ระหว่างคนในใจที่ไม่เคยลืม กับคนในปัจจุบันที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ?

ตามชื่อกระทู้เลยนะครับ ระหว่างคนในใจที่ไม่เคยลืม กับคนในปัจจุบันที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ?
ก่อนอื่นผมยอมรับเลยว่าผมผิดที่ยังมีความรู้สึกแบบนี้อยู่ แต่ช่วยรับฟังเรื่องของผมหน่อยนะครับ คือเมื่อก่อนผมคุยอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งจนรู้สึกรักแต่ผมไม่เคยบอกว่าผมรักเค้านะ ด้วยเรื่องเวลาและเรื่องช่วงวัยทำให้มีเรื่องที่ต้องเริ่มห่างกันไป จนต่างฝ่ายต่างมีแฟน ตอนนั้นเราก็ยังคุยกันอยู่นะแต่ลดระดับความสัมพันธ์ในการคุยกันเหลือแค่พี่น้อง จนผ่านมาปีกว่าล่าสุดเราบังเอิญเจอกันเลยชวนกันไปนั่งทานข้าวหาโอกาสคุยกัน จู่ๆความรู้สึกเดิมๆตอนที่คุยกันมันวนกลับมาผมเผลอบอกเค้าไปว่าผมไม่เคยลืมเค้าเลย เราสองคนรู้สึกตรงกันวินาทีนั้นผิดถูกไม่สนใจเลย อยากอยู่ด้วยกันจนเช้าเลย แต่ทำไม่ได้ร้านเค้าปิดก่อนเลยแยกกันกลับ ส่วนกับแฟนผม ผมทำผิดต่อแฟนของผมทั้งๆที่ตลอดเวลาที่คบกับเธอมาผมสบายใจมากผมอยู่กับเธอเหมือนเพื่อนสนิทที่คุยกันได้ทุกเรื่อง เพียงแต่ผมรู้สึกรักเธอไม่เท่าคนในใจได้เลย
ผมรู้สึกผิดที่เผลอบอกคนในใจไป ทั้งๆที่ผมเลือกเก็บมันไว้ตั้งแต่แรก
ผมควรทำไงดี เลือกหยุดกับแฟนผม หรือเลือกหยุดต่อคนในใจ หรือหยุดทั้งคู่ดีครับ ?
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ปัญหาความรัก ความรักวัยทำงาน
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่