... จากผู้โดยสารเรือคลองแสนแสบ หวังว่าจะมันจะเป็นอุบัติเหตุครั้งสุดท้าย ...

เหตุระเบิดเมื่อเช้าวันที่ 5 มี.ค.
ทำผมเสียวสันหลังวาบ

เพราะเมื่อคืนพึ่งใช้บริการมา
ซึ่งปกติแล้วก็ใช้บริการบ้าง
เมื่อ "รีบ"  

ทั้งที่เมื่ออาทิตย์ก่อน ผมพึ่งรู้สึกแปลกๆกับการโดยสารทางเรือ
ไม่แน่ใจว่า จะมีใครอยู่บนเรือลำที่ผมนั่งอาทิตย์ก่อนหรือเปล่า
เหตุการณ์ คือ
... อยู่ๆเรือที่แล่นมากำลังกลับไปบางกะปิ ราวๆ 2ทุ่มครึ่ง ก็เครื่องดับ
... คนขับจึงค่อยๆ เอาเรือเทียบท่า เดอะมอลล์ราม แล้วให้คนแถวๆห้องเครื่องลงไปรอที่ท่าก่อน เพราะเปิดฝาเครื่อง มันจะร้อน
... คนขับตักเอาน้ำมาราดที่เครื่อง ราวๆ 1 นาที แล้วก็สตารทเครื่องใหม่
... คนขับค่อยๆขับต่อไปช้าๆ จนถึงปลายทาง

ผมเองก็ยังไม่เข้าใจว่า มันคืออะไร
แต่วันนั้น กลับไป คุยกับเพื่อนๆ ว่า
ถ้าไฟไหม้ หรือ เกิดเหตุอย่างอื่น ... จะรอดได้ไง เพราะ ...

1. บนเรือ มีชูชีพ แบบใช้มืดสอดกอดไว้ นับด้วยตา ราวๆ 50 อัน
2. คนโดยสารช่วงเร่งด่วน ลำนึง มากกว่า 100 คนแน่ๆ แถวนึง 7-8 คน มีเกิน 10 แถว ตรงห้องเครื่องที่ยืนอัดกันจนไม่มีที่หายใจอีก
3. ควันเรือที่เหม็น ปกคลุมทั่ว อยู่แล้วโดยเฉพาะเวลาเบรค จนแยกไม่ออกว่า นี่มันเหตุปกติหรือเปล่า
4. ทางขึ้นลงโป๊ะ มีไม่เยอะ และแคบ

บางทีผมเองก็นึกว่า ทำไมมาเสี่ยงกับการเดินทางที่ดูไม่น่าไว้วางใจ
เพียงเพราะว่า "รีบ" เท่านั้น

.. เด็กเรือที่คอยเก็บเงินก็พูดแค่ว่า ... ชิดในหน่อยพี่ ยังยืนได้อีกเยอะ (ทั้งที่แน่นจนจะหายใจแทบไม่ออกอยู่แล้ว)
.. ยังไม่นับมลพิษที่เกิดจากไอเสียของเรือ โดยเฉพาะเวลาเบรค ซึ่งคนที่ใช้บริการใช้ผ้าปิดจมูกกันหมด
.. มลพิษทางเสียงอีก ลองไปยืนที่ห้องเครื่องซัก 10 นาที หูชาไปเลย คนที่เค้าไม่อุดหูกัน ผมยังสงสัยว่า อยู่กันได้ไง

ผมคิดว่า เงิน 10 กว่าบาท กับการเดินทางที่มีข้อดีอย่างเดียว คือ "เร็ว"
มันไม่ค่อยคุ้มเท่าไร กับความเสี่ยงนี้

ถ้าคนของทาง ครอบครัวขนส่ง กับ กรมเจ้าท่า มาอ่านเจอ
ก็ฝากว่า ช่วยหาทางจัดการอะไร ให้ปลอดภัยมากขึ้นด้วยเถอะครับ

ถึงจะวัวหายแล้วล้อมคอก
มันก็ยังดีกว่าไม่ปรับปรุงและแก้ไขอะไร ...

เสียใจกับผู้ประสบเหตุทุกคนครับ
ท่านที่ได้รับบาดเจ็บขอให้หายเร็วๆ