังโดนเอาชื่อไปสวมสิทธิ์เลย นึกแล้วก็ช้ำ ความชอบในฟุตบอลมันเลยทำให้เรา
ติดตามชมฟุตบอลรายการต่างๆ ทั้งใน และต่างประเทศเป็นประจำ (ผมไม่ได้ติดตามเพื่อเล่นพนันบอลน่ะ)
มีแฟนผมในอดีตคนนึง รู้สึกช่วงนั้นผมกำลังจะเปิดวิทยุฟังรายงานบอลผ่าน FM 99 ระหว่างขับรถ เธอคงรำคาญมาก
เลยตะโกนมาว่า " ถ้าจะเปิดฟังฟุตบอลก็ปิดเลยน่ะ จะอะไรหนักหนากะบอลเนี่ย" (ผมก็ไม่ได้ติดบอล ขนาดที่ต้องดู
ทุกแมททุกสัปดาห์หรือตามไปติดขอบสนามทุกนัดน่ะ แค่จังหวะไหนที่พอมีสื่อ หรือช่องทางให้ติดตามได้ก็ติดตาม)
ผมก็ไม่ได้หงุดหงิดตอบโต้ แต่ก็ตอบกลับไปด้วยเหตุผลว่า "ตั้งแต่คบกันมา ก็รู้นี่ว่าชอบฟุตบอล ฟุตบอลเป็นสิ่งที่ผมชอบมาตั้งแต่เด็ก
แม้ผมจะเล่นไม่เก่ง ผมก็ยังอยากจะดูและฟังมัน เพราะผมรู้สึกว่าผมได้อยู่ใกล้ชิดกับสิ่งที่ผมชอบ แต่ถ้าคุณจะมาห้ามในสิ่งที่ผมชอบ
ตั้งแต่เด็กผมคงหยุดมันไม่ได้"
ผมจึงรู้สึกว่า อืมรากฐานหรือพฤติกรรมสมัยเด็กนี่ มันก็ส่งผลอะไรหลายๆ อย่างกับปัจจุบันน่ะ แต่คิดๆ ดู
ผมก็ไม่ได้เริ่มต้นชีวิตวัยเด็ก ด้วยสิ่งเลวร้าย หรือผิดใดๆ นี่ งั้นเลยคิดในใจว่า "ถ้ากุรัก และชอบ และมันไม่ได้ผิดอาไร
ก็ชอบ และทำต่อไปสิ"
แล้วท่านสมาชิกอื่นๆ มีจุดเริ่มตนของการเป็นคนชอบฟุตบอล ด้วยเหตุผลอาไรกันบ้างครับ
ถือว่าเล่าสู่กันฟังครับผม
เหตุผลของการเป็นคนชอบฟุตบอล
ไม่ว่าจะเป็นการดูฟุตบอล หรือการลงเล่น ทุกท่านเคยย้อนคิดถามตัวเองมั้ยครับ
ว่า "เอ่อน่ะ กุชอบฟุตบอลตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ"
สำหรับผมหรา สมัยประถม 4 ผมดูเป็นเด็กหน่อมแน้ม เรียบร้อย เวลาที่เห็นเพื่อนๆ เล่นบอล
เป็นกลุ่ม ก็อยากจะเล่นด้วย แต่ด้วยความหน่อมแน้ม เรียบร้อย การจะได้รับการยอมรับเรื่องฝีมือ
มักเป็นไปได้ยาก (จิงๆแล้วผมก็เล่นไม่เก่งจิงล่ะ) แต่ก็รู้สึกอยากเล่น เพื่อนๆ ส่วนใหญ่ได้ติดทีมโรงเรียนหมด
ซึ่งผมก็พยายามน่ะ แต่ฝีเกือกมันไม่ค่อยผ่านจิงๆ จนอาจารย์ที่เป็นโค๊ต เห็นเราชอบจิงๆ ก็เลย ชวนมาเล่น
เป็นคู่ซ้อมด้วยกันกับเพื่อนๆ เวลาอุ่นเครื่องกับทีมต่างโรงเรียน ก็ติดสอยห้อยกระบะนั่งไปกะเค้า เพื่อได้ลงเล่น
บางครั้งคนในทีมอายุเกินรุ่น ผมยังโดนเอาชื่อไปสวมสิทธิ์เลย นึกแล้วก็ช้ำ ความชอบในฟุตบอลมันเลยทำให้เรา
ติดตามชมฟุตบอลรายการต่างๆ ทั้งใน และต่างประเทศเป็นประจำ (ผมไม่ได้ติดตามเพื่อเล่นพนันบอลน่ะ)
มีแฟนผมในอดีตคนนึง รู้สึกช่วงนั้นผมกำลังจะเปิดวิทยุฟังรายงานบอลผ่าน FM 99 ระหว่างขับรถ เธอคงรำคาญมาก
เลยตะโกนมาว่า " ถ้าจะเปิดฟังฟุตบอลก็ปิดเลยน่ะ จะอะไรหนักหนากะบอลเนี่ย" (ผมก็ไม่ได้ติดบอล ขนาดที่ต้องดู
ทุกแมททุกสัปดาห์หรือตามไปติดขอบสนามทุกนัดน่ะ แค่จังหวะไหนที่พอมีสื่อ หรือช่องทางให้ติดตามได้ก็ติดตาม)
ผมก็ไม่ได้หงุดหงิดตอบโต้ แต่ก็ตอบกลับไปด้วยเหตุผลว่า "ตั้งแต่คบกันมา ก็รู้นี่ว่าชอบฟุตบอล ฟุตบอลเป็นสิ่งที่ผมชอบมาตั้งแต่เด็ก
แม้ผมจะเล่นไม่เก่ง ผมก็ยังอยากจะดูและฟังมัน เพราะผมรู้สึกว่าผมได้อยู่ใกล้ชิดกับสิ่งที่ผมชอบ แต่ถ้าคุณจะมาห้ามในสิ่งที่ผมชอบ
ตั้งแต่เด็กผมคงหยุดมันไม่ได้"
ผมจึงรู้สึกว่า อืมรากฐานหรือพฤติกรรมสมัยเด็กนี่ มันก็ส่งผลอะไรหลายๆ อย่างกับปัจจุบันน่ะ แต่คิดๆ ดู
ผมก็ไม่ได้เริ่มต้นชีวิตวัยเด็ก ด้วยสิ่งเลวร้าย หรือผิดใดๆ นี่ งั้นเลยคิดในใจว่า "ถ้ากุรัก และชอบ และมันไม่ได้ผิดอาไร
ก็ชอบ และทำต่อไปสิ"
แล้วท่านสมาชิกอื่นๆ มีจุดเริ่มตนของการเป็นคนชอบฟุตบอล ด้วยเหตุผลอาไรกันบ้างครับ
ถือว่าเล่าสู่กันฟังครับผม