สวัสดีค่ะเพื่อนๆ
ต้องบอกก่อนนะคะว่าเพิ่งสมัครเล่นครั้งแรก เล่นไม่ค่อยเปนนะคะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ
เราคบกะแฟนมาเกือบ 4 ปีละ คบกันตั้งแต่สมัยเรียน ปี 1
ตอนนั้นทำงานด้วยเรียนไปด้วย ทำงานหลังเลิกเรียนค่ะ เลยเจอกันที่นั่นล่ะค่าา
ขอย้อนไปสมัยเรียนเลยนะคะ
ช่วงแรกๆที่คบกันมีปัญหากันบ่อยมาก เราร้องไห้เป็นว่าเล่นเลยล่ะ....
2-3 เดือนแรก กับเรื่องที่ไม่ไหวจริงๆ ก็เรื่องผู้หญิงเนี่ยะล่ะ
ผุ้หญิงคนนั้นก็เพื่อนร่วมงาน ละก็เป็นเพื่อนเรานี่แหละคะ
(ลืมบอกไปว่าแฟนเราเป็นคนหล่อเหลาเอาการเลยหล่ะ ปนเจ้าชู้นิดๆ นั่นแหละสเปคสาวๆเลย)
แต่แล้ว....ก็แอบนัดเจอกันนอกรอบด้วยนะ คืนนั้น วันที่เรามีธุระไปต่าง จว. ต้องค้างคืน
รุ้ได้ไงหรอ..... เราเช็คเบอร์โทรออกของแฟนจาก e-service เลยรุ้เลยว่าพวกมันแอบแทงข้างหลังมานานแล้วว!!!!
พอเราจับได้ แฟนเราก็ทำเป็นโมโหนั่นนี่ สารพัด เกือบเลิกกันละ แต่สุดท้ายเค้าก็ยอม ย้อมย้ายหอมาอยู่กินกับเราเลย ช่วงนั้นคบกันได้ 4 เดือนเองค่ะ
ก็ยอมให้อภัยนะ เพราะรักเค้ามากๆเลย การกินอยู่กันครั้งนี้ทางบ้านเขารับรุ้ค่ะ แต่ทางบ้านเราไม่รุ้
หลังจากนั้นมาเค้าก็ดีมาตลอดนะ (หมายถึงเรื่องผู้หญิงน่ะ) เรื่องอื่นๆ ไม่เข้าใจกันก็เยอะเลย สารพัดจิงๆ ไม่รุ้ว่าทนได้ยังไง
จบเรียนจบ ปี 2 ปวส. แล้วก็ต่างคนต่างหาทำงานใหม่ ทำคนละที่แต่ก็ยังกินอยู่ด้วยกันอย่างเดิม
ไม่ค่อยมีเวลาตรงกันเท่าไหร่ วันหยุดไม่ตรงกันด้วย นานๆไปเลยทำให้เราสองคนติดนิสัยแบบกินใครกินมัน หิวก็หากินเอง น้อยมากที่จะได้มานั่งกินข้าวด้วยกัน ช่วงนั้นเค้าจะติดเกมมากๆ ชอบเล่นเกมยุในห้องไม่ไปไหนเลย เราก็แอบดีใจนิดๆนะ ไม่ไปเที่ยวไม่กินเหล้า น่ารักที่สุ้ดดด
---------------------------------------------
เค้าก็ดีมาตลอดจนคบกันได้ 3 ปี 5 เดือน เขาเริ่มไปติดเหล้ากับเพื่อนๆ ช่วงนั้นดื่มทุกวันแทบจะไม่หยุดเลย พอกลับมาห้องก็ดึกละ
เราก็ทั้งห่วงทั้งคิดหนักว่าทำไมติดเหล้าขนาดนี้ แล้ววันนึงเรามีธุระต้องไปค้างต่าง จว. 2 คืน เอาอีกแล้วอ่ะเขาถือโอกาสนอกใจอีกครั้ง
ผุ้หญิงคนนั้นก็มาจากการแนะนำจากพวกเพื่อนๆเขานั่นแหละคะ เพื่อนๆแต่ละคนนี้แบบว่าแบทบอย เห้ออ.... เหนื่อยใจจิงๆ
คืนที่เราอยู่ต่าง จว. เราแอบล็อคอินเฟสบุ้คเขาล่ะ เรามีพาสเวิร์ดเฟสเขา จนมาเจอความจริงว่าแอบคุยกับผู้หญิงคนนึงอยู่ถึงขั้นแลกเบอร์แล้วด้วย เจอข้อความกำลังโทรเฟสอยู่......
เราก็เลื่อนไปอ่านข้อความ ข้อความไม่ปะติดปะต่อ เขาคงลบทิ้งไปเยอะ เราเลยแอบสวมรอยขอเบอร์ผูหญิงคนนั้น และก็โทไปบอกให้เลิกยุ่งซะเพราะเราเป็นแฟนเขา
ส่วนแฟนเรา แก้ตัวสารพัดอีกตามเคย
บอกว่าจะเลิกคุยกับผุหญิงคนนั้น แล้วก็เปลี่ยนรหัสเฟสหนีเราเลย....
แล้วคืนที่ 2 เขาก็ไปกินเหล้าตามปกติ ส่วนเรายังอยู่ต่าง จว. พอเที่ยงคืนปุ้บ โทหาไม่ติดแล้ว แน่นอน... ไปหาอีนั่นแล้ว
อันนี้ก็ไม่ได้แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นว่าพวกเค้าจะไปหากันรึป่าว แต่ปกติเค้าจะเปนคนที่ออนเฟสตลอด ไม่เคยปิดเครื่องนานขนาดนี้ เฮ้อ....ถอนหายใจยาวๆ เหนื่อยจิงๆกับการมานั่งระแวงอะไรแบบนี้
แล้ววันสุดท้ายก่อนกลับจากต่าง จว. เราโกหกเขาบอกว่าตกเครื่อง ช่วงนั้น เวลา 19.30 น. จริงๆเวลานั้นเป็นเวลาเครื่องใกล้ขึ้นละ
เขาก็บอกว่างั้นจะหลับละนะ เพลียมาก เราก็โอเค งั้นก็นอน....
20.40 น. เราก็ขึ้นเครื่องมาถึงละ เรารีบเอาสัมภาระไปเก็บที่บ้านเพื่อน ละก็ไปแอบดูเขาที่ห้อง ปรากฏว่าอาบน้ำแต่งตัวเส็ดเรียบร้อย เราเคาะห้อง พอเปิดประตูมา เขาก็ตกใจสิ แล้วพูดประมานว่า ไหนว่าตกเครื่อง เราเลยถามไปว่าแต่งตัวหล่อแบบนี้จะไปไหนหรอ และแล้วเค้าก็ไม่ตอบ ถอดเสื้อผ้าเข้าไปหลับ คือไรเนี่ย??
คืนนั้นเราเชคการโทรใน e-service และก็เจอ โทหาผุ้หญิงคนนั้นทุกชั่วโมง ไม่โทหาเราเลย น่าน้อยใจจิงๆ ทะเลาะกันยกใหญ่ เขาก็บอกจะเลิกกะเราอย่างเดียวเลย หาเหตุผลว่าเราผิดนู้นนั่นนี่ เฮ้อ...คนหมดใจรั้งให้ตายก็ไปอยู่ดี เรานอนไม่หลับแล้วล่ะ แต่เขายังนอนต่อ
เช้าอีกวันเขาบอกว่ามีธุระต้องค้างคืนบ้านแม่
คืนนั้นเราก็โทหาเค้าไม่ติดเลย เลยต้องโทหาแม่เขาถามว่าเขาถึงบ้านรึยัง เพราะทางเปลี่ยวเป็นทางชันขึ้นดอย วันนั้นฝนตกและดึกแล้วด้วย แม่เขาบอกว่าเขามาบ้านแม่แป้บเดียวเขาก็รีบลงไปแล้ว แม่เลยถามฉันกลับมาว่ายังไม่ถึงหออีกหรอ น่าจะถึงตั้งนานแล้ว
เราเลยตัดสินใจไปดูที่หอเพื่อนเขา ปรากฏว่ากำลังกินเหล้ากันใหญ่เลย เราเลยยุหน้ารั้วไม่เขาไปให้เห็น สักพักเขาก็ขับรถออกมาถึงหน้ารั้วแล้วก็มาเจอเราเข้าจังๆ เขาก็ทำเป็นโมโหว่าเราสารพัด
บอกเราให้กลับไปก่อน เราขอร้องให้กลับเที่ยงคืนนะ นางก็เออออห่อหมกตกลงไปงั้น เราเลยขับรถออกมาที่ปากซอยละก็จอดคุยโทสับกับเพื่อนแป้บนึง
ทันใดนั้นเขาก็รีบขับรถออกมาพอถึงปากซอยปุ้บคงเห็นเราอยู่ตรงนั้นแล้วล่ะ แต่ดันขับรถหนีเรา ตรงไปทางหอใกล้มหาลัยที่ผู้หญิงคนนั้นเรียนอยู่ ขับไวมากจนเราตามไม่ทัน
เราเลยตัดสินใจกลับห้อง มานั่งร้องไห้ ละก็รอจนถึงตี 1 ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมา
เราเลยตัดสินใจขนของทั้งหมดของเราออกจากหอคืนนั้น ไปอยู่บ้านเพื่อน คืนนั้นเขาไม่โทมาเลย แสดงว่าคืนนั่นคงไม่กลับมาแน่ๆ
จนแปดโมงเช้า เขาโทมา และเราก็ไม่รับสาย
สักพักก็เอาเบอร์คนอื่นโทรมา
เราไม่อยากพูดอะไรมากมาย ก็แค่บอกว่าโชคดี
เขาก็บอกเราแบบนั้นเช่นกัน.......
ความคิดในใจ ณ ตอนนั้นเหมือนเจ็บจนชา ไม่มีแรงทำอะไรเลย ที่คบกันมา เขาไม่คิดถึงความรุ้สึกดีๆที่มีให้กันบ้างหรอ.....
พอดึกๆก็โทมาหาอีกรอบ คุยกันพักใหญ่ ขอร้องให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิม บอกว่าสงสารเราที่ได้ยินเสียงเราร้องไห้ (เราไม่เคยร้องไห้โคตรๆแบบนี้เลย)
บอกว่ารักเรามากและจะไม่ทำอีกแล้ว เขามารับเราที่บ้านเพื่อนและขนของๆเรากลับเหมือนเดิม..... ใจเรายังชาอยู่ เพราะทำอะไรไม่ถูก ด้วยความที่รักเขามาก เลยยอมกลับแต่โดยดี
---------------------------------------------
ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ดีกับเรามากขึ้น ยอมหลายๆเรื่อง แม้กระทั่งเรื่องกินเหล้าลดน้อยลงมาก จริงๆแล้วนิสัยส่วนตัวเขาก็ดีกับเรามากๆเหมือนกัน
และแล้วก็มาถึงวันนี้ คบกันได้ 3 ปี 9 เดือน เขาแอบคุยกับผูหญิงที่เป็นญาติห่างๆ ผู้หญิงคนนั้นแอบชอบแฟนเรามานาน ทั้งๆที่เป็นญาติกัน แต่เรามั่นใจว่าแฟนเราคงไม่คิดอะไรกับเขาหรอก
เขาคุยกันกับคนนั้นทั้งๆที่เราก็นั่งอยู่ในห้องกับเขา
เราถามว่าคุยกะใคร เขามีพิรุจรีบเอาโทรศัพท์หนีไปเข้าห้องน้ำทันที
เราก็แอบล้อคอินเฟสเขา ไปเห็นเขาคุยกัน ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าชอบแฟนเรา แต่แฟนเราไม่ค่อยเล่นด้วย แล้วก็ลบข้อความทิ้ง
เราเลยถามแฟนว่านี่อะไรกันเนี่ย ถึงขั้นต้องแอบไปคุยในห้องน้ำเลยหรอ???
เขาเลยเปลี่ยนรหัสเฟสหนีอีกแล้ว เขาก็คงไม่อยากให้เราเห็นจริงๆกลัวเข้าใจผิด
สุดท้ายก็ทะเลาะกัน
จริงๆถ้าคุยกันดีๆให้เราเห็น เราก็คงไม่คิดมากหรอกใช่ไหมคะเพื่อนๆ แต่แอบไปคุยในห้องน้ำแล้วแอบลบข้อความด้วยมันชักจะแปลกๆละ
**เขาก็อ้างสารพัด บอกว่าที่ผ่านมาเหมือนฝืนใจอยู่กับเรา ไม่เคยรักเราเต็มร้อยเลย ทัศนคติไม่ตรงกันในหลายๆเรื่อง กลัวว่าวันข้างหน้าถ้าแต่งงานไป กลัวอยู่ด้วยกันไม่ได้ พยายามจะเลิกกับเราตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว (สรุปคือยังไง เราทำไรผิด)---!
เราก็ถามเขาว่าต้องการอะไร พูดมาตรงๆ
เขาก็บอกว่าอยากเลิก เพราะว่าเรายังไม่ใช่เนื้อคู่ และยังไม่ใช่สำหรับเขา
.....จุกสิ!!!!!! ที่ผ่านมาเรียกว่าอะไร ครั้งนี้เจ็บสุดๆ ตอนนั้นมีโอกาสเลิกกับเราครั้งนึงแล้ว ทำไมไม่ตัดให้ขาด จะยื้อเราให้กลับมาอีกทำไม
ไม่เคยคิดเลยว่าคำพูดพวกนี้มันออกจากปากเขามาได้ยังไง
ผ่านมา2 วัน และแล้วก็ตัดสินใจถามเขาอีกครั้ง ว่าขอยืนยันอีกทีได้ไหมว่าจะเลิกรึเปล่า เพราะหลังจากนี้จะเป็นการเลือกทางเดินแล้ว ถ้าอยากมีกันอยู่ก็จงซื่อสัตย์ต่อกัน แต่ถ้าไม่อยากมีกันก็ขอให้เลือกเดินคนละทาง....
สุดท้ายคำตอบที่เขาให้มาคือ "ไม่เลิก ยังรักเราอยู่"
อยากถามเพื่อนๆว่าเราควรทำไงต่อไปดี สรุปว่าเขารักเราหรือไม่รัก สิ่งที่เขาพูดมามันคือความในใจเขาทั้งหมด พอเราบอกให้เลือกจริงๆ เขากลับเลือกที่จะอยู่ต่อ เมื่อเราเข้ากันไม่ได้ ทำไมเขาไม่เลือกเดินคนละทาง ควรทำไงต่อดีคะเพื่อนๆ ช่วยแนะนำที
ปล. ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ
คบกับแฟนมาเกือบ 4 ปี เค้าบอกว่าเราไม่ใช่ คืออะรายยย??????
ต้องบอกก่อนนะคะว่าเพิ่งสมัครเล่นครั้งแรก เล่นไม่ค่อยเปนนะคะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ
เราคบกะแฟนมาเกือบ 4 ปีละ คบกันตั้งแต่สมัยเรียน ปี 1
ตอนนั้นทำงานด้วยเรียนไปด้วย ทำงานหลังเลิกเรียนค่ะ เลยเจอกันที่นั่นล่ะค่าา
ขอย้อนไปสมัยเรียนเลยนะคะ
ช่วงแรกๆที่คบกันมีปัญหากันบ่อยมาก เราร้องไห้เป็นว่าเล่นเลยล่ะ....
2-3 เดือนแรก กับเรื่องที่ไม่ไหวจริงๆ ก็เรื่องผู้หญิงเนี่ยะล่ะ
ผุ้หญิงคนนั้นก็เพื่อนร่วมงาน ละก็เป็นเพื่อนเรานี่แหละคะ
(ลืมบอกไปว่าแฟนเราเป็นคนหล่อเหลาเอาการเลยหล่ะ ปนเจ้าชู้นิดๆ นั่นแหละสเปคสาวๆเลย)
แต่แล้ว....ก็แอบนัดเจอกันนอกรอบด้วยนะ คืนนั้น วันที่เรามีธุระไปต่าง จว. ต้องค้างคืน
รุ้ได้ไงหรอ..... เราเช็คเบอร์โทรออกของแฟนจาก e-service เลยรุ้เลยว่าพวกมันแอบแทงข้างหลังมานานแล้วว!!!!
พอเราจับได้ แฟนเราก็ทำเป็นโมโหนั่นนี่ สารพัด เกือบเลิกกันละ แต่สุดท้ายเค้าก็ยอม ย้อมย้ายหอมาอยู่กินกับเราเลย ช่วงนั้นคบกันได้ 4 เดือนเองค่ะ
ก็ยอมให้อภัยนะ เพราะรักเค้ามากๆเลย การกินอยู่กันครั้งนี้ทางบ้านเขารับรุ้ค่ะ แต่ทางบ้านเราไม่รุ้
หลังจากนั้นมาเค้าก็ดีมาตลอดนะ (หมายถึงเรื่องผู้หญิงน่ะ) เรื่องอื่นๆ ไม่เข้าใจกันก็เยอะเลย สารพัดจิงๆ ไม่รุ้ว่าทนได้ยังไง
จบเรียนจบ ปี 2 ปวส. แล้วก็ต่างคนต่างหาทำงานใหม่ ทำคนละที่แต่ก็ยังกินอยู่ด้วยกันอย่างเดิม
ไม่ค่อยมีเวลาตรงกันเท่าไหร่ วันหยุดไม่ตรงกันด้วย นานๆไปเลยทำให้เราสองคนติดนิสัยแบบกินใครกินมัน หิวก็หากินเอง น้อยมากที่จะได้มานั่งกินข้าวด้วยกัน ช่วงนั้นเค้าจะติดเกมมากๆ ชอบเล่นเกมยุในห้องไม่ไปไหนเลย เราก็แอบดีใจนิดๆนะ ไม่ไปเที่ยวไม่กินเหล้า น่ารักที่สุ้ดดด
---------------------------------------------
เค้าก็ดีมาตลอดจนคบกันได้ 3 ปี 5 เดือน เขาเริ่มไปติดเหล้ากับเพื่อนๆ ช่วงนั้นดื่มทุกวันแทบจะไม่หยุดเลย พอกลับมาห้องก็ดึกละ
เราก็ทั้งห่วงทั้งคิดหนักว่าทำไมติดเหล้าขนาดนี้ แล้ววันนึงเรามีธุระต้องไปค้างต่าง จว. 2 คืน เอาอีกแล้วอ่ะเขาถือโอกาสนอกใจอีกครั้ง
ผุ้หญิงคนนั้นก็มาจากการแนะนำจากพวกเพื่อนๆเขานั่นแหละคะ เพื่อนๆแต่ละคนนี้แบบว่าแบทบอย เห้ออ.... เหนื่อยใจจิงๆ
คืนที่เราอยู่ต่าง จว. เราแอบล็อคอินเฟสบุ้คเขาล่ะ เรามีพาสเวิร์ดเฟสเขา จนมาเจอความจริงว่าแอบคุยกับผู้หญิงคนนึงอยู่ถึงขั้นแลกเบอร์แล้วด้วย เจอข้อความกำลังโทรเฟสอยู่......
เราก็เลื่อนไปอ่านข้อความ ข้อความไม่ปะติดปะต่อ เขาคงลบทิ้งไปเยอะ เราเลยแอบสวมรอยขอเบอร์ผูหญิงคนนั้น และก็โทไปบอกให้เลิกยุ่งซะเพราะเราเป็นแฟนเขา
ส่วนแฟนเรา แก้ตัวสารพัดอีกตามเคย
บอกว่าจะเลิกคุยกับผุหญิงคนนั้น แล้วก็เปลี่ยนรหัสเฟสหนีเราเลย....
แล้วคืนที่ 2 เขาก็ไปกินเหล้าตามปกติ ส่วนเรายังอยู่ต่าง จว. พอเที่ยงคืนปุ้บ โทหาไม่ติดแล้ว แน่นอน... ไปหาอีนั่นแล้ว
อันนี้ก็ไม่ได้แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นว่าพวกเค้าจะไปหากันรึป่าว แต่ปกติเค้าจะเปนคนที่ออนเฟสตลอด ไม่เคยปิดเครื่องนานขนาดนี้ เฮ้อ....ถอนหายใจยาวๆ เหนื่อยจิงๆกับการมานั่งระแวงอะไรแบบนี้
แล้ววันสุดท้ายก่อนกลับจากต่าง จว. เราโกหกเขาบอกว่าตกเครื่อง ช่วงนั้น เวลา 19.30 น. จริงๆเวลานั้นเป็นเวลาเครื่องใกล้ขึ้นละ
เขาก็บอกว่างั้นจะหลับละนะ เพลียมาก เราก็โอเค งั้นก็นอน....
20.40 น. เราก็ขึ้นเครื่องมาถึงละ เรารีบเอาสัมภาระไปเก็บที่บ้านเพื่อน ละก็ไปแอบดูเขาที่ห้อง ปรากฏว่าอาบน้ำแต่งตัวเส็ดเรียบร้อย เราเคาะห้อง พอเปิดประตูมา เขาก็ตกใจสิ แล้วพูดประมานว่า ไหนว่าตกเครื่อง เราเลยถามไปว่าแต่งตัวหล่อแบบนี้จะไปไหนหรอ และแล้วเค้าก็ไม่ตอบ ถอดเสื้อผ้าเข้าไปหลับ คือไรเนี่ย??
คืนนั้นเราเชคการโทรใน e-service และก็เจอ โทหาผุ้หญิงคนนั้นทุกชั่วโมง ไม่โทหาเราเลย น่าน้อยใจจิงๆ ทะเลาะกันยกใหญ่ เขาก็บอกจะเลิกกะเราอย่างเดียวเลย หาเหตุผลว่าเราผิดนู้นนั่นนี่ เฮ้อ...คนหมดใจรั้งให้ตายก็ไปอยู่ดี เรานอนไม่หลับแล้วล่ะ แต่เขายังนอนต่อ
เช้าอีกวันเขาบอกว่ามีธุระต้องค้างคืนบ้านแม่
คืนนั้นเราก็โทหาเค้าไม่ติดเลย เลยต้องโทหาแม่เขาถามว่าเขาถึงบ้านรึยัง เพราะทางเปลี่ยวเป็นทางชันขึ้นดอย วันนั้นฝนตกและดึกแล้วด้วย แม่เขาบอกว่าเขามาบ้านแม่แป้บเดียวเขาก็รีบลงไปแล้ว แม่เลยถามฉันกลับมาว่ายังไม่ถึงหออีกหรอ น่าจะถึงตั้งนานแล้ว
เราเลยตัดสินใจไปดูที่หอเพื่อนเขา ปรากฏว่ากำลังกินเหล้ากันใหญ่เลย เราเลยยุหน้ารั้วไม่เขาไปให้เห็น สักพักเขาก็ขับรถออกมาถึงหน้ารั้วแล้วก็มาเจอเราเข้าจังๆ เขาก็ทำเป็นโมโหว่าเราสารพัด
บอกเราให้กลับไปก่อน เราขอร้องให้กลับเที่ยงคืนนะ นางก็เออออห่อหมกตกลงไปงั้น เราเลยขับรถออกมาที่ปากซอยละก็จอดคุยโทสับกับเพื่อนแป้บนึง
ทันใดนั้นเขาก็รีบขับรถออกมาพอถึงปากซอยปุ้บคงเห็นเราอยู่ตรงนั้นแล้วล่ะ แต่ดันขับรถหนีเรา ตรงไปทางหอใกล้มหาลัยที่ผู้หญิงคนนั้นเรียนอยู่ ขับไวมากจนเราตามไม่ทัน
เราเลยตัดสินใจกลับห้อง มานั่งร้องไห้ ละก็รอจนถึงตี 1 ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมา
เราเลยตัดสินใจขนของทั้งหมดของเราออกจากหอคืนนั้น ไปอยู่บ้านเพื่อน คืนนั้นเขาไม่โทมาเลย แสดงว่าคืนนั่นคงไม่กลับมาแน่ๆ
จนแปดโมงเช้า เขาโทมา และเราก็ไม่รับสาย
สักพักก็เอาเบอร์คนอื่นโทรมา
เราไม่อยากพูดอะไรมากมาย ก็แค่บอกว่าโชคดี
เขาก็บอกเราแบบนั้นเช่นกัน.......
ความคิดในใจ ณ ตอนนั้นเหมือนเจ็บจนชา ไม่มีแรงทำอะไรเลย ที่คบกันมา เขาไม่คิดถึงความรุ้สึกดีๆที่มีให้กันบ้างหรอ.....
พอดึกๆก็โทมาหาอีกรอบ คุยกันพักใหญ่ ขอร้องให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิม บอกว่าสงสารเราที่ได้ยินเสียงเราร้องไห้ (เราไม่เคยร้องไห้โคตรๆแบบนี้เลย)
บอกว่ารักเรามากและจะไม่ทำอีกแล้ว เขามารับเราที่บ้านเพื่อนและขนของๆเรากลับเหมือนเดิม..... ใจเรายังชาอยู่ เพราะทำอะไรไม่ถูก ด้วยความที่รักเขามาก เลยยอมกลับแต่โดยดี
---------------------------------------------
ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ดีกับเรามากขึ้น ยอมหลายๆเรื่อง แม้กระทั่งเรื่องกินเหล้าลดน้อยลงมาก จริงๆแล้วนิสัยส่วนตัวเขาก็ดีกับเรามากๆเหมือนกัน
และแล้วก็มาถึงวันนี้ คบกันได้ 3 ปี 9 เดือน เขาแอบคุยกับผูหญิงที่เป็นญาติห่างๆ ผู้หญิงคนนั้นแอบชอบแฟนเรามานาน ทั้งๆที่เป็นญาติกัน แต่เรามั่นใจว่าแฟนเราคงไม่คิดอะไรกับเขาหรอก
เขาคุยกันกับคนนั้นทั้งๆที่เราก็นั่งอยู่ในห้องกับเขา
เราถามว่าคุยกะใคร เขามีพิรุจรีบเอาโทรศัพท์หนีไปเข้าห้องน้ำทันที
เราก็แอบล้อคอินเฟสเขา ไปเห็นเขาคุยกัน ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าชอบแฟนเรา แต่แฟนเราไม่ค่อยเล่นด้วย แล้วก็ลบข้อความทิ้ง
เราเลยถามแฟนว่านี่อะไรกันเนี่ย ถึงขั้นต้องแอบไปคุยในห้องน้ำเลยหรอ???
เขาเลยเปลี่ยนรหัสเฟสหนีอีกแล้ว เขาก็คงไม่อยากให้เราเห็นจริงๆกลัวเข้าใจผิด
สุดท้ายก็ทะเลาะกัน
จริงๆถ้าคุยกันดีๆให้เราเห็น เราก็คงไม่คิดมากหรอกใช่ไหมคะเพื่อนๆ แต่แอบไปคุยในห้องน้ำแล้วแอบลบข้อความด้วยมันชักจะแปลกๆละ
**เขาก็อ้างสารพัด บอกว่าที่ผ่านมาเหมือนฝืนใจอยู่กับเรา ไม่เคยรักเราเต็มร้อยเลย ทัศนคติไม่ตรงกันในหลายๆเรื่อง กลัวว่าวันข้างหน้าถ้าแต่งงานไป กลัวอยู่ด้วยกันไม่ได้ พยายามจะเลิกกับเราตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว (สรุปคือยังไง เราทำไรผิด)---!
เราก็ถามเขาว่าต้องการอะไร พูดมาตรงๆ
เขาก็บอกว่าอยากเลิก เพราะว่าเรายังไม่ใช่เนื้อคู่ และยังไม่ใช่สำหรับเขา
.....จุกสิ!!!!!! ที่ผ่านมาเรียกว่าอะไร ครั้งนี้เจ็บสุดๆ ตอนนั้นมีโอกาสเลิกกับเราครั้งนึงแล้ว ทำไมไม่ตัดให้ขาด จะยื้อเราให้กลับมาอีกทำไม
ไม่เคยคิดเลยว่าคำพูดพวกนี้มันออกจากปากเขามาได้ยังไง
ผ่านมา2 วัน และแล้วก็ตัดสินใจถามเขาอีกครั้ง ว่าขอยืนยันอีกทีได้ไหมว่าจะเลิกรึเปล่า เพราะหลังจากนี้จะเป็นการเลือกทางเดินแล้ว ถ้าอยากมีกันอยู่ก็จงซื่อสัตย์ต่อกัน แต่ถ้าไม่อยากมีกันก็ขอให้เลือกเดินคนละทาง....
สุดท้ายคำตอบที่เขาให้มาคือ "ไม่เลิก ยังรักเราอยู่"
อยากถามเพื่อนๆว่าเราควรทำไงต่อไปดี สรุปว่าเขารักเราหรือไม่รัก สิ่งที่เขาพูดมามันคือความในใจเขาทั้งหมด พอเราบอกให้เลือกจริงๆ เขากลับเลือกที่จะอยู่ต่อ เมื่อเราเข้ากันไม่ได้ ทำไมเขาไม่เลือกเดินคนละทาง ควรทำไงต่อดีคะเพื่อนๆ ช่วยแนะนำที
ปล. ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ