สวัสดีครับ นี่กระทู้แรกของผมถ้ามีอะไรผิดพลาดขออภัยครับ
คือผมอึดอัดมากไม่รู้จะทำยังไง อยากระบายครับแต่พูดกับใครไม่ได้เลย
คือผมมีเพื่อนอยู่กลุ่มนึง เราเรียนด้วยกัน พักกินข้าวด้วยกัน ทำงานกลุ่มด้วยกันตลอดครับ
ส่วนตัวผมเองไม่ได้สนิทกับใครเป็นพิเศษครับ จนมีช่วงใกล้สอบผมจำเป็นต้องเป็นติวเตอร์ให้เพื่อนคนนึงในวิชาๆ นึง
ช่วงนั้นมันก้อมาหาผมทุกวันเพื่อติวหลังเลิกเรียน หลังติวเสร็จเราก็จะว่ายน้ำ กินข้าวกัน แล้วผมก็ส่งมันกลับหอ เพราะคอนโดผมกับหอเพื่อนใกล้กัน
จากนั้นเราก็เจอกันบ่อยขึ้นเรื่อยๆ มีไปดูหนังกันบ้าง ดินเนอร์กันบ้าง โดยที่ไม่มีเพื่อนคนอื่นๆ ในกลุ่มไปด้วย
ปกติเราสองคนไม่ได้สนิทกันเลยครับ เลิกเรียนต่างคนต่างกลับ แต่หลังจากเหตุการณ์ติวนี้อะไรๆ มันแปลกไปหลายๆ อย่างครับ
มันเคยมาเจอกับพี่สาวผมครับ หลังจากมันกลับไปพี่สาวก้อทักว่าเพื่อนคนนี้สายตาดูหวงผมมากเลย
แล้วมันชอบถามหาแฟนผมประมาณว่า แฟนไปไหน? ไม่คุยกับแฟนหรอ? แฟนจะหึงมั้ยเนี่ย? (พูดทีเล่นทีจริง)
ผมก็จะถามกลับว่า ละเด็กสามสี่คนไปไหนหมด? (มันไม่มีแฟนครับมีแต่คนคุยเหมือนกำลังจีบๆ กัน ซึ่งทั้งหมดเป็นผู้หญิงครับ)
หลังๆมานี่มันจะกินมื้อเย็นกับผมเท่านั้นครับ หลังจากนั้นก็ส่งกันกลับห้อง ผมไปดูหนังกับมันมา 2 ครั้งละครับ แล้วพรุ่งนี้มันก็ชวนผมไปดูอีก
มีอยู่วันนึงมันก็ถามเพื่อนในกลุ่มว่า ถ้ากุสับสน(ทางเพศ) พวกยังจะเป็นเพื่อนกุอยู่ปะวะ?
ผมก็อึ้งกับคำถาม แต่แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน เพื่อนคนอื่นๆ ก็ตอบเอาใจเพื่อนว่า "เพื่อนกันเพศอะไรก็ช่าง" มันก็ทำหน้าสบายใจละก็จบไปครับวันนั้น
เหมือนมันก็รู้ว่าผมคิดยังไงกับมัน ผมเป็นคนเก็บอารมณ์ไม่เก่ง เวลามันชวนไปไหนไม่เคยปฏิเสธ จะว่างให้มันตลอด (เพราะผมก็อยากไป)
จนมาตอนนี้ผมติวให้มันจนหมดวาระติวเตอร์แล้ว มันก็ยังชวนผมไปเที่ยวหลังเลิกเรียนอยู่เหมือนเดิมครับ
เวลามีเพื่อนคนอื่นๆ อยู่ด้วย เราสองคนก็ปกติมากครับ เหมือนเพื่อนทั่วไป
แต่เวลาอยู่กันสองคน เราต่างคนต่างเอาใจกันครับ คือผมก็รู้สึกได้ว่ามันคิดยังไง ผมก็เชื่อว่ามันเองก็รู้ว่าผมคิดยังไง
แต่เราสองคนไม่มีใครพูด ผมเองที่ไม่พูดเพราะ 1ไม่กล้า และกลัวเสียเพื่อนด้วยครับ 2ผมมีคนของผมอยู่แล้ว
แล้วที่เรารู้สึกดีต่อกันแบบนี้ผมก็รู้ว่ามันผิด ผมไม่รู้จะเริ่มจากไหนดี ทำยังไงดี ใจนึงก็อยากให้มันได้ยินว่าผมคิดยังไง
แล้วผมก็อยากได้ยินว่ามันคิดยังไงกับผม ผมรู้สึกมีความสุขมากๆ เวลาอยู่ด้วยกันสองคน แล้วเวลาผมส่งมันเสร็จก็กลับมาเหงาอยู่คนเดียว
จนตอนนี้เพื่อนคนอื่นๆ เริ่มสงสัยละครับว่าผมกับมันยังไงกันแน่ ทุกคนจะมาถามแต่ผม แต่ตัวมันเองยังไม่รู้ว่าโดนสงสัย
เพราะไม่มีใครกล้าถามมันเรื่องนี้เลย ผมอยากได้ความชัดเจน แต่ก็ไม่อยากเสียใจ ไม่อยากเสียเพื่อน
เจอกะทู้แบบนี้มาเยอะครับแต่ของคนอื่นดูไม่มีหวังเลย เรื่องของผมมันเหมือนจะมีหวัง 50/50 อยากพยายามต่อไป
แต่บางทีก็อยากตัดใจแล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนกัน
แต่ถ้าต้องสารภาพ ผมก็ไม่อยากเป็นคนที่ต้องพูดก่อน อยากให้มันพูดกับผมก่อนผมถึงจะกล้าเลยไม่รู้จะเริ่มยังไงดี
แอบชอบเพื่อนผู้ชายแท้ครับ แต่บางเวลาก็กลับรู้สึกว่าเพื่อนก็คิดเหมือนกับเรา อยากพูดแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง
คือผมอึดอัดมากไม่รู้จะทำยังไง อยากระบายครับแต่พูดกับใครไม่ได้เลย
คือผมมีเพื่อนอยู่กลุ่มนึง เราเรียนด้วยกัน พักกินข้าวด้วยกัน ทำงานกลุ่มด้วยกันตลอดครับ
ส่วนตัวผมเองไม่ได้สนิทกับใครเป็นพิเศษครับ จนมีช่วงใกล้สอบผมจำเป็นต้องเป็นติวเตอร์ให้เพื่อนคนนึงในวิชาๆ นึง
ช่วงนั้นมันก้อมาหาผมทุกวันเพื่อติวหลังเลิกเรียน หลังติวเสร็จเราก็จะว่ายน้ำ กินข้าวกัน แล้วผมก็ส่งมันกลับหอ เพราะคอนโดผมกับหอเพื่อนใกล้กัน
จากนั้นเราก็เจอกันบ่อยขึ้นเรื่อยๆ มีไปดูหนังกันบ้าง ดินเนอร์กันบ้าง โดยที่ไม่มีเพื่อนคนอื่นๆ ในกลุ่มไปด้วย
ปกติเราสองคนไม่ได้สนิทกันเลยครับ เลิกเรียนต่างคนต่างกลับ แต่หลังจากเหตุการณ์ติวนี้อะไรๆ มันแปลกไปหลายๆ อย่างครับ
มันเคยมาเจอกับพี่สาวผมครับ หลังจากมันกลับไปพี่สาวก้อทักว่าเพื่อนคนนี้สายตาดูหวงผมมากเลย
แล้วมันชอบถามหาแฟนผมประมาณว่า แฟนไปไหน? ไม่คุยกับแฟนหรอ? แฟนจะหึงมั้ยเนี่ย? (พูดทีเล่นทีจริง)
ผมก็จะถามกลับว่า ละเด็กสามสี่คนไปไหนหมด? (มันไม่มีแฟนครับมีแต่คนคุยเหมือนกำลังจีบๆ กัน ซึ่งทั้งหมดเป็นผู้หญิงครับ)
หลังๆมานี่มันจะกินมื้อเย็นกับผมเท่านั้นครับ หลังจากนั้นก็ส่งกันกลับห้อง ผมไปดูหนังกับมันมา 2 ครั้งละครับ แล้วพรุ่งนี้มันก็ชวนผมไปดูอีก
มีอยู่วันนึงมันก็ถามเพื่อนในกลุ่มว่า ถ้ากุสับสน(ทางเพศ) พวกยังจะเป็นเพื่อนกุอยู่ปะวะ?
ผมก็อึ้งกับคำถาม แต่แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน เพื่อนคนอื่นๆ ก็ตอบเอาใจเพื่อนว่า "เพื่อนกันเพศอะไรก็ช่าง" มันก็ทำหน้าสบายใจละก็จบไปครับวันนั้น
เหมือนมันก็รู้ว่าผมคิดยังไงกับมัน ผมเป็นคนเก็บอารมณ์ไม่เก่ง เวลามันชวนไปไหนไม่เคยปฏิเสธ จะว่างให้มันตลอด (เพราะผมก็อยากไป)
จนมาตอนนี้ผมติวให้มันจนหมดวาระติวเตอร์แล้ว มันก็ยังชวนผมไปเที่ยวหลังเลิกเรียนอยู่เหมือนเดิมครับ
เวลามีเพื่อนคนอื่นๆ อยู่ด้วย เราสองคนก็ปกติมากครับ เหมือนเพื่อนทั่วไป
แต่เวลาอยู่กันสองคน เราต่างคนต่างเอาใจกันครับ คือผมก็รู้สึกได้ว่ามันคิดยังไง ผมก็เชื่อว่ามันเองก็รู้ว่าผมคิดยังไง
แต่เราสองคนไม่มีใครพูด ผมเองที่ไม่พูดเพราะ 1ไม่กล้า และกลัวเสียเพื่อนด้วยครับ 2ผมมีคนของผมอยู่แล้ว
แล้วที่เรารู้สึกดีต่อกันแบบนี้ผมก็รู้ว่ามันผิด ผมไม่รู้จะเริ่มจากไหนดี ทำยังไงดี ใจนึงก็อยากให้มันได้ยินว่าผมคิดยังไง
แล้วผมก็อยากได้ยินว่ามันคิดยังไงกับผม ผมรู้สึกมีความสุขมากๆ เวลาอยู่ด้วยกันสองคน แล้วเวลาผมส่งมันเสร็จก็กลับมาเหงาอยู่คนเดียว
จนตอนนี้เพื่อนคนอื่นๆ เริ่มสงสัยละครับว่าผมกับมันยังไงกันแน่ ทุกคนจะมาถามแต่ผม แต่ตัวมันเองยังไม่รู้ว่าโดนสงสัย
เพราะไม่มีใครกล้าถามมันเรื่องนี้เลย ผมอยากได้ความชัดเจน แต่ก็ไม่อยากเสียใจ ไม่อยากเสียเพื่อน
เจอกะทู้แบบนี้มาเยอะครับแต่ของคนอื่นดูไม่มีหวังเลย เรื่องของผมมันเหมือนจะมีหวัง 50/50 อยากพยายามต่อไป
แต่บางทีก็อยากตัดใจแล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนกัน
แต่ถ้าต้องสารภาพ ผมก็ไม่อยากเป็นคนที่ต้องพูดก่อน อยากให้มันพูดกับผมก่อนผมถึงจะกล้าเลยไม่รู้จะเริ่มยังไงดี