ไม่รู้เรียกว่าอะไร

เรื่องของเรื่อง คือ เรา และเขาเคยคบกัน จากเพื่อนแนะนำเพื่อน ซึ่งก็เคยเรียนโรงเรียนเดียวกัน ซึ่งเราน่ะไม่รู้จักเขาหรอก แต่เขาน่ะรู้จักเรา อาจด้วยเราเคยเป็นเดือนของโรงเรียน เลยมีแต่คนรู้จัก เขาไม่ได้หน้าตาดี ผิวคล้ำซะด้วยซ้ำ(มารู้ทีหลังนะ) แต่พอเพื่อนแนะนำมา เขาเลยถึงบางอ้อ และจำได้ แต่เราน่ะ ไม่รู้จักเลย..  เริ่มต้นการคุยกันคือ...ไปทะเลาะกันบนหน้าเฟสของเพื่อนสนิทสาวของเรา และก็ตอบโต้ไม่มีหยุดไปมา เขาเลยอยากรู้จัก ว่าใคร พอเพื่อนสาวบอกว่าเป็นคนนี้ เขาเลยนึกออกว่าเป็นคนที่เขาเคยแซวสอนสมัยเรียนที่เราเป็นรุ่นน้องเขา และเพื่อนสาวก็เห็นว่าเรา และเขาก็โสดทั้งคู่ เลยแนะนำให้ลองคุยกันดู และก็เลยลองคุยดู ซึ่งตอนนั้น ยังไม่เห็นหน้ากันจริงๆ ตัวเป็นๆ คุยกันแค่ไม่กี่วัน แต่ละวันที่คุยผ่านทางโทรศัพท์บ้าง แชทบ้าง ผ่านไปก็ดูปกติ แต่เขาจะชอบติดเกมส์ ชอบไปเล่นตอนกลางคืนเป็นประจำ เราเห็นก็เป็นห่วง บอกให้ปิดเครื่อง และรีบกลับไปนอนพักผ่อน เพราะพรุ่งนี้จะต้องรีบตื่นไปทำงานแต่เช้า ... ในตอนนั้น ก็บอกจ้าๆๆ ดูไม่เห็นมีอะไรผิดปกติ ซึ่งวันถัดมา ช่วงสายๆของวัน เขาโทรมาบอก ว่าเราคงไปต่อกันไม่ได้ เพราะเราก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวมากไป เขาไม่เคยต้องเจอใครมาบังคับให้ต้องทำอะไรๆแบบนั้น ซึ่งเราโอเคนะ แต่ก็แค่งงๆ กับเหตุผลที่ดูเหมือนจะนึกถึงแต่ตัวเองมากไป ก็เลยบอกโอเค งั้นก็เป็นเพื่อนกันได้ มีอะไรก็โทรมาคุยกันได้ เราโอเค ซึ่ง......... วันเวลาผ่านไปปีกว่า... จนแทบจะลืมเขา เพราะเขาก็ไม่ได้ติดต่อไม่อะไรเลยสักอย่าง จู่ๆก็ทักแชทเฟสมา ว่าทำอะไร อยู่ไหน เราก็ตอบแบบไม่ได้คิดอะไร นานวัน เขาก็เริ่มมาพูดคุยมากขึ้น และเราก็ยังรู้สึกเฉยๆ เพราะเราคิดตั้งไว้อยู่แล้วว่าก็เหมือนเพื่อนคนหนึ่งที่คุยกันธรรมดา และวันหนึ่งเราได้กลับบ้าน เขาก็บอกอยากเจอเรา ซึ่งเราก็ไม่ได้ติดขัดอะไร แต่ก็ถามว่าทำไมถึงอยากเจอ เขาก็บอกอยากรู้ว่าตอนนี้เธอเปลี่ยนแปลงไปยังงัยบ้าง ก็โอเคนะ เราไม่ได้คิดอะไร อยากเจอก็เจอ พอเจอ.. เขาก็เล่าปัญหาเรื่องงาน(เหมือนเชิงบ่นๆ) เราก็รับฟัง และก็ช่วยแก้ปัญหาเท่าที่ทำได้ ว่าต้องทำยังงัย เขาก็ยิ้ม แต่เรารู้สึกเฉยๆ คิดซะว่าเพื่อนกันแก้ไขพูดคุย ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เขาบ่นพึมพัมว่าไม่น่าบอกเลิกเราในตอนนั้นเลย ... เราก็เริ่มงง เกี่ยวไรกัน เราก็ถามมีอะไร ทำไม? เขาก็เปลี่ยนเรื่อง ผ่านมาเรื่อยๆจนถึงวันนี้ ที่คุยกันมาตลอด เจอกันบ้าง กินข้าวกันบ้าง รู้ว่ากลับมาบ้าน เขาก็จะคอยถามตลอด และจะไปรับไปส่ง.. ซึ่งพอเราถามกลับว่า นี่นาย เรายังเป็นเพื่อนอยู่ใช่ไหม? แรกๆตอบว่าใช่ แต่ช่วงหลังๆ บอกไม่แน่ใจ และเราเองก็เริ่มหวั่นใจ เพราะทุกครั้งที่เจอกัน ความรู้สึกที่เขาส่งมา มันเหมือนจะเกินเพื่อน อย่างเช่น การจับมือในรถที่เจอกัน ไปกินข้าว ดูหนัง มันแปลกๆในการประพฤติตัวของเขา พอถาม ก็บอกเพื่อนบ้าง ไม่แน่ใจบ้าง แต่ประเด็นสำคัญที่สุด ล่าสุด(ใกล้ถึงจุดไม่แน่ใจที่อิ่มตัวสุด) คือเดิมเราเคยดูลายมือเป็น เราก็ดูลายมือของเขา และก็บอกตามลายมือที่เห็น จู่ๆเขาถามเขาจะมีลูกกี่คน (ดูได้มั๊ย?ถามเรา) เราก็งงๆเล็กน้อย คือถ้าถามตอนที่เขามีแฟนหรือใครอยู่ ก็คงหมายถึงคนๆนั้น แต่เราก็ดูให้นะ บอกว่า 2 คน เขาก็บอกกับเรา ว่าเขาจะตั้งชื่อลูกทั้ง 2 คน ถ้าเป็นชายให้ชื่อพีสท์ และถ้าเป็นหญิง ก็ให้ชื่อว่าน้องไพล์ท ......... ประเด็นคือ .. เราไม่ได้ถาม?!? ว่าอยากให้ลูกชื่ออะไร .....?!? เกิดความงง.. และประหลาดใจที่สุด และด้วยความที่เราเป็นคนตัวเล็ก เขาก็บอกว่า เดี๋ยวเวลาเรียกชื่อลูก เดี๋ยวหาไม่เจอ?!?! เอ๊ย!!.. งงหนัก!! แล้วเราไปเกี่ยวอะไร เขาก็ไม่พูดต่อ ได้แต่ยิ้มๆ ....

... ไม่รู้เรียกว่าอะไร.. สถานะคือเรามองเขาเป็นเพื่อนมาตลอด และเขาก็ไม่พูดอะไรที่ชัดเจน ... เขาบอกเขาจะเก็บเงิน และหาซื้อที่ซัก 2-3 ไร่ ทำการเกษตร (ปัจจุบันเขาทำราชการ) ... คืออันนี้เราไม่ได้ถาม?!? ใครช่วยบอกทีว่า นี่คืออะไร? และจะทำยังงัยต่อไป ควรเลิกคุย หรืออย่างไร ยังงัย  สับสนไปหมดค่ะ ขอบคุณทุกๆคนที่ช่วยมาตอบนะคะ 😊😊 (เรื่องยาวนิดส์นุง) 😅😅