การนำรามเกียรติ์และไกรทองมาดัดแปลงเป็นนิยายวาย คุณคิดว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธ์หรือไม่?

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเรา หากผิดพลาดยังไงก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

เราเป็นสาววายคนหนึ่งที่ฝังตัวอยู่ในวงการวายมานานพอสมควร อ่านมาเกือบทุกแนว แต่ส่วนมากจะอยู่สายแปล

เข้าเรื่องเลยนะคะ ประมาณปีที่แล้วมีนักเขียนท่านนึงซึ่งละจากวงการวายไปนานมากกกก กลับมาจับปากกาเขียนนิยายอีกครั้ง และรีปริ๊นท์นิยายเรื่องเก่า ซึ่งเรื่องนี้เก่าประมาณ 10 ปีที่แล้วได้ นักเขียนรีปริ๊นท์พร้อมออกนิยายเรื่องใหม่เป็นนิยายวายดัดแปลงมาจากรามเกียรติและไกรทองออกขายให้คนจับจองกัน

ส่วนตัวเราคิดว่ามันไม่เหมาะสมเพราะทั้งสองเรื่องเป็นวรรณคดีที่มีคุณค่าของไทย เราไม่รู้ว่าอย่างนี้ถือเป็นแฟนฟิครึเปล่า ถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์มั้ยคะ เพราะนักเขียนยังแต่งต่อ และพิมพ์ขาย โดยไม่มีใครทักท้วงอะไร ตอนพิมพ์ขายครั้งแรกก็ฝากขายกับเว็บของสนพ.วายแห่งหนึ่งโดยไม่มีปัญหาอะไร แต่เราเห็นมีดราม่าเพชรพระอุมาขึ้นมา เลยอยากรู้ว่าแบบนี้ผิดกฎหมายด้วยรึเปล่า


ขออนุญาตก็อปบางส่วนของนิยายมานะคะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ /////มังกรกัณฐ์ถอนริมฝีปากออกอย่างเชื่องช้า องค์กลืนกินและไล้เลียกษิรธาราทุกหยาดหยดราวกับน้ำทิพย์จากโสฬสพิมาน พักตราอิ่มอารมณ์ทอดมองเกสรทมาลาซึ่งนอนหอบรัวสิ้นแรงอยู่ก็พรายยิ้มออกมาอย่างน่ารัก
มังกรกัณฐ์: “รู้ไหมเกสะ โอสถของเจ้าหวานละมุนจนเราอยากดื่มกินทุกคืน”
เกสรทมาลา: “จะไปรู้ได้อย่างไรเล่า ข้าไม่เคยลิ้มรสเสียหน่อย”
/////ร่างพญายักษ์จึงโน้มลงไปทิ้งกายนอนแนบข้าง ดึงใบหน้าวานรเข้ามาประทับริมฝีปากจุมพิตดื่มด่ำ ดูดดึงโลมไล้จนปลายลิ้นร้อนฉ่ำชุ่ม ยิ่งจูบกลับยิ่งไม่อาจหยุดได้จนต้องโอบกอดสัมผัสผิวกายและป่ายปัดหัตถ์ไปทั่วอย่างเสน่หา
มังกรกัณฐ์: “อา...หวานไหมเกสะ”
เกสรทมาลา: “ลิ้นเจ้าหวานกว่า เปลวไฟจากมกราชาเจ้าก็หวานกว่า”
มังกรกัณฐ์: “อยากดื่มกินทุกวันไหม”
เกสรทมาลา: “ข้าอาจจะอยากกินเนื้อยักษ์เสียมากกว่าก็ได้”
/////ว่าพลางเกสรทมาลาก็ขึ้นทาบทับ จูบไซ้ทั่วลำคอและลากลงมายังแผ่นอกนูนแน่น ปลายลิ้นไล้เลียยอดอกจนมังกรกัณฐ์สั่นระริก เสียงครวญอย่างพึงใจของพญายักษ์ยิ่งทำให้วานรย่ามใจ เขาไล้เลียลงต่ำไปอีก ผ่านแนวโลมชาติหยาบโลน เลิกเรียวขาขึ้นไล้เลียดอกตูมที่ยังหุบกลีบแน่นอย่างตื่นกลัว แต่เมื่อโลมเล้าจนฉ่ำชุ่มจึงสามารถบดปลายนิ้วผ่านได้สบาย