สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่เราตั้งนะค่ะ คืออยากจะขอความคิดเห็นหรือขอเสนอแนะอะไรก็ได้ค่ะ
ก่อนอื่นก็ขอแนะนำตัวก่อนเลยแล้วกันนะค่ะ
ชื่อ น้ำ(นามสมมุติ)ตอนนี้เรียนอยู่ปี3 ชอบเพื่อนคนนึง
ชื่อ พี่โชน(นามสมมุติ)
แอบยืมชื่อตัวละครในหนังมานะค่ะ เพราะคาแร็ทเตอร์ประมานนั้นค่ะ
เข้าเรื่องจริงๆแล้ว อิอิ - -“ คือเราชอบมาตั้งแต่สมัย ป.4 ค่ะ เค้าเป็นนักเรียนใหม่เพิ่งเข้ามาตอน ป.4. เป็นลูกครึ่ง แต่หน้าเค้าไม่ออกฝรั่งนะค่ะ ก็แบบไทยๆนี่แหละค่ะ เราเห็นเค้าครั้งแรกคือตอนนั้นเค้าอยู่ในห้องอำนวยการ น่าจะกรอกใบสมัครเรียนอยู่ค่ะ เห็นเค้าตอนหันหลังนะค่ะ เห็นหน้าแค่ด้านข้าง เป็นช่วงพักเที่ยงค่ะ เห็นแล้วก็รู้สึกสะดุด แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะ พอเสียงออดดังเราก็ขึ้นห้องเรียนตามปกติ แต่ ..........

ใครจะไปคิดหละค่ะ ว่า . . . . .ระหว่างที่นั่งเรียนคาบแรกของช่วงบ่ายอยู่นั้น . . . . เราก้มหน้าก้มตาเขียนหนังสืออย่าตั้งใจ ....... แต่แล้ววววว ......แล้ว..... แล้ว......ก็มีเด็กผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาในห้องเรียนของเรา แล้วคุณครูที่กำลังทำการสอนอยู่นั้น จู่ๆ....... ก็หยุดสอน

แล้วเรียกให้เด็กผู้ชายคนนั้น เข้ามาในห้อง เพื่อที่จะแนะนำตัวกับเพือนๆในห้อง ส่วนเราที่นั่งเขียนหนังสืออยู่ พอเค้าเดินเข้ามา ณ ตอนนั้น ความรู้สึกเหมือนโลกหยุดหมุน.......แล้วเหลือแค่เค้ากับเราแค่2คน เราได้มองหน้าเค้าแค่ไม่ถึง3วินาที แต่ความรู้สึกเหมือน โลกมันหยุดหมุนไปนานมาก ....... และยังไม่พอ คุณครูก็ถามเราว่า น้ำ โต๊ะข้างๆเธอมีใครนั่งมั้ย? เราก็ตอบว่าไม่มีค่ะ
[อ่อลืมบอกไปว่าช่วงนั้นเพิ่งเปิดเทอมได้อาทิตย์นึงค่ะ ที่นั่งเลยยังไม่ลงตัว] ต่อค่ะ !! พอเราพูดเสร็จ คุณครูก็บอกให้พี่โชนมานั่งโต๊ะข้างๆน้ำค่ะ
[กริ๊ดดดดดดดดดด นี่มันพรหมลิขิตชัด><!!] แต่ก็คิดว่าคงแค่ชอบตามประสาเด็กๆ ก็ไม่ได้คิดอะไร อาจมีคิดถึงบ้าง เวลาเพ้อๆ55555555 ก็มีเรื่องราวที่เราประทับใจอยู่เรื่อย ซึ่งเค้าก็ไม่น่ารู้ตัว เพราะเราเนียนมากกกกก แต่จำไม่ค่อยได้แล้ว มันนานมากกกกก

แต่มีอยู่เรื่องนึง อันนี้ไม่เคยลืม มันเป็นวันปัจฉิม วันสุดท้ายที่ต้องมาเรียน ป.6 เป็นวันที่มีการให้ของขวัญ ดอกไม้ การ์ด และเขียนข้อความลงบนเสื้อนักเรียน และวันนั้นเราก็คิดนะว่าเราอยากทำอะไรให้เค้าหรือว่าต้องทำอะไรสักอย่างแล้วแหละ เพราะมันเป็นวันสุดท้ายแล้ว ไม่รู้หลังจากวันนี้ไป เราจะได้เจอเค้าอีกมั้ย เราก็คอยมองเค้า ตั้งแต่เช้า จนวินาทีสุกท้ายที่เค้าเดินออกจากโรงเรียนไป เราอยากเรียกชื่อเค้ามาก อยากทำอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่กล้าพอ ได้แต่ยิ้มให้เวลาเดินผ่านกัน
ช่วงเวลานั้นคิดว่ามันตลกดี จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆโดยที่รู้แค่ว่าเค้าอยู่โรงเรียนไหน ช่วง ม.ต้น เล่นHi5แต่ก็ไม่มีHi5เค้า ได้แต่จินตนาการถึงเค้าในวันเก่าๆที่เคยผ่านมา
[เหมือนคนโรคจิต เบาๆ
] แต่ก็พยายามลืมเค้านะค่ะ เพราะคิดว่าแค่ชอบแบบทั่วๆไป และตอนนั้นก็ ป.4เองค่ะ เด็กมากกกก ความรักคืออะไรยังไม่รู้เลยค่ะ เราก็ได้แต่คิดว่าเดี๋ยวเปลี่ยนที่เรียนแล้วก็คงจะไปชอบรุ่นพี่หล่อๆที่โรงเรียนใหม่ แต่ก็ไม่มีคนที่ทำให้เรารู้สึกเหมือนตอนที่เราเจอเค้าครั้งแรกได้เลย จนขึ้นม.ปลาย ก็ยังไม่รู้ความเป็นอยู่ของเค้า แล้วก็คิดว่าเราคงแค่ชอบเค้าเลยยังคิดถึงอยู่ พอมาช่วงมีFacebook ก็บังเอิญว่ามีเพื่อนตั้งกลุ่ม ศิษย์เก่าสมัยประถม เลยได้เข้าร่วมกลุ่มและมีFacebookเค้าอยู่ในกลุ่มด้วย[บังเอิญมากกกก

วินาทีที่เห็นFacebookเค้า(ตอน ม.6) เราก็รู้สึกใจเต้นแรงขึ้น อยู่ๆก็หน้าแดง ร้อนออกหู
[นี่แค่เห็น face book นะเนี่ย] ความรู้สึกเหมือนตอนเจอเค้าครั้งแรกเลย แต่ในใจลึกๆก็ถามตัวเองว่าทำไมรู้สึกแบบนี้ เพราะคิดมาตลอดว่าคงเป็นความรู้สึกตามประสาเด็กๆ และก่อนจะAdd face ไปก็คิดอยู่นาน ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน ว่าแค่Add friend ทำไมมันกดยากจัง คิดอยู่3วันว่าจะAddดีมั้ย ระหว่าง3วันนึ้ก็เข้าไปดู Face book เค้าเรื่อยๆ เห็นรูปเค้าเรารู้สึกใจเต้นแรง หน้าก็เริ่มร้อนๆเหมือนคนเขิน. ไม่รู้เขิลอะไร><!! สุดท้ายก็Addไป

พอเค้ารับAdd. เราก็โพสขอบคุณที่รับAddปกติ เราเลยถามไปว่าเป็นไงสบายดีมั้ย จำเราได้มั้ย เค้าก็ตอบมาว่าสบายดีก็เรื่อยๆ จำได้สิ ก็..... (ชื่อ นามสกุล ชื่อเล่น)แค่นั้นแหละ
กรี้ดดดดดเลย
ไม่คิดว่าเค้าจะจำชื่อเราได้ขนาดนี้ เพราะเราไม่ได้เป็นคนโดดเด่นอะไรเลยตอนสมัยเรียนประถม
ในปัจจุบันเห็นเค้ามีความสุขดีเราก็ดีใจ
(โลกสวย555)
แต่มันจี้ดตรงที่เค้ามีแฟนแล้วนี่แหละ เราก็ได้แต่ทำใจ แต่ก็ยังรู้สึกดีอยู่

จากนั้นมาก็ติดตามชีวิตเค้าจากFacebook เรื่อยๆ และได้รู้ว่าเค้าเพิ่งจะเลิกกับแฟนเมื่อต้นปีที่แล้ว
เรามีโอกาสได้เม้นกันแค่ในวันเกิดแค่นั้น วันเกิดเราในปีที่ผ่านมาเค้าก็มาเม้นอวยพรวันเกิด เรานี่ฝันดีทั้งคืนเลย แต่ก็คิดว่าเค้าคงไม่ได้คิดอะไร แต่เราคิดไปแล้วว555. และเมื่อถึงวันเกิดเค้าบ้าง เราก็ไปเม้นบ้าง เค้าก็ตอบตามปกติว่ามีความสุขเช่นกันนะ... เราก็ได้แค่กดไลท์เค้า ไม่กล้าทักตรงๆ กลัวคำตอบ และกลัวว่าจะเข้าไปผิดเวลา เพราะหัวใจเค้าอาจจะกำลังอ่อนแอ แต่ทุกวันนัก็ยังรู้สึกดีอยู่ ดีกว่าเดิมด้วย ทั้งๆที่เวลามาผ่านมานานมากแล้ว
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเรายังไม่เคยมีแฟนนะค่ะ อาจจะไม่เปิดใจหรืออะไรก็ไม่ทราบ อาจจะค้างคาใจอยู่กับคนนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ถ้าถามใจตอนนี้อยากจะสานสัมพันธ์มากๆ แต่กลัวไปหมด เป็นคนคิดเยอะ เลยลองปรึกษาเพื่อนหลายๆคนดู ว่าถ้าจะคุยกับผู้ชายก่อนจะน่าเกียจมั้ย เพื่อนก็บอกว่าไม่นะสมัยนี้แล้ว คิดว่าแฟร์ๆกันแล้ว บางคนก็บอกไปกดไลท์จิกๆสิ
[เอิ่มมมมมมม]
เราก็ไม่รู้จะทำยังไงดี ตอนนี้ก็ได้แต่ถามใจตัวเอง แต่ก็ยังไม่กล้าทำอะไรสักอย่างควรทำยังไงต่อไปดีค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ปล.ไม่เคยเหนื่อยที่ได้แอบชอบเค้าแบบนี้ไปเรื่อยๆค่ะ ถ้ามีโอกาสก็อยากบอกนะค่ะ แต่ถ้าบอกไปก็กลัวจะมองหน้ากันไม่ติด อันนี้คิดเองนะค่ะ
ถ้าใครขี้เกียจอ่าน ก็ฟังเพลงนี้แทนนะค่ะ
แอบชอบเพื่อนมา10กว่าปีแล้ว จะบอกหรือไม่บอกดี?
ก่อนอื่นก็ขอแนะนำตัวก่อนเลยแล้วกันนะค่ะ ชื่อ น้ำ(นามสมมุติ)ตอนนี้เรียนอยู่ปี3 ชอบเพื่อนคนนึง ชื่อ พี่โชน(นามสมมุติ)
แอบยืมชื่อตัวละครในหนังมานะค่ะ เพราะคาแร็ทเตอร์ประมานนั้นค่ะ
เข้าเรื่องจริงๆแล้ว อิอิ - -“ คือเราชอบมาตั้งแต่สมัย ป.4 ค่ะ เค้าเป็นนักเรียนใหม่เพิ่งเข้ามาตอน ป.4. เป็นลูกครึ่ง แต่หน้าเค้าไม่ออกฝรั่งนะค่ะ ก็แบบไทยๆนี่แหละค่ะ เราเห็นเค้าครั้งแรกคือตอนนั้นเค้าอยู่ในห้องอำนวยการ น่าจะกรอกใบสมัครเรียนอยู่ค่ะ เห็นเค้าตอนหันหลังนะค่ะ เห็นหน้าแค่ด้านข้าง เป็นช่วงพักเที่ยงค่ะ เห็นแล้วก็รู้สึกสะดุด แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะ พอเสียงออดดังเราก็ขึ้นห้องเรียนตามปกติ แต่ ..........
แต่มีอยู่เรื่องนึง อันนี้ไม่เคยลืม มันเป็นวันปัจฉิม วันสุดท้ายที่ต้องมาเรียน ป.6 เป็นวันที่มีการให้ของขวัญ ดอกไม้ การ์ด และเขียนข้อความลงบนเสื้อนักเรียน และวันนั้นเราก็คิดนะว่าเราอยากทำอะไรให้เค้าหรือว่าต้องทำอะไรสักอย่างแล้วแหละ เพราะมันเป็นวันสุดท้ายแล้ว ไม่รู้หลังจากวันนี้ไป เราจะได้เจอเค้าอีกมั้ย เราก็คอยมองเค้า ตั้งแต่เช้า จนวินาทีสุกท้ายที่เค้าเดินออกจากโรงเรียนไป เราอยากเรียกชื่อเค้ามาก อยากทำอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่กล้าพอ ได้แต่ยิ้มให้เวลาเดินผ่านกัน
ช่วงเวลานั้นคิดว่ามันตลกดี จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆโดยที่รู้แค่ว่าเค้าอยู่โรงเรียนไหน ช่วง ม.ต้น เล่นHi5แต่ก็ไม่มีHi5เค้า ได้แต่จินตนาการถึงเค้าในวันเก่าๆที่เคยผ่านมา [เหมือนคนโรคจิต เบาๆ
ในปัจจุบันเห็นเค้ามีความสุขดีเราก็ดีใจ(โลกสวย555)
แต่มันจี้ดตรงที่เค้ามีแฟนแล้วนี่แหละ เราก็ได้แต่ทำใจ แต่ก็ยังรู้สึกดีอยู่
เรามีโอกาสได้เม้นกันแค่ในวันเกิดแค่นั้น วันเกิดเราในปีที่ผ่านมาเค้าก็มาเม้นอวยพรวันเกิด เรานี่ฝันดีทั้งคืนเลย แต่ก็คิดว่าเค้าคงไม่ได้คิดอะไร แต่เราคิดไปแล้วว555. และเมื่อถึงวันเกิดเค้าบ้าง เราก็ไปเม้นบ้าง เค้าก็ตอบตามปกติว่ามีความสุขเช่นกันนะ... เราก็ได้แค่กดไลท์เค้า ไม่กล้าทักตรงๆ กลัวคำตอบ และกลัวว่าจะเข้าไปผิดเวลา เพราะหัวใจเค้าอาจจะกำลังอ่อนแอ แต่ทุกวันนัก็ยังรู้สึกดีอยู่ ดีกว่าเดิมด้วย ทั้งๆที่เวลามาผ่านมานานมากแล้ว
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเรายังไม่เคยมีแฟนนะค่ะ อาจจะไม่เปิดใจหรืออะไรก็ไม่ทราบ อาจจะค้างคาใจอยู่กับคนนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ถ้าถามใจตอนนี้อยากจะสานสัมพันธ์มากๆ แต่กลัวไปหมด เป็นคนคิดเยอะ เลยลองปรึกษาเพื่อนหลายๆคนดู ว่าถ้าจะคุยกับผู้ชายก่อนจะน่าเกียจมั้ย เพื่อนก็บอกว่าไม่นะสมัยนี้แล้ว คิดว่าแฟร์ๆกันแล้ว บางคนก็บอกไปกดไลท์จิกๆสิ [เอิ่มมมมมมม]
เราก็ไม่รู้จะทำยังไงดี ตอนนี้ก็ได้แต่ถามใจตัวเอง แต่ก็ยังไม่กล้าทำอะไรสักอย่างควรทำยังไงต่อไปดีค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ปล.ไม่เคยเหนื่อยที่ได้แอบชอบเค้าแบบนี้ไปเรื่อยๆค่ะ ถ้ามีโอกาสก็อยากบอกนะค่ะ แต่ถ้าบอกไปก็กลัวจะมองหน้ากันไม่ติด อันนี้คิดเองนะค่ะ
ถ้าใครขี้เกียจอ่าน ก็ฟังเพลงนี้แทนนะค่ะ