เป็นลูกคนเดียว นี่มันหาคนปรึกษาด้วยยากจริง? ปกติคุยกับใครบ้างครับ

ส่วนหนึ่งมันอยู่ที่ทัศนคติของครอบครัว
การวางตัวของพ่อ-แม่ กับลูก
ถ้าพ่อแม่สอนลูกด้วยการแนะนำ ว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ  ทำแบบนี้แล้วจะได้ผลแบบนี้
ทำแบบนั้นแล้วจะได้ผลแบบนั้น มันเป็นการเปิดโอกาสให้ลูกได้แสดงความเห็น
และกล้าที่จะถาม กล้าที่จะปรึกษา

แต่หากพ่อ-แม่ ทำการ มาชี้ถูกชี้ผิดให้ลูก
ดุ ว่า ตี แบบไม่ให้เหตุผล ลูกจะกลัว ไม่กล้าแม้จะถาม

ผมกับลูกชายอยู่ห่างไกลกัน ด้วยภาระและหน้าที่ของพ่อ
- ครั้งอยู่ ม2 เขาโทรมาขออนุญาตบวชภาคฤดูร้อน ...ให้จัดเลย ไม่ต้องคิดมาก

- ขึ้น ม4 โทรมาขออนุญาตสมัครเป็นนักโยทวาธิต ของโรงเรียน เพราะต้องซ้อมหนัก เลิกเย็น กลับบ้านค่ำ ..สอบถามเรื่องการเดินทางกลับบ้านค่ำ เขาบอกไม่มีปัญหา กลับเองได้ มีเพื่อนกลับ  ..พ่อตกลง จัดไปเลย

- ม6 คุยทาง msn  บอกว่าได้รับเลือกเป็นหัวหน้าวงโยฯของโรงเรียน แต่ไม่มั่นใจ อย่ากจะลาออกจากหัวหน้าวง โยฯ เพราะกลัวว่าภาวะผู้นำจะไม่พอ
..ผมว่าเขาคิดว่าจุดอ่อนของอยู่ตรงไหน แล้วให้คำแนะนำเขาไป หลังจากนั้นอีก2สัปดาห์ เขาก็ส่งข้อความมาขอบคุณที่พ่อให้คำแนะนำเขา ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มไปได้สวย

- ม6 คุย msn ขอปรึกษาเรื่องการเรียนต่อ อยากเรียนมหา'ลัย แต่ไม่รู้ว่าจะเลือกเรียนอะไร
..ผมบอกให้เขาบอกสิ่งที่เขาอยากเรียน อยากเป็น มาแล้วเรียงลำดับไล่จากอัน 1-2-3
ผมอธิบายให้เขาฟังทีละรายการทั้งข้อดี ข้อเสีย
ภาพรวมทั่งหมดที่ผมรู้ แล้วให้เขาตัดสินใจเอง
สุดท้ายเขาก็เลือกในสิ่งที่เขาอยากเป็นได้

- จบ ม6 ไล์มาขอปรึกษาพ่อ ว่า
เมื่อครั้งที่พ่อทะเลอะกับแม่ พ่อมีวิธีจัดการอย่างไร
..ผมอึ้ง (แสดงว่ามีแฟน)  อธิบายให้เขาฟังว่า
พ่อทำแบบนี้ ได้ผลกับแม่แบบนี้
พ่อทำอย่างนั้น ได้ผลกับแม่แบบนั้น
เราอธิบายว่ามันเป็นเพราะอะไร  (จะไม่บอกว่าต้องทำแบบนั้น แบบนี้เพื่อแก้ปัญหา) เขาบอกว่า ขอบคุณมากครับพ่อ ผมจะลองเอาไปใช้ดูนะครับ
ปล..ผมแอบส่องทางเฟสบ้าง แอบถามแม่เขาบ้างว่าสุดท้ายแล้วเป็นอย่างไร
ทุกวันนี้เขายังคบกันอยู่

- ปี1  ส่งไลน์มา บอกว่า พ่อครับ ผมจะสมัคร
Boy-Girl (ดาว-เดือน) มหา'ลัย พ่อเห็นว่าไงครับ ..ผมตอบกลับไปเลย ถ้ามั่นใจก็จัดไปเลย

ที่ผมนินทาลูกทั้งหมดนี้ เพียงจะบอกว่า การเป็นพ่อ-แม่นั้นต้องทำตัวเป็นเพื่อนให้ลูกสบายใจที่จะปรึกษาด้วย ชี้แนะให้ลูกตัดสินใจได้ อย่าชี้ถูกชึ้ผิดแทนเขา

ลูกก็เช่นกัน
บางอย่างที่เราคิดว่าเราไม่กล้าถามพรอ-แม่ ปรึกษาพ่อแม่ เพราะกลัวจะโดนดุ โดนว่า เราอาจจะคิดไปเอง
เช่น เราอยากขอเงินพ่อ แต่ไม่กล้า
ถ้าขอเงินไปทำในสิ่งที่ดี ลองเลย (เคยดู อาละดิน หมั๊ย) กล้าขอก็กล้าให้

- ลูกชายผมอีกนั่นแหละ
ช่วง ม4 เขากำลังหัดเล่นกีร์ต้า ขณะนั้นผมทำงานอยู่ต่างประเทศ
เขาบอกว่าอยากได้กีร์ต้า เขาได้ไปเดินดูที่ร้านในซีคอนแสคว์
มีรุ่นที่ถูกใจอยู่2-3ตัวราคา7500บาทกับ7800บาท
เขาถามผมว่า พ่อช่วยผมได้หมั๊ย คนละครึ่ง
ผมแกล้งถามว่าคนละครึ่งกับใคร
เขาบอกว่าพ่อออกครึ่งหนึ่ง เขาออกครึ่งหนึ่ง
ผมถ้าว่าแล้วลูกจะเอาเงินจากไหน มีตังหรือยัง
เขาบอกว่า ตอนนี้ยังไม่มี แต่ตั้งแต่วันนี้ไปเขาจะเก็บเงินค่าขนมไว้ให้ได้
ผมถามเขาว่า นานแค่ไหน
เขาว่า น่าจะสัก2-3เดือน

ึความจริงผมจ่ายให้ทั้งหมดเลยก็ได้ แต่ต้องการจะดูความตั้งใจของเขา

ผ่านมาได้อีก2สัปดาห์ ผมถามเขาเรื่องนี้อีก
ลูกชายบอกว่าเก็บได้ 180บาทแล้ว  แต่คุณแม่จะช่วยผมอีกครึ่งหนึ่งด้วย

ผมเลยบอกว่า งั้นพ่อโอนเงินให้ทั้งหมดก่อน แล้วเอาไปซื้อเลย ส่วนที่ลูกต้องออกเอง ให้เก็บไว้ค่อยผ่อนกับพ่อทีหลังได้

เขาบอกว่างั้นให้พ่อโอนมาแค่5000บาท ที่เหลือจะให้แม่ออกให้

ที่ยกตัวอย่างนี้ เพื่อจะบอกว่า เทคนิค ศิลปะ ในการขอ ในการปรึกษา นั้นสำคัญไม่น้อยเลยนะครับ

ขอให้ลูก(จขกท) ใช้ความกล้า ใช้ศิลปะให้เป็น มันจะช่วยเราได้ครับ  
เชื่อเถอะ พ่อแม่จะดีใจ ถ้าเรากล้าทีาจะปรึกษา

ลองดูนะครับ