สวัสดีค่ะ ไม่เสียเวลานะคะ ขอเริ่มเรื่องเลยเเล้วกัน อึดอัดมากค่ะ
เรารู้จักผู้ชายอยู่คนนึง เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกทีค่ะ คุยกันมาหลายปีแล้วค่ะ
แรกๆดีค่ะ สุภาพ ไม่เคยล้อปมหรืออะไร อาจจะมีเอารูปหลุดมาล้อบ้าง เเต่เราก็พยายามไม่ใส่ใจค่ะ
อยากบอกตรงๆค่ะเเต่เค้าคงจะโกรธเลย เราก็ไม่ได้อยากจะเสียเพื่อนเพราะเรื่องแค่นี้
แรกๆที่คุย เหมือนเค้าจะชอบเราค่ะ คือเราคุยสนุก ฮาๆบ้าๆกับทุกคน แล้วส่วนใหญ่คนจะชอบเราเพราะการคุยของเรานี่แหละค่ะ
จะเปลี่ยนเป็นคนขรึม เค้าจะได้ไม่คิดว่าเราสนใจเค้า เเต่คิดอีกทีมันก็คือตัวเรา ทำไมเราต้องเปลี่ยนตัวเองขนาดนั้น มันคือนิสัยเรา ถึงเราเปลี่ยนไปมันก็ได้แค่แปปเดียว เราก็กลับมาเป็นตัวเองอีก ถูกมั้ยคะ
ช่วงหลังเค้าเหมือนจะไปปิ๊งปั๊งกับคนที่อยู่ใกล้เค้ามากกว่าเรา คำพูดก็เริ่มเปลี่ยน
เริ่มอ่านไม่ตอบ เริ่มตอบสั้นๆ เราก็เป็นคนนึงที่บอกเลยว่าเกลียดการอ่านไม่ตอบมากเเละไม่เคยทำกับใคร แล้วก็ไม่ใช่คนง้อใคร ไม่คุยก็ไม่คุยค่ะ เราจะไม่มีการทักไปใดๆทั้งนั้น เราคิดว่าตรงนี้น่าจะมีคนเป็นแบบเราเยอะค่ะ
จนนานไป เค้าก็ทักมา แต่ก็คุยแบบเฉยๆ สั้นๆ คือก็ไม่รู้ว่าจะทักมาทำไมค่ะ ความรู้สึกจะยิ่งติดลบกันเปล่าๆ
เเล้วชอบบอกว่าเรา อ้วน หน้ากลม เหมือนหมู ขอโทษนะคะ..ไม่เคยขอข้าวบ้านใครกินค่ะ
เราเป็นคนที่แคร์คนอื่นมากค่ะ น้อยคนมากที่เราจะไม่ชอบ ตั้งเเต่โตมาเเล้วคิดได้เราไม่เคยล้อปมเพื่อนที่เป็นปมที่จะทำให้เพื่อนรู้สึกอับอายหรือทำตัวไม่ถูก และไม่เคยเอารูปหลุดมาแกล้งค่ะ บางคนที่แกล้งเล่นอันนี้เข้าใจค่ะ เเต่สำหรับเรากับเค้า "ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น!!!" ควรมีความเกรงใจเหมือนช่วงแรกที่คุยกันได้มั้ยคะ ช่วยกลับไปสุภาพเหมือนตอนนั้นด้วย
หรือก่อนจะว่าคนอื่น รบกวนดูตัวเองนิดนึงค่ะ เราไม่อยากจะบอกว่าเค้าไม่ได้ดูดีเลยค่ะ แต่เรื่องภายนอกพอไหวค่ะ เเต่ถ้าวัดจิตใจ..ติดลบค่ะ
แล้วเราไม่ใช่คนอ้วนนะคะ เราเคยถามเพื่อน เพื่อนบอกไม่อ้วนกำลังดี หุ่นเราตามมาตรฐานค่ะ แต่สำหรับตัวเราเรารู้ว่าตัวเราแค่ อวบ ค่ะ จริงๆคือหุ่นกำลังดีนั่นแหละค่ะเพียงเเต่เปอร์เซ็นต์ไขมันในร่างกายเยอะ ดูมีเนื้อ แล้วร่างใหญ่เหมือนพ่อค่ะ แต่ไม่ได้ใหญ่เวอร์วัง แต่ก็ไม่ใช่ผญไซส์เล็กค่ะ
แต่ตัวจริงของเค้านั้น ป๊อดมากค่ะ ไม่มีความกล้าเลย ไม่กล้าแม่แต่จะคุยกับเรา
เรารู้จักกับเค้าก่อนที่เค้าจะรู้จักกับเพื่อนเรา เเต่เพื่อนเราสนิทกับเค้าเร็วกว่าเรา เพราะเพื่อนเราชอบล้อปมเหมือนกันค่ะ บางคนไม่คิดอะไรก็เลยสนิทได้
แต่เราไม่ได้อยากสนิทกับใครเพราะไปล้อข้อด้อยของคนอื่นหรอกนะคะ เราไม่รู้ว่าใครคนไหนคิดมากเหมือนเราบ้าง บางคนไม่เเคร์จะพูดอะไรก็ได้ เเต่บางคนลึกๆแล้วเค้าอาจจะคิดก็ได้ค่ะ
**ถ้าใครเลี่ยงไม่ได้ เหมือนเราที่ไม่เคยล้อโต้ตอบ
แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วค่ะ เจออีกทีจะเอาให้หน้าหงายเลยค่ะ แม่ไม่ปลื้ม..
ปล. ไม่ได้โลกสวยนะคะ เราเป็นคนเฟรนด์ลี่ ฮาบ้าบอ และเป็นคนโลกรุนแรงถ้าเกลียดคนไหน
อาจจะงงๆกับกระทู้เรานิดนึงนะคะ มันก็เชิงถาม ระบาย และด่าไปพร้อมๆกันค่ะ
ปล2 ใครที่อ่านแล้วรู้สึกว่าเคยทำแบบนี้ แล้วกลัวคนที่เราแคร์คิดมาก หรือรู้สึกไม่สบายใจนะคะ ไปขอโทษตนที่เคยล้อได้ค่ะ ถ้าเค้าคิดมากจริงๆ เราก้ได้ขอโทษค่ะ แต่ถ้าเค้าไม่ได้คิดมากอะไร อย่างน้อยเราก็ได้ขอโทษ และเค้าก็จะมองเราแง่บวกขึ้นด้วยค่ะ
ขอโทษและขออภัยถ้าเราพูดอะไรไม่ดี หรือพูดอะไรผิดไปนะคะ แต่ใช้ภาษาไทยถูกต้องค่ะ ^ ^
อยากทราบว่าคนที่ล้อปมคนอื่นเคยส่องกระจกดูตัวเองบ้างมั้ยคะ ?
เรารู้จักผู้ชายอยู่คนนึง เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกทีค่ะ คุยกันมาหลายปีแล้วค่ะ
แรกๆดีค่ะ สุภาพ ไม่เคยล้อปมหรืออะไร อาจจะมีเอารูปหลุดมาล้อบ้าง เเต่เราก็พยายามไม่ใส่ใจค่ะ
อยากบอกตรงๆค่ะเเต่เค้าคงจะโกรธเลย เราก็ไม่ได้อยากจะเสียเพื่อนเพราะเรื่องแค่นี้
แรกๆที่คุย เหมือนเค้าจะชอบเราค่ะ คือเราคุยสนุก ฮาๆบ้าๆกับทุกคน แล้วส่วนใหญ่คนจะชอบเราเพราะการคุยของเรานี่แหละค่ะ
จะเปลี่ยนเป็นคนขรึม เค้าจะได้ไม่คิดว่าเราสนใจเค้า เเต่คิดอีกทีมันก็คือตัวเรา ทำไมเราต้องเปลี่ยนตัวเองขนาดนั้น มันคือนิสัยเรา ถึงเราเปลี่ยนไปมันก็ได้แค่แปปเดียว เราก็กลับมาเป็นตัวเองอีก ถูกมั้ยคะ
ช่วงหลังเค้าเหมือนจะไปปิ๊งปั๊งกับคนที่อยู่ใกล้เค้ามากกว่าเรา คำพูดก็เริ่มเปลี่ยน
เริ่มอ่านไม่ตอบ เริ่มตอบสั้นๆ เราก็เป็นคนนึงที่บอกเลยว่าเกลียดการอ่านไม่ตอบมากเเละไม่เคยทำกับใคร แล้วก็ไม่ใช่คนง้อใคร ไม่คุยก็ไม่คุยค่ะ เราจะไม่มีการทักไปใดๆทั้งนั้น เราคิดว่าตรงนี้น่าจะมีคนเป็นแบบเราเยอะค่ะ
จนนานไป เค้าก็ทักมา แต่ก็คุยแบบเฉยๆ สั้นๆ คือก็ไม่รู้ว่าจะทักมาทำไมค่ะ ความรู้สึกจะยิ่งติดลบกันเปล่าๆ
เเล้วชอบบอกว่าเรา อ้วน หน้ากลม เหมือนหมู ขอโทษนะคะ..ไม่เคยขอข้าวบ้านใครกินค่ะ
เราเป็นคนที่แคร์คนอื่นมากค่ะ น้อยคนมากที่เราจะไม่ชอบ ตั้งเเต่โตมาเเล้วคิดได้เราไม่เคยล้อปมเพื่อนที่เป็นปมที่จะทำให้เพื่อนรู้สึกอับอายหรือทำตัวไม่ถูก และไม่เคยเอารูปหลุดมาแกล้งค่ะ บางคนที่แกล้งเล่นอันนี้เข้าใจค่ะ เเต่สำหรับเรากับเค้า "ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น!!!" ควรมีความเกรงใจเหมือนช่วงแรกที่คุยกันได้มั้ยคะ ช่วยกลับไปสุภาพเหมือนตอนนั้นด้วย
หรือก่อนจะว่าคนอื่น รบกวนดูตัวเองนิดนึงค่ะ เราไม่อยากจะบอกว่าเค้าไม่ได้ดูดีเลยค่ะ แต่เรื่องภายนอกพอไหวค่ะ เเต่ถ้าวัดจิตใจ..ติดลบค่ะ
แล้วเราไม่ใช่คนอ้วนนะคะ เราเคยถามเพื่อน เพื่อนบอกไม่อ้วนกำลังดี หุ่นเราตามมาตรฐานค่ะ แต่สำหรับตัวเราเรารู้ว่าตัวเราแค่ อวบ ค่ะ จริงๆคือหุ่นกำลังดีนั่นแหละค่ะเพียงเเต่เปอร์เซ็นต์ไขมันในร่างกายเยอะ ดูมีเนื้อ แล้วร่างใหญ่เหมือนพ่อค่ะ แต่ไม่ได้ใหญ่เวอร์วัง แต่ก็ไม่ใช่ผญไซส์เล็กค่ะ
แต่ตัวจริงของเค้านั้น ป๊อดมากค่ะ ไม่มีความกล้าเลย ไม่กล้าแม่แต่จะคุยกับเรา
เรารู้จักกับเค้าก่อนที่เค้าจะรู้จักกับเพื่อนเรา เเต่เพื่อนเราสนิทกับเค้าเร็วกว่าเรา เพราะเพื่อนเราชอบล้อปมเหมือนกันค่ะ บางคนไม่คิดอะไรก็เลยสนิทได้
แต่เราไม่ได้อยากสนิทกับใครเพราะไปล้อข้อด้อยของคนอื่นหรอกนะคะ เราไม่รู้ว่าใครคนไหนคิดมากเหมือนเราบ้าง บางคนไม่เเคร์จะพูดอะไรก็ได้ เเต่บางคนลึกๆแล้วเค้าอาจจะคิดก็ได้ค่ะ
**ถ้าใครเลี่ยงไม่ได้ เหมือนเราที่ไม่เคยล้อโต้ตอบ
แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วค่ะ เจออีกทีจะเอาให้หน้าหงายเลยค่ะ แม่ไม่ปลื้ม..
ปล. ไม่ได้โลกสวยนะคะ เราเป็นคนเฟรนด์ลี่ ฮาบ้าบอ และเป็นคนโลกรุนแรงถ้าเกลียดคนไหน
อาจจะงงๆกับกระทู้เรานิดนึงนะคะ มันก็เชิงถาม ระบาย และด่าไปพร้อมๆกันค่ะ
ปล2 ใครที่อ่านแล้วรู้สึกว่าเคยทำแบบนี้ แล้วกลัวคนที่เราแคร์คิดมาก หรือรู้สึกไม่สบายใจนะคะ ไปขอโทษตนที่เคยล้อได้ค่ะ ถ้าเค้าคิดมากจริงๆ เราก้ได้ขอโทษค่ะ แต่ถ้าเค้าไม่ได้คิดมากอะไร อย่างน้อยเราก็ได้ขอโทษ และเค้าก็จะมองเราแง่บวกขึ้นด้วยค่ะ
ขอโทษและขออภัยถ้าเราพูดอะไรไม่ดี หรือพูดอะไรผิดไปนะคะ แต่ใช้ภาษาไทยถูกต้องค่ะ ^ ^