เคยได้ยินวลีเด็ดที่ว่า "เป็นแม่เมื่อไหร่จะรู้เอง" มั้ยค่ะ!!
เราก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงธรรมดาที่ไม่ได้ดีอะไร มีชีวิตแบบวัยรุ่นทั่วไป เป็นลูกที่ถือว่าแย่คนหนึ่งเลยก็ว่าได้จากครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกัน มันเลยทำให้เราคิดว่านี้คือปัญหาแต่ที่จริงแล้วมันคือการที่เราทำร้ายตัวเองทั้งนั้นไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ลี้ยงลูกไม่ดี แต่เราต่างหากที่มองข้ามสิ่งดีๆเหล่านั้นแล้วเลือกที่จะมองสิ่งที่ตัวเองขาดมากกว่าสิ่งที่ตัวเอง จนวันหนึ่งที่เรามีลูกมันคิดได้มากแต่คิดได้เยอะก็ตอนที่รู้ว่าลูกเราเป็น "ผู้หญิง" สิ่งแรกที่เรามองตัวเองในกระจกและเ็นตัวเองอุ้มท้องโตๆกับสามีที่นั่งเล่นเกมส์กับวัยที่ไม่พร้อมจะเป็นแม่หรือพ่อ ฉันได้ตั้งคำถามกับตัวเองว่า ++คุณค่าตัวเราอยู่ที่ไหน ++ ฉันไม่ใช่ลูกที่ดี แต่สิ่งที่ฉันเห็นคือลูกที่กำลังจะเกิดเป็นเหมือนกระจกที่สะท้อนเรื่องราชีวิตของฉันทุกอย่าง มันทำให้ฉันเห็นภาพเหตุการณ์ต่างๆในชีวิตได้อย่างชัดเจน........
ชีวิตที่เอาแต่ไขว่ขว้างสิ่งที่ตัวเองคิดว่าขาดไป "ความรัก ความอบอุ่น" เพราะพ่อแม่ไม่มีเวลา แต่เราลืมไปว่าทุกวันที่พ่อแม่ไม่มีเวลานั้นเขาออกไปทำงานเพื่อแรกกับเงินให้เราได้ใช้อย่างสุขสบายไม่อดไม่อยาก พ่อแม่ทำเพื่อใครถ้าไม่ใช่เรา ท่านต้องอดมื้อกินมื้อ นอนดึกๆเพื่อใคร เพื่อให้ใครได้สบายถ้าไม่ใช่เรา
มีเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน ตบตีเข้าห้องปกครอง (ห้องปกครองแอร์เย็นมากกกกกก 555) ทุกวัน แม่มือสั่นจับปากกาทั้งน้ำตาเซ็นธัญบน คำสอนของพ่อแม่เข้าหูซ้ายทะลุออกหูขวา ทะเลาะกับพ่อแม่ แต่ทุกๆมื้อไม่ว่าที่ทำงานจะไกลหรือใกล้แค่ไหน ท่านต้องหาอาหารมาวางไว้ให้ ตัวท่านอิ่มท้องหรือยังก็ไม่รู้แต่ที่ลูกแม่กลัวลูกหิว ลูกกินอิ่มนอนหลับ แต่แม่กลับทุกข์หนักกับสิ่งที่ลูกทำเพราะคำสั่งสอนนั้นอยากให้เราเป็นคนดี แต่เรากับคิดว่าพ่อแม่ไม่เข้าใจ ในเมื่อเราไม่เปิดใจพูดต่อให้พ่อแม่สนใจแค่ไหน เราก็ไม่มีทางเขาใจ ท่านก็ไม่เข้าใจเรา อย่างโทษว่าที่มีปัญหาไปอกคนอื่นไม่กล้าบอกพ่อแม่เพราะกลัวท่านไม่เข้าใจเราเข้าใจท่านหรือยัง .........
รู้เลยรู้ทุกอย่างในวันที่มีลูก คำตอบที่ได้จากการระลึกชาติของตัวเองที่ได้คือ 'คุณค่าของเราคือความเป็นแม่' วินาทีนี้ไม่สนอะไรแล้วต่อจะไม่ให้มีสามีก็อยู่ได้ถึงเราจะเป็นลูกที่แย่แต่ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ที่รู้ว่าตัวเองมีลูกไม่เคยมีวันไหนที่ทำหน้าที่แม่บกพร่องเลยสักวัน ........
เราไม่เคยไปเที่ยวสนุกใช้ชีวิตกลางคืนดูหนังใช้เงินพ่อแม่สบายๆเหมือนแต่ก่อน ใครหลายๆคนอาจจะมองว่ามีลูกในวัยนี้ไม่เหมาะใช้ชีวิตให้คุ้มแบบวัยรุ่นแต่สำหรับเราเราใช้มันคุ้มมากและเล่นกับชีวิตมาก็มากขอบคุณลูกที่ทำให้เราคิดได้
ความสุขของคนเป็นแม่อย่างฉันไม่เคยอิจฉาเพื่อนๆที่ได้ไปเที่ยวเล่นเลย เคยลองไปนั่งร้านเหล้านะไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็กลับมันคิดถึงลูกใจจะขาด เข้าใจแม่เลยวินาทีนี้ ไม่กล้าทำผิดกับแม่อีกเลย เวลาที่มีความสุขของเราคือได้อยู่กับลูกไปเที่ยวกับลูก ถึงชีวิตจะวุ่นวายแต่มันก็โครตมีความสุขเลย นี้แหละคือสิ่งที่ฉันตามหา ความรัก ความอบอุ่น "ลูก" 20ปีที่ฉันตามหา ฉันเจอแล้ว เจอก่อนเพื่อนในวัยเดียวกันที่ยังวิ่งตามหาความรักกันต่อไป 55555555
แต่ฉันหยุดแล้วหยุดที่คนนี้เลย ลูก
#ฉันเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว
ฉันเลิกกับพ่อของลูกตอนที่ลูกกำลังจะ1ขวบ อีก7วัน ฉันรู้เลยว่ามันไม่อยากที่จะมีพ่อดีดีสักคน จะมีผู้ชายสักกี่คนที่ไม่ได้ตั้งไม่ได้รับรู้ความรู้ตอนท้อง ตอนคลอดมันทั้งสุขและเจ็บทรมาร แต่ก็สุขเกินที่จะพูดได้ จะมีผู้ชายสักกี่คนที่มีสัญชาตญาณความเป็นพ่อตั้งแต่แรกรู้ว่าภรรยาท้อง บางคนถึงแม้จะบรลุนิติภาวะที่เหมาะจะมีลูกได้แล้วก็ยังคิดไม่ได้เลย แต่ความเป็นแม่นี้สิเราเชื่อว่า100% 99% ใช้ความรักมากกว่าสัญชาตญาณ้วนๆๆเราถึงเลี้ยงลูกมาได้ขนาดนี้ อย่าท้อนะคุณแม่วัยรุ่นสู้ต่อไป คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ยุคนี้ใครท้องทำแท้งเอ๊าท์ค่ะบอกเลย คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเยอะแยะเราถึกจะตาย แล้วจะรู้ความสุขอยู่ที่คุณเลือกมอง แม้แต่ที่เดียวกันแก้วน้ำสีเขียวพอหลับตาจะมองให้เป็นสีแดงยังอยากเลย แต่ก็นะมันอยู่ที่เราเลือกมอง
เป็นแม่เมื่อไหร่จะรู้เอง!! มนุษย์แม่เลี้ยงเดี่ยว มนุษย์แม่วัยรุ่นเชิญทางนี้ นำกำลังใจมาฝากความสุขอยู่ที่เราเลือกมองนะค่ะ
เราก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงธรรมดาที่ไม่ได้ดีอะไร มีชีวิตแบบวัยรุ่นทั่วไป เป็นลูกที่ถือว่าแย่คนหนึ่งเลยก็ว่าได้จากครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกัน มันเลยทำให้เราคิดว่านี้คือปัญหาแต่ที่จริงแล้วมันคือการที่เราทำร้ายตัวเองทั้งนั้นไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ลี้ยงลูกไม่ดี แต่เราต่างหากที่มองข้ามสิ่งดีๆเหล่านั้นแล้วเลือกที่จะมองสิ่งที่ตัวเองขาดมากกว่าสิ่งที่ตัวเอง จนวันหนึ่งที่เรามีลูกมันคิดได้มากแต่คิดได้เยอะก็ตอนที่รู้ว่าลูกเราเป็น "ผู้หญิง" สิ่งแรกที่เรามองตัวเองในกระจกและเ็นตัวเองอุ้มท้องโตๆกับสามีที่นั่งเล่นเกมส์กับวัยที่ไม่พร้อมจะเป็นแม่หรือพ่อ ฉันได้ตั้งคำถามกับตัวเองว่า ++คุณค่าตัวเราอยู่ที่ไหน ++ ฉันไม่ใช่ลูกที่ดี แต่สิ่งที่ฉันเห็นคือลูกที่กำลังจะเกิดเป็นเหมือนกระจกที่สะท้อนเรื่องราชีวิตของฉันทุกอย่าง มันทำให้ฉันเห็นภาพเหตุการณ์ต่างๆในชีวิตได้อย่างชัดเจน........
ชีวิตที่เอาแต่ไขว่ขว้างสิ่งที่ตัวเองคิดว่าขาดไป "ความรัก ความอบอุ่น" เพราะพ่อแม่ไม่มีเวลา แต่เราลืมไปว่าทุกวันที่พ่อแม่ไม่มีเวลานั้นเขาออกไปทำงานเพื่อแรกกับเงินให้เราได้ใช้อย่างสุขสบายไม่อดไม่อยาก พ่อแม่ทำเพื่อใครถ้าไม่ใช่เรา ท่านต้องอดมื้อกินมื้อ นอนดึกๆเพื่อใคร เพื่อให้ใครได้สบายถ้าไม่ใช่เรา
มีเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน ตบตีเข้าห้องปกครอง (ห้องปกครองแอร์เย็นมากกกกกก 555) ทุกวัน แม่มือสั่นจับปากกาทั้งน้ำตาเซ็นธัญบน คำสอนของพ่อแม่เข้าหูซ้ายทะลุออกหูขวา ทะเลาะกับพ่อแม่ แต่ทุกๆมื้อไม่ว่าที่ทำงานจะไกลหรือใกล้แค่ไหน ท่านต้องหาอาหารมาวางไว้ให้ ตัวท่านอิ่มท้องหรือยังก็ไม่รู้แต่ที่ลูกแม่กลัวลูกหิว ลูกกินอิ่มนอนหลับ แต่แม่กลับทุกข์หนักกับสิ่งที่ลูกทำเพราะคำสั่งสอนนั้นอยากให้เราเป็นคนดี แต่เรากับคิดว่าพ่อแม่ไม่เข้าใจ ในเมื่อเราไม่เปิดใจพูดต่อให้พ่อแม่สนใจแค่ไหน เราก็ไม่มีทางเขาใจ ท่านก็ไม่เข้าใจเรา อย่างโทษว่าที่มีปัญหาไปอกคนอื่นไม่กล้าบอกพ่อแม่เพราะกลัวท่านไม่เข้าใจเราเข้าใจท่านหรือยัง .........
รู้เลยรู้ทุกอย่างในวันที่มีลูก คำตอบที่ได้จากการระลึกชาติของตัวเองที่ได้คือ 'คุณค่าของเราคือความเป็นแม่' วินาทีนี้ไม่สนอะไรแล้วต่อจะไม่ให้มีสามีก็อยู่ได้ถึงเราจะเป็นลูกที่แย่แต่ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ที่รู้ว่าตัวเองมีลูกไม่เคยมีวันไหนที่ทำหน้าที่แม่บกพร่องเลยสักวัน ........
เราไม่เคยไปเที่ยวสนุกใช้ชีวิตกลางคืนดูหนังใช้เงินพ่อแม่สบายๆเหมือนแต่ก่อน ใครหลายๆคนอาจจะมองว่ามีลูกในวัยนี้ไม่เหมาะใช้ชีวิตให้คุ้มแบบวัยรุ่นแต่สำหรับเราเราใช้มันคุ้มมากและเล่นกับชีวิตมาก็มากขอบคุณลูกที่ทำให้เราคิดได้
ความสุขของคนเป็นแม่อย่างฉันไม่เคยอิจฉาเพื่อนๆที่ได้ไปเที่ยวเล่นเลย เคยลองไปนั่งร้านเหล้านะไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็กลับมันคิดถึงลูกใจจะขาด เข้าใจแม่เลยวินาทีนี้ ไม่กล้าทำผิดกับแม่อีกเลย เวลาที่มีความสุขของเราคือได้อยู่กับลูกไปเที่ยวกับลูก ถึงชีวิตจะวุ่นวายแต่มันก็โครตมีความสุขเลย นี้แหละคือสิ่งที่ฉันตามหา ความรัก ความอบอุ่น "ลูก" 20ปีที่ฉันตามหา ฉันเจอแล้ว เจอก่อนเพื่อนในวัยเดียวกันที่ยังวิ่งตามหาความรักกันต่อไป 55555555
แต่ฉันหยุดแล้วหยุดที่คนนี้เลย ลูก
ฉันเลิกกับพ่อของลูกตอนที่ลูกกำลังจะ1ขวบ อีก7วัน ฉันรู้เลยว่ามันไม่อยากที่จะมีพ่อดีดีสักคน จะมีผู้ชายสักกี่คนที่ไม่ได้ตั้งไม่ได้รับรู้ความรู้ตอนท้อง ตอนคลอดมันทั้งสุขและเจ็บทรมาร แต่ก็สุขเกินที่จะพูดได้ จะมีผู้ชายสักกี่คนที่มีสัญชาตญาณความเป็นพ่อตั้งแต่แรกรู้ว่าภรรยาท้อง บางคนถึงแม้จะบรลุนิติภาวะที่เหมาะจะมีลูกได้แล้วก็ยังคิดไม่ได้เลย แต่ความเป็นแม่นี้สิเราเชื่อว่า100% 99% ใช้ความรักมากกว่าสัญชาตญาณ้วนๆๆเราถึงเลี้ยงลูกมาได้ขนาดนี้ อย่าท้อนะคุณแม่วัยรุ่นสู้ต่อไป คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ยุคนี้ใครท้องทำแท้งเอ๊าท์ค่ะบอกเลย คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเยอะแยะเราถึกจะตาย แล้วจะรู้ความสุขอยู่ที่คุณเลือกมอง แม้แต่ที่เดียวกันแก้วน้ำสีเขียวพอหลับตาจะมองให้เป็นสีแดงยังอยากเลย แต่ก็นะมันอยู่ที่เราเลือกมอง