แค่คนคั่นเวลา

หลายๆคนคงเคยเป็นคนคั่นเวลาของใครสักคนที่เรารู้สึกดีรู้สึกพิเศษกับคนๆนั้น แต่สุดท้ายก็เป็นได้แค่คั่นเวลาเท่านั้นไม่สามารถเป็นมากกว่านั้นได้เลยใช่ไหมคะ สำหรับตัวจขกท.เองก็เช่นกันถือว่าขอแบ่งปันประสบการณ์หน่อยหล่ะกันนะคะ
   เรื่องของเรื่องเลยจขกท.เองเคยเล่นแอพแชทแอพหนึ่ง(ไม่ใช่Bee TalkหรือKakaoนะไม่ต้องเดากันหุหุ)แต่เลิกไปสักพักแล้วเพราะเบื่อ.....เบื่ออะไรอ่ะหรอ???
    "เบื่อพวกหน้าม้อ.....เบื่อพวกวัน ไนท์ สแตนท์.....เบื่อพวกหลงตัวเอง.....เบื่อพวกสาธยายรักพร่ำเพรื่อบลาๆๆ ที่บอกชอบแบบนั้นแบบนี้ตั้งแต่แรกเห็น(อีพวกนี้หลอกค่า หลอกเอาตังค์คุณนั่นแหละอย่าไปยุ่งเชียว.....อีปลิงดูดเลือด!!!)"
   และแอพนี้พวกเลสก็เยอะพอๆกะสาวประเภทสองเช่นกัน(นี่ตูเล่นแอพไรอยู่หว่าาาา??)ไม่ต้องถามนะว่าจขกท.เห็นของสาวๆมาแล้วกี่คน55555555555555 แต่ละนางถวายพลีตัวให้จขกท.ฝุดๆ(เผอิญจขกท.ก็เป็นคนหน้าตาดีบ้างไรบ้างงี้ พอๆจบๆๆ5555) แต่ตัวจขกท.เองชอบผู้ชายค่าไม่ได้ชอบผู้หญิง และที่กลับเข้ามาแอพนั้นก็เพื่อที่จะเช็คข่าวสารอัพเดตข่าวสารบ้างไม่ได้กะจะเข้าไปคุยอะไรกับใครเท่าไหร่เพราะอารมณ์เบื่อๆยังมีอยู่ แต่จู่ๆก็มีผู้ชายคนนึงเข้ามาทักตอนแรกจขกท.เองก็ไม่ได้คิดอะไรมากนะก็คงคิดว่าพวกนี้มาแนวจีบแบบหน้าม้อแน่นอน แต่.....เฮ้ย!!!มันไม่ใช่ว่ะการพูดการจานางมีชั้นเชิงพอตัวเลยคุยกันแล้วโอเคนะคุยได้เรื่อยๆสุดท้ายก็คุยกันผ่านทางไลน์กันส่วนแอพนั้นก็ปล่อยไป55555

   ต่อจากนี้จขกท.ขอเรียกผู้ชายคนนี้ว่าAนะคะ ส่วนคำพูดบางตอนระหว่างจขกท.กับAขอสงวนสิทธิ์ไว้หล่ะกันนะคะ ขอสรุปเป็นเนื้อเรื่องไปนะคะ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้กลัวเขาคนนั้นจะรู้อิอิ...
หลังจากที่จขกท.เองคุยกับAผ่านทางไลน์ส่วนใหญ่จะแชทกัน จู่ๆนางก็ขี้เกียจแชทเลยโทรเข้ามา.....ตาเถร!!!!ตกใจสิไม่ทันตั้งตัวเล่นโทรกันยังงี้เลยเพราะปกติกว่าจะยอมให้คนที่มาจากแอพโทรคุยนานนะแต่โทรมาขนาดนี้แล้วไม่รับก็น่าเกลียดตกลงเลยรับจ้า(ใจง่ายไปป่ะ???)
   บทสนทนาที่คุยกันนั้นส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องทั่วไปแบบคนชอบเที่ยวชอบกินอะไรประมาณนั้นเพราะโดยส่วนตัวจขกท.เป็นคนชอบเที่ยวชอบกินยิ่งไปแบบBackpackerยิ่งชอบใหญ่ ถึงเราสองคนจะคุยกันเรื่อยๆแต่ก็ไม่ได้แบบอาทิตย์นึงต้องทุกวันนะก็พอมีพื้นที่ระยะห่างบ้างเพราะตัวจขกท.เองกลัวใจตัวเองที่สุด(ก็บอกไปแล้วว่า"ใจง่าย")

  แต่ด้วยจขกท.เองเป็นคนเฮฮาปาจิงโกะชอบพูดชอบแซวขำๆก็มักจะแซวAเล่นๆบ้างหากมีปัญหาก็จะให้นางช่วยบ้างโดยเฉพาะเรื่องคอม(นางเป็นเด็กคอมส่วนจขกท.เป็นเด็กโรงแรม)
  เราสองคนคุยกันมาสักพักนางจึงถามว่า....
  A : "ไม่มีคนมาจีบหรอที่ทำงาน?"
  เรา : มี แต่ไม่เอาไม่อยากได้คนที่ทำงานเดียวกัน เข็ด!!!
  A : ขนาดนั้นเลย....ถ้าไม่อยากมีแฟนที่ทำงานเดียวกันแล้วอยากมีแฟนต่างที่ทำงานไหมล่ะ
  เรา :แม่บอกว่าถ้าหาดีกว่าตอนที่โสดไม่ได้ก็อย่ามีดีกว่า (ในใจเรา เฮ้ยยยยยยยยยยย!!!.....นางจีบอ่ะ)
  A : หัวเราะจ้า.....
  
  นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้จขกท.เองรู้สึกอยากเปิดใจให้กับAทั้งๆที่ใจเราปิดตายมานานนับปีอีกทั้งก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องชีวิตเขามากมาย(ใครมันจะกล้าจู่โจมเร็วปานสายฟ้าแล่บล่ะ) จากที่คุยกันมาระยะหนึ่งจขกท.ก็พยายามชวนAมาเจอแต่ด้วยเวลาเลิกที่ไม่ตรงกันอีกทั้งนางยังเป็นคนรักครอบครัวมาก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นางเลิก4โมงครึ่งจขกท.เลิก6โมง จริงๆแล้วคนเราถ้าอยากจะเจอกันมันก็รอได้ป่ะอันนี้โกรธนางนะแต่จะโกรธนางในฐานะไรล่ะในเมื่อยังไม่ได้เป็นไรกัน55555
สุดท้ายเราเบื่อที่จะคอยถามว่าเมื่อไหร่เลยตัดบทไปว่า "ถ้าว่างเมื่อไหร่ก็ชวนเราเองล่ะกันนะขี้เกียจแล้ว"

ขอจบเรื่องไว้ตรงนี้ก่อนนะเดี๋ยวมาต่อให้ค่า......เข้ามาอ่านเข้ามาเม้นท์ได้แต่อย่าว่าจขกท.แรงๆนะเผอิญเป็นคนอ่อนไหวอิอิ