นี้เป็นกระทู้แรก หากผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะคะ แต่ขอยืนยันว่าทั้งหมดเป็นความจริงค่ะ
ก่อนอื่นต้องขอเล่า(ระบาย)สักนิดนะคะ
ดิฉันมีพสพ.กับแฟนเก่า ซึ่งจริงๆเราทั่งสองห่างกันไปแล้ว เพราะรักแท้แพ้ระยะทาง เค้าเลือกที่จะจากไป จริงๆดิฉันก็ทำใจว่าเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่ก็มีเหตุให้เราทั้งคู่ได้กลับมาเจอกัน และมีพสพ.กันโดยไม่ตั้งใจ อาจด้วยอารมย์พาไป หรืออาจเพราะดิฉันยังรักอยู่ หรืออะไรหลายๆอย่างบอกไม่ถูก โดยที่เค้าไม่ได้ป้องกันและเค้าบอกว่าเค้าไม่เสร็จ แต่ดิฉันก็กินยาคุมฉุกเฉินเข้าไปตามเวลาที่บอกข้างกล่อง (แม้ว่าตอนนั้นจะไม่อยากทำเพราะคิดว่ามันอันตรายและคิดว่าพสพ.ครั้งนั้นมันไม่น่าท้องได้ เพราะเป็นครั้งแรก ดิฉันเจ็บมาก เค้าบอกไม่เสร็จ และดิฉันเองก็รักเด็ก เคยคิดว่าอยากมีลูกมาตลอด แต่ที่ตัดสินใจกินไปครั้งนั้นเพราะฝ่ายชายไม่พร้อมมีลูก) แล้วก็มีเลือดออกกระปริดกระปรอยหลังจากนั้น10วัน ออกมาประมาณ3วัน (คือก่อนหน้าจะเจอแฟนเก่าและมีพสพ.กัน ดิฉันกินยาเลื่อนปจด. ไป~5วัน ก่อน เพราะตั้งใจจะไปเที่ยวทะเล) หลังจากนั้นไปประจำเดือนก็ไม่มาอีกเลย นับจริงๆนี้ก็ปาเข้าไป 35 วันแล้ว มีอาการคลื่นไส้ อาเจียนเป็นช่วงๆ ท้องอืดบ่อยๆ เพลียง่าย ง่วงมากๆ ไม่ค่อยอยากทำอะไร ก่อนหน้าไม่ชอบทานเผ็ดและเปรี้ยวแต่ก็มาอยากทาน แต่ตอนกลับนี้ไม่อยากทานอะไร เคยตรวจปัสสวะ2ครึ้งขึ้นขีดเดียว ที่ผ่านมาก็มีเรื่องเครียดๆเข้ามาด้วย เลยไม่แน่ใจว่าที่เป็นแบบนี้เพราะเครียด หรือท้องกันแน่ ตอนนี้ดิฉันอยากให้เป็นแบบหลังมากกว่า อยากมีลูก รู้สึกเสียใจที่ทานยาไป ดิฉันรู้ว่าถึงมีโอกาสน้อยแต่ก็อยากให้มันเกิดขึ้น
ซึ่งตอนนี้ดิฉันมาคิดดูจริงๆสิ่งที่ดิฉันต้องการคือลูก ไม่ใช่ผช.คนนั้น ดิฉันอยากมีลูกอยู่แล้ว สถานะแม้ว่าอยู่ในระดับปานกลาง แต่ด้วยกำลังใจของดิฉัน จากครอบครัวและคนรอบข้าง ดิฉันเชื่อว่าดิฉันจะเป็นแม่ที่ดีได้คนนึงคะ ดิฉันไม่ยึดติดว่าครอบครัวจะต้องทั้งพ่อแม่ลูก ความรักระหว่างชายหญิงไม่แน่นอน แต่ความรักระหว่างแม่ลูกจริงแท้แน่นอน
ดิฉันอยากขอถามประสบการณ์จากทุกคนว่ามีโอกาสเป็นไปได้ไหมที่ดิฉันจะมีน้อง หรือความหวังมันเลือนลางไปแล้วค่ะ
PS ไม่กล้าตรวจปัสสาวะแล้ว กลัวขึ้นขีดเดียวอีก
PS2 ขอเป็นกำลังใจให้Single momทุกคน ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรที่ทำให้คุณไม่ได้เป็นโลกทั้งใบให้กับผช.คนนึง แต่เชื่อเถอะว่าคุณคือโลกทั้งใบของลูกคุณ
ฉันมาอยู่จุดนี้ได้ยังไง ในวันที่ฉันอยากเป็นคุณแม่(เลี้ยงเดี่ยว) แต่ฉันเหมือนพลาดไป...
ก่อนอื่นต้องขอเล่า(ระบาย)สักนิดนะคะ
ดิฉันมีพสพ.กับแฟนเก่า ซึ่งจริงๆเราทั่งสองห่างกันไปแล้ว เพราะรักแท้แพ้ระยะทาง เค้าเลือกที่จะจากไป จริงๆดิฉันก็ทำใจว่าเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่ก็มีเหตุให้เราทั้งคู่ได้กลับมาเจอกัน และมีพสพ.กันโดยไม่ตั้งใจ อาจด้วยอารมย์พาไป หรืออาจเพราะดิฉันยังรักอยู่ หรืออะไรหลายๆอย่างบอกไม่ถูก โดยที่เค้าไม่ได้ป้องกันและเค้าบอกว่าเค้าไม่เสร็จ แต่ดิฉันก็กินยาคุมฉุกเฉินเข้าไปตามเวลาที่บอกข้างกล่อง (แม้ว่าตอนนั้นจะไม่อยากทำเพราะคิดว่ามันอันตรายและคิดว่าพสพ.ครั้งนั้นมันไม่น่าท้องได้ เพราะเป็นครั้งแรก ดิฉันเจ็บมาก เค้าบอกไม่เสร็จ และดิฉันเองก็รักเด็ก เคยคิดว่าอยากมีลูกมาตลอด แต่ที่ตัดสินใจกินไปครั้งนั้นเพราะฝ่ายชายไม่พร้อมมีลูก) แล้วก็มีเลือดออกกระปริดกระปรอยหลังจากนั้น10วัน ออกมาประมาณ3วัน (คือก่อนหน้าจะเจอแฟนเก่าและมีพสพ.กัน ดิฉันกินยาเลื่อนปจด. ไป~5วัน ก่อน เพราะตั้งใจจะไปเที่ยวทะเล) หลังจากนั้นไปประจำเดือนก็ไม่มาอีกเลย นับจริงๆนี้ก็ปาเข้าไป 35 วันแล้ว มีอาการคลื่นไส้ อาเจียนเป็นช่วงๆ ท้องอืดบ่อยๆ เพลียง่าย ง่วงมากๆ ไม่ค่อยอยากทำอะไร ก่อนหน้าไม่ชอบทานเผ็ดและเปรี้ยวแต่ก็มาอยากทาน แต่ตอนกลับนี้ไม่อยากทานอะไร เคยตรวจปัสสวะ2ครึ้งขึ้นขีดเดียว ที่ผ่านมาก็มีเรื่องเครียดๆเข้ามาด้วย เลยไม่แน่ใจว่าที่เป็นแบบนี้เพราะเครียด หรือท้องกันแน่ ตอนนี้ดิฉันอยากให้เป็นแบบหลังมากกว่า อยากมีลูก รู้สึกเสียใจที่ทานยาไป ดิฉันรู้ว่าถึงมีโอกาสน้อยแต่ก็อยากให้มันเกิดขึ้น
ซึ่งตอนนี้ดิฉันมาคิดดูจริงๆสิ่งที่ดิฉันต้องการคือลูก ไม่ใช่ผช.คนนั้น ดิฉันอยากมีลูกอยู่แล้ว สถานะแม้ว่าอยู่ในระดับปานกลาง แต่ด้วยกำลังใจของดิฉัน จากครอบครัวและคนรอบข้าง ดิฉันเชื่อว่าดิฉันจะเป็นแม่ที่ดีได้คนนึงคะ ดิฉันไม่ยึดติดว่าครอบครัวจะต้องทั้งพ่อแม่ลูก ความรักระหว่างชายหญิงไม่แน่นอน แต่ความรักระหว่างแม่ลูกจริงแท้แน่นอน
ดิฉันอยากขอถามประสบการณ์จากทุกคนว่ามีโอกาสเป็นไปได้ไหมที่ดิฉันจะมีน้อง หรือความหวังมันเลือนลางไปแล้วค่ะ
PS ไม่กล้าตรวจปัสสาวะแล้ว กลัวขึ้นขีดเดียวอีก
PS2 ขอเป็นกำลังใจให้Single momทุกคน ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรที่ทำให้คุณไม่ได้เป็นโลกทั้งใบให้กับผช.คนนึง แต่เชื่อเถอะว่าคุณคือโลกทั้งใบของลูกคุณ