คุณรู้สึกอย่างไรเมื่อมีเวลาเจอกับแฟนแค่ไม่กี่ชั่วโมง แต่เขากลับไม่สนใจ

เต่าเอือม สวัสดีชาวพันธ์ทิพย์ทุกท่านนะครับ เราอยากรู้ว่าใครเคยเจอเหตุการณ์ที่ผมจะเล่าต่อไปนี้หรือไม่อย่างไร เมื่อเวลาที่คุณเข้าสู่ช่วงวัยทำงาน ต่างคนก็ต่างมีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ แรกๆเราเจอกันคบกัน เจอหน้ากันบ่อยๆ เพราะมีช่วงเวลาวันหยุดตรงกัน ว่างก็ไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าว ดูหนัง ตามประสาแฟนปกติคนทั่วไป แต่เหตุเกิดหลังจากที่เราเริ่มต่างฝ่ายต่างเปลี่ยนงาน วันหยุดก็ต่างกัน แทบไม่มีเวลาเจอกัน แต่เราก็พยายามหาเวลาไปหาเขา ถึงแม้ว่าจะอยู่ไกลกันสักเท่าไหร่ เพราะรักและคิดถึง อยู่มาวันหนึง เลยตั้งใจว่าวันนี้แหล่ะ เราจะต้องไปหาเขาให้ได้ ขณะที่เขาอยู่ในช่วงเวลาทำงาน เพื่อไปเซอร์ไพร้เขา    เรามีเวลาเจอกันแค่หนึ่งชั่วโมงช่วงเวลาพักงาน เราใช้เวลาเดินทางเกือบสองสามช.ม.เต็มเพื่อไปหาเขา แดดร้อนๆช่วงกลางวัน เส้นทางก็ไม่คุ้นเคย แต่โชคดีสมัยนี้เรามีเทคโนโลยีที่ทันสมัย ถึงจะไม่เวิกค์สักเท่าไหร่ แต่ก็ไปถึงจุดหมายสำเร็จ พอไปถึงได้เจอหน้าแฟน ผมดีใจมาก ในที่สุดเราก็มาถึงจนได้ ได้มาเจอแฟนตัวเป็นๆอีกครั้ง ปกติจะเข้าสวมกอดแล้วครับ แต่ทำไม่ได้ เพราะคนเยอะ เพื่อเป็นการให้เกีรยติฝ่ายหญิง จากนั้นเราก็ไปทานข้าวกัน แต่เป็นร้านอาหารธรรมดาไม่หรูหราเหมือนแต่ก่อน เพราะช่วงนี้ผมช๊อตจริงๆ ในใจก็รู้สึกผิดเหมือนกันที่ทำให้เขาต้องลำบาก แทนที่จะได้กินของดีๆ กินขนม กินไอติม เหมือนอย่างเคยๆ แต่ผมกลับทำไม่ได้นะตอนนั้น ผมรู้สึกเสียใจอยู่เหมือนกัน แต่สิ่งที่เสียใจไปมากกว่านั้นคือ พอถึงเวลากินข้าวร่วมกัน เขากลับนั่งเล่นไลน์คุยกับเพื่อน ก้มหน้าก้มตาไม่ค่อยสนใจกัน และก็เอาแต่เล่นเกมส์ ผมก็พยายามมองให้เขารู้สึกตัว แต่ก็ยังทำเหมือนเดิม ถ้าผมพูดไปก็คงทะเลาะกัน ในใจก็คิดว่าผมน่ะคิดมาก มันก็สิทธิ์ของเขาป่าววะ แต่ถ้าคุณลองมาอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับผม ณ ตอนนั้น มานั่งกินข้าวเจอหน้ากันแค่ไม่กี่นาที ความรู้สึกน่าจะสนใจกันมากกว่านี้ ให้ความสำคัญกันมากกว่านี้ แต่กลับให้ความสนใจกับการเล่นไลน์คุยกับเพื่อนและเล่นเกมส์ เราเสียใจมาก พูดอะไรไม่ถูก ได้แต่ยิ้มและมองหน้าเขา หลังๆเวลาทักไลน์ไปก็ตอบช้า แต่เขาบอกว่างานยุ่ง ก็พยายามไม่อยากคิดมาก แต่ในใจก็อยากจะบอกเขาว่า เป็นห่วง ยังรักและคิดถึงอยู่เสมอ ทำงานหนักก็ขอให้ดูแลตัวเองด้วย ถึงแม้เราจะไม่ค่อยมีเวลาคุยกันเหมือนเคย ไม่ค่อยได้เจอหน้ากัน เราโตแล้ว ก็พยายามไม่อยากทำตัวเป็นเด็กขี้แย ปัจจุบัน เราก็พยายามคุยกับเขา พยายามคุยเพื่อจะได้ไม่ลืมความรู้สึกดีๆที่มีให้กันมา อยากให้ความรักของเรากลับมาเหมือนเดิมเหมือนในช่วงแรกๆ สำหรับเพื่อนๆคนใดที่เจอปัญหาแบบนี้อยู่ หรือเคยเจอ อยากให้ช่วยแนะนำวิธีแก้ปัญหาให้หน่อยจะได้ไหมครัช บางทีการพูดคุยกันมันก็ดี แต่พอพูดไปตรงๆกลัวเขาจะไม่พอใจเรา สุดท้ายก็ทะเลาะกัน เลิกกัน เราไม่อยากให้เป็นแบบนั้นจริงๆ อยากให้เขาเข้าใจเราบ้างสักนิด อ้อนวอนล่ะ เม่าโศกพาพันเศร้าเพี้ยนปูเสื่อรอปักหมุด
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่