-- ไปทางไหนดี --

เราเครียดเรื่องงานมาก

ยิ่งเครียดมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้ตัวเองว่าชอบทำอาหาร ชอบทำขนม แต่เราทำไม่ค่อยเป็น ทำไม่เก่ง แต่ชอบและมีความสุขทุกครั้งที่พยายามที่จะฝึกทำ (หัดทำอยู่ค่ะ ตามเวลาที่มี)

ยอมรับว่า ยังมีกิเลสอยู่ค่ะ เลยยังไม่กล้าตัดสินใจ ทั้งเรื่องค่าตอบแทน และที่สำคัญ
เรารักงานเรา เรียนหนัก สอบมาตั้งนานกว่าจะได้มา
แต่เราเหนื่อยและท้อเรื่องงาน และหลายอย่างรอบๆตัว

บอกเลย ว่า นั่งร้องไห้คนเดียวบ่อยๆ ที่ทำงาน ที่บ้าน (ไม่มีใครเห็น รู้แน่นอน )

ทำไงดีค่ะ ? ลาออกเลยดีไหม เดินหน้าไปเรียนทำอาหาร ทำขนม แบบจริงจัง
หรือ อดทนต่อไป อย่าอ่อนแอ เหมือนเด็กไม่รู้จักโต

ขอบคุณมากนะคะ


เราเป็น อัยการ ค่ะ (ตกใจไหม อ่อนแอเน๊าะ ไม่สมกับอาชีพนี้เลย).

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 13
ขอบคุณนะคะ

เราเมื่อวาน ได้เดินเข้าขอคุยกับท่านผู้พิพากษา ที่เราเคารพมาก (เป็นอาจารย์เราด้วย)
ท่านให้ข้อคิดเราหลายอย่างค่ะ

มีสิ่งหนึ่ง ท่านถามเราว่า ~ คุณพ่อเราสบายดีไหม ~ เราสบายดีไหม
เราตอบว่า คุณพ่อเราสบายดี แม้จะอายุมากแต่ยังแข็งแรง ทำงานอยู่เลย
ส่วนเรา นอกจาก เรื่อง งาน แล้วที่เครียด ก็ไม่ค่อยมีอะไรมาก

ท่านบอกว่า คุณพ่อเราก็สบายดี เราก็ไม่ได้เป็นมะเร็ง หรือโรคร้าย อะไร
แล้วเราจะคิดมาก เครียด ไปทำไหม  ทำวันนี้ให้ดีที่สุด พรุ่งนี้ก็คืออีกวัน...

สิ่งที่จะแย่และเกิดขึ้นกับเรา ก็แค่ ไม่ได้เป็น "อัยการ" แค่นั้นเอง

เราฟังแล้ว ใช่จริงๆด้วย เราต้องสู้สินะ เราไม่ได้เป็นอะไรมีอะไรร้ายแรงเกิดกับเราเลย
ถ้าไม่ไหว สุดๆจริงๆก็แค่ วางตำแหน่ง วางกิเลส ลง

เราจะสู้ค่ะ เราชอบงานเรานะ แต่ยอมรับว่า บางทีก็เอาอารมณ์ส่วนตัวเข้าไปเยอะ เช่น คดีข่มขืน โดยเฉพาะ กับเด็กๆๆ
เราสงสาร ..... บรรยายไม่ถูกค่ะ มันเจ็บปวดนะ ที่คนร้ายสามารถ ทำกับเด็ก โดยเฉพาะ คนที่เด็กไว้ใจ ได้ลง....
สายตาเด็ก สายตาพ่อแม่เด็ก มันเจ็บ .. ส่วนคนที่ทำ สายตาจะเย็นชา ต่างกันเลยค่ะ ....
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่