ไฟดวงแดงกระพริบ

สวัสดีค่ะ เป็นกระทู้แรกนะคะ ผิดพลาดอย่างไรต้องขออภัยด้วย
ออกตัวก่อนนะคะ เป็นคนพอมีสัมผัสกับเรื่องลึกลับนิดหน่อย ถ้าอาถรรพ์แรงๆอาจจะสัมผัสได้บ้าง
เรื่อง ไฟดวงแดงกระพริบ เป็นเรื่องจริง ที่ยังเกิดขึ้นในปัจจุบัน
ดวงไฟสีแดง แดงเหมือนไฟจราจร หรือจะคล้ายกับไฟบนยอดเสาโทรศัพท์ก็ว่าได้ แดง และ กระพริบอย่างนั้นล่ะค่ะ
เจอครั้งแรก ตอนตี 5 ของเช้าวันหนึ่ง ทางทิศตะวันออก ข้างๆหอที่ตัวเองอยู่ ลืมบอกสถานที่อยู่ เป็นนักศึกษาค่ะ เรียนมหาลัยรัฐแห่งหนึ่งในเขตอีสานตอนใต้ ประมาณ 80% พูดภาษาอีสานกันค่ะ พักอยู่ที่หอแห่งหนึ่ง เป็นหอที่อยู่หลังสุดท้ายของหมู่บ้านที่หนึ่ง ท้ายแบบอยู่ใกล้ท้องทุ่งนาก็ว่าได้ค่ะ หลังหอมีทุ่งนา หน้าหอเป็นถนนและทุ่งนา มีท้องทุ่งเกือบจะรอบหอล่ะคะ เห็นดวงไฟสีแดงครั้งแรก คำถามก็ผุดขึ้นมา แถวนั้นมีเสาโทรศัพท์ขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไรกันนะ ไม่เคยรู้มาก่อน พอสว่างก็ลองเกาะรั้วหลังห้องสำรวจดูอีกครั้ง ปรากฏว่า ตรงจุดที่เห็นดังกล่าวมีแค่ต้นไม้สูงใหญ่ค่ะ ที่จริงแถวนี้เมื่อ 7-8 ปีก่อนเป็นป่าหมด ป่าแถวนี้เยอะมากค่ะ มองดูรอบๆ ไม่เห็นเสาอากาศอะไรเลยนะคะ
ทีนี้ก็ลองสังเกตหาดวงไฟลูกนั้นเกือบทุกคืน และก็เจอค่ะ ดวงไฟลูกนี้ที่เราเห็น มักจะปรากฏตอนดึกๆหลังเที่ยงคืน มันจะอยู่บนยอดไม้ นิ่ง ไม่เคลื่อนที่ มีเพียงแสงกระพริบ คาดว่ามันคงอิ่ม จะเฝ้าเวรยามตรงยอดไม้จดถึงเช้าค่ะ ก่อนพระอาทิตย์ขึ้น
วันเสาร์นัดเพื่อนสองคน ขอเป็นนามสมมุติละกัน เอ กับ บี เอพักหอใน บีพักหอแถวๆเรา เปรียบเทียบคือบีพักหอหน้าหมู่บ้าน เราพักหอท้ายหมู่บ้าน คืนนั้นหนึ่งทุ่ม เราทั้งสามทำกับข้าวกินด้วยกัน ก็ต้องบริการเพื่อนหน่อยค่ะเปิดไฟทุกดวง หลังห้องพร้อมแล้วชี้บอก เอกับบี กับสิ่งที่เราเคยเห็น อันความจริงไฟดวงนั้น เวลาทุ่มหนึ่งมันก็เริ่มขึ้นแล้ว จะค่อยๆขึ้น มันยังอยู่ระดับต่ำๆ ต้นไม้ประมาณนั้นค่ะ แอบๆหน่อย แต่ก็จะเห็นแสง บอกเอ เอนี้เพ่งใหญ่ เพ่งเกือบตลอดค่ะ ท่ามกลางแสงไฟ กินกันจนอิ่มก็ สี่ทุ่มกว่าค่ะ เลยบอกให้เอนอนกับเรา เพราะมันดึกแล้ว ขับรถไปหอในมันก็เปลี่ยวๆ แถมเอยังเป็นประจำเดือนอยู่ด้วย ตามความเชื่อนะคะ ผู้หญิงเป็นประจำเดือนไม่ควรออกไปไหนคนเดียวยามวิกาลอะไรประมาณนี้เป็นช่วงที่มารผจญได้ง่ายสำหรับใครที่กำลังดวงตกอ่ะค่ะ เป็นเด็กดีค่ะเชื่อฟังผู้ใหญ่เขา
เรากับเอก็เลยขับรถมอไซค์ไปส่งบีกัน เราขับ เอนั่งท้าย โดยมีบีขับรถตามไปอีกคัน บีบอกว่าส่งแค่หน้าปากวอยสี่แยกก็ได้ เราก็โอเค พอถึงสี่แยกก็แยกทางกลับ เอ่อ ตอนขับออกจากหอมีรถยนต์สวนทางมาด้วยนะคะคันหนึ่ง พอเลี้ยวจะกลับหอ ด้วยว่าดึกแล้ว เช้าบ้านเข้านอนกัน แต่พอเห็นวัยรุ่นนักศึกษาบ้างสำหรับจรขาเที่ยว แต่ทางที่มาหอเราทางเปลี่ยวค่ะ ไม่มีไฟตามทาง อาศัยแสงไฟจากรั้วหอเอา พอมาถึงร่มไม้ไม่ใหญ่มาก ก็เจอดวงไฟสีแดงกระพริบ ข้างทางเลยหอออกไป ในใจ คิด ตูเจอดีเข้าให้แล้ว เราไม่ได้เห็นคนเดียวนะ เอก็เห็น ณ ตอนนั้นบิดเร่งอย่างเดียวให้ตูเข้าหอก่อนเหอะ พอมาถึงใกล้หอ จู่ๆก็มีมอไซค์คันหนึ่งขับมา ไม่รู้เหมือนกันนะว่ามอไซค์คันนั้นจะเห็นหรือเปล่า พอไฟหน้าของมอไซค์คันนั้นตกกระทบ ดวงไฟสีแดงนั้นก็หายไป หายไปต่อหน้าเรากับเอเลยล่ะค่ะ
ขึ้นห้องมา เอก็ถามว่าเห็นเหมือนกันไหม ตอบพร้อมพยักหน้าว่าเห็นค่ะ เอว่าตอนแรกจะทักเตือนเราว่าขับช้าๆหน่อยมีรถข้างหน้า แต่ในตอนนั้น ต่างคนก็ต่างพูดไม่ออกค่ะ เอคิดว่าเป็นไฟท้ายรถยนต์ก่อนหน้า หากก็สงสัยว่าทำไม ถึงเห็นไฟแดงข้างเดียวแถมยังกระพริบอีก ตอนนั้นเถียงกับเอ มันใช่ล่ะ ไม่ใช่ไฟท้ายรถยนต์หรอก มันคือไฟดวงนั้น สังเกตุดีๆมันอยู่สูงกว่าท้ายกระบะรถยนต์อีก สูงกว่าระดับสายตาด้วย เอยังคิดต่อ เอ้อไฟท้ายอะไรจะกระพริบอยู่ข้างทาง
เอว่าตอนที่เราออกไปซื้อของมาเพิ่ม เอก็ได้ชี้ให้บีดูด้วยนะ ที่ระเบียงหลังห้อง แบบเกาะรั้วดู เอบอกว่า บีไม่เห็น แต่ในขณะนั้น เอก็ยังเห็นอยู่นะ เหมือนแอบอยู่ใต้ต้นไม้ ช่วงหัวค่ำ ไฟลูกนั้นจะยังไม่ขึ้นสูงอ่ะคะ (เป็นช่วงที่มันเริ่มออกหากิน คิดอ่ะนะ)
ทั้งคืนก็ได้แต่คิดกลัว ด้วยความเราคิดว่าตัวเองชินก็ไม่ปิดประตูหลังห้อง เพราะขี้ร้อนอ่ะค่ะ ปิดแค่บานมุ้งลวดก็พอ คืนนั้นก็ไม่ได้เจอดี ก็ยังเห็นปกติ หลังเที่ยงคืนมันจะมอยู่ที่ยอดไม้ตรงที่ประจำ
พอมาถึงคืนวันอาทิตย์ ใกล้วันพระ คือวันจันทร์เป็นวันพระค่ะ สองทุ่มเราก็ไปเกาะรั้วชมธรรมชาติยามกลางคืนปกติ ไม่มีดาว เห็นแค่แสงไฟบ้านคนไม่กี่หลัง ทุ่งนาเงียบอ้างว้าง พอมองตรงจุดที่เคยเห็นประจำ ก็ใจชื้น ดีจังคืนนี้ไม่เห็น สงสัยใกล้วันพระมันเลยงดล่าตระเวน
เมื่อ 5 ทุ่ม เราก็มาเพื่อจะเข้าห้องน้ำ ห้องน้ำอยู่หลังห้องอ่ะคะ ก็เกาะรั้วดูก็ยังใจชื้น ไม่เห็นแฮะ เออคงจะงดจริงๆนั้นแหละ เลยกวาดตามอเลยค่ะ จากขวามือมองไปเรื่อยๆจนมาซ้ายมือ ตอนนั้นใจกระตุก สะดุ้งตกใจ ขวัญหายแต่กรี๊ดไม่ออกค่ะ (เป็นธรรมดาของเรา เมื่อเจอสิ่งลี้ลับมักกรี๊ดไม่ออก) คือ ไฟดวงนั้นมาอยู่หลังหอค่ะ ไกลออกไปหน่อยๆเยื้องๆค่ะ ห้องเราเป็นห้องแถวกลางค่ะ ถ้าจะกะ ก็สักสองห้องถัดไป แต่มันก็ไม่ได้เข้าใกล้หอมากนะคะ เห็นชัดเลยค่ะแค่แวบๆว่า เป็นไฟดวงแดงกระพริบ ลอยได้หน่อยๆ แม่ก็จ้ำอ้าวเข้าห้องน้ำแบบไม่ทันเปิดไฟ (ไม่ใจเด็ดเผชิญตาต่อตานะคะ เค้ากลัวววววว)  ตัวสั่น มือสั่น ขาสั่น ไปตั้งสติอยู่ในห้องน้ำสักพักใหญ่ๆก่อนจะค่อยๆใจกล้าวิ่งเข้าห้อง ดีนะคะ ตอนวิ่งเข้าห้อง มันหายไปแล้ว รีบปิดประตูหลังห้องทันที ร้อนก็ต้องทนค่ะ
คิดว่ามันคงมาเตือน ว่ามันรู้แล้ว รู้นะ ว่าเราเห็นมัน มันคงไม่อยากให้เราไปกวนมันมั้ง เพราะก่อนหน้าเคยฝันเห็นมันค่ะ หลายอาทิตย์แล้ว ฝันว่า ไอ้ลูกไฟที่เราเห็นอ่ะ อยู่ๆก็มาเข้าใกล้เรา แล้วมันก็ค่อยๆเผยหัวคนออกมา เป็นหัวผู้หญิงหน้าแก่ค่ะผมสีดำยาว เราเห็นแค่นั้น มันก็ขู่ก็อาละวาดใส่เราเลยค่ะ ฟังไม่รู้เรื่องเลย แต่ในฝันก็คิดว่าเป็นกระสือนะคะ (ส่วนใหญ่หากฝันร้ายๆมักไม่ค่อยเล่าให้ใครฟังหรอกค่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน) เราก็คิดต่อนะไม่ได้อยากกวนเลย แค่อยากถ่ายรูปมาแชร์ให้เพื่อนดูบ้าง แต่ก็นะ กล้องไม่ชัดค่ะ แหะๆๆๆๆ
ตอนนี้ก็ยังสงสัยนะคะ ว่าสิ่งที่เห็นคืออะไร เป็นดวงไฟสีแดงลูกเล็กๆ ขนาดกะได้ประมาณเท่ากำปั้นค่ะ เพื่อนบอกว่าอาจไม่ใช่กระสือ เพราะถ้ากระสือจะต้องดวงใหญ่หน่อย สีก็ไม่ใช่แดงสดอย่างนี้ มันอาจจะออกสีเหลืองนวลๆไปเขียวอะไรงี้
เพื่อนอีกคนก็บอกว่า อาจเป็นของก็ได้ จะมีเจ้าของ หรือไม่มีก็ไม่รู้ได้ แต่น่าจะเป็นของ อาจจะเป็นผีโพงก็ได้ แต่ของอย่างนี้มักอยู่ใกล้ทุ่งนาค่ะ อาจหากบหาเขียดอะไรกินในช่วงนี้ล่ะค่ะ
อ้อ อีกอย่าง ถึงแม้สังคมสมัยใหม่จะก้าวหน้า แต่เราก็ยังมีคนเฒ่าคนแก่อยู่นะคะ แถวๆนี้ ยังมีการสืบทอดกระสืออยู่ค่ะ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะคะ บอกเลยว่ามีจริงๆ
แต่ก็คิดว่าสิ่งที่เราเห็นไม่ใช่กระสือหรอกค่ะ เห็นแสงไฟ ดวงไฟนี้ก็หลบค่ะ แบบหายวับไปเลย
ใครเคยเห็นหรือรู้ก็บอกกันได้นะคะ
ตอนนี้เห็นเป็นประจำ ก็ได้แต่บอกตัวเอง ต้องอยู่ได้สิ แค่ต่างคนต่างอยู่ พยายามทำใจให้ชินอยู่ค่ะ