ถ้าคุณต่ำต้อยกว่าคนที่คุณรู้สึกดีด้วยคุณจะทำไง

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเป็นผชธรรมดาๆทั่วไปที่ดันเผลอไปหลงรักนางฟ้าคนหนึ่ง คือตอนแรกที่ผมชอบผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเค้าเลย เค้าไม่ใช่ผญที่สวยมากมายแต่ก็เป็นคนมีเสน่ห์ ครั้งแรกที่ผมเจอผมบอกได้เลยว่ารู้สึกชอบเค้ามาก ตอนนั้นผมพยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้คุยกะเค้า ผมไม่เคยสนเลยว่าเค้าจะมีภูมิหลังอะไรเป็นใครมาจากไหน ผมรู้แค่ว่าทุกครั้งที่ได้คุยกะเค้าผมนั้นรู้สึกมีความสุขมาก ทุกครั้งที่พบหน้าเค้าผมมักจะเผลอยิ้ม ผมพยายามจะควบคุมควบคุมอาการตื่นเต้นไว้ตลอดเวลา แต่สุดท้ายก็เผลอแสดงออกมาตลอด จนวันนึงเราเริ่มสนิทกันมากขึ้น ทำให้ผมได้รู้อะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับเค้า ผมยิ่งหลงไหลในความเป็นเค้ามากขึ้นทุกวัน แต่แล้วมันก็มีบางอย่างเกิดขึ้นกับความรู้สึกผม ผมมารู้ทีหลังว่าเค้าเป็นลูกสาวคนเดียวของตะกูลใหญ่ตระกูลนึง ซึ่งฐานนะทางบ้านเค้ากับผมช่างแตกต่างกันมากราวฟ้ากับเหว มันบั่นทอนความรู้สึกของผมหลายๆอย่าง มันทำให้ผมรู้สึกแย่ รู้สึกว่าผมไม่ควรจะไปยุ่งกับเค้า ผมเข้าใจดีถึงอะไรหลายๆในชีวิต รู้ถึงความเป็นจริงว่าอะไรเป็นอะไร ถ้าถามว่าผมรู้สึกกับเค้ามมากแค่ไหน ผมบอกได้เลยว่าเวลาเกือบปีที่ผ่านมาเค้าคนที่เปลี่ยนโลกสีเทาๆของผชธรรมดาๆคนนี้ให้มันมีสีสันขึ้น เค้าทำให้ผชคนนึงที่เคยเกือบจะสิ้นศรัทธาในความรักได้มีหวัง ทำให้คนที่เคยอยู่เหมือนคนตายซาก อยากลุกขึ้นมาทำอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายผมก็รู้ดีว่ากำแพงที่อยู่ตรงหน้ามันสูงและหนาจนเกินไป ผมทำได้เพียงแค่หวังว่า สักวันผมได้แค่หวังว่าต้นไม้ที่ผมปลูก ต้นไม้ที่มีชื่อที่เรียกว่าความรัก ต้นไม้ต้นนี้ที่ถูกผมปลูกขึ้นด้วยความดูแลเอาใจใส่จากกำแพงฝั่งนี้ เมื่อวันใดที่รากมันแข็งแรงมันอาจจะชอนไชเข้าไปในกำแพงเข้าไปทำลายกำแพงใหญ่ที่ขวางกั้นเราไว้ได้ ผมอยากให้เค้ารู้นะว่า "คุณจะมีผมอยู่เสมอไม่ว่าเราจะอยู่ในสถานะอะไร" ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาดีๆที่ผ่านมาผมสัญญาว่าผมจะเป็นคนเดิมคนนี้ไม่เปลี่ยนแปลงตลอดไป
ปล.ที่ผมสมัครพันทิปก็เพราะว่าผญคนนั้นชอบอ่านพันทิป และหวังว่าอาจตรงกับชีวิตใครบางคน ขอบคุณที่อ่านเรื่องของผมจนจบ
สวัสดีครับ