สวัสดีจ้า  วันนี้มาชวนคุยกับคำถามที่ได้ยินบ๊อยบ่อย จะไปเรียนที่ไหนดีระหว่างจีนแผ่นใหญ่กับไต้หวัน ภาษาจีน อันไหนดีกว่ากัน แล้วต่างกันจังได๋? เรียนมาแบบไหนใช้ประโยชน์ได้มากกว่า? หนุ่มชาติไหนหล่อกว่ากัลล อุ๊ยย! ไต้หวันมี F4 กะ ไจ่ไจ๋เป็นตัวชูโรง แล้วหวงเสี่ยวหมิงของพี่จีน (ที่เพิ่งแต่งงาน คืออาไล คือไม่พอใจ เข้าใจบ่??!!) จะสู้ได้ม้ายยย เย้ยยย….นอกเรื่องไปไกล อิ อิ




จริงๆ แล้วเนี่ย จขกท.ขอยืมธง (ของใครหว่า??) มาฟันเลยค่ะ ว่าภาษาจีนของทั้งไต้หวันและจีนแผ่นดินใหญ่ไม่ได้มีความแตกต่างกันมากนักในเรื่องภาษาพูด เอาเป็นว่าใครเรียนจีนที่ไต้หวันก็ไปใช้พูดกับคนจีนแผ่นดินใหญ่ได้ ในทางกลับกันก็เช่นเดียวกันค่ะ

แต่จุดแตกต่างที่สำคัญจะอยู่ที่ตัวเขียน อย่างที่รู้กันว่าภาษาจีนของไต้หวันใช้จีนตัวเต็มเรียกว่า 繁体字 [fántǐzì] ในขณะที่จีนแผ่นใหญ่ใช้จีนตัวย่อเรียก 简体字 [jiǎntǐzì] ไต้หวันใช้ระบบอ่านออกเสียงที่เรียกว่า 注音 [zhùyīn] (ซึ่ง จขกท.ก็ไม่อ่านไม่เป็นเหมือนกันนะครัช) ในขณะที่จีนใช้  拼音 [pīnyīn] นะครัชช

มีคำถามประการต่อมาว่าแล้วเรียนตัวเต็มหรือตัวย่อดีกว่ากันล่ะ??

สำหรับคำตอบไฮโซสำหรับข้อนี้ (ไฮโซตรงไหนฟร่ะ??) จขกท.ได้เคยคุยกับอาจารย์ กับนักเรียนทั้งที่เรียนตัวเต็มและตัวย่อมาแล้ว เค้าว่าคนจีนแผ่นดินใหญ่แท้ๆ ถึงแม้ว่าเรียนตัวย่อมาแต่ก็พอจะอ่านตัวเต็มออกนะจ๊ะ แต่จะให้เขียนอะฮั้นก็ต้องนึกเหมือนกัน พูดง่ายๆ อ่านพอได้แต่เขียนไม่ค่อยจะเป็น

ในทางกลับกันคนไต้หวันแท้ๆ ก็อ่านตัวย่อได้ค่ะ แต่ก็ไม่ชินกะการเขียนตัวย่อเท่าไหร่ ก็เลยกลับไปใช้ตัวเต็มตามความเคยชินของเค้า สรุปแล้วสำหรับคนจีนแท้ๆ ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องตัวเขียนใดๆ สื่อสารได้ดีไม่มีปัญหา ถึงแม้อาจจะเขียนไม่ได้มั่ง

แต่ถ้าพูดถึงแนวโน้มจำนวนคนใช้อักษรจีนตัวย่อแล้ว จะมีแนวโน้มที่ดีกว่าค่ะ ภาษาจีนที่สอนในโรงเรียนบ้านเราก็หันมาใช้ตัวย่อกันหมดแล้ว สหประชาชาติยังรองรับภาษาจีนมาตรฐาน คือ อักษรจีนตัวย่อ เป็น1 ใน 6ภาษาทางการที่ใช้ในสหประชาชาติอีกด้วยนะจ๊ะ  แถมประเทศจีนที่กลายมาเป็นมหาอำนาจทางเศรษกิจ นักท่องเที่ยวจีนแห่มาเที่ยวเมืองไทยกันเยอะ พ่อค้าแม่ค้าบ้านเรายังต้องหัดพูดจีนกลางง่ายๆเพื่อขายของให้นักท่องเที่ยวจีนแผ่นดินใหญ่กันเลย

เอาเป็นว่าตัวย่อมีแนวโน้มที่ดีกว่าค่ะ แต่ถ้าใครจะไปเรียนไต้หวันก็ต้องเรียนตัวเต็มนะจ๊ะ

แล้วสำหรับคนต่างชาติเรียนภาษาจีนอย่างเราล่ะ??

จขกท.ได้ยินมาหลายกระแสเสียงค่า เค้าบอกว่าเรียนตัวเต็มรู้ที่มาของอักษรจีนดีกว่า ตัวย่อเนี่ยย่อซะหาที่มาของความหมายไม่ค่อยจะเจอ บางคนก็บอกว่าเรียนตัวย่อง่ายกว่า เขียนง่าย ไม่ซับซ้อน เส้นน้อยกว่า ฯลฯ

อันนี้จขกท.ว่าเอาที่เราพอใจ เอาที่เราสะดวกเลย จขกท.ว่าไม่มีข้อจำกัดใดๆ หรอกค่ะ ถ้าเราจะเรียนตัวย่อแล้วมาทำงานกับคนไต้หวันก็คงต้องปรับตัวในภาษาเขียนกันโหน่ย หรือเรียนตัวเต็มแล้วมาทำงานบริษัทคนจีนแผ่นดินใหญ่ก็ปรับมาเป็นเวอร์ชั่นย่อกันบ้าง เอาที่เราสะดวก เอาที่เราชอบ เอาที่งบประมาณเราเอาอยู่ดีกว่าเนอะ

เรื่องปลีกย่อยเล็กๆ น้อยๆ ของความต่าง ก็เช่นภาษาจีนแผ่นดินใหญ่จะมี 儿化音 [érhuàyīn] หรือเสียงม้วนลิ้น ในขณะที่ไต้หวันม่ะมีจ๊ะ เรื่องน่ารู้อีกนิดคือมีศัพท์เฉพาะเรียกคนจีนแผ่นดินใหญ่ว่า 中国大陆 [Zhōngguó Dàlù] นะคะ เพราะถ้าเรียกเฉยๆว่า 中国人 [Zhōngguó rén] เนี่ยก็จะหมายถึงคนจีนเฉยๆ แบบไม่เฉพาะเจาะจงนะครัชช

เอาล่ะ…คุยเรื่องใหญ่ๆ ไปแระ รีแล็กซ์กันบ้าง ที่นี้มาดูศัพท์ที่คนจีนแผ่นดินใหญ่กับคนไต้หวันเรียกแตกต่างกันดีกว่านะจ๊ะ ถึงเวลาไปใช้จริงจะได้ไม่งงนะจ๊ะ เพราะบางคำนี่เรียกกันไปเข้าใจกันไปคนละทางสองทาง ก็ไม่ต่างอะไรกับ British English และ American English เล้ยย มาดูกัลลคับ

หมายเหตุ จขกท.ใช้ตัวย่อสำหรับเขียนศัพท์ที่ไต้หวันเรียกนะคะ

ศัพท์ที่คนจีนแผ่นดินใหญ่กับคนไต้หวันเรียกต่างกัน

小姐 [xiǎojiě]

คำนี้ไต้หวันหมายถึง “คุณ” สำหรับผู้หญิง ใกล้เคียงกับคำว่า  Miss แต่จีนแผ่นใหญ่บางพื้นที่หมายถึง “สาวนั่งดริงค์” ><‘ อาจต้องระมัดระวังการเรียก 小姐 ในจีนนะคะ

地铁站 [dìtiězhàn]

ในจีนหมายถึง “สถานีรถไฟใต้ดิน” แต่ไต้หวันเค้าเรียก 捷运站 [jiéyùnzhàn]

摩托车 [mótuōchē]

ในจีนหมายถึง “รถมอเตอร์ไซด์” (เรียกทับเสียง–ห้ามบอกว่าไม่เหมือนเพราะเค้าว่าเหมือนแย้ว) ไต้หวันเรียก 机车 [jīchē] (จขกท.เคยเขียนโพสเรื่องการออกเสียงในภาษาจีนไว้ในโพสนี้ค่า คลิกโลดเล้ย ว่าด้วยเรื่อง 外来语 กับคลิปฮาฮา)

酒店 [jiǔdiàn]

ในจีนจะหมายความได้ทั้ง “ร้านอาหารหรือโรงแรม” แต่ไต้หวันเรียกร้านอาหารว่า 餐厅 [cāntīng] และเรียกโรงแรมว่า 旅馆 [lǚguǎn] งุงิๆ ไม่เหมือนกันแหล่วหนา TT

方便面 [fāngbiànmiàn]

“บะหมี่สะดวกสบาย” ในจีนแปลว่า “บะหมี่สำเร็จรูป” ค่า แต่ไต้หวันเค้าเรียกบะหมี่สำเร็จรูปว่า 泡面 [pàomiàn]

菠萝 [bōluó]

คือ ” สับปะรด” ในจีน แต่ไต้หวันเค้าเรียกว่า 凤梨 [fènglí] เจ้าาา…

自行车 [zìxíngchē]

“รถไปได้ด้วยตัวเอง” คือ “จักรยาน” ในจีน ซึ่งไต้หวันเรียก 脚踏车 [jiǎotàchē] เพราะ 脚踏 คือที่เหยียบถีบจักรยานฮับ

乒乓球 [pīngpāngqiú]

คือ “ปิงปอง” สังเกตว่าเค้าทับเสียงค่า แต่ในไต้หวันเรียกปิงปองว่า 桌球 [zhuōqiú] แปลตรงตัวว่า “ลูกบอลโต๊ะ” อิ อิ  จขกท.ขอเพิ่มความมึนให้อีกเล็กน้อยว่า 桌球 ที่จีนแผ่นดินใหญ่กลับไปหมายถึง “สนุกเกอร์” ซึ่งไต้หวันเรียกว่าสนุกเกอร์นี้ว่า 撞球 [zhuàngqiú] = ลูกบอลชนกระเด้ง  หุ หุ (ขอพาราสองเม็ดดิ๊) คิดว่าข้อสุดท้ายนี้ไปออกรายการปริศนาฟ้าแลบได้อ่ะ คือน่ามึนมากอ่ะค่ะ

ตอนนี้ จขกท.คิดออกแค่นี้จ้า ใครมีอะไรมาเพิ่มเติมกันได้นะคับ แชร์ประสบการณ์เรียนภาษาจีนไปด้วยกันนะคะ^^


ปอลิง ถ้าบอกว่าเรียนภาษาจีนเพราะ F4 หรือหวงเสี่ยวหมิง จขกท.ไม่รับประกันว่าจะเจอบนถนนทั่วไปน้าา เพราะของดีเค้าไปอยู่ในทีวีหมดแล้วอ่ะ TT ฮือๆ คนหล่อไปหนายโหม้ดดด..

สำหรับผู้อ่านที่สนใจเรื่องจีนๆ ภาษาจีน เกร็ดจีนสนุกๆ ตามต่อได้ที่ fan page จขกท. นะคะที่ https://www.facebook.com/chinesexpert/
ขอบคุณมากค่ะ