นี่เป็นกระทู้แรกของผม หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย (อ้อผมยืมแอคเคาท์น้องมาตั้งกระทู้นะครับ)
มาเข้าเรื่องกันดีกว่า ตามหัวข้อเลยครับ ผมกับแฟน(เก่า) คบกันมาเป็นปี แต่สุดท้ายต้องเลิกกันเพราะการกระทำของผม ตอนแรกผมก็ไม่คิดว่าผมจะทำอะไรที่มากมายขนาดนั้น แต่เมื่อเราเลิกกันสักพัก ผมได้ไปเจอแฟนเก่า แล้วถามสาเหตุที่เธอทิ้งผมไป พอผมฟังแล้วผมก็รู้เลยทันทีว่าเรื่องราวทั้งหมดมันเกินให้อภัยจริงๆ ผมเลยอยากจะเตือนผู้ชายที่กำลังมีแฟน หรือคนที่มีแฟนไม่ว่าจะเพศไหนก็ตาม ด้วยความที่ผมเป็นผ็ชายงี่เง่า เอาแต่ใจ ขี้หึงมากเกินไป อารมณ์เสียง่าย ออกแนวนักเลงๆด้วยซ้ำ ขี้น้อยใจ บางอย่างผมยอมรับเลยว่าผมบังคับเธอมากเกินไป และนี่คือสิ่งที่เธอบอกว่าผมทำ ซึ่งผมก็ได้ทำจริงๆ
1.เธอเป็นคนน่ารัก ผมเลยไม่ให้เธอไปคุยกับผู้ชายคนไหนเลย เธอก็ทำได้นะ มีคุยบ้างนิดหน่อย แต่ผมก็ไม่พอใจ เลยมีทะเลาะด้วยเรื่องนี้บ้าง
2.ผมพูดทำร้ายจิตใจเธอบ่อยมาก แต่เธอก็ทนนะ ถึงจะร้องไห้ก็ตาม พอเธอเผลอพูดใส่ผมนิดๆหน่อยๆ ผมก็ทำให้เป็นเรื่องใหญ่
3.พักหลังๆผมให้ความสนใจเธอน้อยลง เวลาคุยกันผมเริ่มตอบช้า อ่านช้า ต่างจากช่วงแรกๆ เวลาอยู่ด้วยกันผมชอบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น(เธอบอกว่าน้อยใจมาก)
4.เธอเห็นผมไปคุยกับผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าต่อตา แล้วเธอก็รู้ว่าเราสนิทกัน
5.พอเธอเริ่มเรื่องทะเลาะเพราะผม กลายเป็นว่าเธอต้องมานั่งง้อ ทั้งๆที่เธอเสียความรูสึกมาก
6.ผมเป็นคนเอาแต่ใจ เวลาอยากไปเล่นกับเพื่อน แต่เธออยากอยู่กับผม ผมกับเพื่อนจนเผลอมองข้ามความรู้สึกของเธอ
7.ผมเผลอให้ความสำคัญคนอื่นมากกว่าเธอ มีครั้งนึงลูกพี่ลูกน้องของผมไม่สบาย ผมเครียดมาก เธอก็คอยปลอบผม ผมก็ไม่หายเครียด จนเธอบอกว่าเธอก็เครียดนะที่เห็นผมเป็นแบบนี้ แต่แล้วผมก็เผลอตะคอกใส่เธอว่า"จะรู้สึกอะไรก็เอาไวทีหลังได้มั้ย ทำไมต้องมางอแงใส่ด้วยวะ" นั่นคือตอนที่เธอใจสลาย แต่เธอก็ไม่ได้ว่าไรผมเลย
8.ต่อไปนี้ก็จะเป็นประเด็นที่เลิกกันจริงๆนะครับ และนี่คือสิ่งที่เธอพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตอนแรกครับแฟนผมรู้โดยที่น้อผมไปฟ้องว่า ผมไปที่ร้าน ร้านหนึ่งแถวบ้าน ไปเจอผู้หญิงคนนึง อายุเท่าๆกัน (ขอใช้ตัวย่อเป็น บ. นะครับ) คุยกันถูกคอดี มีแลก facebook เบอร์โทรศัพท์กัน แฟนผมโกรธและเสียใจมาก ผมก็ง้อจนเป็นเหมือนเดิมได้ หลังจากนั้นผมก็ได้คุยกับ บ. ให้คำปรึกษากันอะไรงี้บ้าง จนกระทั่งวันนึง ผมกับแฟนแลกรหัส facebook กัน เธอก็เข้าไปดูที่ผมคุยกับ บ. เธอช็อคมาก เพราะเราดูสนิทกันคุยกันเยอะ โดยที่ผมบอกว่า บ.เป็นญาติของผมเองจะย้ายมาโรงเรียนเดียวกับผม ผมจึงทำเรื่องย้ายให้เราเลยมีคุยโทรศัพท์กันบ้าง เธอก็รู้ แต่ก็ยังรับไม่ได้ และนั่นผมได้สร้างแผลในใจให้เธอแล้วครับ ต่อมา บ. ก็มีแฟน แล้วก็ไม่ได้คุยกับผม เพราะแฟนบ.เข้าfacebookบ.ได้ แต่บ.เป็นเพื่อนสนิทของเพื่อนผม ผมเลยไปขอไลน์บ.จากเพื่อน แล้วเราก็ได้คุยกันอีก แต่แฟนผมเห็นที่ผมขอไลน์บ.จากเพื่อน เธอถามผมว่าเอาไปทำไร ผมบอกเธอไปว่าเอาไปให้เพื่อน เธอก็โอเค หลังจากวันนั้นที่เลิกกันไป เธอเพิ่งบอกผมว่าน้องผมแคปที่ผมคุยกับบ.ไปให้เธอดู เธอบอกว่าดูคุยกันน่ารักดีและคุยกันเยอะมากแถมยังทำร้ายจิตใจเธอมากๆจนไม่เหลือเลย ทำให้ตัดสินใจบอกเลิกผม วันนั้นผมได้แต่ขอโทษกับสิ่งที่ผมทำ แต่มันก็สายไปแล้ว
ผมเลยอยากเตือนหลายๆคนนะครับรักษาแฟนของคุณไว้ให้ดี อย่าไปซ้ำลอยแผลในใจที่คุณสร้างเลยครับ ให้ความสำคัญเขามากๆ อยู่กับเขาบ่อยๆ ไม่งั้นเขาจะอยู่ได้โดยที่ไม่มีคุณ อย่าไปเผลอมีใจ หรือรู้สึกดีกับใครนะครับ ไม่งั้นคุณจะเสียใจพายหลังเหมือนผม เป็นกำลังใจให้ทุกคู่นะครับ ^^
ปล.ผมตั้งเป็รกระทู้สนทนาไม่ได้ 555
เตือนคนที่กำลังมีแฟนครับ
มาเข้าเรื่องกันดีกว่า ตามหัวข้อเลยครับ ผมกับแฟน(เก่า) คบกันมาเป็นปี แต่สุดท้ายต้องเลิกกันเพราะการกระทำของผม ตอนแรกผมก็ไม่คิดว่าผมจะทำอะไรที่มากมายขนาดนั้น แต่เมื่อเราเลิกกันสักพัก ผมได้ไปเจอแฟนเก่า แล้วถามสาเหตุที่เธอทิ้งผมไป พอผมฟังแล้วผมก็รู้เลยทันทีว่าเรื่องราวทั้งหมดมันเกินให้อภัยจริงๆ ผมเลยอยากจะเตือนผู้ชายที่กำลังมีแฟน หรือคนที่มีแฟนไม่ว่าจะเพศไหนก็ตาม ด้วยความที่ผมเป็นผ็ชายงี่เง่า เอาแต่ใจ ขี้หึงมากเกินไป อารมณ์เสียง่าย ออกแนวนักเลงๆด้วยซ้ำ ขี้น้อยใจ บางอย่างผมยอมรับเลยว่าผมบังคับเธอมากเกินไป และนี่คือสิ่งที่เธอบอกว่าผมทำ ซึ่งผมก็ได้ทำจริงๆ
1.เธอเป็นคนน่ารัก ผมเลยไม่ให้เธอไปคุยกับผู้ชายคนไหนเลย เธอก็ทำได้นะ มีคุยบ้างนิดหน่อย แต่ผมก็ไม่พอใจ เลยมีทะเลาะด้วยเรื่องนี้บ้าง
2.ผมพูดทำร้ายจิตใจเธอบ่อยมาก แต่เธอก็ทนนะ ถึงจะร้องไห้ก็ตาม พอเธอเผลอพูดใส่ผมนิดๆหน่อยๆ ผมก็ทำให้เป็นเรื่องใหญ่
3.พักหลังๆผมให้ความสนใจเธอน้อยลง เวลาคุยกันผมเริ่มตอบช้า อ่านช้า ต่างจากช่วงแรกๆ เวลาอยู่ด้วยกันผมชอบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น(เธอบอกว่าน้อยใจมาก)
4.เธอเห็นผมไปคุยกับผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าต่อตา แล้วเธอก็รู้ว่าเราสนิทกัน
5.พอเธอเริ่มเรื่องทะเลาะเพราะผม กลายเป็นว่าเธอต้องมานั่งง้อ ทั้งๆที่เธอเสียความรูสึกมาก
6.ผมเป็นคนเอาแต่ใจ เวลาอยากไปเล่นกับเพื่อน แต่เธออยากอยู่กับผม ผมกับเพื่อนจนเผลอมองข้ามความรู้สึกของเธอ
7.ผมเผลอให้ความสำคัญคนอื่นมากกว่าเธอ มีครั้งนึงลูกพี่ลูกน้องของผมไม่สบาย ผมเครียดมาก เธอก็คอยปลอบผม ผมก็ไม่หายเครียด จนเธอบอกว่าเธอก็เครียดนะที่เห็นผมเป็นแบบนี้ แต่แล้วผมก็เผลอตะคอกใส่เธอว่า"จะรู้สึกอะไรก็เอาไวทีหลังได้มั้ย ทำไมต้องมางอแงใส่ด้วยวะ" นั่นคือตอนที่เธอใจสลาย แต่เธอก็ไม่ได้ว่าไรผมเลย
8.ต่อไปนี้ก็จะเป็นประเด็นที่เลิกกันจริงๆนะครับ และนี่คือสิ่งที่เธอพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตอนแรกครับแฟนผมรู้โดยที่น้อผมไปฟ้องว่า ผมไปที่ร้าน ร้านหนึ่งแถวบ้าน ไปเจอผู้หญิงคนนึง อายุเท่าๆกัน (ขอใช้ตัวย่อเป็น บ. นะครับ) คุยกันถูกคอดี มีแลก facebook เบอร์โทรศัพท์กัน แฟนผมโกรธและเสียใจมาก ผมก็ง้อจนเป็นเหมือนเดิมได้ หลังจากนั้นผมก็ได้คุยกับ บ. ให้คำปรึกษากันอะไรงี้บ้าง จนกระทั่งวันนึง ผมกับแฟนแลกรหัส facebook กัน เธอก็เข้าไปดูที่ผมคุยกับ บ. เธอช็อคมาก เพราะเราดูสนิทกันคุยกันเยอะ โดยที่ผมบอกว่า บ.เป็นญาติของผมเองจะย้ายมาโรงเรียนเดียวกับผม ผมจึงทำเรื่องย้ายให้เราเลยมีคุยโทรศัพท์กันบ้าง เธอก็รู้ แต่ก็ยังรับไม่ได้ และนั่นผมได้สร้างแผลในใจให้เธอแล้วครับ ต่อมา บ. ก็มีแฟน แล้วก็ไม่ได้คุยกับผม เพราะแฟนบ.เข้าfacebookบ.ได้ แต่บ.เป็นเพื่อนสนิทของเพื่อนผม ผมเลยไปขอไลน์บ.จากเพื่อน แล้วเราก็ได้คุยกันอีก แต่แฟนผมเห็นที่ผมขอไลน์บ.จากเพื่อน เธอถามผมว่าเอาไปทำไร ผมบอกเธอไปว่าเอาไปให้เพื่อน เธอก็โอเค หลังจากวันนั้นที่เลิกกันไป เธอเพิ่งบอกผมว่าน้องผมแคปที่ผมคุยกับบ.ไปให้เธอดู เธอบอกว่าดูคุยกันน่ารักดีและคุยกันเยอะมากแถมยังทำร้ายจิตใจเธอมากๆจนไม่เหลือเลย ทำให้ตัดสินใจบอกเลิกผม วันนั้นผมได้แต่ขอโทษกับสิ่งที่ผมทำ แต่มันก็สายไปแล้ว
ผมเลยอยากเตือนหลายๆคนนะครับรักษาแฟนของคุณไว้ให้ดี อย่าไปซ้ำลอยแผลในใจที่คุณสร้างเลยครับ ให้ความสำคัญเขามากๆ อยู่กับเขาบ่อยๆ ไม่งั้นเขาจะอยู่ได้โดยที่ไม่มีคุณ อย่าไปเผลอมีใจ หรือรู้สึกดีกับใครนะครับ ไม่งั้นคุณจะเสียใจพายหลังเหมือนผม เป็นกำลังใจให้ทุกคู่นะครับ ^^
ปล.ผมตั้งเป็รกระทู้สนทนาไม่ได้ 555